>

Hildo's Zwartkruit! (page 31)
Over een andere boeg: IPSC! (International Practical Shooting Confederation)

 BACK

Attentie: Herlaadgegevens op deze site zijn onder geen enkele omstandigheid te gebruiken voor uw eigen herlaadwerkzaamheden!
Disclaimer: Reloading data given on this site is in no circumstance whatsoever to be used for your own reloads!

(Image taken from IPSC TV - European hand gun championship 2013)

6 augustus 2014. Gaat het mis met Hildo?
'Nee hoor', aldus Hildo. 'Ogen dicht en vingers in de oren is best leuk, maar ik wil nu mijn horizon verbreden en ga daarom parcoursschieten'. Met een vuursteen voorlader als een Brown Bess op de baan staan of de internationale discipline IPSC (spreek uit: IPSIK) beoefenen, Hildo denkt dat het niet mogelijk is om twee verder uit elkaar liggende schietsportdisciplines te vinden. De discipline 'militair pistool' pakt Hildo niet, het afplakken van de kaarten tussen het schieten door duurt te lang. Bij de nieuwe discipline 'service pistol' is dat vast beter, er hoeft niet tussen de series heen en weer gewandeld te worden om steeds gaten af te plakken, alles wordt achter elkaar geschoten. Maar in Nederland is IPSC de meest dynamische vorm van schietsport, en daarmee een heel andere wereld dan waarin Hildo normaal zijn kogels verschiet. Maar hoeveel dynamiek heeft Hildo? Hoe zou hij het eraf brengen tegen de vast zeer gepassioneerde tegenstanders voor wie winnen waarschijnlijk erg belangrijk is? Enne, erg belangrijk, gaat ie het leuk vinden?
Hoe dan ook: u hoeft zich niet ongerust te maken, want Hildo blijft natuurlijk ook gewoon met zwartkruit knallen!


Image taken from IPSC TV - European hand gun championship 2013
6 augustus 2014. Wat is IPSC eigenlijk?

IPSC is een internationale en zeer dynamische, KNSA erkende, schietsportdiscipline die over de hele wereld volgens exact dezelfde regels verschoten wordt. Als u talent hebt, kunt u uiteindelijk wereldkampioen worden. De toppers zijn, behalve natuurlijk extreem goede sportschutters, atleten met een erg goede concentratie en focus.  De NPSA (Nederlandse Parcours Schutters Associatie) is in Nederland de overkoepelende organisatie voor IPSC-wedstrijden en is aangesloten bij de KNSA en vertegenwoordigt aldus Nederland in deze uitdagende discipline op wereldniveau, waarbij Nederland het zelfs relatief goed schijnt te doen! De wedstrijden worden verschoten met pistool, revolver, geweer of hagelgeweer. Hildo concentreert zich op het pistoolschieten (handgun). Ook het pistoolschieten is weer onderverdeeld in verschillende klasses, waarbij Hildo gaat schieten in de goedkoopste klasse, de productieklasse (Productie Divisie). Er bestaat een lijst met toegelaten standaard fabrieksmodellen en Hildo's CZ Shadow is daarin opgenomen. Het aantal toegestane modificaties aan deze Productie Divisie wapens is zeer beperkt. Dat helpt om de kosten laag te houden en toch competitief te kunnen schieten. Tijdens IPSC-wedstrijden gaat het er in principe om dat er een parcours wordt afgelegd waarbij op verschillende doelen geschoten wordt waarna de winnaar bepaald wordt aan de hand van een combinatie geschoten punten en benodigde tijd. Een parcours heet een stage en een wedstrijd bestaat altijd uit verschillende stages. Een stage ziet er nooit hetzelfde uit, volgens de IPSC reglementen is het zelfs verboden om dezelfde stages te bouwen. Die afwisseling houdt het schieten spannend en geeft een extra uitdaging omdat u weet nooit wat u te wachten staat. De schutter kan en mag altijd naar eigen inzicht een stage doorlopen, naar wat hem het meest effectief lijkt. De enige limiet aan de verscheidenheid in stages is de fantasie van de stagebouwers en de fysieke beperkingen van de schietbaan. In alle omstandigheden blijft de veiligheid van deelnemer en publiek van het allergrootste belang, zo is dat ook bepaald in de  IPSC-reglementen voor stagebouw want echt álles is door de IPSC is zeer streng geregelementeerd. Behalve dat er verschillende soorten doelen staan opgesteld, die de schutter zo snel en zo goed mogelijk dient te raken voor de meeste punten, zitten er ook zogenaamde 'no shoots' tussen, dat zijn wit gekleurde kaarten (in feite de achterzijde van een gewone IPSC-kaart). Die zijn natuurlijk zo neergezet dat, als u niet uitkijkt of te veel haast hebt, er toch eentje raakt en dat geeft dan weer strafpunten. Een doel vergeten... ook strafpunten. Om alle doelen te kunnen raken, moet de deelnemer zich vrijwel altijd met zijn wapen verplaatsen en dat uiteraard in een zo hoog mogelijk tempo! Onderweg moeten er vaak magazijnen worden verwisseld, soms omdat het verplicht is, soms omdat u met één magazijn niet de hele stage kunt schieten. Kortom: het gaat bij een IPSC-wedstrijd om een combinatie van snelheid en precisie. Grote afstanden rennen hoeft niet, maar een goede lichamelijke conditie is een voordeel, zeker als u op de knieën ligt en weer overeind moet komen om verder te gaan... om maar eens wat te noemen. Gelukkig is er ook een senior- (50+) en super seniorklasse (60+), dat scheelt.
Verplichte tweedaagse cursus
Hildo gaat op 23 en 24 augustus de basiscursus handgun volgen. U kunt zich voorstellen dat een dynamische discipline als IPSC volledig verschilt van de reguliere statische disciplines waarbij u op uw plaats ligt of staat, maar zeker niet in hoog tempo met uw doorgeladen wapen heen en weer rent. Zoals bij alle schietsportdisciplines staat veiligheid absoluut bovenaan en daarom is het verplicht de tweedaagse basiscursus te volgen. De cursus dient u met goed gevolg af te sluiten alvorens u aan een IPSC-wedstrijd mag deelnemen. Tijdens de cursus worden de schutter alle regels bijgebracht en wordt er gekeken of hij ze in de praktijk stipt toepast. Als dat niet zo is, zakt de cursist onherroepelijk. 'En dat is een zeer goede zaak', aldus Hildo. Tevens zal er door de instructeurs gelet worden op het karakter, als er maar enige twijfel bestaat over met wat voor doelstelling de schutter aan deze discipline wil deelnemen, wordt hij onmiddellijk afgewezen. Een reden waarom hoeft niet gegeven te worden, 'geen goed gevoel' is al voldoende, net zoals overal in de schietsport. Zekerheid dat Hildo daadwerkelijk ISPC-wedstrijden kan gaan schieten, heeft hij dus niet.


