BFR transformatie naar Western Gun!

U ziet het al, Hildo's superrevolver, de Magnum Research BFR, is voorzien van nieuwe custom made grips. Indrukwekkend was ie al, en volgens Hildo gooit ie nu ook op de cosmetische schaal heel hoge ogen. Dit is precies wat de BFR nodig had! Wilt u weten hoe zo'n set grips gefabriceerd wordt, en door wie?

Klik hier voor het verslag!

Laden op de 25 meter baan

Hildo had vandaag alleen de Colt Walker mee, nog steeds zijn favoriet met de BFR direct daarna. Maar met de Walker gooit Hildo voorlopig nog steeds de hoogste ogen, geen van de andere revolvers kan daar aan tippen.

De 25 meter baan. De 100 meter baan ziet er vrijwel net zo uit, is alleen een beetje langer. Waarom Hildo daar geen foto's van gemaakt heeft? Nalatigheid!

Eerste schietserie

Hildo schiet snel achter elkaar, zoals altijd. Het oeverloos richten, wapen neerleggen, weer oppakken, etc. is niet echt aan hem besteed want de uiteindelijke scores worden er alleen maar lager van. Toch is deze eerste serie niet goed.

1e schietkaart Colt Walker. 57 punten

Even inschieten lijkt vandaag noodzakelijk want ondanks dat Hildo geen topschutter is, beter dan dit moet vrij gemakkelijk kunnen. Gewoon iets te hoog gericht. De Walker viziering is niet perfect en er moet echt stukken lager gericht worden om in het midden van de kaart uit te komen. Ongeveer halverwege de onderkant van de kaart en de onderkant van het zwarte gedeelte, en dan nog een fractie naar links.

Derde schietsessie

Hildo gaat nu stukken beter! De officiële KNSA gereglementeerde schietserie houdt geen 12 maar 13 kogels in, leert Hildo vandaag. Hildo schiet er maar 12 en de 10 beste gaten in de kaart worden geteld. De revolver nog een keertje laden voor die ene kogel kan zeker een hogere eindscore betekenen, maar ach... wat maakt het uit..

3e schietkaart Colt Walker. 87 punten

Bij de tweede kaart kwam Hildo tot 82 punten, deze derde is de laatste en de beste van vandaag. Volgens de jury goed voor 87 punten! Daarmee komt Hildo op de tweede plaats bij de voorlaadrevolvers. Het beste resultaat dat Hildo tot op heden bij een wedstrijd geschoten heeft!

Wedstrijduitslag - tweede plaats voorlaad revolver!

De score van 87 punten was genoeg voor de tweede plaats in de KNSA-discipline genaamd 'Mariette'. Waarom het Mariette heet weet Hildo niet, het zijn gewoon replica voorlaad revolvers. Er waren heel veel prijzen te vergeven in de verschillende disciplines die geschoten zijn. Hildo ging naar huis met vier roze vaasjes. Wat hij daar mee kan doen?. 'Stuk gooien' werd geopperd, maar Hildo gaat voor een andere. Hij gaat er zijn bloemen opzetten, wel van plastic natuurlijk. Hildo heeft ze al jaaaren liggen!.

Dit wilde Hildo u niet onthouden. Voorlaad en achterlaad geweer en revolver. Zelfs het Nederlands kampioenschap duelschieten gaat er plaats vinden.

Voor de complete uitnodiging, in PDF formaat, klikt u hier.

Voor de website van SV de Vrijheid klikt u hier.

Duel schieten - Revolvertechniek

U dacht misschien, Hildo dacht dat in ieder geval wel, dat duelschieten erg slecht is voor het mechanisme van de revolver. De trekker aantrekken en met de hand over de haan heen slaan, de trommel wordt met geweld geroteerd, het kán niet gezond zijn voor de levensduur van de revolver.

Niets van waar hoor, zo werkt het niet! Hildo legt het u hieronder in detail uit.

De duelstand

Het geheim zit hem in het spannen van de revolver. U kent de full cock stand en de half cock stand, maar er is nog een stand... gemakkelijkheidhalve noemt Hildo het de duelstand. Het is Hildo tijdens de zwartkruitdag uitgelegd, want dit standje kende hij nog niet. Hoe het gaat? Zie de verklarende foto's hieronder.

Revolver op duelstand zetten

1) U zet de revolver eerst op full-cock. De trommel klikt vast.

2) Dan trekt u de haan iets verder naar achteren en trekt u de trekker aan, terwijl u de haan vasthoudt.

3) U begeleidt vervolgens de haan iets naar voren.

4) U laat dan de trekker weer los en begeleidt de haan nog steeds verder naar voren.

5) U blijft de haan naar voren begeleiden, zonder de trekker te beroeren, totdat de haan blijft steken. Visueel lijkt het net de half-cock stand, maar de trommel zit nu recht voor de loop en is vergrendeld. Dit is de duelstand.

6) Om te schieten, trekt u de trekker eerst aan. Er gebeurt niets, de trekker is geblokkeerd en de haan valt niet naar voren. U houdt de trekker gewoon aangetrokken. Het schot gaat pas af op het moment dat u met uw linker hand kort de haan naar achteren beweegt. Dan pas komt de haan los en kan deze naar voren vallen: Het schot gaat af.

Dit is in principe de techniek van het duelschieten.

Het mechanisme van de revolver wordt niet belast, want de trommel wordt niet geroteerd en hij is al vergrendeld. De haan is ook al half gespannen als u uw revolver trekt. De belasting van het revolvermechaniek tijdens het duelschieten is eigenlijk te verwaarlozen. In plaats van met uw linkerhand de haan iets naar achteren te bewegen kan het natuurlijk ook met de duim van uw rechterhand, maar Hildo's duim lijkt daarvoor te kort.

Niet alle revolvers zijn geschikt

Een Ruger Blackhawk gaat af, als u de trekker aantrekt in de duel stand. Misschien betreft het een exemplarisch probleem. Ook de Magnum Research BFR is niet in de duelstand te zetten, en zelfs een half-cock stand zit er niet op. De single action techniek die op de BFR gebruikt wordt, werkt iets anders. Als de laadklep om de patronen te laden en lege hulzen te ontladen geopend is, kan de trommel vrijelijk links en rechtsom geroteerd worden. Een half-cock stand is dus niet nodig. Duelleren met de BFR zit er in ieder geval niet in, en dat is jammer, maar Hildo denkt dat het verder met met alle voor- en achterlaad single action revolvers die volgens het originele principe werken, wel kan. Iets om te checken alvorens een revolver aan te schaffen waar u ook mee wilt duelleren

25 oktober 2010. Bijenwas van de Imker

Hildo heeft een collega die hobby imker is. Van hem kreeg hij wat bijen raten, die zijn gemaakt van bijenwas. Het enige wat Hildo hoeft te doen is ze smelten alvorens de was gebruikt kan worden in Hildo's kogelvetpillen. Simpel, dus er kan niets mis.

