Minder westernweekenden

In de westernweekenden zal danig worden gekapt vanaf 2013. Waarom? Als het om geld gaat kan niet alles, er moeten keuzes gemaakt worden. Gezien de staat van Hildo's huisje zou hij daar af en toe best wat geld in kunnen steken.

En dat staat nu in de planning. Verstandig he?

Westernweekend schietvereniging de Vrijheid 2013

Inmiddels het vijfde westernweekend van SV de Vrijheid te Hoogeveen en het gaat nog steeds prima. Het is er gezellig en de sfeer gemoedelijk, maar dat is bij alle andere westernweekeinden ook zo. Helaas heeft Hildo niet al te veel foto's, hij had als vrijwilliger niet zo veel tijd om rond te wandelen.

Baancommandant

Hildo is als vrijwilliger hulpje-baancommandant naast baancommandant Lammert. Dat doet hij liever dan achter de bar staan. Wat praten met de deelnemers, bij wapenstoring helpen wanneer dat mogelijk is en alles zo veilig, vlot, efficiënt en prettig mogelijk laten verlopen voor alle deelnemers. Ondanks zijn soms warrige uitstraling, Hildo doet zijn best!

Vrije baan interpretatie

Series worden uitgegeven voor een bepaalde tijd op een bepaalde baan. Bij SV De Vrijheid passen de baancommandanten dat aan al naar de toestand van het moment. Als u op baan 3 moet schieten, maar baan 2 komt eerder vrij: ga maar lekker op baan 2 staan, want dan kunt u alvast beginnen. Op die manier wordt de baancapaciteit optimaal benut en blijven wachttijden minimaal en kunnen de meeste schutters binnen de gelimiteerde tijd schieten. Komt iemand vijf minuten te laat, geen probleem. Voor mensen die dat niet gewend zijn kan dat bijzonder overkomen, maar het systeem werkt best goed.

Afzuiging

Ondanks de forse luchtverplaatsing van de ventilatoren werkt de afzuiging op de baan helaas niet naar behoren. Dit is goed te merken als alle banen bezet zijn door zwartkruitschutters. Maar er wordt aan gewerkt. Of de huidige plannen van het bestuur tot het juiste resultaat zal leiden is afwachten, maar het is twijfelachtig. Uiteindelijk zal het vast goedkomen. Tot die tijd gewoon de deur open, want luchttoevoer van achteren zorgt voor een onmiddellijke vermindering van rook.

Stroomstoring

Helaas valt gedurende het weekend meerdere malen de stroom uit, iets wat nooit het geval is op de banen van De Vrijheid. Na afloop blijkt dat dit door de patatbakker is veroorzaakt. Hij heeft ergens een storing zitten die bij andere evenementen waar hij was ook al voor stroomuitval heeft gezorgd. De volgende keer krijgt hij in ieder geval een stroomvoorziening die niet is aangesloten op de verlichting en afzuiging van de schietbanen. Gelukkig is er met het eten van deze rijdende snackbar niets mis, zijn gehaktballen zijn zelfs uitermate!

More Western Style?

Leuker zou het natuurlijk zijn om alles in eigen beheer, in old-western style, te regelen. Maar de catering is uitbesteed omdat het te veel werk is. Zolang het westernweekend gerund word door vrijwillgers is man/vrouwkracht niet onbeperkt aanwezig en dat is simpelweg waar de schoen wringt, iets waar alle westernweekeinden mee worstelen.