Het IPSC wapen
Een eigen wapen op uw verlof is noodzakelijk, anders kunt u kunt geen IPSC schieten. Hildo heeft zijn CZ SP-01 Shadow, een uitstekend sportpistool voor deze discipline, zelfs af fabriek al met drie magazijnen.
Voldoende munitie en geld?
Hoe het precies gaat weet Hildo natuurlijk nog niet, maar wel dat deze discipline munitie vreet. Gelukkig is Hildo sinds kort voorzien van een snelle progressieve pers die zelfs een extreme munitiebehoefte kan bijhouden. Natuurlijk zijn munitiecomponenten niet gratis en er zijn bijkomende kosten als inschrijfkosten, reiskosten, eten, eventueel een motelletje, etc. Hildo ziet wel hoe het loopt en of het betaalbaar blijft. Hoeveel wedstrijden u uiteindelijk schiet en hoe ver ze weg zijn, is natuurlijk een sterk bepalende kostenfactor.
              _____________________________________________


6 augustus 2014. Wat heeft Hildo nodig?
Alvorens IPSC te kunnen gaan schieten, heeft een deelnemer in spe een serie basiszaken nodig. Hildo heeft deze spullen aangeschaft als complete set van het huismerk van Double Alpha Academy in Waalwijk, een zaak gespecialiseerd in allerlei IPSC-toestanden. Met 200 euro is dit een goedkope oplossing, die overigens prima schijnt te voldoen. Hildo wilde alles zoveel mogelijk in de felste kleuren die leverbaar zijn, het is daarom rood geworden, de holster is helaas alleen in zwart verkrijgbaar. Het gaat hem er met name om te voorkomen dat hij met zijn uitrusting bij zou dragen aan een eventuele militaristische uitstraling van deze discipline. Als er lezers zijn die geen idee hebben waar Hildo het nu over heeft, niet begrijpen dat camouflagekleding binnen de schietsport ongewenst is en bij IPSC volledig verboden, of het op enige andere manier niet met hem eens zijn: Hildo haalt z'n schouders op. Z'n pistool een keertje in felle kleurtjes opschilderen, ziet ie ook wel zitten, alleen mag dat niet volgens de regels van de klasse waarin Hildo gaat schieten omdat hij voordeel zou kunnen hebben van andere verf, meer grip of iets dergelijks. Deze discipline is pure schietsport waarbij de snelheid, precisie en het proberen te winnen van de concurrenten het enige is waar het om gaat. Plus natuurlijk een flink stuk plezier in het hele gebeuren!
Riem
Een speciale knetterharde riem, met een hardplastic binnenkant, veel stijver dan een reguliere riem van leer. De speciale losse binnenriem haalt u, net als een gewone riem, door de lussen van uw broeksband. De rode harde buitenriem wordt daar met klittenband op vastgezet. De holster en de magazijnhouders worden stevig op deze buitenriem bevestigd.


PDR Holster (klik plaatje groter)
Een holster is noodzakelijk, want u draagt het wapen in een holster en op het moment dat de wedstrijdstage begint, dient u het daar, afhankelijk van het soort stage, zo snel mogelijk uit te trekken. Dit is de PDR holster en dat staat voor Production Division Race, specifiek geschikt voor Hildo's CZ Shadow pistool. Het is door middel van schroeven in hoogte te verstellen en met een tension screw kan het net zo vast of los om het wapen geklemd worden als u wenselijk acht. Het is voor IPSC-holsters verplicht dat de trekkerbeugel afgeschermd is als het wapen geholsterd is, het mag dus niet mogelijk zijn om per ongeluk de trekker over te halen op het moment dat het wapen nog in de holster zit. Kwestie van veiligheid.
Oude versie
Jammer is het feit dat Hildo er te laat achter komt dat hij de oude versie besteld heeft, met een suède leren binnenkant om het wapen tegen beschadigingen te beschermen. Die leren binnenzijde zorgt ervoor dat het wapen trekken stroever gaat dan bij een holster zonder voering. De nieuwe PDR-PRO is wel van puur plastic waarbij u het wapen trekt zonder overbodige wrijving. Denkt u dat het Hildo boeit dat er krasjes op de CZ komen? Ha! Is het een wedstrijd of een modeshow? Tevens is de 'hanger', waarmee de holster aan de riem bevestigd wordt, verbeterd bij de nieuwe versie. Hildo heeft inmiddels naaimachineolie in z'n holster gesmeerd en duwt z'n pistool er in en er uit om de voering in te laten slijten. Gaat uiteindelijk ongetwijfeld werken..