26 september 2009 - Johannes Post Kazerne

Deze zwartkruitdag is georganiseerd door SVV de Musketiers, een club met maar iets van tien leden. Reden te meer om de hoed af te nemen omdat er desalniettemin zo'n dag van de grond komt. De zwartkruitdag is gehouden op de militaire schietbaan van de Johannes Post Kazerne te Havelte. Erg aardig van het leger dat ze hun schietbanen en de bijbehorende kantine ter beschikking stellen. Mooie banen overigens, eentje van 25 en eentje van 50/100 meter, alles in de open lucht. Uiteraard met een constructie er boven zodat kogels niet de kans krijgen om over de kogelvanger heen te vliegen. De banen hebben op het schietpunt een overkapping tegen de regen. Defensie heeft het goed voor elkaar!

Melden aan de poort

Schutters dienen zich van te voren op te geven, want er dient een presentielijst te worden opgesteld voor de militairen aan de poort. Naam, KNSA-nummer en de wapens waarmee men gaat schieten. Men wil wel graag weten wie er met wat komt schieten uiteraard. De wacht was vriendelijk en Hildo mocht doorrijden, het kazerneterrein op.

Beperkte opkomst

Hoeveel mensen er precies aanwezig waren, weet Hildo niet precies. Schatten kan hij slecht, misschien iets van vijftig tot zestig aanwezigen? Door omstandigheden te weinig aandacht aan gegeven, wist het bestuur. Alleen een uitnodiging via een mailinglijst verstuurd. Hildo staat ook op deze lijst, dus dikke kans dat hij volgend jaar, dan wordt er weer een dag georganiseerd, weer bij de genodigden zit. Bij de volgende dag zal de organisatie er in ieder geval wat meer ruchtbaarheid aan geven. Hildo voorspelt nu al een hogere opkomst, hoewel het zo ook prima is hoor. Gezellig en worstelen om een schietserie te bemachtigen was niet nodig.

Innerlijke mens

Belangrijk hoor. Brood met warme worst, broodjes kaas, frisdrank, koffie en bier. Alles voor prijzen waarvan u vrolijk wordt.

Een Colt Walker is altijd weer interessant, zeker als de veer van de laadhevel stuk is en er een verbandje omheen zit om te voorkomen dat de hevel naar beneden valt tijdens het schieten. Repareren? Welnee, het gaat prima zo en het is zelfs periode correct, volgens Hildo althans,  want 160 jaar geleden ging de veer ook stuk en werd het ding ook al vastgeknoopt met het een of ander.

Willem Rijff, Nederlands Brown Bess kampioen - 90 punten / 50 meter

Willem heeft Hildo specifiek toestemming gegeven om hem herkenbaar af te beelden, dus hier is ie! Lid van SSV de Musketiers en in dit geval aangesteld als baancommandant. U kent hem misschien wel, maar Hildo zag hem voor het eerst. Aardige man en leerzame gesprekken gehad. Hildo beseft maar al te goed dat er van mensen met veel ervaring best wat te leren valt. Omdat Willem destijds, in 1993, het hoogste aantal punten ooit schoot in de discipline Miquelet (replica gladloops vuursteen) met een Brown Bess, is hij tot op heden nog steeds Nederlands Brown Bess kampioen. Maar liefst 90 op de 50 meter, en dat is verrekte veel hoor! Hildo heeft dus extra goed geluisterd toen het over de laadprocedure ging, want Hildo's scores van rond de 20 punten mogen best een beetje hoger. Zonet las Hildo dat in 2009 het record van Willem na 16 jaar is gesneuveld. De nieuwe kampioen heet Erwin Dahlkamp en hij schoot 92 punten in mei 2009 bij de Nederlandse kampioenschappen historische wapens. Maar of dat met een Brown Bess was staat er in het september 2009 nummer van De Schietsport (KNSA blaadje) niet bij, dus wat Hildo betreft is Willem nog steeds Brown Bess kampioen!

Enne, tegen de KNSA zegt Hildo dat Willem's naam niet Ruijf maar Rijff gespeld wordt.

Hildo's laadprocedure Brown Bess

Kruit in de loop gooien, kogelvetpil er achteraan, dan een kogel wikkelen in een stuk printerpapier en de loop in drukken tot ie aan zit. Kruit in de pan en knallen.

Willem's laadprocedure Brown Bess

Zundgat afpluggen zodat er geen kruit uitloopt tijdens het laden. Exact afgewogen hoeveelheid kruit in de loop gooien (waarschijnlijk via zo'n lange trechter om het plakken van het kruit aan de binnenkant van de loop te vermijden - Hildo is vergeten het te vragen). Daarachter aan een prop die aan de bovenkant vochtig gemaakt is met kruitoplosser. De droge kant van de prop komt op het kruit. De vochtige kant naar boven. Dan de kogel, voorzien van een goed passende patch, de loop indrukken. Tijdens het aanduwen komt de kogel op het vochtige, zachte, gedeelte van de prop terecht die iets uitzet en daardoor voor een perfecte gasdichte afdichting in de loop zorgt. Plug uit zundgat halen, kruit in de pan en knallen.

Proppen en patches

Dit zijn de proppen en patches die Hildo gewoon thuis heeft liggen. Hij kreeg ze er gratis bij toen hij zijn Brown Bess aanschafte. Gebruikt heeft hij het systeem van patches en proppen nog nooit, maar daar gaat binnenkort verandering in komen.

Duel schieten!?

Ho eens even, denkt u waarschijnlijk. Hildo's zenuwen waren toch te zwak voor een dergelijk enerverende bezigheid? Nou, dat heeft hij inderdaad een hele poos gedacht, maar hij kan u vertellen dat het in de praktijk erg meevalt. Eigenlijk is het best leuk! Tijdens deze eerste poging was Hildo niet snel genoeg, u ziet het, maar hij raakte het ballonnetje wel. Het moet gezegd, Hildo's tegenstander schoot extra traag om hem een kans te geven. Gelukkig belandt Hildo niet anderhalve meter onder de grond tussen zes plankjes, maar kan hij het gewoon nog eens proberen.

Poging twee

Dit was de beste duelpoging voor Hildo. Alles verliep gladjes en vrij vlot. Helaas miste Hildo de ballon, maar hij blies hem door de drukgolf nog wel uit de houder. Alweer verloren. U ziet hier ook dat een Colt Walker mogelijk niet het ideale werktuig is om een duel aan te gaan. Het wapen weegt twee kilo en voordat de lange loop uit de holster getrokken is, tja... kost iets extra tijd. Niet dat Hildo nu alles afschuift op de lengte en het gewicht van de Walker hoor... hij moet gewoon nog oefenen om wat routine te krijgen, dan gaat het vast beter.

Poging drie

Alweer verloren. De revolver ging niet af, en toen dat uiteindelijk wèl lukte miste Hildo het ballonnetje alsnog. Oefening baart kunst, ook met duelschieten.