Ron & Hildo: Harley's & Zwartkruit

Motoren, vuurwapens en antieke klokken gaan prima samen en zodoende heeft Ron alvast twee interesses die Hildo ook heeft. Ron is lid van een Harley-club en die leden kennen Hildo weer van een filmpje op Youtube (google: Hildo's Harley) waarin een straatrace, tussen Hildo's (inmiddels oldtimer) eigenbouw chopper en een moderne Japanse hypersport motorfiets, centraal staat. Helaas weet de Japanse hypersport de oude roestige Harley niet bij te houden, tot groot vermaak van Harley rijders en nog grotere ergernis van liefhebbers van moderne Japanse race machines. Of Hildo's Harley vreselijk snel is of dat de jappenrijder niet kan rijden, is het onderwerp van discussie. Het filmpje is derhalve aardig populair en, omdat het Youtube betreft, gelijk over de hele wereld verspreid. Het internet blijft een bijzonder fenomeen. Toen Ron aan zijn motorclubleden vertelde dat hij die Hildo van het filmpje wel kende gingen er een paar wenkbrauwen omhoog, maar jongens: Ron heeft gelijk!

Miquelet met de Brown Bess

Er zijn ruim tien miquelet-kaarten geschoten. Kruitloze Jan was ditmaal stukken beter dan Hildo. Tegen Erwin wordt het voor iedereen natuurlijk erg lastig. De precieze uitslagen houdt u nog tegoed. Hildo zal ze op zijn site plaatsen zodra ze hem bekend zijn.

Volgend jaar weer?
Natuurlijk, want dit is Hildo's eigen club. Andere evenementen zullen met zorg worden gekozen: soms zijn er andere dingen belangrijk. Weasel Creek staat in ieder geval in de agenda en verder is het nog even zien hoe het loopt.

                     ___________________________________

Vrijdagavond: The Campfire Collaboration

Een 'old-time, country en folk band'. Eigenlijk is het gewoon een bluegrass band. 'Tricky keuze', dacht Hildo toen hij van het voornemen hoorde om een bluegrass band neer te zetten. De meeste zwartkruitschutters hebben wel wat met countrymuziek. Bands als Creedence Clearwater Revival en The Eagles doen het ook wel goed. Het is wat uitgekauwde muziek, rockabilly gaat vaak al te ver. Hildo hoort liever bluegrass, maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat de meeste mensen nog nooit van dit muziekgenre hebben gehoord, laat staan dat ze er wat mee hebben!

En, hoe vindt Hildo de band?

Uitstekend! Dit is zeker een van de betere bands die hij gezien heeft tijdens zwartkruitweekeinden. De zanger in het midden is zondermeer de breedste zanger die Hildo ooit gezien heeft, de linker lijkt wel op Johnny Depp in Pirates of the Caribbean en de rechter is, zo meenden meer dan een paar zwartkruitschutters, Hildo's broer... en hij speelt zowaar nog banjo ook, maar gelukkig voor alle aanwezigen stukken beter dan Hildo zelf. De muziek blijkt minstens zo leuk als de band zelf. Bluegrass is gewoon vlotte, vrolijke volksmuziek die, als u goed naar de tekst luistert, vaak over drama´s als moord, doodslag, overspel, gevangenis en andere ellende blijkt te gaan. Een soort van levenslied, maar stukken beter te beluisteren dan de André Hazes-versies! Hildo heeft behalve twee linkerhanden, ook twee linkervoeten, maar de meer begaafden blijken het prima te doen op de muziek van deze band en er gaan deze avond meer dan een paar voetjes van de vloer.

Hoe vinden de zwartkruitschutters de band?

Hildo vraagt her en der wat mensen wat ze er van vinden. Wie schetst zijn verbazing wanneer blijkt dat alle ondervraagden, zonder uitzondering, positief zijn over deze bluegrass band. Dàt had hij niet verwacht!

De band op zaterdag?

'Zullen we het daar even niet meer over hebben?', aldus Hildo.

Duel

De belangstelling voor het duelschieten blijft onveranderd groot. Zeker in de zomer is het uitstekend buiten te beoefenen, want open-air knallen: er is niets leukers!

1 juni 2013. Staarwedstrijd

U kunt de meest bizarre wedstrijden tegen het lijf lopen. Hier Elvira vs Doeke, verwikkeld in een staarwedstrijd. Wie het eerst met z'n ogen knippert, verliest. De spanning spat al van de foto af, u kunt zich nauwelijks voorstellen hoe het in het echt was!