Magazijnhouders
Er zijn allerlei soorten magazijnhouders, met en zonder magneten. Dit zijn de 'Racer Mag Pouches', ook van Double Alpha Academy (DAA). De goedkoopste uitvoering die het magazijn vasthoudt met veerspanning, maar ze doen vast wat ze moeten doen. Een schutter heeft er drie van nodig, naar wat Hildo er van begrepen heeft. Ze worden aan de speciale riem bevestigd, u moet immers tijdens de wedstrijd magazijnwissels uitvoeren. Twee plastic spacers aan de binnenzijde van de rode behuizing, waarvan er eentje onder, met een schroef afstelbare, veerspanning staat, houden het magazijn op zijn plek. U krijgt er dikke en dunne spacers bij. Hildo heeft de twee dikke spacers nodig voor de magazijnen van de CZ Shadow.
            _____________________________________________

 

 

 

 

 

 

 

NPSA Basiscursus Handgun Winterswijk



23 augustus 2014. NPSA basiscursus handgun IPSC / Parcoursschieten

Nu gaat het gebeuren! Om 8.30 uur moet Hildo bij Schietbaan Jaspers zijn in Winterswijk, daar wordt de cursus gegeven. Er blijken 13 deelnemers te zijn, allemaal met de hoop de felbegeerde voorlopige licentie te behalen om mee te mogen doen aan aan IPSC-wedstrijden. Hildo is de op één na oudste deelnemer, de gemiddelde leeftijd zal rond een dikke dertig liggen. Er zitten geen vrouwen tussen de cursisten.
Veel cursisten met dynamische ervaring
Hildo en één wat jongere deelnemer zijn de enigen die nog geen enkele ervaring hebben met dynamische disciplines. Klaas, één van de cursusleiders, had Hildo al gemaild dat het misschien verstandiger zou zijn om eens een keertje mee te lopen met een training alvorens aan de cursus te beginnen. Het maakt Hildo niet uit, hij vindt het niet erg om te zakken want er kan altijd nogmaals een examen gedaan worden, net als bij een rijbewijs. Dat ie veilig bezig is, vindt ie het belangrijkst.
Hoe ervaart een statische kaartschutter de IPSC-discipline?
Wat Hildo bijzonder interesseert is hoe deze superdynamische IPSC-discipline op hem over zal komen, juist omdat hij geen enkele ervaring heeft en jarenlang alleen statisch geschoten heeft en dan ook nog het meest met voorladers. Wordt vast een heel bijzondere ervaring, want de overgang zal ongetwijfeld groot zijn.



B) 2e commando: 'Are you ready?'
Als het doorgeladen wapen geholsterd is volgt het tweede commando, eigenlijk een vraag; 'Are your ready?' Hildo kan nu nog 'Not Ready' zeggen, als Hildo niets zegt neemt Range Officer Kees aan dat Hildo hartstikke ready is. U mag het geloven, Hildo's hartslag is nu hoger dan normaal.


C) 3e commando: 'Stand by'
Het commando 'stand by' is het laatste commando en na 1 tot 4 seconden volgt een elektronisch piep-signaal uit een zogenaamde Shot Timer die Range Officer Kees bij zich heeft. Dat apparaat begint de tijd te tellen na het piep-signaal en telt ook de schoten en de tijd tussen de schoten. Na de piep begint de stage!
Pieeeep! Schieten

Hildo trekt het pistool zo snel als de veiligheid dat zijns inziens toelaat, dat is niet erg snel, en begint de stage te schieten. Het eerste schot is double action, de rest gewoon semi-automatisch. Het is de bedoeling zo snel mogelijk te schieten, maar niet sneller dan u dat gecontroleerd kan, want het gaat behalve om de tijd ook om de score die u neerzet. Supersnel keep-korrel-doel terug op één lijn krijgen na elk schot is lastig. De kaarten zijn op de foto niet goed te zien, maar het zijn speciale IPSC-wedstrijdkaarten, zeshoekig met een kartonkleur. De standaard IPSC-regel is dat er telkens twee schoten afgegeven worden op één kaart, tenzij de Range Officer andere aanwijzingen geeft. In dit geval hangen er drie kaarten, dus zes schoten in totaal. Daarna is er een verplichte magazijnwissel, waarna er nogmaals twee schoten op iedere kaart dienen te worden afgevuurd.


E) 4e commando: 'Unload and show clear'
Magazijn uit het wapen halen en magazijn opbergen, vervolgens de slede naar achteren trekken zodat de gekamerde patroon uit het wapen op de grond valt.
Range Officer Kees kijkt in het wapen en ziet geen patroon meer zitten. Slede weer sluiten.



23 augustus 2014. Einde van de dag... dan het NPSA Rulebook
Om negen uur is de cursus begonnen en om half zeven is hij pas afgelopen. Een inspannende dag met veel nieuwe indrukken. Dat regels binnen het IPSC-gebeuren belangrijk zijn, heeft Hildo inmiddels aan den lijve moge ondervinden. Het valt niet mee om alles even in zijn geheugen op te slaan, al helemaal niet na zo'n inspannende dag. Hildo pakt het NPSA Rulebook, dat hij vandaag gekregen heeft, er bij om nog wat even door te lezen, maar de fut is eruit. Gelukkig had hij thuis de pdf-versie van het NPSA Rulebook al gedownload en doorgenomen.
Lekker slapen? Niet echt
Tijd om te gaan slapen want het is inmiddels tien uur 's avonds en morgen gaat de cursus verder. Om één uur 's nachts wordt Hildo wakker en slapen lukt niet meer. In gedachten steeds weer opnieuw pistool trekken, de magazijnen laden, wisselen, commando's aanhoren en schieten, schieten, schieten tot iets van vijf uur in de ochtend en om zes uur loopt de wekker al weer af, hij wil niet te laat zijn. Wat een nacht... Ontbijt om zeven uur en om half tien weer aanwezig zijn op de baan voor de tweede cursusdag.
                     _____________________________________

2e dag - Basiscursus Handgun


24 augustus 2014. NPSA / IPSC Rulebook
De tweede dag begint met een uitgebreide bespreking van de IPSC-regels in het algemeen en er kunnen vragen gesteld worden. Daarbij staat het NPSA IPSC Rulebook centraal, want daarin worden alle regels en procedures in detail beschreven. Daarna is er een verwijzing naar het IPSC-forum, alleen toegankelijk voor NPSA leden, en de manier waarop ingeschreven moet worden voor wedstrijden. Deelnemers die de cursus handgun halen, krijgen een lidmaatschapskaart en een voorlopige 'provisional card'. Op deze provisional card dient u als nieuw NPSA-lid vijf IPSC-wedstrijden te laten aftekenen. Als dat lukt zonder DQ (diskwalificatie), wordt u volwaardig NPSA-lid en pas dan mag u IPSC-wedstrijden in het buitenland bezoeken. Daarbij ligt de wereld aan uw voeten want IPSC-wedstrijden zijn een internationaal gebeuren waarbij u letterlijk in alle werelddelen u kunt meten met andere IPSC-sportschutters.