Dueltechnieken

Waar het duelschieten nu precies uit bestaat, hoe een wedstrijd verloopt en wat er verder nog bij komt kijken, Hildo doet u uit de doeken wat hij er tot nu toe van begrepen heeft. Misschien dat u er ook wel zin in krijgt om een wedstrijd mee te knallen want, zoals gezegd, het is best leuk hoor!

Dutch Fast Draw Association

De website van de DFDA. Hier vindt u de hardcore duelschutters, foto's en zowaar filmpjes die u laten zien hoe snel het gaat. Interesse? Niets weerhoudt u ervan om contact met deze mensen op te nemen als u het puntjes melken even heeft gehad.

Waar wordt mee geschoten?

Met alle soorten single action revolvers, geladen met zwartkruit en een zacht vilten propje. Het vilten propje wordt gestanst uit bijvoorbeeld een plaat die ter isolatie onder vloerbedekking ligt. Gewoon in de bouwmarkt te verkrijgen dus. Dat schieten met een loden kogel tijdens het duelleren levensgevaarlijk is, begrijpt u. De vilten prop wordt eigenlijk alleen maar gebruikt als afdichting om ervoor te zorgen dat het kruit niet uit de huls of uit de kamer valt.

Ballon verbranden

Met het stukje vilt wordt de ballon niet stukgeschoten, daarvoor zorgt het brandende kruit dat uit de loop komt. Eerst fijn kruit voor een snelle ontsteking en grover kruit er bovenop zodat het langer blijft branden, is hem verteld. Hildo schoot met gewoon FFFG en ook dat ging goed. Bij een wedstrijd gaat Hildo alleen grof kruit laden. Dat is gemakkelijker omdat een voorlader tijdens de wedstrijd geladen moet worden. Hoe dan ook: Het is wel van belang dat u redelijk richt, anders schiet u er gewoon naast en blijft het ballonnetje heel.

Elektronische tijdwaarneming

Om te kunnen zien wie de snelste is, wordt het ballontje geplaatst tussen een elektronisch oog. Als het ballontje knapt, blijft de tijd staan op een duizendste van een seconde nauwkeurig. Naast het ballonnetje zit een rood en een groen lampje. De schutters staan klaar en de persoon van de tijdwaarneming roept: 'Schutters gereed' en dan 'Attentie'... Vervolgens gaat het rode lampje uit en het groene aan. Dan is het zaak uw revolver te trekken en het ballonnetje stuk te schieten.

Wedstrijdverloop

Alle duelschutters schieten tegen alle andere schutters, het is dus geen afval wedstrijd. Wel zo leuk. want op deze manier kunt u mee blijven doen tot het eind ook al bent u niet zo snel. Mazzeltje voor Hildo. De schutter die aan het eind de meeste overwinningen behaald heeft is winnaar, en dat hoeft dus niet persé de snelste schutter te zijn. Het is een combinatie van snelheid en precisie.U kunt nog zo snel zijn, als u het ballonnetje mist heeft u het duel verloren.

Veiligheid

Er kan weinig gebeuren. In uw eigen been schieten als uw revolver te vroeg afgaat. is een mogelijkheid. Gelukkig schiet u, zelfs als uw revolver te vroeg afgaat, nog steeds niet in uw been omdat u ervoor zorgt dat de holster dusdanig aan uw been zit dat de door de revolver uitgespuwde hete gassen uw benen niet kunnen raken. Simpel!

Voor de tv oefenen

Het groene lampje van de duelinstallatie heeft Hildo niet, maar hij heeft wel een televisie. Die is prima te gebruiken, is hem verteld. Als het beeld / camerastandpunt wisselt, trekt u de revolver ter vervanging van het groene lampje tijdens een duel wedstrijd. Hildo heeft het geprobeerd en het gaat uitstekend. Een prima manier om een beetje routine te verkrijgen en snelheid op te bouwen.

Richten

Lastig , want u schiet vanaf uw heup. Hildo heeft een poosje zijdelings voor een spiegel staan oefenen, zodat hij kan zien waar de loopmonding ongeveer heen wijst nadat de revolver getrokken is. Dat geeft vast al een beetje de juiste hoogte richting aan. Precisie is, u weet het, uiterst belangrijk.

Het smelten van de was blijkt lastiger dan Hildo denkt. Het lijkt te verbranden op de spaarbranderstand van het gasfornuis.

Een imker doet het vast anders, speculeert Hildo. Op een gasbrander verbrand er veel, bovendien is een bijenraat ook niet echt schoon, er zit allerlei rommel tussen, tot aan overleden bijen aan toe, Alvorens hij door zijn bijenwas heen is koopt hij ergens wel een kilo. Gemak dient de zwartkruitschutter.

15 november 2009. Zwartkruitwedstrijd bij SV de Vrijheid te Hoogeveen

Hier krijgt u een goed idee van de sfeer. Koffie, cola of biertje na het schieten. Interessante gesprekken? Altijd. Gezellig? Zeker weten. En buiten, onder een afdak van de veranda, staat een mobiele keuken met bruine bonen (Welke zwartkruitschutter houdt er niet van?) en zelfs broodjes hamburger. Ondanks een overvloed aan wapens, voelt Hildo zich veiliger dan bij de Hema tijdens het uitzoeken van een setje nieuwe onderbroeken. Als er nog iemand dacht dat vuurwapens alleen voor foute types zijn, dan weet u nu beter.

21.5 mm Super-Musket

Hildo is niet vies van grote kalibers, en de eigenaar van dit wapen ook niet. Hij heeft onder andere ook een Colt Walker, wat hem direct al bestempelt tot een Man Met Smaak. De oorsprong en historie van deze gladloops musket is in nevelen gehuld, maar het is desondanks meer dan de moeite waard. Het kaliber is 21.5 mm en het wordt geladen met een 20 mm ronde bal, die weegt ruim meer dan 500 grain, in een patch. De lading bedraagt 200 grain FG zwartkruit, meer dan indrukwekkende waardes dus. Of Hildo er even mee schieten wil? Dat hoeft de eigenaar maar één keer te vragen. Jazeker wel, heel graag zelfs! Met een wapen van dit kaliber en ook met deze kruitlading heeft hij nog nooit geschoten, dus hartstikke benieuwd hoe zoiets gaat.

Super Musket schieten

Het is zover. De eigenaar heeft het wapen geladen en aan Hildo overhandigd. 'Over de loop heenkijken zodat je nog net de korrel kunt zien. Enne, de trekkerdruk is nogal hoog, daar moet ik binnenkort nog eens mee aan de gang'. Okay, geen probleem. Met alleen de wijsvinger lijkt het Hildo niet te lukken, dus ook de middelvinger maar ingezet. Dat gaat prima. Boem! zegt de musket en Hildo krijgt een stevige duw, want de zware kogel in combinatie met de 200 grain kruit staat garant voor spektakel. Onprettig schieten is het evenwel niet, het is prima te doen. Helaas heeft Hildo de kaart gemist, maar hij zat er vast vlak bij in de buurt!

