Hildo's Rolling Block
Een Zweeds geweer uit 1873

 BACK    Tijgertje (Hildo's huidige Rolling Block) 

Hildo's, inmiddels verkochte, Rolling Block

Soms heeft Hildo niet veel geduld en lijkt hij op een stampvoetend kind. Na een tegenvallend schietresultaat heeft Hildo Meester Hansson, ter plekke op de schietbaan, verkocht. Weg ermee, stom geweer. Maar voor het zover was, heeft hij wel het een en ander bijgeleerd.

Leest u mee?

 

Hildo proefricht met zijn eerste zwartkruit... geweer!

Hildo houdt zijn ogen open en de advertentie van een Rolling Block, te koop ergens in het Drentse landschap, trok zijn aandacht. Een mooi slank en lang wapen waarnaar Hildo al een poosje op zoek was. In de Zweedse uitvoering die hij het mooist vindt, niet ver weg, niet duur en dus... zal het ook wel niks zijn. Hildo toch heen om te kijken, want u moet weten: oriëntatie is belangrijk. Het geeft u een idee van wat er te koop is, wat het kost en wat u voor een bepaalde prijs kunt verwachten. Dit legergeweer heeft wat pitting (roestkuiltjes) op de kast, de loop is opgeschuurd aan de buitenkant om het er strak te laten uitzien. Op de laadklep zit wat speling maar dat zal in de praktijk geen problemen opleveren. Het hout is opgeschuurd en gelakt. Dat klinkt allemaal niet goed voor de verzamelwaarde maar Hildo is net een ekster en houdt er wel van als een wapen er fris uitziet, en dat doet ie. Het hout glimt, heeft vrijwel geen beschadigingen en is nog leuk gevlamd ook. Het wapen is nummergelijk en de loop is aan de binnenkant helemaal niet slecht. Scherpe trekken en velden met relatief weinig pitting. Niet erg duur en dus... Gekocht! Goede deal? Dat moet nog blijken op de schietbaan!

 

1) Een Kamerafdruk, Freeboren en Vrije Vlucht

Dit is de kamer van Meester Hansson met de loop voorzien van een prop papier voor de zo meteen te maken kamerafdruk om te kunnen vaststellen wat voor patronen er met dit geweer verschoten dienen te worden. De velden (de hoge delen van de trekken en velden waar de kogel bij langs gaat) beginnen bij dit geweer pas wat later. Dit heet het freeboren van de loop. Vrije vlucht is de afstand tussen de kogel zelf als ie in de huls zit en de plaats van de kogel op het moment dat ie in contact komt met de velden. Het is niet noodzakelijk dat de kogel tegen de velden aan zit, maar wel heel dichtbij. Teveel vrije vlucht en uw wapen begint onnauwkeurig te schieten. Te weinig en hogere drukken worden opgebouwd omdat de kogel geen ruimte heeft om al iets op gang te komen voordat hij de velden raakt, hoewel dat laatste erg zal mee vallen met zwartkruit. Vrije vlucht beïnvloedt u door de kogel dieper of juist niet zo diep in de huls te drukken als u aan het herladen bent. Bij de gefreeboorde loop van Meester Hansson is in ieder geval een langere (dus zwaardere) kogel nodig om tot een juiste vrije vlucht te komen.

Zo, dat is alles wat Hildo er tot op dit moment over geleerd heeft.

 

4) Kamer volgieten met kaarsvet

Trechter achter in de loop en gieten maar. De prop papier in de loop zorgt ervoor dat de afdruk niet groter word dan noodzakelijk. De hele loop volschenken is natuurlijk onzin.

 

6) Verwijderen van de gestolde kamerafdruk

Het gaat heel eenvoudig door met een pompstok van de andere zijde tegen de papierprop in de loop te drukken. De kogeltrekker zit een beetje in de weg maar geeft verder geen probleem tijdens het verwijderen van de afdruk

 

8) De kaarsvet afdruk van de kamer. (klik foto groter)

De linker pijl geeft het uiteinde van de huls nek aan. De rechter pijl het allereerst zichtbare begin van de trekken en velden. Na het opmeten van de maten van de kamer lijkt het Hildo dat het hier een 50-70 huls betreft. De maten kloppen voor zover Hildo het heeft kunnen meten.