A) 2e stage, overzicht
Vanachter het tafeltje kunt u direct schieten, of eerst opstaan om te schieten, of eerst naar de targets toelopen/rennen om van nog dichterbij te schieten als u denkt dat dat sneller gaat of dat u dan een hogere score schiet. Waar u als schutter ook naar toe loopt, u wordt op de voet gevolgd door de RO (Range Officer) die alle veiligheidaspecten nauwlettend in de gaten houdt. Eerst twee schoten op de classic target rechts en twee schoten elk op de mini targets links. Beide staan op verplaatsbare kogelvangers, handige dingen. Dan, op een knie omdat ie een beetje laag zit, door het 'gat in de muur' twee schoten elk op beide classic targets die op het eind van de baan staan. Daarna nog een popper (staalplaat) omschieten,  eveneens op het eind van de baan. Hildo vergeet dit in z'n haast. Jammer, een doel niet beschieten betekent strafpunten. Vervolgens rennend en tegelijkertijd het magazijn wisselen om tijd te sparen, want het is niet mogelijk deze stage met slechts één vol magazijn te schieten, daarvoor zit er niet genoeg in. Hildo vergeet ook nog eens zijn magazijn te wisselen... kost extra tijd en beïnvloedt daarmee natuurlijk de eindscore. Hij is te druk bezig zijn vinger uit de trekkerbeugel te houden, de loop de goede richting te laten uitwijzen en ook om nog even niet te struikelen of anderszins domme dingen te doen.


A) 3e stage, eerste doel
Hildo begint er nu zowaar plezier in te krijgen! Hij moet nog steeds erg goed opletten wat hij doet, maar het gaat al ietsje beter. Een heel klein beetje routine zit er nu in. Een verplaatsbare kogelvanger staat net om het hoekje, twee keer 5 punten schieten moet lukken want het doel staat dichtbij. 'Pop, pop', en verder.


B) 3e stage, tweede doel
Nu moet hij door een soort van 'raampje' schieten waar een verplaatsbare kogelvanger staat. Onderaan een 'no shoot' kaart. Dit doel rent Hildo zo voorbij, glad vergeten in zijn enthousiasme. Alle doelen moeten beschoten worden, dus puntenaftrek!


D) 3e stage, vierde doel. Deurtje openmaken
Dit is het laatste schietpunt van de stage, helaas geen goede foto van het punt. Behalve zijn schietprestaties, lijken ook Hildo's fotografische kwaliteiten onder de druk van de cursus te lijden! In ieder geval: hier moest eerst een deurtje opengemaakt worden om vervolgens een serie IPSC-kaarten te beschieten, waarbij een 'no shoot' moest worden vermeden.
Sweeping
Voordat deze derde stage een aanvang nam, zijn alle cursisten duidelijk geïnstrueerd over hoe het deurtje open geduwd moet worden. Onder geen beding mag u met een van uw handen, of eender welk deel van uw lichaam, voor de loop van uw wapen komen. Die situatie heet 'sweeping' en is natuurlijk verboden omdat het een serieus veiligheidsrisico vormt. Sweeping leidt dan ook onmiddellijk tot diskwalificatie. Uitzondering daarop is tijdens het holsteren en trekken van het wapen. Daarbij is het onvermijdelijk dat de loop de voet en een gedeelte van het been kruist. Dat is geen probleem, zo lang de vinger maar uit de trekkerbeugel is.


Is IPSC schieten wel veilig?
Het begint Hildo gedurende de cursus duidelijk te worden hoe het mogelijk is om IPSC-parcourswedstrijden te houden zonder dat er iets mis gaat of risicovolle situaties ontstaan. De manier van hoe er met wapens omgegaan wordt, lijkt in eerste instantie tamelijk riskant, zelfs voor ervaren sportschutters die deze discipline niet kennen. Maar de regels, procedures en controles zijn dusdanig doordacht dat daarmee alles veilig dichtgespijkerd is en er niets mis kán gaan. Nooit is iemand in het bezit van een geladen wapen totdat hij/zij zijn/haar stage gaat schieten en als dat gebeurt staat de Range Officer er, letterlijk, met zijn neus bovenop. U schiet nooit zonder direct toezicht. Zolang er gedisciplineerd gewerkt wordt door zowel baanofficials als deelnemers is een IPSC-wedstrijd veiliger dan een reguliere statische schietbeurt want daar staat de baancommandant niet continue over uw schouder mee te kijken wat u precies doet. Wat Hildo ook van de cursus meegekregen heeft, is dat alle schutters zich heel goed bewust zijn van de potentiële risico's. Iemand die een beetje 'makkelijk' is en denkt, 'ach... dat valt allemaal wel mee...' heeft in deze discipline, maar trouwens ook in de gewone statische schietsport, niets te zoeken.
Safety Area
Dit is ook zo'n doordachte, maar simpele regel. De Safety Area, tijdens de cursus een tafel, is de enige plaats op de schietbaan waar u uw wapen uit de holster of uw wapentas/rangebag mag halen, uiteraard met de loop aldoor de veilige kant op. Hier kunt u met uw wapen aan de gang gaan. Onderhoud, problemen oplossen, droog oefenen. Als u uw wapen vanuit uw tas in uw holster wilt stoppen dan is de enige plaats daarvoor de Safety Area.
Wat niet mag in de Safety Area is munitie voorhanden te hebben. Niet, nooit(!), met de vingers aan munitie in de Safety Area!
Daarvoor is weer een andere tafel gereserveerd waar u uw magazijnen kunt optoppen (volstoppen met munitie) maar waar u , u raadt het al, nooit(!) een wapen in de hand mag hebben.
Simpel en effectief
Het is simpel maar effectief en als iedereen zich er aan houdt wordt er een volledig veilige situatie gecreëerd omdat het wapen en de munitie nooit bij elkaar komen. Iemand die zich hier niet aan houdt krijgt onmiddellijk een DQ (diskwalificatie), net zoals bij iedere onveilige situatie die een schutter creëert, en kan naar huis. 'Oeps, foutje, sorry' wordt niet geaccepteerd. Drie DQ's in één jaar en u bent uw licentie kwijt.