Erwin Dahlkamp met een vuursteengeweer

Hij schiet op de correcte kaart. Dezelfde 55x55 cm pistoolkaart, net zoals waar alle percussie geweerschutters op schieten. Dat een 85x85 cm miquelet kaart toch écht alleen bedoeld is voor steenslot gladloops musketten en niet voor een geweer met trekken en velden, daar wil SV de Vrijheid tot op heden nog steeds niet aan want 'vuursteen is vuursteen'. Erg jammer want dit stimuleert miqueletschutters niet en het is al moeilijk genoeg om een redelijke hoeveelheid schutters van deze, overigens erg leuke, discipline bij elkaar te krijgen. Het is niet de eerste keer dat Hildo anderen met Lucy, zijn musket, laat schieten om tot een groter deelnemersveld te komen.

Ereschijf

De ereschijf is dit jaar wederom gemaakt en geschilderd door Rieks. En die man kan het, want het is een plaatje, letterlijk. Te mooi om op te schieten eigenlijk, maar dat is nu eenmaal het lot van een ereschijf. Daarom is het te raken punt, de zwarte sticker, buiten de beer geplaatst... 'Misschien dat het beest dan nog heel blijft', meende Dirk. Er wordt door de beste schutter van elke discipline één schot op gelost. Niet met hun eigen geweer, maar met dat van een ander (de Winchester van Dirk), dat maakt het extra moeilijk

En, wie was de beste?

Na een bijzonder uitvoerige en zeer humoristische beschrijving door Dirk hoe de diverse schutters het toch nèt niet gered hebben, blijkt tijdens de prijsuitreiking dat Stalen André uiteindelijk het dichtst bij de zwarte plakker op de ereschijf is gekomen. Behalve de eer krijgt André ook, verdiend, de ereschijf mee naar huis.

Gefeliciteerd Meneer van... Riessen!

                     ___________________________________

Derde Westerweekend Weasel Creek

Een prima verlopen weekend. Veel schutters zijn al eerder in de week gearriveerd. Maar voor Hildo begint het weekend op vrijdag. 's Avonds komt hij aan, op zaterdag is het rondwandelen, praten en wat knallen met prima weer. Op zondag moet hij jammer genoeg besluiten vroeg af te reizen in verband met de hoog oplopende temperaturen. Maar...Weasel Creek was weer prima!

Stalletjes

Altijd in overvloed aanwezig met allerlei handelswaar. Hier links houtkacheltjes en waarschijnlijk periodiek tamelijk correct kookgerei.

Miqueletschouder

De schouder van Andere André heeft het niet gemakkelijk gehad. Of was het, zoals André opperde, 'even het velletje er dubbel tussen gehad'. Ondanks Lucy's toch stevige duw, heeft André geen spat last van trekken met het wapen. Dat is duidelijk te zien tijdens de veelvuldige weigeringen. Stalen zenuwen die man!

Trekken met het wapen

Hildo heeft de laatste tijd niet veel met Lucy geschoten. Ondanks dat ie zijn uiterste best doet het wapen stil te houden, lukt het hem om tijdens een zeer lange slotvertraging van haast een seconde de kaart zelfs éénmaal te missen. Er nèt onderdoor... trekken met het wapen! Komt van die rubberen zenuwen.

Weasel Honing

Er worden bijen gehouden op het terrein van Weasel Creek. Bijen heeft Hildo niet gezien, maar wel deze potten. Honing van bramenbloesem of linde. Puur natuur voor vier euro per pot. Als u dat tegen het licht houdt van de vlieguren die de bijen er in hebben zitten, is het een prikkie. Bij de natuurvoedingswinkel is zo'n pot vast stukken duurder, maar Hildo heeft ze toch laten staan. Honing is niet echt zijn ding en het zou jaren blijven staan.

