Hildo's Colt 1851 Navy London!
Kaliber .36, en dat is niet zo groot!

 Back to Zwartkruit Index

18 april 2008. Hildo's eigen .36 Colt 1851 Navy London!

Als zwartkruit schutter in het Noorden van het land kunt u eigenlijk niet om Wapenhandel Kuiper heen. En waarom zou u ook? 'Aardige mensen hoor, niet dat dat bijzonder is', vertelt Hildo, 'want alle Groningers zijn vriendelijk. Dat komt van de frisse zeelucht'. Al een paar keer hoorde Hildo de laatste tijd een heel klein smekend stemmetje uit zwartkruit revolver vitrinekast van de Kuipers komen. 'Neem mij mee, neem mij mee'. Hildo's hart is niet van steen dus besloot hij uiteindelijk dat deze, misschien wel allermooiste revolver model die ooit gemaakt is, dan maar mee moest. Eerst nog even met de papieren naar de politie om de Navy te laten bijschrijven op het verlof, dan mag ie bij een volgend bezoek aan Blijham met Hildo mee huis. Hoe zou zo'n Colt 1851 Navy, die in 1850 voor het eerst op de markt kwam, nou schieten?

Zeer binnenkort kunt u natuurlijk een uitgebreide beschouwing verwachten van deze Uberti replica, in de 'Londen' uitvoering.

 

De Colt 1851 Navy London

Hildo's Uberti .36 Colt 1851 Navy London (Klik plaatjes groter)

Aha, daar is ie dan! 'Ooooohhh, is ie mooi he?' ,zegt Hildo. Hij is van mening dat dit zelfs één van de mooiste revolvers is die ooit gemaakt zijn. Alles is mooi in verhouding. Het wapen heeft een lange octoganale loop van 7.5 inch en, ondanks de lange loop, ziet er in het echt klein en slank uit. Een 1851 is echt stukken kleiner dan een Walker. Maar kaliber .36? Waarom een kleinkaliber Hildo? Ai, dat kunt u beter niet zeggen. 'Het is géén kleinkaliber!', briest Hildo, 'Kleinkaliber is .22. Hier gaan zelfs loden ballen in van bijna .38 hoor'!

U moet weten dat de 1851 Navy's nooit gemaakt zijn in het kaliber .44. Een replica 1851 Navy in .44, ze zijn wel te koop, is daarmee eigenlijk niet eens een èchte replica. Deze Uberti is dat wel, en dat vindt Hildo toch best wel een beetje belangrijk. Ook de handgrepen hebben dezelfde, kleine, afmeting als het origineel. Deze Navy is voorzien van een stalen trekkerbeugel en een stalen handvatbeugel (backstrap). Het London model is een van de weinige die zo geproduceerd zijn, bij vrijwel alle andere 1851 Navy's zijn deze attributen van messing. Hildo's Uberti lijkt dus aardig op Het Origineel, en dat is wel zo leuk.

 

Business end in perspectief (Klik plaatje groter)

Nog eentje van de 1851 in smaakvol perspectief. Alleen omdat ie zo mooi is. Wie wil er nog een pin-up boven z'n bed? En hij schiet vast loepje zuiver, meent Hildo.

 

Hildo's Uberti Colt London

Originele Colt London uit 1854 ter vergelijk. Zoek de verschillen. De trekkerbeugel is duidelijk platter. Andere verschillen zijn er ook, maar Uberti heeft zijn best wel gedaan.

 

Wéér een kogelgiettang

Hildo heeft het al eerder gezegd, giettangen heeft u nooit genoeg. Hier wederom het bewijs. Voor deze 1851 Navy in kaliber .36 gaat Hildo .375" kogels gebruiken Hij had liever .380" gehad, maar die bleek hij naderhand niet meegekregen te hebben. Ook voor deze Navy geldt dat de kogels zelf groter dienen te zijn dan het kaliber. Nu nog eerst even kogeltjes gieten natuurlijk.

 

Na het kogelgieten

U bent niet geïnteresseerd in Hildo's oude sokken? Ha, ha, lacht Hildo. Tuurlijk wel, want dit is niet zomaar een oude sok, dit is een kogelsok! De kogelsok is de ideale, en goedkope, manier om efficiënt uw kogels op te bergen. Als u genoeg ervaring hebt dan hoeft u maar even kort in de oude sok te knijpen om te voelen wat voor vlees u in de kuip heeft. Deze is gevuld met .375" ballen voor de Navy. Voor de sok liggen twee ballen. De linker is een .457 (voor de .44 revolvers), de rechter de .375 voor de .36 Navy. Wat is die kleine snoezig hè?

 

Vuur en rook

Het vuur valt niet tegen, u zou zo niet zeggen dat het een 36 betreft. De hoeveelheid rook lijkt wat minder dan bij de 44 revolvers. Misschien had de afzuiging een goede dag, misschien verbeeldt Hildo het zich. Maar áls er wat minder rook is hoeft dat niet slecht te zijn. Vraagt u die nitro schutter naast u maar eens.