24 augustus 2014. Na afloop van de cursus
De slede naar achter trekken is noodzakelijk om het wapen te spannen. De binnenkant van Hildo's linker wijsvinger heeft het aardig te verduren gehad tijdens het telkens spannen van het wapen. No pain no gain!
                    ________________________________________

Note: Hildo heeft besloten om de inleiding tot het IPSC-gebeuren en het daadwerkelijk volgen van de basiscursus 'handgun' als één aaneengesloten geheel te plaatsen. Zo is het beter leesbaar. Wat schietavonden en herlaadwetenswaardigheden zijn daarom niet op de reguliere datumvolgorde geplaatst, die vindt u hieronder.

                     _______________________________________

 



6 augustus 2014. Minor/major munitie power factor voor IPSC
Fabriekspatronen hebben in 9 mm in principe minder opslag dan een 40 of 45, dat heeft alles te maken met kogelgewichten en kogelsnelheden. Om zwaardere en lichtere kalibers toch competitief tegen elkaar te kunnen laten schieten, is bij IPSC de 'power factor' formule ontwikkeld. Kippenscheetjes laden kan bij de minor of major power factor niet. Iets wat, bijvoorbeeld, bij Militair Pistool wel kan omdat daar geen minimale lading bestaat.
Puntentelling
Als u major schiet dan heeft u te maken met meer opslag, dat is een nadeel. Daarom worden de scores bij major hoger gewaardeerd, u krijgt meer punten bij major dan bij minor.
Hoe werkt de power factor?
Het gaat kort gezegd om het volgende:
Kogelgewicht x de kogelsnelheid in voeten per seconde gedeeld door 1000.
Voorbeeld een 123 grain kogel vliegt met een snelheid van 926 ft/s over de chronograaf. Dat is dus 123 x 926 : 1000 = 113,898 power factor.
De power factor van deze door Hildo zelf herladen, patroon met een 123 grain LOS kogel in combinatie met 5,0 grain Vectan BA9 geeft dus een power factor van 113. Dat is te weinig want in de minor-klasse moet de power factor minimaal 125 zijn. Bij de major-klasse moet de minimale power factor, in de standaard divisie, 170 zijn.
Power factor formules
Kogelgewicht (123) x snelheid (1050 ft/s) : 1000 = power factor (129,15)
Of ook...
Gewenste power factor (129.000) : kogelgewicht (123) = snelheid 1049 ft/s
Te lage power factor?
Voor en zelfs tijdens een wedstrijd kan en mag uw munitie gecontroleerd worden op de power factor. Als uw patroon major niet haalt, dan komt u automatisch in minor terecht. Schiet u minor en uw patroon haalt de minimale 125 power factor niet, dan mag u de wedstrijd afmaken maar wel buiten mededinging. Daarom is het verstandig om ver genoeg boven de minimale power factor te zitten om variaties in kogelsnelheden/gewichten te ondervangen.
Hildo's kogelsnelheden
Om de juiste kogelsnelheid te kunnen bepalen, maakt Hildo gebruik van zijn chronograaf: heeft ie 'm een paar jaar geleden toch niet voor niets aangeschaft! Om alle losse papiertjes met behaalde kogelsnelheden niet te verliezen, blijkt een hele opgaaf. Hij is er een paar kwijt, helaas, maar verder is alles minutieus genoteerd. Ieder wapen is anders en snelheden als opgegeven door herlaadtabellen zijn indicaties, daarom zult u altijd zelf moeten kijken wat uw combinatie patroon/wapen precies doet.
Vectan BA9
5.2 grain is de maximale lading volgens de herlaadtabel. Overdrukverschijnselen ziet Hildo niet. De behaalde kogelsnelheden zijn echter veel te laag.
123 grain LOS kogel + 5,0 grain Vectan BA9
926 ft/s (verdere papiertjes kwijt geraakt)
123 grain LOS kogel + 5,2 grain Vectan BA9
939, 937, 928, 917, 944, 930, 897, 922, 946, 927 ft/s. (929 ft/s.)
VihtaVuori N320
Een vrij snel kruit. Sneller dan BA9, maar trager dan BA10. Voor hogere snelheden zou Hildo hebben kunnen kiezen voor N330, N340 of nog langzamer kruit, maar dat is duurder in gebruik. Om een power factor van 125 te kunnen behalen volstaat N320. Veel IPSC schutters gebruiken N320, heeft Hildo al gelezen.
De absoluut minimale snelheid die hij met de 124 grain Alsa Pro kogel nodig heeft, is 1008 ft/s. Maar daar komt hij vrijwel niet aan, zelfs niet met 4.4 grain N320.
124 grain Alsa Pro + 3,7 grain N320. COL 1.158 (29.4mm)
873, 905, 885, 881 en 896 ft/s. (gemiddeld 888 ft/s.)
124 grain Alsa Pro + 3,8 grain N320. COL 29.4mm
868, 874, 880, 872 en 890 ft/s. (gemiddeld 876 ft/s.)
124 grain Alsa Pro + 3,9 grain N320. COL 29.4mm
884, 915, 917, 919 en 887 ft/s.(gemiddeld 904 ft/s.)
124 grain Alsa Pro + 4,0 grain N320. COL 29.4mm
916, 966, 959, 948 en 953 ft/s. (gemiddeld 948 ft/s.)
124 grain Alsa Pro + 4,1 grain N320. COL 29.4mm
934, 975, 978, 974 en 958 ft/s. (gemiddeld 964 ft/s.)
124 grain Alsa Pro + 4,2 grain N320. COL 29.4mm
1003, 1001, 994, 962, 977, 996, 977, 980, 972 ft/s. (gemiddeld 985 ft/s.)
123 grain LOS copper plated round nose + 4,2 grain N320
992, 995, 998, 969, 1002, 994, 980, 1013, 1007, 1017 ft/s. (gemiddeld 997 ft/s.)
124 grain Alsa Pro + 4,4 grain N320. COL 29.4mm
989, 954, 1013, 984, 996, 888, 1022, 997, 969 en 987 ft/s. (gemiddeld 980 ft/s.)
Fabrieksmunitie Geco 124 grain volmantel
Geco zelf geeft een kogelsnelheid op van 1150 ft/s. Hildo schiet er tien over de chronograaf om er achter te komen of zijn goedkope chronograaf wel min of meer betrouwbaar is. Hij meet een iets lagere waarde, maar maar het zit behoorlijk in de buurt van wat Geco opgeeft, aan de chronograaf lijkt het niet te liggen. De overdrukverschijnselen bij Geco, de primer lijkt wat breder geworden, zijn hoger dan bij zijn eigen ladingen.
1148, 1131, 1134, 1115, 1106, 1129, 1125, 1128, 1138, 1128 ft/s. (gemiddeld 1128 ft/s.)
Conclusie
Volgens de herlaadtabel van VihtaVuori moet het geen probleem zijn om de minimale snelheid voor een power factor van 125 te halen. Hildo's eigen herladen munitie komt echter niet aan de noodzakelijke snelheid, zelfs niet met 4,4 grain N320 wat in principe al een fractie overlading is en waarbij de gemiddelde kogelsnelheid zelfs lager is dan bij 4.2 grain N320. Da's een teken dat er niet meer kruit gebrukt moet worden, naar het schijnt, omdat op een gegeven moment alleen de drukken hoger oplopen en de kogelsnelheid niet/nauwelijks meer toeneemt. Misschien is zijn COL (Cartridge Overall Length) van 1.158" (29.4mm) te lang. Hildo heeft gemeend om de kogel net even iets vrij te houden van de trekken en velden voor de beste precisie en de laagste drukken. Mogelijk wordt er voor de meest efficiënte verbranding nu te weinig druk opgebouwd in de huls en wordt daardoor te weinig snelheid gegenereerd. Meer krimp is geprobeerd, maar dat is niet de oplossing. Binnenkort nogmaals een serie testpatronen verschieten met 4,2 grain N320 en een iets kortere 1.142" COL (29 mm) om te zien of dat de benodigde extra snelheid oplevert. Korter dan 1.142" (29mm) wil Hildo niet gaan.