Van een collega schutter krijgt Hildo binnenkort een losse lege 50-70 huls en een losse kogel te leen. Daarmee kan Hildo exact de headspace bepalen daarmee wat voor munitie hij voor Meester Hansson op zijn verlof moet laten bijschrijven.

 

10) Stoffige hulzen speculaties

Het kan niet allemaal Yiiihaaa en Knal, Knal zijn, aldus Hildo. Heeft u een momentje? Dan gaat Hildo u deelgenoot maken van zijn geestelijke omzwervingen in hulzenland totdat hij daadwerkelijk een echte 50-70 huls heeft om te proberen. Of de speculaties en cijfers allemaal kloppen? Hildo belooft u niets! Als u afhaakt bij al deze droge materie is het begrijpelijk, maar voor Hildo is het allemaal hartstikke smeuïg. Hij zet even wat op een rij om voor u, maar ook voor hemzelf, deze 140 jaar oude patronen wat inzichtelijker te maken. Enne, hier een link voor nog meer historie over deze en soortgelijke 'buffel patronen'.

50-70 huls / patroon maten

De officiële maten van de 50-70 staan hieronder. De maten tussen aanhalingstekens zijn de maten die Hildo gemeten heeft van de kaarsvet afdruk die hij gemaakt heeft.

.565" = 14.35 mm (.570") aan de onderzijde, net boven de rand.

.535" = 13.59 mm (.536") diameter aan de bovenzijde, de nek van de huls.

1.75" = 44.45 mm (1.762") totale lengte van de huls.

2.25" = 57.15 mm totale lengte van de kant en klare patroon.

.450 grain kogel gewicht.

.515" = 13.08 mm (.510" - .514") diameter van de kogel.

12.7x44R huls / patroon maten

.13.09 mm aan de onderzijde, net boven de rand. (= 0.4 mm kleiner dan 50-70 huls)

13.59 mm diameter aan de bovenzijde, de nek van de huls. (= gelijk aan de .535" van de 50-70 huls)

44 mm totale lengte van de huls. (= 0.45 mm korter dan de 50-70 huls)

Conclusie:

De 12.7x44R en de 50-70 hulzen zijn bijna gelijk, maar niet helemaal. De 12.7x44R is aan de bodem 0.4 mm kleiner in diameter, de nek is gelijk en de totale lengte is 0.45 mm korter.

Dat zou betekenen dat een 12.7x44R (niet helemaal lekker) wel in een 50-70 geweer te verschieten is, maar een 50-70 niet in een 12.7x44R want daarvan is de kamer iets te klein.

Bent u nog wakker of al snurkend van uw stoel gevallen? Gaap.

Nu is het wachten totdat de politie de hulzen op Hildo's verlof heeft bijgeschreven. Het papier, een WM3 formulier, is ingeleverd en Hildo krijgt vanzelf bericht zei de politieagent.

 

Bertram Bullet Co. 50-70 hulzen

Aha! Hildo heeft hulzen voor z'n Rolling Block. Made in Australië, ziet u de kangoeroe? Een van de beste hulzen naar het schijnt. En wat glimmen ze mooi hè?Maar voor er wat te schieten is, moeten er eerst nog kogels gegoten worden.

 

Past niet! Snik, snotter. Hildo kijkt nu tamelijk beteuterd. Was hem nog verteld 'de kogel duw je er zo met je duim in, je hebt helemaal geen herlaadapparatuur nodig', blijkt niet waar met deze kogel. De binnendiameter van de huls is precies .50 inch en de kogel zit niet ver af van de .515 inch die hij zou moeten zijn. U snapt, net zoals Hildo zelf, ook wel dat die dikke kogel nooit zo in die huls past. Misschien als de huls afgeschoten geweest is, dat ie een beetje ruimer wordt, maar Hildo denkt niet dat het zoveel zal schelen. Veel van de kogel afhalen, moet ook weer niet anders zit de kogel straks niet lekker strak in de loop en een 50-70 kogel hoort wel .515 te zijn want die maat klopt ook wel met zijn loop. Dat heeft ie zelf, door een chocolade paaseitje door de loop te drukken, nog uitgevonden zoals u zich mogelijk zal kunnen herinneren. Allemaal wel een beetje vreemd hoor, aldus een gedeprimeerde Hildo.

 

20 April 2007. Kogels schuren

Een vreemde bezigheid om kogels af te schuren met schuurpapier, maar u heeft geen keus als ze niet in de huls passen en u niet in het bezit bent van herlaad apparatuur. Hildo hoopt dat de hulzen een beetje zullen uitrekken na het schieten zodat dat de kogels de volgende keer misschien wel passen. Proefondervindelijk ontdekken heet dat.

