Hoe het begon

Al sinds Hildo zich kan herinneren vond hij muziek best interessant. Nou en? Dat geldt voor vrijwel iedereen. Ok, ok, maar niet iedereen heeft vier oudere zusters die samen een bruiloftsbandje vormden. Een ukelele (spreek uit: joekoolelle), mandoline, banjo, gitaar en accordeon waren de instrumenten waarmee de zusters het publiek vermaakten. Hildo's pech? Hij was nog maar een ukkie die niets meer kon doen dan z'n best om de luier vol te krijgen. Het hele band gebeuren is aldus aan Hildo's neus voorbij gegaan, hij kan zich er zelfs niet eens wat van herinneren. De ukelele, mandoline en de accordeon stonden nog in Hildo's ouderlijk huis stof te vergaren terwijl Hildo's zusters allang waren uitgevlogen. In verloren momenten trok Hildo wat aan de accordeon, pingelde wat op de ukelele en deed z'n vingers zeer aan de flinterdunne snaren van de mandoline. De ukelele was Hildo's favoriet en heeft zelfs, met behulp van de achtergebleven beduimelde en vergeelde jaren 50 lesboekjes van zijn zusters, zichzelf drie akkoorden eigengemaakt. Verder als een zeer matige ukelele speler heeft Hildo het nooit geschopt. Op 17 jarige leeftijd heeft Hildo een elektrische gitaar aangeschaft, dat bleek te lastig. Omgeruild voor een basgitaar, want daar zitten maar 4 snaren op, dus dat is makkelijker. Ook de bas bleek geen succes. Daarna kwamen een serie mondharmonica's wat nog redelijk onder de knie te krijgen was. Hildo's favoriet? De blues harp. Op vakantie gaat altijd het kleine Hohner blues harpje mee om af en toe in het tentje een deuntje te toeteren... als er maar niemand meeluistert want King of the Blues is Hildo ook al niet.

Dus wat is de volgende stap? Banjo kopen natuurlijk!

Al die jaren was er voor Hildo een instrument wat boven alle anderen uitstak met het karakteristieke geluid en mooie uiterlijk. Eentje waar hij nog nooit op gespeeld en zelfs nog nooit in handen gehad had. De vrolijke banjo! Pling, ploink. De sound is er al, en oooohh.... wat klinkt ie mooi!

Hmmm. Dat wordt studeren.

Close-ups

Ach? U wilt Hildo's banjo even in detail zien? Dat kan hoor. Geniet van de close-ups van het chroom, hout, aluminium en het trommelvel. Toch veel mooier dan een gitaar?

Bovenaanzicht. Duidelijk te zien de stemknop van de vijfde snaar halverwege de hals. Deze snaar wordt nooit ingedrukt tijdens het spelen maar is puur voor begeleiding en wordt bespeeld met de duim, heeft Hildo gelezen.

Glanzend gepolijst mahonie hout voor de klankkast en de hals. Op de hals, onder de fretten, is gebruik gemaakt van rozenhout.

De kop. Waarschijnlijk van plastic. De stemknoppen hebben een parelmoer finish. Mooi hoor.

Alvast een foto voor op de voorkant van Hildo's eerste CD. Hip hè?

Maar het spelen valt niet mee.

Dat had Hildo al verwacht dus hij heeft zich voorbereid.

De aanschaf

Hildo heeft zijn banjo aangeschaft bij muziekhuis Dacapo in Nietap, volgens Hildo de grootste accordeon zaak van Nederland. Wat hebben die mensen daar veel trekkasten zeg! Maar gelukkig zijn er ook nog andere instrumenten. Een banjo? Dat past precies bij jou. Oh? Hoe ze daar bij komen weet Hildo ook niet maar de heren van Dacapo hadden het wel goed gezien hoor. Aardige mensen die Hildo ook nog eens een echte superaanbieding deden dus da's best een linkje waard.

Natuurlijk had Hildo zich al even een beetje georiënteerd en was van mening dat een 5 snarige banjo het beste zou zijn. Viersnarige types zijn er ook naar een vijfsnarige bouw je zo om naar een viersnarige door de vijfde snaar te verwijderen, andersom is lastig natuurlijk. Banjo's met een hele korte hals zijn er ook, maar die vindt Hildo er lelijk uitzien. Gelukkig stond er net eentje van het goede, bluegrass, type. Een tamelijk stoffige... Fender! Owee, dacht Hildo, dit wordt 'm niet. De bodem van Hildo's geldbuidel is niet oneindig maar het viel nog mee. Voor iets over driehonderd Euro heeft Hildo, behalve deze instap banjo, ook nog een banjo opbergzak, een banjoriem, 2 banjo lesboeken, 4 speciale plectrums (fingerpicks) die je om je vingers klemt om te tokkelen en een elektronisch apparaatje om de banjo te stemmen. En... alles is nu aanwezig voor een goede start. Echt goedkoop zijn banjo's niet, een instapgitaar is goedkoper maar dat komt natuurlijk door vraag en aanbod. Banjo's zijn overigens verhoudingsgewijs best dure instrumenten. Een professionele van goede kwaliteit zit volgens een korte zoektocht op internet zo maar op een paar duizend Euro, of meer. Waar je struikelt over de gitaren moet je een banjo met een lampje zoeken in de winkels. Waarom er niet meer banjo spelers zijn is Hildo een raadsel want het is toch een hartstikke leuk instrument?

Bovenop de kast een gepolijste aluminium resonator en verchroomde spanners. Om het trommelvel te kunnen spannen.

Onderzijde van de banjo. De kam op het trommelvel is van mahonie en wordt aan de binnenzijde ondersteund.

Verchroomde beschermplaat voor het trommelvel.

De kop aan de onderzijde. Netjes en afgewerkt en een lust voor het oog. Niks mis mee denkt Hildo.

Met het instrument is alles okay. Nu nog even leren spelen natuurlijk