Major-General Christopher Vokes. directeur NAACo
Oh moeder, wat is het heet!
Zoals vaker bij bedrijven die al enige tijd niet meer onder ons zijn, is het moeilijk om informatie over NAACo te vinden. Maar Hildo is er achter gekomen dat ene Generaal-Majoor Christopher Vokes, een kleurrijk en niet geheel onbesproken figuur die vanaf 1942 actief betrokken was bij de gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog en die tussen juni 1945 en mei 1946 is ingezet als bevelhebber van de Canadese bezettingsmacht in Europa, in 1959 met pensioen ging. Deze man werd in datzelfde jaar directeur van de in 1957 opgerichte firma NAACo in Toronto. De firma werd gefinancierd door Gairdner & Co., een Canadese geldschieter/bankier die startende Canadese bedrijven een duwtje in de rug gaf. Op 17 maart 1961 rapporteert de Lethbridge Herald (krant in Canada) dat de firma 40 mensen in dienst heeft en zich bezig houdt met de productie van sportgeweren en shotguns. Ook was NAACo importeur van verschillende wapenfabrikanten. Tevens vermeldt de krant dat het Canadese leger een order zou plaatsen. Dat heeft dan waarschijnlijk betrekking op het .45 NAACo Brigadier pistool en wat daar van terecht is gekomen, kunt u hier schuin onder lezen.


16 augustus 2014. Schietkaart Eleanor
Weer een verplichte interne competitiekaart. Hildo mag niet achterblijven natuurlijk. Zou ook wat zijn als hij geroyeerd zou worden door niet genoeg kaartjes in te leveren... of zou het zo'n vaart niet lopen?
Al een poosje niet met Eleanor geschoten, de focus lag even ergens anders. Het schieten met een geweer is toch een andere discipline dan het schieten met een handvuurwapen en dat wordt Hildo ditmaal erg duidelijk als hij staat te richten. Het lijkt wel of de kaart maar niet stil wil blijven hangen. Het zal liggen aan zijn gebrek aan training. Na het terughalen blijkt evenwel dat de kogels stukken, écht stukken, beter in de kaart zitten dan hij voor mogelijk had gehouden. Met maar liefst 88 punten erop levert Hildo deze kaart vol vertrouwen in.


20 augustus 2014. Tamelijke topkaart Rogers & Spencer!
Wordt zo'n ouwe voorlaadrevolver toch nóg leuker dan ie al was! Zomaar 86 punten bij elkaar geknald met een ding dat bijna 150 jaar geleden is gemaakt, kort voordat president Lincoln, helaas onvrijwillig, in april 1865 aan zijn eind kwam. In ieder geval: Petje af voor het resultaat Hildo! 'Hmm', meent Hildo, 'dit zegt meer over de revolver dan over mijn kwaliteiten als schutter'. En dat is een waar woord. Het kan natuurlijk aan het wapen liggen, maar over het algemeen laat de mens achter de trekker wel eens een paar steekjes vallen.