 

Kogels passen

De loden kogels zijn zacht en u schuurt er al snel behoorlijk wat van af. Telkens even passen zodat ze niet kleiner worden dan nodig is. Met maar .500" in plaats van .515" in diameter zijn ze behoorlijk afgeslankt. Dat komt het schietresultaat mogelijk niet ten goede. Met een minie kogel zou het anders zijn want die heeft een holle basis en zet aan de bodem uit onder de druk van het schot, past daardoor perfect in de trekken en velden. Deze .515-450 kogels zijn echter zo massief als het maar zijn kan en veel uitzetten in de loop zullen ze waarschijnlijk niet.

 

De 50-70 patronen

Het is Hildo gelukt om 4 patronen in elkaar te prutsen. De kogels zelf zitten zowaar nog aardig vast in de huls ook. Het mag gezegd... Goed gedaan hoor Hildo!

Nu wordt het tijd voor... De Schietbaan!

 

Meester Hansson op de Schietbaan!

Het is vast niet voor de eerste keer dat Meester Hansson op de schietbaan staat, maar wel de eerste keer met Hildo als gezelschap. Het richten valt lang niet mee, merkte Hildo. Hij stond een beetje onvast wiebelend op zijn benen en de korrel voor op de loop zwaaide ook een beetje over de schietschijf heen en weer. Hoe dat kan, weet Hildo niet precies. Omdat hij altijd met revolvers schiet?

Het resultaat lijkt redelijk maar omdat Hildo maar 4 patronen klaargemaakt had is er nog niet echt veel over te zeggen.

 

De .500-360 Minie kogel

Deze komt er goed aan de maat uit, ondanks dat ze er niet 100% perfect uitzien. Ze zijn prima in de huls te krijgen zonder gebruik van herlaad apparatuur. In een gebruikte huls die opgerekt is naar .509" zitten ze zelfs behoorlijk ruim, maar met een beetje vet ertussen blijven ze wel plakken meent Hildo. De tang giet lekker, Hildo heeft nu een stuks of 70 kogels gegoten om te proberen. Met name is de kogel makkelijk uit de tang te krijgen tijdens het gieten. U doet de mal open en hij valt er welhaast vanzelf uit. Prima.

 

 

De eerste serie 50-70 patronen

Hildo heeft intussen 46 patronen klaar en en dat is voldoende om binnenkort serieus te testen of Meester Hansson, zijn Rolling Block, een beetje zuiver schiet.

 

Weg met dat geweer!!

Hildo gelooft zijn ogen niet als hij het resultaat van zijn Rolling Block schietkaart bekijkt. Potjandosie, weet hij nog uit te brengen en verkoopt vervolgens ter plaatse, hevig gedesillusioneerd, zijn Rolling Block aan een collega schutter. Uiteraard in goede traditie, met verlies. Straks tijd voor een dubbele wodka, snottert Hildo nog.

 

 

 

 

Meester Hansson! (Klik foto 1500 pixels groot)

Elk wapen moet een naam hebben vindt Hildo, dus deze luistert naar de naam 'Meester Hansson'. Meester Hansson is een model 1867 M/68 Rolling Block. Een voormalig leger geweer en in 1873 gefabriceerd door Carl Gustafs Stads Gevärsfaktori in Eskiltuna, Zweden, voor het Zweedse leger. Meester Hansson is nummergelijk en voorzien van serienummer 20464. Het nummer is ingeslagen op de kast, de loop, de ijzeren kolfplaat, op het hout van de kolf en op het voorhout. Grappig detail: De naam van één van de wapen inspecteurs die de letters HH zowel op het blok als op de loop heeft ingeslagen, was zowaar te achterhalen. Het is ene Harald Holm geweest die op 6 juli 1844 geboren werd en als 'besiktningsofficer' bij Carl Gustaf in dienst was. Deze enkelshots achterladers werden uitgevoerd in het kaliber 12.7 x 44R (randvuur patroon) maar ook deze Carl Gustaf is, zoals de meeste Rolling Blocks, omgebouwd naar de civiele uitvoering. Dus nu kan een iets modernere, en herlaadbare, centraalvuur patroon verschoten worden. Hildo heeft al twee keer eerder met Rolling Blocks geschoten en ze doen het prima. Meester Hansson schiet ook vast hartstikke goed, denkt Hildo.