 

Rare gaten

Close-up van de vier gaten links onder in de schietkaart. Echt rond zijn ze niet. Dat een ronde bal er geen mooi rond gaatje uit ponst mag duidelijk zijn, tenzij er met zeer hoge kogelsnelheid geschoten wordt zoals met de Walker stampvol met krachtig Zwitsers kruit. Deze gaten zien er echter wel heel erg slordig uit. Lage kogelsnelheid? Of is er iets anders aan de hand? Dit zijn de eerste gaten die ermee werden geschoten... nieuwigheid?

.375" kogels

.375 vindt Hildo te klein! En dat had ie al gedacht! Ze gaan er wel in, maar iets te gemakkelijk. De ballen moeten er toch wel met enige kracht ingeperst worden en het gaat nu wel heel erg licht, zelfs vrijwel moeiteloos. Dat houdt in dat de kamers nauwelijks kleiner zijn dan de loden ballen. Met een kogelvetpil verwacht Hildo dat het vet snel tussen de bal en de kamer door zal knijpen tijdens het persen. Kogels kunnen dan ook gemakkelijk met de ram weer mee terug omhoog komen uit de kamer. De volgende kogelgiettang staat (jammer van het geld) alweer in de planning, en ditmaal wél een 380", de enige goede maat voor deze Navy. Het gewicht van de 375 kogel is iets van 78 grain, gewichten schommelen altijd ietwat. Hoe dan ook stukken lichter dan de dik 140 grain van een 457 bal.

Terugslag

Terugslag, opslag, hoe u het maar wilt noemen. Net als bij elke zwartkruit revolver stelt het niet veel voor, en dat betekend prettig schieten zonder bang te hoeven zijn wat het wapen met uw handen of gewrichten doet. Toch is er ondanks de kleine kruitlading best nog wel iets aanwezig. Ongeveer vergelijkbaar met de Walker vindt Hildo. Daar zit weliswaar een zwaardere kogel en meer kruit in, maar door het hogere eigen gewicht zit er wat terugslag betreft weinig merkbaar verschil tussen Colts grootste .44 en deze .36 Navy.

 

Navy Schoorsteentjes

Het valt Hildo op dat de percussiekapjes niet allemaal op gelijke hoogte zitten. Nu is dat vaak het geval want de kapjes verschillen onderling ook wel iets, maar dit lijkt teveel. Vaak zit net een enkel kapje dusdanig hoog dat ie aan het frame van de revolver blijft hangen, en dat hoort niet zo. Binnenkort het foute schoorsteentje even een beetje bijwerken

 

18 juli 2008. Schietkaart Colt Navy .36

Heeft u wel eens een soort religieuze ervaring gehad terwijl u niet gelooft? Hildo wel, toen hij eens een carburateur op zijn Harley zette. Het hele universum kwam bij elkaar op dat moment, en het was goed. Eenzelfde soort ervaring heeft Hildo deze avond met de Navy. Geconcentreerd op de revolver en de herlaadonderdelen, schijnt de wereld wat om Hildo weg te zakken. Rust komt over hem en hij beleeft een van de beste schietsessies ooit. Het gaat niet om de score, Hildo is met heel andere dingen bezig. Waarmee dan? Schieten natuurlijk, maar er is meer. Wat dat meer precies inhoudt, is Hildo onduidelijk, maar het is goed, gewoon heel erg goed. Een heel bijzondere ervaring en naderhand een heel ontspannen trip weer naar huis..

 

5 april 2010. Navy tuning 1 - De trekkerdruk

De Uberti kopie van de Colt Navy heeft een probleem. De trekker gaat tamelijk zwaar. Er is op zich wel mee te leven maar als het beter kan, waarom niet?

Dus de revolver uit elkaar en kijken wat er aan te doen is.

 

Navy tuning 3 - Beter richten

U weet dat de richtmiddelen van zwartkruit voorlaadrevolvers eigenlijk, Hildo zegt het toch maar, abominabel zijn. Waarom destijds voor de onduidelijk viziering gekozen is, begrijpt Hildo zelf ook niet. Bij deze Navy is het wel heel erg. De keep is superklein en de korrel in verhouding dik en vet. Goed richten is lastig, want de korrel valt volledig weg in de keep. Dát gaat Hildo even verbeteren want wat Samuel Colt 150 jaar terug niet kon, kan Hildo wel.

Met de vijl

Moeilijk doen ligt Hildo niet, de keep moet groter, dus de vijl ter hand en vijlen. Het metaal is zacht en het vijlen gaat vlot. Klaar alweer. Nu is Hildo benieuwd, schiet ie nog een beetje recht?

Het resultaat

Hildo heeft er mee geschoten en het lijkt niet slecht. Het richtpunt is in ieder geval beter in beeld en een afwijking ergens heen lijkt de revolver niet gekregen te hebben. Om een afwijking goed te kunnen constateren moet de revolver natuurlijk wel goed schieten. Dat doet ie niet, hoogstwaarschijnlijk door de te kleine .375" kogels. Een nieuwe giettang in de maat .380" is daarom de volgende stap.