1) NK Duel 2009

Hier mag Hildo zijn snelschietkunsten meten met de andere duelschutters.

Vier schutters tegelijk voor de ballonnen betekent dat er twee duels tegelijkertijd worden uitgevochten. Hildo schiet tegen de man links van hem, de twee aan de rechterkant hebben hun eigen duel. De twee rechter schutters schoten het snelst, u ziet het aan de rookwolken. Daarna kwam Hildo's tegenstander, u ziet het vuur uit zijn revolver. En Hildo? Hildo was aan het dagdromen of zo, want hij is nog steeds bezig om zijn revolver uit zijn holster te trekken. Een razendsnelle schutter lijkt hij niet te zijn.

3) NK Duel 2009

Hildo is bij de les en trekt de lange Walker zowaar net zo snel als de anderen... Maar nu weigert het wapen, het zit niet mee. Overigens een woord van dank aan het adres van Stalen André, de man met het beest om z'n nek rechts op de foto, die Hildo belangeloos voorzag van een zak viltjes om zijn eerste wedstrijden mee te kunnen schieten.

DFDA-embleem

Deze club viert dit jaar haar 30-jarig jubileum. Hildo mocht lid worden van de DFDA, oftewel de Dutch Fast Draw Association. Dat is een hele eer! Het lijkt er op dat Hildo lidnummer 37 is, dus behalve een razendsnelle ook een bijzonder exclusieve club. Hij zal dan ook het, handgemaakte, clubembleem met gepaste trots op zijn hesje dragen.

Uitslag NK Duel 2009

DFDA-lid Bennie is kampioen geworden. Hildo heeft uiteindelijk nog een paar duel wedstrijden gewonnen. Samen met nog een andere beginnende schutter, schopte Hildo het tot een gedeelde 17e plaats. Niet zo best, maar het betekent wel dat er ruimte is voor verbetering. Een heleboel ruimte zelfs dus dat is hartstikke mooi.

Prijzenregen

Elke keer is het raak, na de wedstrijden volgt de prijsuitreiking. In volgorde van prestatie mogen de schutters naar voren komen. Na een zoen van een aardige dame en een hand van Johan, de man die in dit geval de uitslagen bekend maakte, kunnen de schutters een smaakvolle prijs uitzoeken. Hildo ging ditmaal naar huis met een setje tuinfakkels voor zijn vierde plaats bij de voorlaad revolvers. De fakkels komen goed van pas tijdens het kamperen bij een zwartkruitweekend!

Een Frankfort Arsenal Tumbler

Hildo verschiet met zijn BFR revolver 45-70 munitie, en in zijn Rolling Block geweer gaan ook patronen. Het schoonmaken van hulzen vindt ie niet het leukste wat er is en ze echt goed van zwartkruitresten ontdoen, valt al helemaal niet mee. Een tumbler is een apparaat dat trilt, een soort van vibrator. U gooit er 'media' in, iets wat een schurende werking heeft, zoals bijvoorbeeld hele kleine stukjes walnootdoppen. U gooit de hulzen er bij in en zet de tumbler aan. Twee uur later zijn uw hulzen weer hartstikke netjes, een soort van hulzenwasmachine. Trommelen, zo heet het in correct Nederlands, maar niemand in de schietsport die dat woord gebruikt. Dit apparaat is zo'n beetje het goedkoopste wat er is, Hildo betaalde 70 euro, maar hij lijkt het prima te doen. De meeste schutters die zelf herladen, hebben een tumbler. Echt noodzakelijk is het niet, maar gemakkelijk is het wel. Uw hulzen en dieset van de herlaadapparatuur gaan door het trommelen misschien ook wel langer mee. Hoe het precies werkt en wat de uiteindelijke resultaten zijn? Hildo is benieuwd!.

De motor

De tumbler aan de onderzijde. De aluminium afdekplaat is verwijderd door drie schroefjes los te draaien en u ziet direct al de motor zitten. Om trillingen te krijgen, is een plaat ijzer, zie de oranje pijl, excentrisch aan de motor gemonteerd. Simpel maar effectief. De motor is uit balans en de tumbler trilt dat het een lieve lust is.

Ready to tumble!!!

Hier ziet u hoe groot de tumbler is ten opzichte van de 45-70 hulzen. De 45-70 hulzen zijn flinke knapen en er liggen er 15 stuks in. Hoeveel er in passen, weet Hildo niet maar misschien wel een paar honderd. Er is in ieder geval meer dan genoeg ruimte voor de hoeveelheden die Hildo voor ogen heeft. De hulzen zijn gewoon handmatig met water en zeepsop schoongemaakt na het schieten. Dat lijkt Hildo ook beter voor de media, om het niet sneller te verontreinigen dan nodig is.

Media close-up

Zo zien de walnootschalen er van dichtbij uit. Kleine stukjes met scherpe hoekjes zodat de huls optimaal gereinigd wordt, hoopt Hildo

Tumble volgorde

Hildo dacht eerst de slaghoedjes te moeten verwijderen alvorens te gaan tumblen. Dat werd hem afgeraden. Media kruipt toch in de primerpocket, de ruimte waarin het slaghoedje geplaatst wordt, en dat schijnt naderhand problemen te kunnen geven bij het plaatsen van de slaghoedjes, tenzij u handmatig alle primerpockets schoon maakt. Te veel werk dus lekker tumblen met het oude slaghoedje er nog in.

Gevaarlijk

Het zal wel niet, maar als er iemand denkt dat ie zijn kant en klare patroon nog even in de tumbler moet stoppen om hem wat op te frissen: Niet doen! Hildo heeft gelezen dat door het trillen de kruitkorrels in de patroon kleiner worden. Kleinere korrels zorgen voor sneller kruit en mogelijk gevaarlijke situaties op de schietbaan, al helemaal met nitrokruit. Klinkt plausibel.

Edit: Na uitgebreide testen van schutters in Amerika blijkt het tumblen van een complete patroon geen merkbare invloed te hebben op het kruit, en daarmee op de eigenschappen van het kruit in de patroon. De testen zijn gedaan met nitrokruit. Fabrikanten van patronen schijnen hun patronen ook te tumblen zodat ze mooi schoon en glimmend het doosje in gaan. Hildo ziet de noodzaak van complete patronen tumblen niet in en laat het derhalve achterwege.

27 november 2009. Elephant zwartkruit. Prikkie!

Bij Wapenhandel Kuiper is Elephant zwartkruit in de aanbieding. Busje van 450 gram voor 15 euro als u er twee koopt. Komt goed uit, want Hildo was er al een beetje door het voor hem reguliere Explosia Jagdschwarzpulver-0 heen. Dus voor de eerste keer knallen met het, normaal duurdere, Elephant. Hoe bevalt dat kruit ten opzichte van zijn reguliere goedkope Explosia Jagdschwarzpulver?