Schietkaart BFR

Tja, bijzonder is ie niet. Hildo komt hiermee niet voor in de prijsuitreiking bij de achterlaad revolvers. Hij komt niet verder dan de tiende plaats van twaalf deelnemers. De laatste tijd schiet hij toch wat minder vaak revolver en al helemaal weinig met de BFR. Dat vertaalt zich in de scores, denkt hij. Of was het de beruchte slechte dag? Binnenkort meer over de BFR, want Hildo heeft nieuwe en hardere, 4% tin, kogels gegoten. Hoop doet leven!

Trapperveld

Deze diehard witte tentenliefhebbers staan op een apart terrein en de sfeer is er, eerlijk gezegd, tóch iets anders en leuker dan wanneer er overal caravans tussen staan. Het is wel een hele klus om een volledig periodiek correct kampement op te bouwen. Er is ook heel wat mee te slepen, want er past natuurlijk best veel in een huifkar. Een caravan is wat dat betreft wel heel gemakkelijk, zij het periodiek niet correct. Hildo doet het weliswaar met een witte tent, maar slaapt wel op een luchtbed, heeft prima zittende plastic klapstoeltjes en een bakkie koffie zetten doet ie gewoon met een gasbrandertje. Met de rest van de spulletjes is de auto dan al behoorlijk vol. En een aanhanger dan? Nee. Daar ligt voor hem de grens.

Onder de opgezette tarp

'Hee hallo, ook een bakkie koffie?' Hildo heeft het naar z'n zin. 'Prima zitten onder zo'n tarp zeg', meent hij. Geeft toch wat meer cachet aan het kamperen en als de zon aan de hemel staat te branden, is in een tent zitten niet aan te bevelen, maar onder een tarp is het prima uit te houden.

Duel

Achter het clubgebouw is wederom het smaakvolle bordpapieren westernstadje gesitueerd waarin de duelschutters de strijd met elkaar aangaan en... alleen de snelste wint!

Daisy's Store

Een betere foto heeft Hildo niet, dus u moet het er even mee doen. Dit is één van de vaste handelaren die u op allerlei weekeinden tegenkomt. De eigenaresse van de winkel heet Margriet, een bloem die in het Engels 'Daisy' wordt genoemd. Vandaar de naam. Hildo wandelt er even langs voor een setje nieuwe bretels en hij is hartstikke geslaagd! Aardige mensen trouwens.

Broodjes

Ook weer van de partij, bakker Deeuwes en consorten om de houtoven gestookte deegwaren, zoals de hier uitgestalde smakelijkheden, aan de man/vrouw te brengen. En ze hebben de houtoven nu aardig onder de knie.

Terug naar huis, met een prijs!

Wanneer u in de gelegenheid bent om een kop koffie met de nodige smaakvolle accessoires te omringen, dan smaakt het zoveel beter. Dit setje gaat daar voor zorgen! Hildo heeft het gewonnen met de 13e plaats van 25 deelnemers bij de voorlaadgeweren. Hierbij mag opgemerkt worden dat hij met de Brown Bess op 25 meter schoot en de normale voorlaad geweerschutters op 50 meter, wel op dezelfde gewone pistoolkaart. Wie er, behalve Andere André en Hildo, nog meer Miquelet hebben geschoten, weet Hildo niet. Zoals gezegd, een aparte klasse voor Miquelet was leuk geweest, maar misschien waren er wel gewoon te weinig deelnemers.

Warme zondag!

De weersverwachting is dat het heet wordt, met 30 graden geen goed vooruitzicht in een donkergekleurde Mercedes waarvan de ruiten nauwelijks open kunnen omdat dan de inzittenden door uitlaatgassen omhuld worden. Dus op tijd naar huis. Maar volgend jaar weer? Hildo ziet zich er al rondlopen!

                                 ______________________________

Druk?

Misschien iets drukker dan vorig jaar, maar het viel in de praktijk best mee. Het terrein is natuurlijk vrij groot, maar aan alles komt een eind: ook aan het weiland van de boer.

Andere André vs Hildo... Miquelet!