20 augustus 2014. VihtaVuori N320 over de chronograaf
Op 6 augustus schreef Hildo: 'Binnenkort nogmaals een serie testpatronen verschieten met 4,2 grain N320 en een kortere 1.142" COL (29 mm) om te zien of dat de benodigde extra snelheid oplevert. Korter dan 1.142" wil Hildo niet gaan. Dan moet de munitie goed zijn om aan de IPSC basiscursus handgun mee te kunnen doen op 23 en 24 augustus'.
COL van 29.4mm naar een COL van 29mm = niet sneller
Het idee was de kogel iets dieper te zetten om de druk omhoog te krijgen en daarmee de kogelsnelheid. Met de 124 grain Alsa Pro FMJ kogel in combinatie met 4,2 grain N320 geeft de langere COL een gemiddelde snelheid van 977.2 ft/s (= 121,17 power factor) en de COL van 29mm haalt gemiddeld 976,4 ft/s (= 121,07 power factor). De COL-lengte maakt ongetwijfeld uit in druk, maar hier dus helemaal niets in kogelsnelheid.
Ander kruit noodzakelijk!
Het is Hildo heel erg duidelijk geworden dat hij een Power Factor van 125 niet gaat halen met N320. Hoe het andere herladers wél lukt? Hij heeft geen idee. Jammer, gelukkig is het maar een halve kilo. Die krijgt ie zo ook wel op.
Ander slaghoedje is wél sneller!
Nu wil het toeval dat Hawkeye Henkie net voorbij komt met z'n CZ Shadow, geladen met 115 grain Haendler & Natermann hollow points en 4,2 grain N320 en de hulzen zijn allemaal van Magtech.
Met slaghoedejs van Sellier & Bellot:
1030, 1065, 1095, 1096, 1105, gemiddeld = 1078 ft/s.  wat een power factor geeft van 123,99.
Met slaghoedjes van Federal Champion 100:
1103, 1106, 1106, 1146, 1130, gemiddeld = 1118 ft/s. wat een power factor geeft van 128,59.
Conclusie
De Federal Champion 100 slaghoedjes lijken het kruit beter te ontsteken en de kogel sneller te laten vliegen dan de Sellier & Bellot slaghoedjes.
Sellier & Bellot slaghoedjes zijn goedkoper en Hildo schiet er ook mee. 'Maar langzamer kruit lijkt voor mij toch de oplossing, da's goedkoper als erg dure slaghoedjes', aldus Hildo.


30 augustus 2014. Interne competitie kaart
Nogmaals een kaartje schieten, volgens Hildo is het krap aan met de verplichte kaarten. Officieel moeten er per jaar vijf stuks geschoten worden, maar SV de Vrijheid heeft het aantal op acht stuks gezet, twee per kwartaal. 'Moet te halen zijn', grijnst Hildo.
De score
Ups & downs zitten verspreid door een mensenleven en ook uw schietkaarten ontkomen er niet aan. Maar zolang u tussendoor niet in de baankijker kijkt, maakt uw score helemaal niets uit en kunt u het gewoon houden bij een uitermate prettige bezigheid van volledige concentratie, uw hoofd leeg maken en rust terwijl u langzaam naar ieder schot toewerkt. Het lijkt wel wat op yoga, maar wie wil er nu op z'n kop staan als hij ook schieten kan?
Binnenkort kogels gieten
Dit is voorlopig de laatste maal dat hij met Eleanor geschoten heeft: de kogels zijn op. Alvorens nogmaals ten strijde te trekken in een niet aflatende poging de gaten op de goede plek te krijgen, moet hij weer kogels gieten. En niet zomaar een paar, het moeten er veel zijn want de winter komt er langzaam aan en gieten in de winter is iets wat Hildo liever vermijdt. Het is dan koud en waait dan hard, niet de beste omstandigheden voor perfecte kogels. Nu nog even een mooie dag vinden waarop hij niet hoeft te werken.


3 september 2014. Double Tap
'Double tap' is twee patronen snel achter elkaar afschieten, zoals dat gebeurt bij IPSC-wedstrijden omdat twee keer op een reguliere IPSC-target geschoten dient te worden alvorens verder te gaan naar de volgende. Hoe sneller u dat kunt, hoe minder tijd u nodig hebt voor een stage. Supersnel is natuurlijk geen probleem, maar snelheid in combinatie met precisie is wat lastiger. Hier boven ziet u de kaart, de score lijkt niet best, maar: ze zitten in de kaart. Meestal staan de IPSC-targets ook niet zover weg en... oefening baart kunst.
Stevig vasthouden
Het pistool met twee handen goed vasthouden om de opslag zoveel mogelijk te reduceren, waarbij hij zijn linkerhand vóór zijn rechter heeft en het pistool vasthoudt vóór de trekkerbeugel, lijkt een positief effect op het resultaat te geven, volgens Hildo. Hier is nog heel wat te oefenen en waarschijnlijk te verbeteren.


10 september 2014. Schietkaart Colt Walker
Wat is het toch geweldig leuk schieten met de Walker. 'Verbazingwekkend zuiver is ie best wel', meent Hildo. Dit keer 85 punten, en dat het niet hoger is ligt niet aan de revolver. Voorwaar niet slecht voor Hildo's doen maar de schietkaart van 20 augustus, die van de 150 jaar oude Rogers & Spencer, liet toch één puntje meer zien. Deze revolvers zijn aan elkaar gewaagd!


17 september 2014. Norinco trekker tuning door Big Jan
Big Jan werkt bij Wapenhandel Slendebroek in Beilen en Hildo rijdt altijd bij Beilen langs op weg naar de schietbaan in Hoogeveen. Even de afslag nemen en hij is er al. Lekker makkelijk. De vier trekker tune pogingen van Hildo zijn niet goed uitgepakt, nu is het tijd voor de specialist.
En, hoe schiet ie?
De trekkerdruk is lager. Niet superlaag, maar zeker beter. Helaas lijkt er nu wel een klein probleempje te zijn met de slagkracht van de hamer want de Murom primers, die het sowieso al niet goed doen, weigeren nu regelmatig. Bij de tweede poging gaan ze wel af en inspectie van de primer leert Hildo dat de deuk niet erg groot is. Binnenkort mag Big Jan nog eens even naar de 1911 kijken. Finetunen heet dat, net als bij een raceauto. Binnenkort schiet Hildo er alleen nog maar tienen mee... En als dat niet het geval is, zal dat zal vast niet aan Jan liggen!