4 december 2009. Schietkaart Walker

Voor de eerste keer de Walker op Elephant kruit. Hoe dat bevalt? Ook de Walker lijkt wat harder te schieten dan met Jagdschwarzpulver, maar het ontbrak Hildo aan tijd om beide soorten achter elkaar te proberen. De resultaten met Elephant waren wél uitstekend, het groepje is relatief klein. Of dat aan het kruit lag of aan toeval. Wie zal het zeggen? Maar volgens Hildo is er met Elephant kruit niets mis.

Walker vs BFR... de terugslag

Vorige week schoot Hildo met de BFR, gereduceerd geladen met slechts 45 grain kruit. Deze week schoot Hildo de Walker met 53 grain kruitlading. Het verschil in terugslag is gigantisch. De BFR geeft toch een flinke klap met slechts 45 grain kruit, de Walker schiet polsvriendelijk rustig met 53 grain. Het grote verschil zit 'm in het kogelgewicht. In de Walker zit een ronde loden bal van ongeveer 144 grain, in de BFR een conische kogel van 405 grain. Dat de klap die de BFR uitdeelt aan uw hand, ondanks 13 grain minder kruit, veel extremer is ligt puur aan de zwaardere kogel. Een bekend gegeven. Lichte kogels? Er is wat voor te zeggen hoor!

Afzuiging plaatsen

Historisch moment. De president & vice-president van Cassidy plaatsen De Afzuiging. Het gat is nu groot genoeg en het past precies. Vakwerk. De stroomkabel ligt er al en aansluiten is een fluitje van een cent als u weet waar u mee bezig bent. Voor de vice-president is het een peulenschil. Hildo heeft geen vertrouwen in het formaat van de afzuiging, maar deze ventilatoren doen het uitstekend, zo werd hem verzekerd. Twee andere ontluchtingsgaten, links en rechts van deze afzuiging, waren altijd open, maar zijn nu redelijk afgedicht. Met ontluchtingsgaten direct naast de afzuiging zelf is het onmogelijk een goede luchtstroom op gang te brengen vanaf het schietpunt. Geen wonder dat het nooit werkte.

Schietkaart Hildo

Voorzien van twee schietbeurten knalde Hildo met de Walker zich 's ochtends tot een vierde plaats met 80 punten bij de voorlaadrevolvers. De middag was gereserveerd voor het duelschieten.

Schietkaart Andere André

Deze website, u had het al een beetje in de gaten, gaat over Hildo, Hildo en nog eens Hildo. Voor de afwisseling ziet u hierboven een willekeurige schietkaart van collega schutter Andere André. Deze man is eigenlijk in hart en nieren een, niet onverdienstelijk presterend, wedstrijdschutter. Hij zegt 'ach, het gaat om de lol', maar als ie niet bijzonder geschoten heeft zit het hem echt niet lekker. Deze dag was zijn hoogste score 89 punten bij de voorlaadrevolvers, gelijk goed voor een eerste plaats. Andere André tijdens een goede dag? 97 punten heeft ie ook geschoten dus 89... die zijn wat hem betreft toch een beetje mmmm... Deze resultaten worden bij elkaar geknald met een gebruikte replica Remington 1858 Army van 100 euro, voorzien van maar 15 grain kruit. Om goede scores te schieten, is de grote boem of een superspeciaal getuned wapen niet echt noodzakelijk lijkt het.

Maar eens, eens komt de dag, meent Hildo, en dan zal hij van Andere André winnen. Ooit...

Walker in stereo

Hier Hildo èn de eigenaar van de Super Musket, ook met zijn Walker, op de schietbaan. Twee dreunende Walkers naast elkaar is wel een héél mooi duet.

Semi-buiten duelschieten

Hier ziet u de uitbouw van de schietbaan. Bijzonder smaakvol en heel handig als het weer niet helemaal meewerkt, zoals deze dag het geval is. De duel-installatie is aan het eind opgebouwd. Aan het andere eind bevinden zich de bruine bonen en broodjes hamburger.

2) NK Duel 2009

Hier ziet u eigenlijk weer precies hetzelfde gebeuren. Alle schutters hebben al geschoten en Hildo begint net zijn revolver te trekken. Hmmm.

4) NK Duel 2009

Ditmaal is Hildo eindelijk het snelst. Alleen jammer dat ie zijn revolver nog niet uit de holster heeft. De Walker is geladen met 60 grain kruit, maar dat blaast allemaal netjes langs het been. Als hij nog eens met een eigen bedrijfje wil beginnen, weet ie al wat: 'Hildo's vloerdesinfectie'.

In totaal zijn er uiteraard heel wat meer dan vier wedstrijden geschoten. Er is tijd genoeg om weer even tot rust te komen, een sjekkie te roken of wat te drinken. Deze duelwedstrijd, met 25 deelnemers, nam zomaar de hele middag in beslag..

Toch maar een metalen inzetstuk?

Bij duelschieten gaat het om snelheid. Als uw loop even blijft haken, dan kan het gebeuren dat uw holster er ongeveer zo uitziet. Het propje is dwars door het tuigleer heengeschoten. Iedereen houdt zijn been voor de loop weg, dus van enig risico op lichamelijk letsel is geen sprake. Tijdens andere schietdisciplines houdt u uw benen ook niet voor de loop, nietwaar?

Het lukte hem om in totaal vier keer door zijn holster heen te schieten. Dat duelschutters de holsters afwerken met een metalen binnenzijde is niet voor de looks, dat is Hildo nu duidelijk geworden.

De volgende zwartkruitdag, de Oliebollenwedstrijd, bij SV de Vrijheid wordt georganiseerd op zaterdag 9 januari 2010. Op de agenda staan voor- en achterlaad en vrij geweer 50 meter, voorlaad revolver / pistool, achterlaadrevolver 25 meter en duelschieten. Het wordt vast weer meer dan de moeite waard, dus Hildo is er ook. Kom op tijd, vol is vol!

Voor de uitnodiging klikt u hier..

In onderdelen

Om te kunnen snappen hoe het precies werkt, schroeft Hildo de spullen uit elkaar. Hij doet dat bij voorkeur niet, voor hij het weet is het stuk. Met een tumbler valt dat erg mee, want uit veel onderdelen bestaat het niet. Het blauwe bolle ding links is een plastic kom waar de media en de hulzen ingaan. Het blauwe ding rechts is het deksel voor de kom. De aluminium plaat in het midden is het deksel dat tegen de onderkant van het tumblerhuis geschroefd wordt. In het midden staat de tumbler zelf. Meer is het niet, een simpel apparaat dus.

Schuin van onderen

Boven op het tumblerhuis, waar de motor in zit, zit een zwarte rubber plaat die op vier veren zit. De veren zijn vastgelijmd aan zowel het huis als aan de rubber plaat.