Als het ding dan nog niet goed schiet, weet Hildo het ook niet meer.

 

22 april 2010 .380 giettang

Eindelijk maar toch heeft Hildo een giettang in de correcte .380 maat voor zijn .36 Colt Navy. De oude .375" tang is gewoon te klein, de kogels gaan te gemakkelijk in de kamers van de trommel.

Deze nieuwe tang sluit mooi maar halverwege de gietsessie begint ie al wat moeilijker te sluiten en iets te plakken bij het openen, hoewel er geen lood aan de tang lijkt te zitten. Het is aldoor hetzelfde met de Lee giettangen, ze zijn goedkoper (hoewel hier nog schrikbarend duur als u het vergelijkt met de slechts 18 US dollar waarvoor Hildo ze heeft gezien in Amerika) maar de kwaliteit is er ook naar. Evengoed moet het wel gezegd dat ze hun geld toch nog relatief snel terug verdienen en dat Hildo nog geen enkele Lee giettang heeft waar geen fatsoenlijke kogel meer mee te gieten is. Een paar duizend kogels zou geen enkel probleem moeten zijn als de loodgieter er fatsoenlijk mee omgaat, en misschien nog wel meer ook.

 

23 april 2010. Schieten met de Navy (2)

Het is donker op het schietpunt en Hildo ziet één van de zes kruitbuisjes, hij legt er altijd zes klaar, over het hoofd. Daar komt hij pas achter als hij de kogel in de kamer geperst heeft, met vetpil maar... zonder kruit. Het zit niet mee vandaag

 

23 april 2010. Schietresultaten met de 380 kogels

Ondanks dat het vanavond niet meezit, is er toch nog wat geschoten.

Rood = 1e trommel. Vrijstaand geschoten.

Het resultaat is niet om over naar huis te schrijven, maar dat kan aan Hildo liggen. Dus de tweede en derde trommel worden opgelegd geschoten om afwijkingen door een bibberende hand zoveel mogelijk te voorkomen.

Blauw = 2e trommel

Groen = 3e trommel (5 schoten i.v.m. de vastzittende kogel in de trommel)

De opgelegde resultaten lijken een stuk beter, afgezien van de ene groene afzwaaier. Alleen het richten al gaat slecht omdat de keep en korrel niet echt precisie-instrumenten zijn. Voor u het weet, kijkt u er iets scheef langs en de resultaten zijn alweer beïnvloed. Exact gelijk schieten valt, zelfs opgelegd, niet mee.

Rare gaten. Zwak kruit?

Alweer zijn de meeste gaten die in de kaart geschoten zijn niet mooi rond uitgestanst. Tamelijk rafelig, ondanks dat de Navy met 26 grain kruit geladen is. Veel meer kan er echt niet in. De knallen klinken in verhouding tot een naast Hildo staande schutter, die met een .44 Remington Army schiet met slechts 25 grain Zwitsers, tamelijk zwak. Misschien is het Elephant kruit niet krachtig genoeg.

Conclusie .375" vs .380" ballen

Het verschil, als het er is, is veel minder groot dan Hildo had gehoopt. Bij het inpersen wordt er nu duidelijk een randje afgesneden bij de 380 kogel, en dat is goed want dat betekent dat de kogel nu duidelijk groter is dan de kamer, en zo hoort het. Misschien zou een klein 'zoekrandje' aan de kamer de resultaten nog verbeteren doordat er dan minder van de kogel afgesneden word en daardoor strakker in de kamer komt te zitten?

Hildo gaat de diameter van de loop nog sluggen en tevens bekijken wat de diameter van de kogel is al ie eenmaal in de kamer geperst is. De kamers moeten allemaal een fractie groter zijn dan de diameter van de trekken in de loop, voor de beste schietresultaten. Wordt vervolgd dus!

 

Vrijdag 30 april 2010. De .36 Navy met Zwitsers!

Ditmaal met 25 grain Zwitsers 2 (FFFG) achter de kogel, en dát is goed te merken. Het Zwitsers kruit ontbrandt stukken heftiger dan Elephant. De knal klinkt niet zo mooi, veel scherper en harder, haast een beetje als nitrokruit. Richtpunt is nu ongeveer raakpunt met de Colt Navy, want de kogel lijkt met Zwitsers iets lager in de kaart uit te komen. Wat betreft de gaten, die zijn niet langer gerafeld en sommige zijn zelfs perfect uitgestanst. De kogels vliegen met Zwitsers gewoon een stuk sneller.

 

Vertrouwen is goed. Controle is beter!