 

De onnozele blik

Die krijgt u te zien als Hildo iets niet helemaal snapt. In dit geval gaat het om het kaliber. Die van alle Zweedse Rolling Blocks is 12.7x44R. Dus even checken hoe het past in Hildo's geweer. Niet dus. Et voila, daar is de onnozele blik.

Een blik in de loop van Hildo's Carl Gustaf en een blik in de loop van de Husqvarna laat duidelijke verschillen zien. De trekken en velden in Hildo's loop zitten verder naar buiten dan die bij de Husqvarna. Het lijkt erop dat Hildo's Rolling Block gefreebored is. Het freeboren van een loop betekent dat er iets van de velden is weggehaald zodat de kogel verder in de loop past. Voor een zwaardere lading, een langere kogel of misschien voor de reguliere 50-70 patroon, welke standaard is voorzien van een fractie langere huls en een zwaardere en langere kogel. Waarom? Misschien ooit gedaan voor meer slagkracht bij de jacht op groot wild als beren en elanden, of voor het kunnen gebruiken van de waarschijnlijk meer gangbare 50-70 Government huls en kogel type? Hildo zal in ieder geval een afdruk gaan maken van de kamer om een juist beeld te kunnen krijgen van de maten om zodoende te kunnen beoordelen wat voor munitie dit wapen precies nodig heeft. Eenvoudig te doen met gesmolten kaarsvet. Hildo heeft nog wel een kaars liggen!

 

2) Kaarsvet smelten

Eerst wat kaarsvet smelten om straks in de loop te kunnen gieten. Die goeie ouwe veldflesbeker uit Hildo's dienstijd is echt multifunctioneel.

 

3) Trechter vouwen

Terwijl het kaarsvet smelt in de veldflesbeker vouwt Hildo intussen een papieren trechter om de stroom kaarsvet gericht in de loop te kunnen gieten. Dat geeft prettige herinneringen aan de kleuterschool, u ziet het aan zijn blik. Wat was het leven toen eenvoudig, als volwassene is het anders. Dan moet u met kaarsvet afdrukken maken van kamers van vuurwapens en zo.

 

5) Gietwerk is klaar

Het is aardig gelukt en er is volgens Hildo weinig of niets bij het mechanisme van het geweer ingelopen. Nu laten staan en wachten tot het afgekoeld is. Grappig gaatje in het midden hè? Die kwam vanzelf tijdens het stollen.

 

7) Eerste kaarsvet inspectie

De afdruk van de kamer is boven verwachting goed gelukt en Hildo is dik tevreden. De papier prop uit de loop zit aan het kaarsvet vast gesmolten, maar dat maak niets uit.

 

9) Chocolate bullet

Hildo had van een trakterende collega een klein chocoladen paaseitje achterovergedrukt. Na thuiskomst het zilverpapier verwijderd en het chocolade ei, met enige moeite, door de loop gedrukt van Meester Hansson. Dat had hij helemaal zelf bedacht en kijk eens aan. Een vrijwel perfecte chocolade kogel! Niet om mee te schieten maar wel om op te meten, wel voorzichtig natuurlijk want de chocola is tamelijk zacht. Met Hildo's brandnieuwe digitale schuifmaat kwam hij tot de volgende resultaten .510" tot .514" op het hoogste punt (van de trekken) en .477" op het diepste (de velden). De maten zijn belangrijk om de goede gietmal aan te kunnen schaffen. Kogels kunnen gegoten worden in miniem verschillende diameters en behoorlijk verschillende gewichten. Hildo speculeert alvast dat hij waarschijnlijk gaat voor de giettang van Lee die een .515"-450 (450 grain) kogel giet. Lee zegt ook dat een kogel een fractie groter mag zijn dan het diepste gedeelte van de trekken en die lijkt bij Hildo, volgens de chocolade kogel, .514" te zijn. Op de site van Lee Precision zag hij ook een 'Sizing Die' van .510". Dat is een stukje gereedschap dat de kogeldiameter terug kan brengen naar .510", als dat echt nodig mocht zijn, maar Hildo denkt op dit moment dat het prima lukt met een .515" kogel.

 

Hildo's Lee 50-70 450 kogelgiettang!

Kijk eens aan, een close-up van het gietblok van de nieuwe kogelgiettang.

