16 januari 2009

Het vissen voeren, dat doet Mijn Hildo regelmatig, blijft een uitermate interessante bezigheid om te observeren.

14 mei 2009

Er is maar één kleedje, echt een superlekker kleedje, en dat is deze. Het maakt niet uit waar hij ligt, op de grond, in de schuur of op een stoel zoals hier... dit is het fijnste kleedje van de hele wereld!

23 mei 2009

Mijn Hildo heeft een kraanmachinist laten komen op de gigantische zooi in zijn tuin op te ruimen. Als de man even pauze heeft, zie ik mijn kans schoon. Er in, er op, er onder en alles inspecteren. Alle voertuigen, motoren, auto's, kranen zijn bijzonder interessant. Ik kan niet wachten om erin te kruipen.

18 juni 2009

Ik speel spatbord-ornament op Mijn Hildo's BMW! Ik zit precies recht en kijk zo stoïcijns mogelijk, net zoals ornamenten dat doen. In auto's zitten is natuurlijk leuker, maar een motorfiets gaat ook nog wel. Deze BMW is okay, maar Mijn Hildo's Harley is een onding. Zodra hij z'n voet op de kickstarter zet, dan wandel ik weg want ik weet drommels goed wat er dan komt. Het harde knetterende geluid van Mijn Hildo's 125cc Skyteam Dax, dat maakt mij weinig uit. Met cirkelzagen die door hout gaan heb ik overigens ook geen probleem, zelfs als Mijn Hildo zit te cirkelzagen in de woonkamer blijf ik gewoon liggen. Hij zelf is minder cool, want hij heeft oordoppen op... Ziet er niet uit!

23 oktober 2009

Mijn Hildo moet even wat uit zijn auto halen, en floep! Ik ben binnen voor hij in de gaten heeft wat er gebeurt. Ik kan er niets aan doen, elke autodeur die open staat, of een ruit die ook maar iets naar beneden gedraaid is, en ik ben binnen.

'Rot op Bijtie', zegt mijn Hildo nog. Dovemansoren!

Dan haalt ie wat uit het dashboardkastje, floep! 'Ho, ho, Bijtie, straks breekt het klepje af'.

20 april 2009. Wolven!

Ik lig te slapen op het aquarium, da's lekker warm als de lamp aan is. Opeens hoor ik wolven huilen! Wolven! Ik weet niet hoe ik het weet, niemand die mij dat ooit geleerd heeft, maar dat ze levensgevaarlijk zijn dat weet ik drommels goed. Ik spring overeind en kijk met mijn ogen opengesperd naar Mijn Hildo. Als er onheil  is dan reageert hij wel... maar Mijn Hildo kijkt naar een natuurfilm op de TV en hangt onderuitgezakt in z'n stoel alsof er niets aan de hand is.

Is ie doof of zo, dat ie niet weet in welk gevaar we verkeren? Wolven! Er zijn wolven in de kamer! Mijn Hildo zegt: 'Wat is er met jouw aan de hand Bijtie?'.

Ik sta te trillen op m’n poten en kijk links, rechts, en probeer om de hoek te kijken de keuken in. Daar hoor ik ze alweer!

Mijn Hildo begint te grijnzen... 'Je bent bang voor wolven op de TV, kereltje?

Natuurlijk ben ik... voorzichtig. Laat Mijn Hildo maar zwammen, hij begrijpt er niets van. Gelukkig, ik hoor ze nu niet meer... maar ze zijn er vast nog wel en hebben zich ergens verstopt onder de tafel of achter het kattenluikje om mij vanuit een hinderlaag aan te vallen! Vanaf mijn veilige hoge schuilplaats boven op het aquarium kijk ik de hele kamer rond, minstens drie kwartier lang, maar ze laten zich niet meer zien. Waarschijnlijk hebben ze het opgegeven en zijn ze verder getrokken.

Paar dagen later

Ik lig weer lekker te slapen bovenop het aquarium, ben het hele voorval haast al weer vergeten, zitten er ineens wéér wolven in de kamer! Ik schrik me het apezuur. Mijn Hildo begint te lachen en zegt: ‘Ach Bijtie, Bijtie... dit is gewoon een liedje van Dr. Hook, 'Little Red Riding Hood'. Die wolf die je hoort huilen, die is niet echt. Niets aan het handje hoor’.

Ja, vast. Mijn Hildo kan me nog meer vertellen, maar ik geloof er helemaal niks van. Als ik een wolf hoor dan weet ík wel hoe laat het is, daar heb ik mijn Hildo niet voor nodig. Roodkapje werd opgegeten, ik heb geen zin om de volgende te zijn… Ik blijf waar ik ben: Hoog, droog en vooral veilig op het aquarium!

22 mei 2009

Ik ben m'n muis kwijt. Liet hem weer lopen, zoals ik altijd doe. Zodoende kunnen we wel een half uur met elkaar spelen want ik weet nu precies hoe ik een muis moet behandelen. Vooral niet te hard bijten, dan zijn mijn vriendjes zo stuk. Ik laat ze binnen weglopen, vang ze weer, laat ze weer lopen, vang ze weer enzovoorts. Af en toe pak ik ze even op, loop er mee naar de juiste plek, en zet ze weer neer. Omdat ik razendsnel ben heeft een muis weinig kans, maar soms maken ze het me wel lastig. Deze, bijvoorbeeld, kruipt snel achter Mijn Hildo's gasfornuis. Even later zit ie zelfs achter en zowaar onder de diepvries. Het vangen duurt even, en dat maakt het ook wel weer leuk, maar krijgen doe ik ze vrijwel altijd. Als ze even te lang rustig blijven zitten geef ik ze gewoon een vriendelijk zetje om ze weer op gang te helpen. Het mooiste is dat er altijd weer nieuwe geweldige vriendjes zijn die met me willen spelen. Aan het eind van het spelletje eet ik ze op. Minstens zo lekker als brokjes, en véél leuker.

30 mei 2009

Ik weet wel wat Mijn Hildo daar eet. Kibbeling! Ik weet ook dat ik er niet aan moet komen, in ieder geval niet als mijn Hildo het op schoot heeft, want dan is het niet te best. Het is uitermate vervelend dat hij altijd eerst gaat zitten smikkelen, en mij alleen maar laat toekijken. Het laatste stukje, wat hij even schoon maakt onder de kraan om het te ontdoen van zout en kruiden, mag ik altijd hebben. Ahhh... en dat is lekker! Mijn Hildo eet alleen zóóó langzaam.

15 juni 2009

Het aquariumwater wordt ververst. Paar emmertjes oud water eruit, paar emmertjes met nieuw water erin. Even inspecteren dat oude aquariumwater... Ruikt wel lekker, iets van visaroma, en het smaakt ook goed! Mijn Hildo heeft mij nog nooit zoveel zien drinken in één keer. Mijn 'Oliebollen' kommetje is altijd met met vers water gevuld en het is het enige waar ik binnenhuis uit drinken wil. Buitenwater drink ik natuurlijk wel, met name als het er lekker vies uitziet. Maar niets haalt het bij dit aquariumwater. Slubber, slubber, lekker zeg!

8 augustus 2009

Aha! Wat is dat? Een... kajak? De hamvraag: Kan ik er in?

Natuurlijk kan ik er in, alleen Mijn Hildo's voeten zitten in de weg. Hatsjoe, da's niet zo fris daar zeg.