A) Gunsmithing voor de beginner

Dit setje heeft Hildo zomaar in bruikleen gekregen van Wapenhandel Kuiper in Blijham. Ja u leest het goed, bruikleen! Als een zaak iets niet doet dan is het gereedschap uitlenen aan klanten want dat krijg je niet, of stuk weer terug. Hildo voelt zich dan ook bijzonder bevoorrecht dat hij dit setje zo maar meekreeg nadat Kuiper geen passende schoorsteentjes had voor Hildo's Rogers & Spencer uit 1865. Met deze slijpsteentjes kan hij dan de originele schoorsteentjes aanpassen zodat gewone percussiekapjes wel passen. Dank u wel meneer Kuiper!

.

C) Gunsmithing voor de beginner

Hildo heeft het schoorsteensleuteltje van de Dragoon iets aangepast om het pas te krijgen op de schoorstenen van de Rogers & Spencer.

E) Gunsmithing voor de beginner

Hier een close-up van de schoorsteentjes van de Rogers & Spencer na de behandeling. De percussiekapjes passen nu uitstekend en klemmen zich mooi vast. Valt u ook het gapend grote gat (linker schoorsteentje) aan de achterkant op? Intussen heeft Hildo al heel wat schoorsteentjes gezien en normaal is het gaatje aan de bovenkant groter en de achterkant heel klein. Dit om blow-back tegen te gaan wanneer de hoofdlading afgaat. Zou het kunnen, speculeert Hildo, dat dit zo gedaan is om de percussiekapjes na het schot beter te laten exploderen / scheuren zodat ze goed van de schoorsteentje te verwijderen zijn?

5 januari 2007. De eerste schoten met de Rogers & Spencer.

Omdat het metaal van deze revolver bijna 50 jaar gemaakt is vóór het staal van de Titanic werd de trekker aanvankelijk met enige twijfel overgehaald maar de Rogers & Spencer gaf geen krimp. Prima metaal. Een serie kruitbuisjes was gevuld met 32 grain kruit. Een redelijke lading om het te proberen. Kruit in de kamers gegoten. Tjonge, wat zijn die kamers diep! De inhoud is veel groter dan Hildo het inschatte en vulmiddel heeft hij niet bij zich. Toch de kogel er maar in. De .457 kogels passen strak en zijn zeker niet te groot. Na het inpersen van de kogel zit deze diep in de kamer, zo diep dat er misschien nog wel ruimte zou zijn voor nóg een kogel. Met de pers, die een niet erg grote slag heeft, lukt het maar net om de kogel op het kruit te krijgen. Het schieten zelf lijkt prima want het wapen groepeert de kogels dichter bij elkaar dan de Dragoon denkt Hildo. Of misschien had ie een goeie dag, wie zal het zeggen?

Weigeringen

De percussiekapjes passen perfect maar tijdens de 18 kogels die deze dag verschoten zijn weigert het wapen regelmatig, Soms gingen de percussiekapjes niet af en twee of drie keer deed het percussiekapje het wel maar de hoofdlading weer niet en 2 'hangfires' (als het schot hoorbaar later afgaat dan het percussiekapje) waren ook van de partij. De supergrote gaten achter in deze schoorsteentjes lijken niet echt een succes te zijn misschien kan Hildo ze later een keer kleiner maken of andere kopen. De meeste percussiekapjes vallen er na het schot vanzelf weer af maar degenen die heel blijven moeten er met een tang moeizaam afgewrikt worden want ze zitten dan echt heel erg shocking klem. Ook niet leuk is dat er soms spontaan percussiekapjes afvallen na een schot, oppassen met chainfires dus en voortdurend controleren of alle kapjes er nog op zitten. Kortom, foutloos is deze Rogers & Spencer niet of komt het mede door Hildo's gepruts aan de schoorsteentjes? De trekker gaat tamelijk zwaar maar de Marble Sheared wedstrijdkorrel is een hele fijne. Er is uitstekend met dit wapen te richten. Richtpunt is geen raakpunt op 25 meter. Het wijkt een centimeter of 10 naar beneden en een centimeter of 15 naar links af. Geeft niets zolang je het maar weet.

 Back to Zwartkruit Index

Hildo heeft een probleem. De Nr. 11 percussiekapjes die hij gebruikt passen niet op de te grote schoorsteentjes van de Rogers & Spencer.

Maar... Daar is wat aan te doen!

B) Gunsmithing voor de beginner

Gunsmithing is Engels voor prutsen aan wapens, en dat is precies wat Hildo nu gaat doen. Fouten kan hij zich niet veroorloven want dit is een antiek wapen en als hij iets verprutst of beschadigt, dan heeft hij een probleem. Gelukkig is dit verder een simpele operatie waaraan, zelfs Hildo, weinig kan verknoeien. De trommel is uit de Rogers & Spencer verwijderd en alle attributen liggen klaar om te beginnen

D) Gunsmithing voor de beginner

De verwijderde schoorsteentjes klemt Hildo voorzichtig in zijn accuboormachine. Deze draait met een niet te hoog toerental en nadat de slijpsteen voorzien is van een paar drupjes hoon-olie kan het verkleinen van de diameter van de schoorstenen beginnen. Niet te hard drukken, en niet teveel tegelijk. Tussendoor steeds weer de percussiekapjes passen om te zien of de schoorsteen al op maat is. Het lijkt allemaal prima te gaan, stukken beter als met de vijl die Hildo eerst geprobeerd heeft maar wat niet lukte. De schoorsteentjes zijn gemaakt van knetterhard metaal.

F) Gunsmithing voor de beginner

Klaar en het is zelfs prima gelukt! De trommel met de aangepaste schoorsteentjes zit weer in de revolver en nu is het wachten op de volgende schietavond om de Rogers & Spencer voor de eerste maal uit te proberen op de schietbaan. Zal Hildo trefzekerder zijn met dit oude wapen? En... hoe zal het voelen om te schieten met een revolver uit 1865?

Nog eentje omdat het er zo mooi uitziet. Hier aan het eind van het schot, vlak na de 'gaswolk'. Geen zichtbaar vuur wat tussen de de cilinder en de loop uitspat, deze Rogers & Spencer zit erg strak in elkaar. De speling tussen trommel en loop is minimaal en de efficiëntie van de gasdruk achter de kogel daardoor beter. Hildo wil later de snelheidverschillen tussen de kogels uit de Rogers & Spencer en de Dragoon nog eens meten met de chronograaf. Hij denkt dat de Dragoon, ondanks de grotere kruitlading en identieke kogels, het zal verliezen op snelheid.