Ooohh, zegt Hildo, wat heeft deze kogel een verschrikkelijk mooie slanke klassieke stroomlijn met drie mooie subtiele vetgroeven. Een plaatje om te zien hoor! Sommige kogels zien er een beetje dom uit, en zijn zelfs helemaal plat aan de voorkant omdat dat mooie ronde gaten geeft in het papier. Dat kan wel zijn, maar Hildo is van mening dat een kogel er er ook esthetisch verantwoord uit moet zien, en dat doet deze! De diameter is .515" en hij weegt 450 grain. Dat is precies hetzelfde gewicht als wat de originele kogel van de 50-70 militaire patroon destijds ook had. Hildo wilde al wel beginnen te gieten, maar het weer werkt niet mee. Het waait tamelijk hard en dan wil het lood smelten in de tuin op een houtvuurtje niet zo goed. Nu moet Hildo nog wat hulzen en slaghoedjes hebben. Hildo heeft de bijlage van zijn verlof inmiddels terug van de politie en mag derhalve de verlofplichtige 50-70 onderdelen daarvoor nu in zijn bezit hebben.

 

Close-up van de gegoten kogels. Niet helemaal perfect maar goed genoeg denkt Hildo want de maten zijn wel volgens de specificatie. Met tin als toevoeging schijnt daklood beter te vloeien. Er hoeft maar 1 1/2 tot 2% tin, gemeten in gewicht, door het lood om een goed in de mal vloeiend mengsel te krijgen heeft Hildo gelezen op de site van een professionele kogelmaker. Een optie voor de volgende keer. Hildo is er nu ook al gelukkig mee, en daar gaat het om!

 

Slaghoedjes

Hildo had nog nooit een slaghoedje van dichtbij gezien, dus een foto zodat u ook mee kunt genieten. Het lijkt wel een batterijtje uit opoe's hoorapparaat. U ziet tevens het gat in de onderzijde van de huls waarin het slaghoedje geperst dient te worden. Slaghoedjes zijn er in verschillende maten, in ieder geval in vier: small pistol, large pistol, small rifle en large rifle. In deze huls hoort het large rifle (groot geweer) type slaghoedje. De slagpin van het geweer slaat tegen het slaghoedje aan waardoor het explodeert en een vuurstraal de kruitlading achter de kogel aansteekt. Is dat leuk of niet!

 

Slaghoedjes plaatsen

De huls in de bankschroef, een zwaar stuk ijzer op het slaghoedje en vervolgens rustig tikkend met een hamer. Zo krijgt u een slaghoedje er ook wel in, het is Hildo in ieder geval wel gelukt maar het gaat niet zo lekker. Zie de foto en het stukje vernuft wat daarop staat afgebeeld. Dit apparaat, van de firma RCBS, heet een 'hand priming tool' ofwel een handmatig slaghoedje plaats gereedschap. De huls wordt bovenop in de shell holder (huls houder) geplaatst en als u in dit apparaat knijpt dan gaat er binnenin een staafje omhoog die het slaghoedje zo onderin de huls perst. Het ronde platte ding heet een primer tray (slaghoedjes schaaltje). Hierin zit de voorraad slaghoedjes. Zo kunt u knijp na knijp de slaghoedjes onderin steeds een andere huls drukken. Het gaat best goed, vindt Hildo. Met bijna 40 euro niet echt goedkoop en de shell holder voor het 50-70 huls moet nog weer apart worden aangeschaft... maar die bankschroef is ook niet lekker hoor!

 

Kogel plaatsen

54 grain kruit in de huls en zonder kogelvetpil, dat is zelfs iets minder kruit dan er maximaal in de Colt Walker zou passen. Meer krijgt Hildo er zo niet in, en in ieder geval geen 70 grain die er eigenlijk in zou moeten passen. Dat had Hildo al eens vaker gelezen. Misschien zijn de hulzen vandaag de dag voorzien van een dikkere wanddikte dan destijds, of was het kruit vroeger zwaarder? Vervolgens de op maat geschuurde en met de hand ingevette kogel erop. Omdat het drukken een beetje zeer doet aan zijn handpalm, Hildo heeft nu eenmaal een lage pijngrens, gebruikt hij zijn mes om de kogelkop erin te drukken. Dat gaat prima, flop, flop, flop, zegt de kogel als de hulsnek bij zijn vetgroeven langs gaat. Hij zit erin voor u het weet.