De wedge

De wedge is het tapse stukje metaal waarmee u de loop vastzet aan de trommelas. Zo werkt dat bij alle Colt voorlaad revolvers, op de originele sidehammers na die wel een topstrap hebben. De Navy, in ieder geval deze Navy, is bijzonder gevoelig voor het vast zetten van de wedge. Geen perfect systeem maar Hildo kan er goed mee leven. Hoe verder de wedge naar binnen gedrukt wordt, des te dichter de loop bij de trommel komt. De ruimte tussen loop en trommel is dus met de wedge enigszins af te stellen omdat de trommelas meebuigt omdat een topstrap ontbreekt. Nu heeft Hildo het natuurlijk niet over geweld als tikken met een hamer, altijd fout, maar gewoon duwen met de vingers. Iets te ver en de trommel begint al aan te lopen, dat gaat bij deze Navy wel erg snel hoor, meent hij. Maar op zich is de loop nog wel goed vast te zetten en is het zijns inziens, wat nauwkeurigheid of veiligheid betreft, geen probleem. De ruimte tussen trommel en loop is in ieder geval minimaal, en dat is goed.

 

Kamer check (2). De kogel diameters

Het uit de kamer verwijderen van de kogel heeft Hildo gedaan met een spijker en een hamer, uiteraard na het schoorsteentje verwijderd te hebben. Wel de spijker goed middenin de kogel plaatsen zodat de kamerwand niet beschadigd raakt. Lichtjes tikken en de kogel komt mooi naar buiten. U ziet de deuk van de spijker in de rechter kogel. Eventuele meetafwijkingen aan de kogel tengevolge van het opstuiken door het naar buitentikken? Nee, dat blijkt niet het geval, u ziet dat hieronder bij het kopje 'kamerdiameters, .3735".

Kogel diameter na het zetten

Na in de kamer gezet te zijn en ze weer verwijderd te hebben blijken er, met de digitale schuifmaat, niet / nauwelijks meetbare verschillen in de diameters van de zes verschillende kogels te zijn, die een gegoten maat hebben van ongeveer 380". Alle zes kamers hebben dus dezelfde diameter. Zeer netjes van Uberti, dit is vast CNC werk geweest!

.3710" kogel gezet op het diepst mogelijke punt (bovenkant kogel .308" onder trommel bovenkant)

.3735" kogel gezet bovenin de kamer (bovenkant kogel vlak met trommel).

Het is Hildo duidelijk. De kamers van de Navy lopen taps, van .3735" naar .3710" en nog kleiner verder naar binnen. Ook goed te merken tijdens het naar binnen persen van de kogel, die van het begin tot eind weerstand heeft en op geen enkel moment opeens 'lichter' gaat tijdens zijn reis door de kamer.

Kamer diameters, .3735"

Vervolgens met de schuifmaat de diameters opgemeten van alle zes kamers, aan de bovenzijde. Alle kamers geven exact hetzelfde meetresultaat. .3735" diameter, dus identiek aan de gemeten kogel diameters die bovenin de kamers waren gezet.

De platte 'kamer ring' aan de kogel

De breedte van de platte kamer ring, die ontstaan is na het zetten (Hildo weet niet hoe deze 'ring' officieel heet), verschilt uiteraard met de zetdiepte in de kamers, omdat de kamers taps lopen. Het is duidelijk aan de kogel te zien, of hij diep of bovenin de kamer gezet is geweest, aan de breedte van de ring. De meetgegevens hieronder zijn indicatief omdat het niet perfect te meten is, maar het gaat om het idee. Iemand met een wiskundeknobbel heeft waarschijnlijk zo een formule paraat die de breedte van de ring kan berekenen naar aanleiding van het kamer diameter verloop naar binnen toe. Die iemand is Hildo niet.

.125" (3.213mm) breedte op max. zetdiepte (zo diep als de ram hem krijgt)

.100" (2.540mm) breedte op minimale zetdiepte (vlak met bovenkant trommel)

Hoe breder de ring, hoe meer grip de kogel heeft in de velden. Wat dat betreft lijkt het met deze Navy wel goed te zitten.

 

Loop sluggen (3) Geslugde kogels. .384" diameter van de trekken?

Links ziet u een opgestuikte kogel, rechts de gewone .380". (een nieuw gegoten exemplaar is nagemeten .3795" tot .3805", afhankelijk van waar u hem meet).

Na het sluggen was de rechter kogel .383", die is dus kleiner dan de loop. Om de kogel op te stuiken, zodat de trekken ditmaal wel helemaal gevuld worden, tikt Hildo voorzichtig op een nieuwe kogel, met de steel van de pollepel in de ander kant van de loop, zodat dat de kogel nergens heen kan, behalve groeien in de breedte. De maximale opgemeten diameter van de opgestuikte kogel is na het sluggen .384". Hierbij moet opgetekend worden dat de geslugde kogels niet goed op te meten zijn omdat de loop is voorzien van 7 trekken en velden. De trekken, of velden, liggen dus nooit precies tegenover elkaar voor een goede meting. Wat voor invloed dat heeft op de meetresultaten, of hoe het wél goed te meten is weet Hildo niet. De kamer diameter is maar .3735", dus de trekken in de loop hadden niet groter mogen zijn dan .3725". Deze loop is in ieder geval méér dan 0.0105" te groot.

