Hildo's Hemel!   
Page 3 - Hildo's eerste Maan!

 HOME    Page1    Page2    Page3    Page4    

Eerste check in het veld

Hildo's telescoop is mulitfunctioneel. Natuurlijk als astronomische kijker maar ook als spottingscope. Spottingscope's zijn kijkers speciaal geconstrueerd voor vogelaars. Dat houdt in een zo goed mogelijke beeldkwaliteit maar ook een zo laag mogelijk gewicht en fysiek zo klein als het kan. Wat dat betreft valt Hildo's telescoop gelijk door de mand want hij is te groot en te zwaar om de echte veldtelescopen het leven zuur te kunnen maken. Wat beeldkwaliteit betreft zou hij echter relatief hoge ogen moeten kunnen gooien want het brandpunt is lang en de lensdiameter is groot. Toevallig stond er een dame, van zo te zien goede komaf, langs de kant van de weg met een spottingscope op een statief. Buitenkansje! Hildo op de rem. Snel zijn telescoop opgesteld en voordat de dame van goede komaf de kans kreeg om met haar vogelkijker er tussen uit te knijpen, stond Hildo al naast haar auto. 'Zou u het erg vinden als ik even door uw kijker zou kijken'? Of de dame geen nee durfde zeggen of dat ze er daadwerkelijk geen probleem mee had, weet Hildo niet. Evengoed, Hildo trof het want zodoende kon hij de duurste veldtelescoop op de markt, een Oostenrijkse Swarovski 80mm in de meest luxe uitvoering (dik 2600 euro, incl. het 20-60 zoom oculair, exclusief het carbon statief) een directe optische vergelijkingstest met zijn 6x goedkopere Chinese Maksutov-Cassegrain laten aangaan. Het wiebelende lichtgewicht Swarovski statiefje van carbon moest het direct afleggen tegen Hildo's Astro5DX montering. De Astro5 weegt misschien wel 10 keer zoveel maar is stukken stabieler! Maar hoe kijkt zo'n Swarovski nou? Het weer was verre van optimaal met zeer veel vocht in de lucht en dat maakte de 'seeing' verre van optimaal. Het mag misschien vloeken in de kerk zijn, maar Hildo's blik door de Swarovski op de maximale 60x vergroting kon hem echter niet overtuigen. Viel gewoon een beetje tegen. Hildo zag in ieder geval op de eerste blik geen duidelijk verschil in optische kwaliteit met zijn Celestron die op 62.5x vergroting stond. Misschien als het weer beter is, maar dan nog rechtvaardigt dat de de prijs van 2600 euro voor de vogelkijker Hildo's inziens niet.

Bedankt, en Daaag dame van goede komaf!

Hildo's schrik kwam pas toen hij voor de eerste keer het 32mm oculair wisselde voor het 20mm exemplaar. De100x vergroting maakte het beeld ineens een stuk donkerder! Dan de 3x Barlow lens ertussen. Met 187x en 300x werd het natuurlijk nog erger. Hildo is nu hevig aan het twijfelen of zijn Celestron wel geschikt is om met hogere vergrotingen dan 62.5x de nachtelijke hemel te aanschouwen. Het lange brandpunt van 2000mm en de slechts 130mm lensdiameter geeft de Celestron een lichtsterkte van F15.4 en dat is tamelijk lichtzwak. O wee! Foute telescoop?

 

Zweiachsen Steuerung, Jawohl!

Kijk eens aan wat UPS vandaag meebracht voor Hildo! Eerst geprobeerd thuis af te leveren, maar Hildo was aan het werk. Gelukkig herkende de UPS chauffeur Hildo's Mercedes (Hildo was op de motor naar het werk) en wist zonder verdere adressering de het pakket op Hildo's werk af te leveren. Waar een Mercedes S klasse al niet goed voor is!

Het pakket kwam van Hildo's telescoopleverancier want deze had in eerste instantie vergeten om de volgmotoren van Hildo's statief mee te sturen. Nu hoef je niet continu meer aan de knoppen van de montering te draaien om de sterren, planeten of nevels in beeld te houden om de draaiing van de aarde te compenseren. Oh luxe! Zowaar een volgmotor op elke as, eentje voor de rechte klimming (links en rechts) en eentje voor de declinatie (omhoog en naar beneden). Nu nog even monteren, en hoe moeilijk kan dat nou zijn?

 

Zonder kennis vaart niemand wel

Meten is weten en kennis is macht! Oud en uitgekauwd maar een waarheid als een koe! Omdat Hildo niet machteloos in het donker achter de telescoop wil staan, zijn er ook al verschillende hulpmiddelen aanwezig om de kennis naar een hoger plan te tillen. Daaronder diverse boeken en een planisfeer. De planisfeer, hier boven links in beeld, is een soort van instelbare sterrenhemel en onmisbaar voor iedere serieuze amateur astronoom. 

Dus... hebben!

 

 

Wordt vervolgd!!

 

 HOME    Page1    Page2    Page3    Page4

 

Hildo's eerste maan!

Klik op de foto voor een grotere afbeelding.

 

Vanavond kon Hildo, tussen de wolken door, de maan zien. Een indrukwekkend gezicht, en dat is het eigenlijk ook al door een verrekijker. Mooi hoor. Met zijn kleine digitale cameraatje in de hand direct door het oculair een foto gemaakt van de maan met een vergroting van 62.5x. Nou, dat is toch geen slecht begin! De foto's met hogere vergrotingen lijken een stuk minder. Volgens Hildo is het de schuld van de telescoop, maar misschien waren de omstandigheden niet goed genoeg, of kan Hildo gewoon niet fotograferen?  

 

Hildo's echte maan 

Hier boven is de maan te zien zoals de fotocamera hem daadwerkelijk door de lens zag. Hildo's gebrek aan fotografische kunsten worden voor een groot gedeelte weer glad gestreken door Hildo's kennis van het foto bewerkings programma Photoshop... Na 5 minuten lijkt de maan een stuk romantischer en zowaar twinkelen sterren op de achtergrond die zelfs de meest doorgewinterde astronoom nog nooit heeft gezien. Voila!

 

Saturnus

Tussen alle wolken door kreeg Hildo, wel op aanwijzing van Aaltje, eindelijk een echte planeet in het oog. Saturnus! Zo maar in het echt. Piepklein vanwege de 62.5x vergroting, dat wel, maar de typische ring om de planeet was duidelijk te zien. Op de foto bleef daar weinig van over en kun je nog iets van de ring zien, maar alleen als je erg je best doet... De Cassinischeiding (de donkere streep in de ring) kon Hildo, ondanks dat hij zijn oogbol tot het uiterste inspande, niet zien. Met de grotere vergrotingen werd het beeld alleen waziger en donkerder.

 

Jupiter

Even later was het de beurt aan Jupiter. Duidelijk herkenbaar aan de banden die rond de planeet lopen. Ook de maantjes die rond Jupiter cirkelen waren duidelijk te zien. Ook hier ging het prima met 62.5x, maar de grotere vergrotingen konden Hildo wederom niet bekoren. De foto zelf is echt prut.

Het is duidelijk! Hildo heeft een grotere telescoop nodig om het gebrek aan licht wat zijn oog bereikt te kunnen compenseren.