 

Hierboven zie u een gemonteerde complete patroon, en eentje in onderdelen. Hildo moest de kogel afschuren tot een buitendiameter van .50 om hem in de huls te laten passen. Dat is niet de bedoeling, maar eerst wel een mooie manier om de patroon in het geweer te laten passen. Eronder liggen de losse onderdelen, minus het kruit. Alle vetgroeven van de kogel horen binnen in de huls te zitten. De ruimte eronder wordt opgevuld met zwartkruit. Het slaghoedje ziet u links liggen. Die moet onderin de huls geperst worden. Het slaghoedje is iets dikker dan de ruimte die er voor vrij is gehouden in de huls. Die krijgt Hildo er dus ook niet in. Hij heeft geprobeerd om met een houten stok het slaghoedje erin te timmeren maar dat wil niet. Hildo is niet zo handig dus daar wordt straks ook een speciaal apparaatje voor gebruikt, het moet wel leuk blijven natuurlijk en goed gereedschap zorgt daarvoor. Er wordt straks een slaghoedjezetter gebruikt! De neus van de kogel zelf lijkt wat ver van de velden die in de loop zitten af te liggen. Een mm of 9. Dat is te ver. Toch een langere kogel? Deze kogel zover uit de huls laten steken is ook niet goed. Ach en wee, over dit probleem moet nog even nagedacht worden.

 

Lee .500-360 Minie kogelgiettang!

En nóg een kogelgiettang, want gelooft u Hildo maar... U heeft er nooit genoeg. Deze is om een .500" diameter, 360 grain zware Minie (spreek uit 'Mienjéé') te gieten. Een Minie kogel heeft een holle basis, u ziet het puntvormige object in het midden van de giettang die er voor zorgt dat de bodem hol wordt. Waarom een holle bodem in een kogel? Als u schiet zorgt de druk ervoor dat de Minie aan de onderzijde uit elkaar gedrukt wordt, en het hemd (rokje) zorgt aldus voor een perfecte gasafsluiting tussen kogel en loop. Minimaal drukverlies en maximale efficiëntie. De bekende diabolo in een luchtbuks werkt net zo. Het is wel van belang dat een Minie kogel altijd van puur lood gegoten word zodat ie mooi zacht is en het 'uitzettende hemd principe' goed werkt. Hildo is benieuwd hoe het schiet.

 

De 50-70 patroon met .500-360 Minie kogel

Het past uitstekend, zelfs in een ongeschoten (en dus nog niet uitgerekte) nieuwe huls. Optisch mooi ziet ie er niet uit, vindt Hildo, daarvoor is de kop te rond en steekt de kogel niet ver genoeg de huls uit. Je kunt niet alles hebben. Deze kogel is trouwens ook prima te verschieten in het originele kaliber, 12.7 x 44, van de Zweedse Rolling Blocks.

 

18 Mei 2007. Schietkaart Rolling Block. Rampzalig!

De afstand is 25 meter. Geladen met 58 grain Explosia FFFG kruit en de 360 grain Minie kogel. Deerniswekkend! Echt! U weet ondertussen dat Hildo met de Walker een beter resultaat bereiken kan dan wat u hier boven ziet afgebeeld. Echter, hier gaat het om een Rolling Block geweer en een Rolling Block schiet stukken nauwkeuriger dan een revolver. Tenzij... het geweer sucks, of de schutter. Hildo heeft de gele gaten erin geschoten, opgelegd ook nog. Dat betekent niet staand, maar het geweer steunend om trillingen te vermijden. Daarna gaf Hildo het geweer aan een collega schutter die zeker goed schieten kan. De man deed dat vrijstaand, en het resultaat (de groene gaten) zijn nog beroerder.

 

Hildo's collega schutter hier aan het test schieten met Hildo's Rolling Block. De resultaten laten te wensen over. Zijn conclusie: De trekker gaat wel heel erg zwaar. Ik denk dat met een lichter werkende trekker dit wapen stukken beter schiet. Hildo betwijfelt dat en verdenkt de gefreeboorde loop van het ver uit elkaar liggende schotbeeld. Hildo is na het tegenvallende resultaat in één klap zat van zijn Rolling Block, maar de collega schutter wil het wel avonturen. Hildo verkoopt hem ter plekke het wapen.

Ajuus Meester Hansson!

 BACK    Tijgertje (Hildo's huidige Rolling Block)