Hildo weet het niet meer. Wat hij wel weet is dat de loop te groot is, u mag nooit tussen de kogel en de trekken door kunnen kijken.

Navy conclusie

Het lijkt niet goed, erg fout zelfs. Kogel te klein, kogel niet in het midden van de loop. Zelf knoeien om de kamers in de trommel te vergroten tot .385"? Exploderende trommels door een te kleine wanddikte ziet hij niet zitten. Hildo is hevig teleurgesteld en meent: 'Het moet al gek gaan wil ik er nog weer zin in krijgen. Goeie voor de afvalbak'!

 

 

 

 

18 april 2008. WM3 van de schietvereniging voor politie

Als u een nieuw wapen wilt, moet er door het bestuur van uw schietclub altijd een zogenaamd WM3-formulier worden ingevuld. U heeft dus de toestemming van uw club nodig. Dat is geen probleem in dit geval want dit wapen is geen verrassing. 'Wat, alweer zo eentje?' 'Jazeker, alwéér een voorlaad zwartkruit revolver'. 'Waarom dan?' 'Omdat ze zo geweldig leuk zijn natuurlijk'. Onbegrijpelijk dat niet iedereen zwartkruit schiet, aldus Hildo.

 

23 April 2008. Papier van de politie voor de wapenhandelaar

Het laatste formulier in de reeks. Hildo heeft vandaag zijn Colt Navy op zijn verlof laten bijschrijven en kreeg dit formulier van de politieman mee. Hij kan met dit papier de Navy nu volgens de regels der wet ophalen bij Wapenhandel Kuiper. Voor 30 Mei 2008 moet Hildo, ditmaal met revolver, wederom bij de politie op bezoek. Dan kan de heer van Bijzondere Wetten, want die afdeling regelt de wapenverloven in Nederland, het wapen bekijken en checken of het serienummer klopt. Hij is niet verplicht te zeggen: 'Goh, dát is een leuk ding zeg', maar dat doet ie vast wel. Wedden?.

 

Hildo's Colt London. Dit opschrift kunt u niet verwarren met het origineel.

Originele Colt London

Waarom heet dit een 'London' model?

Colt was, en is, een Amerikaanse wapenfabrikant die in 1850, ondanks dat het model 1851 genoemd wordt, begonnen met de productie van dit model percussie revolver. Ze zijn gemaakt tot 1873 in behoorlijk wat verschillende uitvoeringen. In Europa is de populaire Colt 1851 Navy ondermeer in Londen gebouwd door de 'Colt London Armoury'. De London Armoury is opgericht door Samuel Colt en de fabriek heeft toch maar even dik 40.000 1851 exemplaren weten op te hoesten met een 'London' gestempelde loop.

 

Kost dat nou?

Hier boven ziet u twee foto's. Een originele Colt 1851 Navy Londen uit het jaar 1854 en de rekening uit 1854 van dezelfde revolver. Hij kostte de eerste eigenaar 7.11 Engelse Ponden, destijds vast een flink bedrag. Hier een link naar Collectors Firearms waar Hildo de plaatjes vandaan heeft gehaald. Dit wapen wordt nu aangeboden voor 16.750 dollar. Da's pas echt fiks, maar het is dan ook uitzonderlijk mooi exemplaar compleet in kistje en mèt de originele rekening, da's nog specialer. Is ie het waard? Niet voor Hildo. Maar ook voor een gammele afgeleefde en misbruikte stumper bladert u altijd nog zomaar 1000 dollar op tafel. Hildo is daarentegen voor slechts 245 euro eigenaar geworden van een brand... euhh, gloednieuwe en ongeschoten 1851 Navy London. Dat is niet duur voor een revolver die, in Hildo's ogen, toch een echt superding is. Als u dat bijvoorbeeld eens afzet tegen een modern nieuw pistool... Eentje aanschaffen die meer dan 2000 euro kost, is echt geen probleem... 'En zelfs dán zijn ze nog lelijk', volgens Hildo. Dát zullen de meeste sportschutters niet met Hildo eens zijn. Smaken verschillen, anders schoot iedereen wel zwartkruit Colts nietwaar?

Schietkosten

De kosten om te schieten met dit wapen zijn minimaal. De kleine .375" ballen wegen stukken minder dan de .457" ballen die gebruikt wordt in de .44 revolvers. Ongeveer de helft. U bespaart dus ongeveer 50% op uw lood. Een percussiekapje is een percussiekapje, maar er gaat wel minder kruit in dit wapen. Waar de Walker 50+ grain krijgt, houdt het bij deze Navy misschien bij 25 grain al op. Alweer de helft bespaard! Voordat Hildo de aanschafkosten van het wapen eruit heeft moet ie nog even flink knallen, maar dat doet hij graag..