Op het scherpst van de snede, zenuwen gespannen als het staaldraad van een hangbrug, zweet op het hoofd en priemende ogen om het juiste richtpunt in te schatten

Miquelet op een gewone 55x55 cm pistoolkaart

U weet dat een miqueletkaart 85x85 cm meet, een aangepaste grootte om het gebrek aan nauwkeurigheid te kunnen compenseren. Helaas zijn de miqueletkaarten zijn op. De oplossing is om op 25 meter op een gewone kaart te schieten. Dat lijkt aardig overeen te komen met een miqueletkaart op 50 meter. Het is wel jammer dat de Miquelets ditmaal zijn ingedeeld bij voorlaadgeweer, een aparte klasse zou toch leuker geweest zijn. Maar geeft niets, om het toch spannend te houden schieten zowel Andere André als Hildo met Lucy, Hildo's Brown Bess, een directe wedstrijd tegen elkaar.

De betere schutter

Hildo verliest altijd van Andere André, hij is zowel met revolver als het geweer de betere schutter. Maar André heeft zelf geen musket. Dat beperkt André's mogelijkheid tot oefenen. Dat is een voordeel voor Hildo, want Miquelet schieten is een lastige discipline. Een schutter die alleen maar geweer schiet, brengt het er met een steenslotmusket over het algemeen beroerd af.

Hildo wint!

Voor de historici onder ons: De eerste keer dat André schoot met een musket won Hildo met 75 vs. 61 punten. De vorige keer, juni 2012, verloor Hildo met 70 vs. 71 punten, net zoals dat hij alle andere competities met revolver en geweer van André heeft verloren. De 75 punten die Andere André deze middag schiet zijn zeker niet slecht, maar nèt niet goed genoeg. Hildo schiet met 76 net één puntje meer! De overwinning is nipt, maar zijn dag kan niet meer stuk! Valt het u misschien ook op...André's puntenaantal gaat bij iedere wedstrijd omhoog! Oei.

Tentornament

Voor de vegetariërs onder ons: Deze koe is een vreedzame dood gestorven, van ouderdom, op een sappig weiland. En als ie er dan toch ligt... weggooien is zonde, gun die kop een tweede ronde!

Op de baan met concentratieproblemen

'Niet praten op de baan', aldus de pistoolschutter. 'Dat verstoort de concentratie, ik kom hier om te winnen'. Hildo vindt dit onzin want dit is een westernweekend, zeker geen KNSA-wedstrijd . Gekeuvel en gezelligheid in een ontspannen sfeer hoort er, wat Hildo betreft, ook op de schietbaan bij.

Schudden in de klompen

Maar de pistoolschutter krijgt het lastig want links staat een vrolijk grijnzende Hildo met de BFR en rechts Andere André met Lucy. 'Schiet maar even door, ik wacht wel. Ik sta te schudden in mijn klompen', zegt de pistoolman. Ondanks zijn klaarblijkelijke concentratieproblemen door een paar BFR-knallen en wat gepraat... de eerste prijs winnen doet hij uiteindelijk wèl met 97 punten. Kwaliteit verloochent zich niet!

Wèl praten op de baan

In Hoogeveen is Hildo baancommandant en hij belooft u nu alvast: 'Er mag daar, net als altijd, rustig wat gekeuveld worden hoor'. Gezelligheid en plezier zijn belangrijk, ook op het schietpunt. En... ook in Hoogeveen wint de beste schutter!

En we nemen er nog eentje!

Een westernweekend kan heel gezellig zijn en leeftijd is niet van belang. Het weer is op zaterdag uitstekend en een biertje is dan best lekker.

De multifunctionele tarp

Een tarp biedt bescherming tegen zon, regen of wind. Het bestaat uit een zeshoekig stuk doek met twee lange zijden, vier korte zijden en vier identieke, traploos uitschuifbare, stokken compleet met draden en haringen om de hele zaak vast te kunnen zetten. Het grappige, of vervelende, is dat er geen vaste opstelling is. U kunt naar believen de stokken langer of korter maken en ook in de opstelling van het tarpdoek kunt u naar hartenlust variëren.

