Gebeurtenis: Lancering van de raket 'Groningen 1'

Plaats: Militair oefenterrein Lauwersoog

Locatie: 53.39821° noorderbreedte, 6.23688° oosterlengte (ongeveer)

Datum: 26 november 2006

Tijd: 13.51 uur

Wind: Ruim 3 beaufort, mogelijk een kleine 4

Zicht: Uitstekend

Lading: Geen

Aandrijving: C6-3 raketmotor

Gewicht raket: 50 gram

Gewicht motor: 23 gram

Totaal startgewicht: 73 gram

Ontsteking: Lontje

Ontsteker: Sjekkie

Aantal lanceringen: 5

Aantal succesvolle lanceringen: 4

Mislukte lanceringen: 1

Reden: Geëxplodeerde raket motor

2) Hildo is voorzichtig dus de grote ongecontroleerde flakkerende vlam van zijn Zippo aansteker wordt verruild voor het roodgloeiende puntje van een sjekkie. Dat maakt raketten lanceren tot een tamelijk ongezonde bezigheid maar de wetenschap gaat voor.

4) 6, 7, 8, 9, ehh... 4, 3, 2, 1,

6) De vliegende raket is haast niet in beeld te houden want het gaat verschrikkelijk snel en het raketje is erg klein. De rookpluim van de motor is wel goed met het blote oog te volgen. Als de uitstootlading de raket in tweeën deelt ziet u kort een extra dik rookpluimpje verschijnen. Hier overigens niet te zien want de raket, zelf niet zichtbaar, is nog in volle vlucht. Volgens leverancier Opitec haalt deze raket een maximale hoogte van zo'n 200 meter. Alles in een paar seconden. Rap dingetje hoor!

De gelande raket. Netjes in twee stukken, de motor is nog aanwezig maar is er half uitgevallen. De neuskegel zit een paar centimeter in de grond dus zo heel zacht is de landing ook weer niet.

Een close-up lancering

Aansteken van de lont.

Ontsteking!

Lift Off!

Have a nice flight!

Het lanceerplatform na de eerste lancering.

De hitte die wordt afgegeven op het dunne metalen plaatje van het platform is aanmerkelijk en lijkt zelfs op een puntlas. Het hout onder de metalen plaat had een bruine brandvlek. En zelfs met zo'n piepklein raketje is Hildo's conclusie: Hier gebeurt wel wat! De streep aan de rechterzijde van de foto is veroorzaakt door de lont.

De uitstootlading, die de raket in tweeën deelt na de vlucht, laat eveneens zijn sporen na. Als er met een parachute gewekt gaat worden dient u er zorg voor de dragen dat deze lading niet in contact komt met de parachute. Een bescherming, viltje of watten, tegen de hitte van de explosie is noodzakelijk.

Een raketvleugel heeft een dusdanige klap gehad bij de landing dat het aan één kant is losgescheurd van de kartonnen raketbuis. De aanhechting van rechtervleugel op de foto begint ook al haarscheuren te vertonen. Maar goed dat Hildo snel weer vertrokken is na de vluchten. Een luchtvaartinspecteur zou de luchtwaardigheid van dit vliegend object zeker in twijfel hebben getrokken.

 HOME     Page 1     Page 2

1) De grote dag is aangebroken. Hildo gaat zijn eerste raket lanceren! Maar voor het zover is uiteraard een pre-flight controle. Zit de motor er goed in? Blijft het, los in te steken, lontje goed zitten? Alles lijkt okay dus het aftellen kan beginnen!

3) 10, 9, 8, 7, 6, 5, opschieten man...

5) Lift off!!

Met een sterk sissend geluid kiest de raket het luchtruim. Merk op dat het direct al een beetje scheef weg dreigt te vliegen. De wind was die middag stevig en Hildo denkt dat het schuine opstijgen van de raket te wijten is aan de wind. De raket vangt meer wind aan de onderkant waar de vleugels uitsteken dus het is logisch dat het raketje daardoor kantelt en schuin tegen de wind in vliegt, en dat deed het ook. Om maximale hoogtes te kunnen bereiken dient u dus over windstil weer te beschikken.

Terugkeer naar het aardoppervlak. De uitstootlading werkte uitstekend en deelde het raketje netjes in tweeën zodat het niet al te hard op de grond landde. Maximale gemeten afstand tussen het lanceerplatform en landingsplaats: ruim 150 meter. Hieraan was de stevige wind uiteraard debet en Hildo denkt dat het maar goed is dat deze raket niet voorzien was van een parachute. Raketten met parachutes zijn alleen geschikt voor vrijwel windstil weer, of voor mensen die er van houden om hele stukken achter wegzwevende raketjes aan te hollen.

Close-up van de opstijgende raket. Duidelijk te zien de lange vuurstraal en het koperen staafje die de raket het eerste stukje van het opstijgen begeleidt wanneer het los komt van het lanceerplatform. Belangrijk denkt Hildo want hij moet niet denken aan naar zijn kant omvallende raket tijdens de lancering. Zo'n ding gaat hard hoor, zegt Hildo, en hij vindt een lanceerplatform een aanrader.

Nog een lancering voor de liefhebbers. Lastig om scherpe afbeeldingen te krijgen want de raket hangt niet bepaald stil in de lucht. 'Het ziet er toch wel mooi uit hè?', meent Hildo. In totaal waren het er vijf want Hildo had tien raketmotoren. Daarmee liggen er nogmaals vijf lanceringen in het verschiet met de 'Groningen 2', Hildo's grootste raket die nog gebouwd moet worden.

Wat is er van de raket over na 5 lanceringen?

Exploderende motor.

Tijdens de laatste vlucht onstak de raket motor maar na luttele meters vliegen was er nog een 'plof' die er op duidde dat er iets was misgegaan. De raket viel direct weer naar beneden en bleef tien meter verder liggen. Hier ziet u de schade die de ontploffende motor veroorzaakt heeft. De motorophanging, het koperen beugeltje, werd van de raket geblazen en aan de bovenzijde is de raketbuis iets opengescheurd en zwartgeblakerd van de explosie. U kunt de naar boven geschoten motor nog zien zitten.

Onzachte landingen zijn van invloed op de levensduur van een raket. Vraagt u maar na bij de NASA. Ondanks het lage gewicht heeft ook Hildo's raket heeft hier last van zoals u kunt zien op de foto. De volgende keer zal Hildo met windstil weer vliegen en een parachute gebruiken. Zuinig zijn op je spullen hebben zijn ouders hem altijd verteld, en Hildo heeft dat goed in zijn oren geknoopt hoor!