 

Vergelijk: Walker en 1851 Navy (klik foto groter)

Hier ziet u de Walker en de 1851 Navy naast elkaar. Let u eens op de verschillen in, bijvoorbeeld, trommel grootte. Feit is dat als u de 2 kilo Walker gewend bent, alle andere zwartkruit revolvers, deze Navy weegt ongeladen 1209 gram, opeens aan de kleine kant lijken.

 

2 mei 2008. .36 Colt Navy. De eerste schoten!

26.5 grain Explosia FFFG lijkt deze revolver wel te passen. Er is dan zelfs nog ruimte over voor een kogelvetpil. Misschien zou er zelfs wel 30 grain inpassen, speculeert Hildo, en dat is meer dan verwacht. Kogelvetpillen waren nog niet aanwezig voor de Navy, dus ditmaal maar gewoon de trommel aan de buitenkant afgesmeerd met vet.

Hoe is de knal?

Een belangrijk aspect voor Hildo. Het is niet de dreun van de Walker maar klinkt beter dan verwacht, echt stukken indrukwekkender dan bijvoorbeeld een 38 Special.

Precisie

Vooralsnog lijkt het uitstekend. De resultaten waren veel belovend. Er moet nog wat meer met deze Navy geschoten worden voor een oordeel. Dat komt nog wel!

Rood = Hildo

Blauw = Instructeur O

Geel = Azzelaar

Hildo schoot als eerste, en de Navy was vooral bij de eerste twee schoten duidelijk niet soepel, echt sjorren aan de trekker. Afgezien daarvan laat Hildo's nauwkeurigheid deze avond te wensen over, hij moet zeker even wennen aan het lichtere gewicht. Instructeur O schoot een klein groepje van 4 met één afzwaaier. De zesde kogel is weg... da's vreemd. Waarschijnlijk een dubbelschot, een schot dus wat precies door een al bestaand gat gaat. De kans is niet groot maar het gebeurt. Azzlelaar, de beginnende zwartkruitschutter, lijkt dit wapen ook wel te liggen. Daar houdt Hildo het eerst maar even op. heeft het idee dat de revolver iets naar links afwijkt. De rode vlek die hij aanhoud als richtpunt bij de Walker en Dragoon lijkt voor deze revolver veel te laag.

Soepelheid

De Navy is stroef en strak. Het mechaniek loopt nog niet smeuïg, maar Hildo weet dat dat vanzelf goed komt. Alles is nu nog te nieuw. Straks, 1000+ schoten later, loopt ie gegarandeerd stukken lekkerder. Als u dat geduld niet heeft kunt u ook met het mechanisme aan het polijsten slaan. De trekkerdruk is niet echt licht maar toch niet te zwaar om goede resultaten in de weg te staan.

Handling

De Navy is met ruim 1200 gram uitstekend te hanteren. Het handvat is aan de kleine kant, ideaal voor mensen met kleinere handen. Hildo heeft geen kolenschoppen maar alle vingers passen toch niet. De pink komt iets onder het handvat uit maar in de praktijk geeft het geen enkel probleem. Hildo vindt dat ie desondanks lekker in de hand ligt.

Richten

Hildo heeft nog nooit een zwartkruit revolver gezien die echt een overduidelijke keep-korrel heeft. Verstelbare match uitvoeringen zijn er wel, maar dat zijn niet de 'echte'. Deze Navy lijkt het ergst. De korrel is dik en de keep wel heel erg smal. Een kwestie van er adaptief mee omgaan, zo was het vroeger nu eenmaal, of de vijl ter hand nemen. Hildo laat het eerst maar even zoals het is. Voor de ultieme perfectie zijn er andere keuzes dan een 160 jaar oud ontwerp nietwaar?

 

9 mei 2008. Tweede sessie met de Navy

Het blijft bijzonder. Alweer rafelige gaten, en geen kleine groepjes. Het schotbeeld blijft te ver uit elkaar liggen. Toch moet de Navy aardig kunnen presteren want vorige week werd er zowel door instructeur O als door Azzelaar heel redelijk mee geschoten. Misschien ligt het aan de (te?) kleine kogels? Misschien zijn ze wel helemaal niet zo klein want dat ze loszitten heeft Hildo nog niet gemerkt. Ze gaan er alleen er makkelijk in. Misschien komt dat ook wel doordat het kaliber kleiner is. Een grotere kogel perst natuurlijk zwaarder dan een kleintje. Het zijn een hoop 'misschien'. Met de Navy is Hildo nog lang niet klaar. Wat wel duidelijk is dat er nog hoger gericht moet worden, waarschijnlijk gedeeltelijk in het zwart. Dat maakt het richten er niet duidelijker op.