Een tent opzetten

Een tent is een tent. Hij kan maar op één manier opgezet worden. Hildo's witte tent staat in iets van tien minuten. Grondgedeelte vastprikken, daarna middenstok erin en tent omhoog, dan de rest van het tentdoek vastprikken, kleinere stok voorin plaatsen, draden aan de voorzijde spannen. Klaar!

Tarp opzetten

Er is geen vaste opstelling. U kunt doen wat u wilt, maar het ene is van invloed op het andere. Dan vallen de stokken om: misschien wel het verkeerde stuk doek aan de grond geprikt. Dan lijken er te weinig tuidraden bij te zitten, tenzij u ze anders spant, dan wil het wel weer. Stokken wat langer? Nee. Korter dan? Dan past het doek niet meer, staan de stokken scheef, hangt het doek door... Hildo wordt er gek van! Gelukkig krijgt hij hulp van wat Duitse collegaschutters en uiteindelijk staat het ding zowaar. 'Iets van een uur bezig geweest', schat Hildo. Misschien wat vaker opzetten die tarp, gaat het vast beter.

Zwartkruit pistool, groeiende populariteit?

Het lijkt wel of er steeds meer schutters een enkelschots percussiepistool bezitten. En geen lompe legeruitvoeringen, maar echte precisie wedstrijd(schijf)pistolen,  vaak kleiner dan kaliber 45. Weinig, maar duur kruit en een kleine kogel. Misschien tekent zich hier een nieuwe trend af. Tijdens Weasel Creek is er op de zaterdag zelfs duidelijk meer geschoten met pistool dan met voor- òf achterlaad revolvers! Of zo'n pistool leuk is? Hildo heeft er nog nooit mee geschoten.

21 deelnemers

Op de zaterdag zijn er maar liefst 21 pistoolschutters, van wie er acht 90 of meer punten schieten. Impressive. Zou een pistool zoveel beter schieten of ligt het aan het type schutter dat voor pistool kiest?

Verlofvrije voorlaadreplica of verloflimiet van vijf verhogen

Als er méér verlofplaatsen zouden zijn, wil Hildo er ook wel eentje. Maar het maximum is vijf, wat zou er moeten vertrekken? Zijn Rigby replica wedstrijd voorlader, de vuursteen musket, de vuursteen longrifle of de Walker voorlaad revolver? Zijn enige achterlader, de single action BFR, wegdoen is ook zonde. Andere oplossing zou natuurlijk zijn dat de KNSA zich inzet om replica enkelschots voorladers gewoon verlofvrij te krijgen, net zoals in Duitsland en waarschijnlijk de meeste andere landen van Europa. Ook een uitstekende optie is die limiet van vijf wapens niet voor replica voorladers te laten gelden of de limiet in ieder geval wat te verhogen zodat schutters alle historische wapendisciplines kunnen schieten.

Hoeveel voorladers een schutter bezit maakt niet uit, al zouden het er duizenden zijn. Bij misbruik is het risico toch veel minder groot dan bij een schutter met één enkele semi-automaat.

Een duur antiek pistool aanschaffen kan natuurlijk, voor wie het geld heeft, maar een echt goed wapen blijft onvervangbaar cultuurhistorisch erfgoed en is daarmee, wat Hildo betreft, niet echt een optie om geregeld mee te schieten.

Nieuwe wapensite: Musquet.com

Hildo heeft weer heel veel mensen gesproken, onder wie een gedreven en zeer enthousiaste jonge verzamelaar die het idee heeft dat er een website mist op het wereldwijde web... en daar heeft hij wat aan gedaan!

Musquet.com is een antieke wapen koop- en verkoop site. Het zit in de opstart-fase en moet nog groeien. De site ziet er alvast verzorgd uit èn is volledig up & running. Gewoon zelf kijken en uw mening vormen.

                                 ______________________________