Media

Hildo heeft gemalen walnootschalen gekocht. Twintig euro voor vijf kilo, dus niet goedkoop, maar het gaat lang mee schijnt het. Later probeert ie wel wat anders, er is van alles en nog wat voor te gebruiken wat in meer of mindere mate functioneert. Het witte zakje is een soort van polijstmiddel. Heeft Hildo nog niet gebruikt, perfect blinkende hulzen zijn niet direct noodzakelijk, als ze maar schoon zijn.

Vóór het tumblen

Hildo heeft de meest vieze huls uitgezocht. Mooi om straks te zien wat er van deze huls terecht gekomen is na het tumblen.

Ná het tumblen

Na twee uur in de tumbler is dit het resultaat. De huls is zeker niet nieuw maar het zwarte residu is verdwenen. Checkt u de rand aan de hulsvoet maar eens, zelfs in het randje zelf is het aardig schoon. De huls voelt ook veel gladder aan, een tumbler werkt wel degelijk. Hoe langer u hem aan laat staan, hoe mooier de huls wordt uiteraard. Hildo is met dit resultaat, na twee uur tumblen, dik tevreden. Er is Hildo verteld dat de hulzen nu zo de pers in kunnen, zonder ze nog een keer schoon te hoeven maken.

Door The Poachers wordt hun 5e Snertwedstrijd georganiseerd. Hier is Hildo in het begin van zijn zwartkruit carrière al eens geweest. Snert slurpen tot u niet meer kunt. Ditmaal blijft het niet bij snert, hij schiet zelf mee! De klasses zijn voor en achterlaad revolver en voor en achterlaad geweer.

Zwartkruitschutters zijn welkom! Voor de uitnodiging klikt u hier.

27 november 2009. Schietkaart BFR

Hildo heeft de 45-70 patronen geladen met maar 45 grain Elephant, omdat hij eindelijk eens met een gereduceerde lading schieten wil. Dik 60 grain gaat er gemakkelijk in, maar de lege ruimte is opgevuld met couscous. Zeker in combinatie met de zware 405 grain kogel uit de LEE giettang lijkt hem dat een verstandige keuze. Zo spaart hij kruit èn zijn polsen.

Het kruit lijkt krachtiger dan Jagdschwarzpulver. Beetje moeilijk te zeggen, want Hildo heeft nog nooit gereduceerd geschoten met de BFR en vergelijken lukt daarom niet goed. Voor een vergelijk zou hij het in zijn Walker moeten verschieten. Volgende keer dus. Op dit moment lijkt deze score, voor de BFR, niet zo slecht. Er moet wel laag gericht worden, iets onder de kaart zelfs, om in het midden uit te komen. Dat betekent dat de 405 grain zware kogel niet supersnel vliegt. Toch nog eens een keer over de chronograaf schieten, denkt Hildo. Vast interessant.

.

12 december 2009. Afzuiging schietbaan Spijk aangepakt

U weet misschien dat Hildo lid is van SV Cassidy en dat Cassidy schiet in Spijk op de banen van SV Eemsmond. De banen voldoen misschien voor nitro, maar zodra er met zwartkruit wordt begonnen, komt er aan de afzuig-ellende geen eind. De afzuiging werkt nauwelijks en dat is mede de reden, het is ook ver rijden, waarom Hildo niet zo vaak meer te vinden is op de schietbaan van zijn eigen club. Maar nu gebeurt er wat. Hierboven ziet u de president van SV Cassidy druk bezig met een hamer om het gat voor de afzuiging iets te vergroten. Knots, knots. Dit gaat goed hoor! En, u mag het geloven of niet, Hildo heeft zelf ook staan hameren.

Afzuiging klaar

Wat siliconenkit er omheen, voor een de goede afdichting zodat het ding geen valse lucht trekt, kan nog niet omdat het dak nat is. Een provisorisch deksel is geplaatst tegen regen. Hildo heeft de steen geplaatst!

Dan de test. De luchtstroom valt een beetje tegen op de schietbaan. Gelukkig zijn er nog twee identieke ventilatoren, die kunnen links en rechts van deze geplaatst worden. Eerst even kijken en als het nodig is, Hildo vermoedt van wel, dan komen er nog twee stuks bij. Dan wordt het vast beter. Er is weer hoop!

Let the snertgames begin!

Zaterdag 19 december, eindelijk! Hildo had zich er al behoorlijk op verheugd en nu is het zover. Wel met de auto, want op de motor rijden lijkt met dit weer een garantie voor bevroren ledematen en met afbrekende vingers kunt u niet schieten. Er wordt door organisator The Poachers gebruik gemaakt van de schietbaan en het clubhuis van SV Willem Tell. Die mensen hebben het prima voor elkaar want het clubhuis is binnenin hartstikke leuk in stijl gebouwd en wie heeft er in Nederland nog de beschikking over een open schietbaan?

Program

Op het programma staan voor & achterlaad revolver (25 meter) en voor & achterlaad geweer (50 meter). Geschoten wordt er op wilde zwijnen... op papier gedrukt natuurlijk. Maximaal vijf schoten op een kaart, schiet u ernaast dan kunt u blijven proberen tot u vijf gaten in de kaart heeft. Elk gat méér op de kaart betekent puntenaftrek. Kaarten kunnen zo gekocht worden, en vervolgens kunt u met de kaart in het handje naar de schietbaan. Dat u even moet wachten tot u aan de beurt bent maakt niet uit. Kunt u intussen lekker chillen. Hildo heeft heel wat bibberende cowboys gezien, maar een echte kerel geeft niets om kou natuurlijk. Echte vrouwen ook niet, want die schoten bij -8 ook lekker mee.

Hildo's Brown Bess weer in Brummen

Hildo had het al eens eerder verteld... deze Brown Bess had hij helemaal in het begin van zijn sportschietcarrière gezien, december 2005, in Brummen. Het wapen maakte destijds diepe indruk op Hildo. Nu, precies vier jaar later, schiet hij zélf  in Brummen met deze musket, die hij overgenomen heeft van vorige eigenaar Henkie. Heel bijzonder.

Het enige wat Hildo jammer vindt, is dat hij al niet jaren eerder met de schietsport is begonnen: De gemiste tijd is nooit meer in te halen. Wilt ook u beginnen, Hildo heeft maar één advies, onmiddellijk contact opnemen met een schietvereniging.. Het is echt de moeite waard hoor! Had hij anders vier jaar verhalen kunnen schrijven over de schietsport? Nou dan!

Schietkaart Brown Bess. Alles ernaast.

Het lukte Hildo niet om het wilde zwijn om te leggen op 50 meter. Na 13 schoten hield hij het voor gezien. Iets te laag gericht. Op 25 meter gaat het beter, maar de kromming van de kogelbaan lijkt hem parten te spelen. Hoger richten, en hij ziet de kaart niet meer. Alleen de korrel omhoog dus, een keep ontbreekt, en dat vergt oefening om routine te krijgen. Want hoe ver u de loop omhoog richt, gaat voornamelijk op gevoel omdat er geen vast punt is waar u van uit kunt gaan. Het systeem met proppen onder de kogel, zoals voormalig Nederlands punten kampioen Willem Rijff hem uitlegde, is vandaag nog niet gebruikt. Er werd geschoten met 120 grain FG Jagdschwarzpulver kruit, een kogelvetpil onder de bal om de afzettingen zacht te houden, en een stuk papier om de kogel gewikkeld. Hij is er nog niet, dit was gewoon mis, maar gaat het vast beter, zegt Hildo, later.