Rood = 1e trommel

Paars - 2e trommel

Groen = 3e trommel

 

24 oktober 2008. Keep en korrel Colt Navy .36

1e trommel = Rood

2e trommel = paars

3e trommel = blauw

4e trommel = groen

De Colt Navy lijkt er de laatste tijd een beetje bij in te schieten, maar de Brown Bess is dan ook erg leuk. Vorige week ook al, maar toen waren plotsklaps de batterijen van de camera leeg. Niet erg want dan blijft u de tegenvallende schietkaart bespaard. Dit keer de Navy weer weer mee om te kijken of de initiële, en toch ietwat tegenvallende, resultaten te verbeteren zouden zijn. Nou, het valt niet meer hoor, meldt Hildo.

Slechte resultaten door het vizier?

De groepjes lijken toch tamelijk ver uit elkaar te liggen. Hildo schiet al niet zo best, maar dit is ver beneden peil. Tamelijk dramatisch eigenlijk Het probleem is het vizier. De richtmiddelen, keep en korrel, zijn gewoon erg onduidelijk. Het slechtst van al Hildo's zwartkruit revolvers. De keep is een gefreesd sleufje in de hamer, en de korrel is een nogal dik puntje op de voorkant van de loop. Het is de bedoeling dat u over de revolver heen kijkt en de korrel in de keep ziet. Het probleem is dat het gleufje van de keep smaller is dan de korrel. De korrel is gewoon te dik. Tijdens het richten ziet u dus min of meer zwarte vlek en dat maakt richten erg lastig. Hildo is dan ook van plan om de keep wat te vergroten en/of de korrel, mocht het nodig zijn, iets te versmallen om zodoende een beter werkend richtsysteem te krijgen.

Slechte resultaten door geen kogelvetpil?

Hildo was z'n vetpillen vergeten. Dan maar schieten zonder vet. Een grotere kans op chainfire's, dus meerdere kogels die afgaan uit kamers die niet voor de loop zitten. Gevaarlijk? Eerst dacht Hildo van wel, nu weet hij beter. Een kogel die afgaat uit een kamer die niet voor de loop zit bouwt niet de snelheid op van een kogel die door de loop gaat en komt er tamelijk krachteloos uit. Hildo heeft genoeg verhalen gehoord en gelezen van chainfire's, maar er zijn nooit ongelukken gebeurt.

Doordat het vet de loop niet smeert gaat de nauwkeurigheid mogelijk achteruit speculeert Hildo. Volgende week wel weer mét vetpillen, en kijken of de resultaten dan beter zijn. Hildo verwacht van wel.

 

Navy tuning 2. Trekkerdruk - Aha! Duidelijk probleem

Het probleem is overduidelijk. De hamer, het ding dat tegen het percussiekapje slaat, wordt, als ie gespannen is, tegengehouden door de trekker. De trekker valt in een daarvoor aangebracht gleufje (het rode pijltje). Het randje op de trekker is tamelijk scherp en glijdt niet soepel uit het gleufje als de trekker aangetrokken wordt. Hildo heeft toevallig wat schuurpapier van korrel 240 liggen, en maakt hiermee voorzichtig het scherpe hoekje aan de trekker (het groene pijltje) iets gladder en ronder. Het scherpe hakende hoekje is weg en de trekker van de revolver gaat, nadat ie weer in elkaar gezet is, heerlijk licht en soepel. Zo simpel! Een echte aanrader als uw trekker wat hakerig of moeilijk te doseren is. Moeilijk is het in ieder geval niet

 

22 april 2010. .380 kogels

Het is gelukt. Een flinke voorraad verse kogels in de juiste maat. Eind van de week naar de schietbaan om te proberen. Hildo is benieuwd!

 

23 april 2010. Schieten met de Navy (1)

Percussiekapjes vergeten mee te nemen. Gelukkig is er wat te lenen van iemand. Wel hele oude, die het af en toe niet deden. Soms omdat er zelfs geen lading in het kapje zat (!). Modderen dus. Kapjes vallen er af, eentje komt klem te zitten tussen de hamer en het frame, en daarmee zit de hele boel schocking klem. De hamer wil niet meer vooruit of achteruit. Ook de trommel kan er niet meer af omdat de cilinder blokkeerpin nog omhoog staat. Na wat tikken en kloppen op de revolver, krijgt Hildo uiteindelijk de hamer weer vrij.

 

23 april 2010. Schieten met de Navy (3)

Kogel in de kamer zonder kruit erachter is een probleem. Gelukkig bestaan problemen niet, alleen oplossingen. Schieten zonder loop heeft Hildo nog nooit gedaan maar hij moet het maar eens proberen. Met een beetje geluk komt de bal de kamer nog uit op de kracht van het percussiekapje. Met de loop ervoor is de kans groot dat hij vervolgens daar in blijft steken. Zonder loop dus. Pats! Helaas, de kogel zit nog precies op dezelfde plek in de kamer. Uw kogel eruit schieten met het percussiekapje lijkt niet mogelijk.

Dan de revolver maar gewoon mee naar huis om het schoorsteentje te demonteren en de kogel er met een spijker, vanaf de achterkant uiteraard, uit te tikken. Dat gaat prima.

 

23 april 2010. Kogelgaten .36 Navy

Een serie gaten gekopieerd en bij elkaar geplakt, met dank aan het fotobewerkingsprogramma Photoshop, dat u duidelijk laat zien dat de gaten niet rond zijn. Sommige zijn zelfs nauwelijks als rond gat te herkennen. Hildo vermoedt dat een te lage kogelsnelheid hiervan de oorzaak is. Als het Elephant kruit te zwak is, zou Zwitsers kruit het beter moeten doen. Hildo heeft nog wat liggen en gaat dat proberen, dus de volgende keer misschien wèl ronde gaten.

Het moet kunnen, toch?

 

Vrijdag 30 april 2010. Kogelgaten Colt Navy met Zwitsers - close-up

Het verschil is overduidelijk. De gaten zijn met het Zwitserse kruit veel mooier.

Rood = gat uit de 1e trommel

Blauw = gat uit de 2e trommel

Groen = gat uit de 3e trommel

Het valt u ook vast op dat het 'blauwe' gat niet zo mooi is. In eerste instantie dacht Hildo aan vervuiling van de loop, en daardoor een lagere kogelsnelheid, toen hij het verschil in gaten zag. Maar de wél ronde groene gaten zijn erin geschoten ná het blauwe gat, dus dat kan het niet zijn.

Gietblok

Nadat de kogel gegoten is, wordt hij afgesneden door een plaat die aan het gietbolk vast zit, dat geeft een plat kantje aan de kogel. Misschien is dat van invloed. De volgende keer zal Hildo alle platte kantjes van de kogels naar het kruit toe richten. Zien of dat wat uitmaakt.

                    _________________________________________ 

 

Kamer check (1) Kamer diameter checken

Eerst de diameters van de kamers in de trommel checken, want het is belangrijk om te weten met welke diameter de kogel de kamer uitkomt. Zeer belangrijk zelfs voor een goed schietresultaat.

Maximale diepte

De maximale zetdiepte, van bovenkant trommel tot het ronde gedeelte van de bovenkant kogel, is .308 inch. Dieper naar binnen persen wil niet want de slag van de ram is niet langer. Maakt verder niet zoveel uit, maar leuk om te weten. Voor het beste schietresultaat schijnt de kogel zo hoog mogelijk in de trommel te moeten zitten, dan is de afstand tussen kamer en forcing cone (soort trechter vorm om de kogel de loop in te geleiden) het kleinst. Eventueel dus opvullen voor de hoogste precisie. Hildo doet dat niet, teveel werk tijdens het laden, en kwakt de kamers gewoon vol kruit, dat knalt het lekkerst, en plaatst een kogelvetpil op het kruit

 

Loop sluggen (1)

Dit heeft Hildo nog nooit gedaan, maar nu moet het gebeuren om de Navy alle geheimen te ontfutselen. De loop sluggen is met een houten pin, om de loop niet te beschadigen, een nieuwe kogel door de trekken en velden van de loop tikken. De trekken zijn het diepste gedeelte, de velden het ondiepst. Vervolgens meet u de diameter van de geslugde kogel. De diameter van de kamers in de trommel van de revolver moeten iets, minimaal .001", groter zijn dan de trekken in de loop.

Dat betekent dat de kogeldiameter iets groter zal zijn dan de trekken als hij de loop ingaat. Dat is noodzakelijk voor een perfecte passing en dat geeft een  nauwkeurig schietend wapen, in ieder geval wat de kogelpassing betreft.

 

Loop sluggen (2). Shocking knoeiwerk van Uberti?

Is Hildo nu gek of is het hier volledig misgegaan bij de productie van de loop van deze Navy replica?. De diameter is veel te groot en in één klap vervliegt alle hoop dat dit ooit een perfect schietende revolver zou kunnen worden. Tijdens het sluggen al kan Hildo licht zien als hij door de loop heenkijkt, tussen de trekken en de kogel door. U ziet de foto hierboven, genomen vanaf de forcing cone richting de kogel die misschien 5cm in de trekken en velden zit. De kogel zit niet eens in het midden, alleen dat al gaat afwijkingen geven. Of de kogel wordt ingebracht vanaf de forcing cone of vanaf de loopmonding blijkt in de praktijk niet uit te maken, het resultaat is en blijft zoals op de afbeelding hierboven.

 

7 mei 2010. Opgelegd geschoten

Met Zwitsers kruit en Hildo op de knieën met de revolver ondersteund komt hij tot het resultaat zoals het hierboven is afgebeeld. Richtpunt is het midden, onderaan het zwart. De keep / korrel combinatie is en blijft zeer onduidelijk, misschien dat het mede aan zijn niet perfecte ogen ligt. Dus in hoeverre de afwijkingen in het groepje te maken hebben met de te grote loop dan wel met Hildo's problemen met de viziering blijft een beetje onduidelijk. Evengoed is hij niet onder de indruk van de behaalde precisie

 

 Back to Zwartkruit Index