Rieks vs. Hildo

De andere Brown Bess schutter, en daarmee ook de enige die ook met vuursteen schoot, was Rieks. Een gerenommeerd lid van de DFDA, u ziet hem hier links in beeld, nogal donker vanwege het tegenlicht. De onderlinge wedstrijd tussen Rieks en Hildo, wie knalt het varken het best voor z'n donder, was hevig. Hoeveel schoten Rieks uiteindelijk richting het wilde zwijn joeg weet Hildo niet, maar het waren een fatsoenlijk aantal. Eentje zat in het beest. Hildo trof de kaart tweemaal, maar het varken zelf niet. Dus Hildo verloor en kwam deze dag met nul punten op de laatste plaats bij de voorlaadgeweren. Sneu? Welnee. Schieten met een Brown Bess is altijd meer dan leuk, zelfs als het ernaast gaat!

Aha, de snert!

Wat is een snertwedstrijd zonder snert? Alle aanwezigen kunnen volop genieten in de naast het clubhuis geplaatste verwarmde snerttent. Behalve snert, bestaat de keus uit een broodje met worst met of zonder zuurkool. Alles kost 50 cent, dat zijn prijzen waar u warm van wordt, en de dame achter de snertbalie is nog eens aardig ook! Binnenlopen doen deze mensen van een dag als deze echt niet. Zo maar iets opzetten, alleen maar om een leuke dag te organiseren? Waar vindt u dat nog? Hildo weet het, en u nu ook.

Prijsuitreiking

Aan alles komt een eind, maar niet voordat de prijzen uitgereikt zijn... en dat zijn er veel! Dat kan ook niet anders natuurlijk, met zoveel goede schutters. Alle prijzen zijn naadloos aan elkaar gepraat door een man die zijn roeping heeft gemist, spreekstalmeester Macko.

De volgende snertwedstrijd?

Het zit er dik in dat de zesde editie van dit supergezellige jaarlijkse evenement aan het eind van 2010 gehouden zal worden. Of Hildo er dan weer bij is? Niets is zeker in het leven behalve dat ene, maar als het aan Hildo ligt slurpt hij ook dan weer een aantal bakkies snert naar binnen.

               ______________________________________________

Snertweer

Het weer had niet beter kunnen zijn voor de snertwedstrijd. De laagste temperatuur van het jaar staat garant voor voeten en handen als ijsklompjes. Snert kan niet beter smaken dan bij deze temperaturen, dus: Perfect!

Schietbaan Willem Tell te Brummen

50 meter met elektrisch kaarttransport, voor de revolver schutters staan de kaarten halverwege, op 25 meter. De baan is open, langzamerhand een unicum in Nederland, u ziet het aan de sneeuw. Frisse lucht in overvloed zonder afzuiging! Binnen in het gebouw zijn ook nog een hele serie banen voor, volgens Hildo 12,5 meter, dus voor luchtwapens.

Drukte

De drukte op de schietbaan, het lijkt hier aardig ernstig, valt erg mee. Op een goed moment kunt u direct knallen. Soms duurt het eventjes, maar echt lang wachten is niet nodig.

Topconcentratie

Een wild zwijn raken valt niet mee, dus concentratie is gewenst. Hildo is van nature nogal afwezig dus dat gaat hem goed af.

Schietkaart Walker

In totaal heeft Hildo vijf schietkaarten voor zijn voorlaad revolver, de Colt Walker. De beste ziet u hierboven. Hij kwam met deze, niet onverdienstelijke, kaart zelfs tot een vierde plaats bij de voorlaad revolver schutters. Niet gek Eigenlijk zelfs de derde plaats, want de eerste plaats was voor een voorlaad pistool schutter, wat eigenlijk een andere klasse is. Maakt niet uit, hij is dik tevreden.

De beste revolver schutter vraagt u? Die verrekte Andere André weer met zijn Remington 1858 Army, wat had u gedacht. Maar Hildo kwam ditmaal aardig dicht in de buurt met de Walker!

Buitenverwarming

Opgehangen aan een stalen driepoot, een ijzeren kom aan kettingen. Dat is leuk, en vooral lekker warm. Dit lijkt Hildo thuis ook wel wat als opvolger van zijn vuurkorf die net door zijn verroeste pootjes gezakt is.

Hildo in de prijzen!

Voor zijn vierde plaats bij de voorlaad revolvers is Hildo verblijd met een 12" beugelzaag. Voorzien van zowel een hout- als metaalzaagblad. Handig tijdens een westernweekend als er een boom in de weg staat of wanneer u meent dat uw loop toch iets te lang is.

De gietaluminium tentharingen zijn voor Hildo's nul punten score bij de voorlaad geweren met de Brown Bess. Dit soort haringen zijn prima te gebruiken als het camping terrein tijdens een westernweekeind wat winderig is, want deze haringen hebben een super grip, zelfs in los zand. Het komt allemaal weer hartstikke goed uit. Hoe is het mogelijk hè?

Winter!

Lage temperaturen, sneeuwval en harde wind zijn voorspeld door het KNMI. Vooruitzichten op huizenhoge sneeuwduinen en verkeer dat volledig vastloopt, doemen al voor Hildo's geestesoog op. Vandaar extra dekens in de auto en de tank vol LPG mocht het onverhoopt misgaan. Aan de opkomst was het te merken want de schutters komen soms vaak van ver en onderweg vast blijven zitten in de sneeuw is geen goed vooruitzicht. Uiteindelijk viel het weer toch nog mee maar de winter van 2009-2010 gaat de geschiedenis in als een echte ouderwetse, dat kan Hildo u al wel voorspellen..

Het beste begin

De oliebollenwedstrijd bij SV de Vrijheid wordt traditie getrouw in januari gehouden. Het jaar begint dus altijd goed want gratis oliebollen eten tot u niet meer kunt in combinatie met lekker knallen, kan het beter? Volgens Hildo nauwelijks.

2e schietkaart Walker

Dan Hildo's topscore van de dag. 72 punten. Goed voor de 4e plaats van 7 schutters. Beter dan de eerste kaart, dat wel. Misschien was een derde sessie nog beter geweest, maar daar had hij geen tijd meer voor. U moet weten dat het eigenlijk best hard werken is wanneer u behalve revolver ook nog een schietserie met de Brown Bess en daarna duelwedstrijden heeft!

Gelukkige Brown Bess schutter

U ziet hier de kaart achter Hildo hangen, het is niet de officiële Miquelet (vuursteen musket) kaart maar een gewone. De Miquelet uitvoering is stukken groter, dat heeft Hildo vandaag geleerd, en als ie daar op geschoten had was het officiële puntenaantal hoger geweest. Gelukkig zijn er nog andere dingen in het leven dan het hoogste aantal punten, dat scheelt stukken.

Puntentelling

De puntentelling word gedaan in het kantoortje wat direct achter de schietpunten gelegen is. Een mooi plekkie met een prima uitzicht op de schutters. Die mensen van Hoogeveen hebben het prima voor elkaar.

Volle schietbaan

Wat later op de dag is het toch drukker, ondanks alle sneeuw en vorst. Het is een af en aan lopen van schutters, zodra er een plaatsje vrij is mag u er gaan staan, bent u uitgeknald... volgende schutter. Het is een goed werkend systeem om de maximale capaciteit van de baan zo efficiënt mogelijk te benutten.

Veranda

Vorige keer werden hier de duelwedstrijden gehouden, vandaag is het koud en is er maar één plek waar u wilt staan op de veranda, onder de terras heater.

Duelwedstrijden

Er wordt op het scherpst van de snede gestreden, maar Hildo is niet zo scherp. Hier ziet u het schot uit de Walker, maar alle andere schutters hadden al geschoten. De revolver snel trekken is te oefenen maar aan de reactietijd is weinig te doen. Evengoed won Hildo uiteindelijk toch nog een paar wedstrijden en dat bracht hem tot een 15e plaats van de 16 deelnemers. De ballonnetjes raken ging hem ditmaal overigens wel een stuk beter af en er ging maar één schot door het holster. In het Wilde Westen had Hildo waarschijnlijk al snel onder de groene zoden gelegen. Ach, wat zielig.

Einde van een super zwartkruitdag

Ondanks het feit dat het weer dit maal tegenzat en er daarom veel minder mensen aanwezig waren dan normaal het geval zou zijn, heeft deze dag niets aan sfeer ingeboet. Het was toch bijzonder gezellig en alles in uitstekende sfeer verlopen. Een gigantische opkomst is helemaal niet nodig voor een geslaagd evenement, dat heeft deze dag bewezen.

Toch altijd weer goed om te zien dat zoveel mensen belangeloos hun schouders onder een evenement zetten om iets van de grond te krijgen. Er moet best een hoop geregeld worden en zonder de organisators zou er helemaal niets zijn. Vandaar dat Hildo, met een grote zwaai, zijn hoed afneemt voor die mensen die dit telkens weer mogelijk maken. Het wordt gewaardeerd, en niet alleen door Hildo!

              __________________________________________

Rustig op de baan

Aan het begin van de dag is het duidelijk rustig op de schietbaan, steeds meer schutters druppelen gedurende de ochtend binnen. Hildo schiet hier twee series, met de Walker, achterelkaar. U ziet de resultaten hieronder.

1e schietkaart Walker

Goed voor 61 punten. Jammer, dat kan beter weet hij. Misschien toch te weinig geoefend de laatste tijd of was het wapen gewoon nog koud?

Brown Bess schietkaart

Hildo op de laatste plaats bij de voorlaad geweren. Nu is een Brown Bess niet te vergelijken met de precisie van een geweer, die trekken en velden hebben toch een voordeel. Een collega schutter schoot zomaar 6 keer een 10, en de anderen ook niet ver daarnaast. Niet dat Hildo daar toe in staat zou zijn maar evengoed heeft hij ditmaal toch 11 gaten, niet allemaal op de kaart maar wel zichtbaar, dus behoorlijk in de buurt. Op een afstand van 50 meter is dit geen slecht resultaat, sterker nog, dit kon wel eens de beste kaart zijn die Hildo ooit met Bessie geschoten heeft! Chapeau!

Munitie voorraad

Hildo dacht handig te zijn en de kogels thuis al in het printerpapier te wikkelen zodat ze zo de loop in kunnen. Sneller laden. Maar dan moet het papier niet klem komen te zitten tussen kogel en loop tijdens het laden want dan wordt het lastig. Met enig genuanceerd tikwerk met de kolf van de Walker lukt het alsnog om de kogels beneden te krijgen, en dat is geen goed systeem. Volgende keer in ieder geval minder papier om de kogel.

Snel laden?

Proberen om zo snel mogelijk te laden heeft weinig zin, tenzij u zich zo'n 200 jaar terug op het slachtveld bevind. De musket loop wordt snel warm en als u vervolgens probeert te richten dan is de kaart slecht en vervormd te zien door de van de hitte dwarrelende lucht, direct boven de loop. Voor het beste resultaat op de schietbaan dus in een rustig tempo knallen met een zo koel mogelijke loop.

Een echte Miquelet kaart!

Zo eentje had Hildo nog nooit gezien. Dit is de officiële Miquelet kaart voor de Brown Bess, of andere gladloops vuursteen musketten. U ziet ook al wel dat ie toch behoorlijk groter is dan een gewone. Hildo kreeg twee kaarten en twee houten bevestigingsplaten, zo maar voor niets van Erik, de man met de rode jas op de foto. Da's aardig. De andere kaart en grondplaat is voor Rieks, ook een Brown Bess schutter. Erik is lid van The Poachers en Hildo had hem vorige keer al getroffen bij de wedstrijd in Brummen. Hij schiet eveneens een Brown Bess replica van Pedersoli, en dat deed hij niet onverdienstelijk want scores van 80-85 punten lukten zo maar, al weer iemand waar Hildo wat van kan leren.

Nog een vuursteen wapen?

Hildo had u al eens eerder verteld dat met vuursteen schieten erg leuk is. Nu is het zo dat Hildo nog een plaatsje op zijn verlof vrij heeft gehouden, en dat moet worden opgevuld door een klassiek vuursteengeweer, een Kentucky of Pennsylvania style long rifle, met trekken en velden in het kaliber 45.

Heeft u toevallig nog een fijne liggen, dan houdt Hildo zich aanbevolen!

25 meter baan... Duel

De duelwedstrijden worden ditmaal op de 25 meter baan gehouden. Met twee heaters erbij blijkt het zeer goed te doen. Met een totaal van 16 duelschutters vindt Hildo de opkomst, ondanks het weer, niet slecht.

Duelpoging Andere André

De man schiet uitstekend met scherp, maar het duelleren trekt hem niet. Dat had Hildo ook, wat niet is kan nog komen, dus aan het eind van de duelwedstrijden de gordel omgegespt met de Walker. Een probleem is de relatief grote lengte van de revolver en de relatief korte armen van Andere André. Crossdraw, dwars voor zijn buik, lijkt een betere oplossing om de revolver snel uit het holster te kunnen krijgen. De ballon wordt gemist en met een 'Nee, dit is niets voor mij', trekt Andere André zijn conclusie. Jammer, want met duelleren had Hildo vast wél een keer van hem kunnen winnen!

          _______________________________________________