 


21 september 2014. Het kan beter!
Na de twee series met de Rogers & Spencer nog even twee series met de Colt Walker. Als u lang achter elkaar schiet, gaan over het algemeen de resultaten omlaag. Dat is vandaag bij Hildo niet anders. Eerst is de rode 77 punten-serie geschoten en die ging een beetje vlot en is zonder meer beneden Hildo's gemiddelde. Daarna toch maar wat rustiger aan en... 82 punten. Niet super maar wel beter en Hildo brabbelt, met de nog narokende Walker in zijn hand, nog iets van 'Alleen rust kan u redden'. Ja hoor Hildo, tuurlijk.


24 september 2014. Schietkaart Norinco 1911 A1
Zeer geconcentreerd tien gaten in de kaart. Wat het is weet Hildo niet, maar het pistool kan beter. Heeft hij nog steeds moeite met de wat hoge trekkerdruk?
Ban de Murom!
Lastig, in ieder geval vervelend, zijn deze 45ACP patronen met Murom primers uit de groene 'non-toxic' verpakking, want die primers zijn en blijven een toonbeeld van onbetrouwbaarheid. Nooit weer koopt Hildo deze Russische Murom rommel. Dat president Poetin een irritante kwast is, is al voldoende om een hekel aan het Russische spul te krijgen en dan heeft Hildo het nog niet eens over de abominabele betrouwbaarheid van deze large pistol slaghoedjes. Er zou een smartlap over gezongen kunnen worden en... misschien startte een Lada nog wel beter dan Murom primers een 45ACP patroon!



1 oktober 2014. De trekkerdruk!
Elk wapen heeft een trekkerdruk en het is best aardig om te weten hoe hoog die druk precies is. Het is natuurlijk mogelijk om aan de slag te gaan met een keukenweegschaal. Hildo heeft dat ook al eens gedaan. Maar clublid Elvis blijkt toevallig over een elektronische Lyman trekkerdrukmeter te beschikken. Handig, snel en misschien nog wel preciezer ook.
De Colt Walker
Hildo schiet met zijn Colt Walker over het algemeen niet slecht en dat ligt mede aan de fijne trekkerdruk. In het begin was die druk hoger, maar het wapen schiet nu zijdezacht. De trekkerdruk wisselt iets, maar lijkt tussen de 1600 en 1700 gram te zitten. 'In de praktijk een prima waarde', meent Hildo.
De Norinco 1911
Sinds Big Jan van Wapenhandel Slendebroek het wapen onderhanden heeft gehad, is de trekkerdruk merkbaar gedaald. De harde feiten? Rond de 2100 gram. Het lijkt veel, maar het is de praktijk prima te doen.
Mariëtte, het .36 Pedersoli Le Page voorlaadpistool
De vorige eigenaar was een Nederlands kampioen, maar de twee kilo die het wapen nodig heeft alvorens de hamer valt is voor een wedstrijdpistool gewoon te veel. Binnenkort moet daar maar eens iemand die handig is met zwartkruitwapens mee aan de gang. '1500 gram, misschien nog lichter, zou een prima te verteren waarde zijn', meent Hildo.
                   __________________________________________

 



3 oktober 2014. LPA keep installatie bij Slendebroek
Bij Wapenhandel Slendebroek werkt nog steeds Big Jan. Hij is Harley-rijder, maar kan ook aardig met wapens overweg. Om de nieuwe LPA keep te kunnen monteren, moet eerst de originele, niet verstelbare, CZ-keep verwijderd worden en Hildo is blij dat hij met zijn twee linkerhanden niet zelf een poging ondernomen heeft, want dat had het wapen vast niet overleefd. Zelfs nadat het borgschroefje is verwijderd, blijkt het nog een crime om de keep ook maar een beetje te verschuiven. Muurvast zit het ding. Een serieus minpunt aan de CZ, want Hildo meent dat een keep door de schutter, wanneer de borgschroef is losgedraaid, altijd te verschuiven moet zijn met wat tikjes, en dat is hier zeker niet het geval! Met gedoseerd toegepast geweld en wat hitte weet Jan het weerbarstige onderdeel uiteindelijk probleemloos te verwijderen.

 


Zwaluwstaartverbinding
Waarschijnlijk de meest toegepaste methode om korrels en kepen op een loop of slede te bevestigen. Bij de CZ Shadow is ie wel heel erg krap en de originele keep zit muurvast, deze iets verstellen op de schietbaan gaat echt niet lukken. De verbinding loopt iets taps. De keep kan daardoor maar vanaf één kant er uit gehaald worden en weer ingeschoven... en dat is de linkerkant van het wapen. 

 


Laatste controle
Perfect in het midden is het mooist. Big Jan meent dat het zo goed moet zijn en Hildo zelf ziet ook geen onregelmatigheden. De fijnafstelling en de ondervanging van zijn eigen oog- en handafwijkingen vinden straks plaats op de schietbaan.

 

Hoe schiet het?
Da's nog even afwachten maar het zit erop en het ziet er goed uit. Niet erg groot en mooi laag is ie ook. Hildo is razend benieuwd naar hoe het straks schiet en natuurlijk hoe het afstellen verloopt.

 

 

19 oktober 2014. Fusil Mle 1857/67 (Tabatiére 1867)

Paint Peter heeft er weer een wapen bij. Erg leuk, weliswaar geen topstaat maar de prijs was er naar. Dit is een Franse karabijn van het M1857 met getrokken loop in het kloeke kaliber 17,8 mm. Een opvolger van de gladloops M1842, wat weer de opvolger is van de vuursteen M1822. Maar de M1857 was destijds, net als de andere 'rifled muskets' uit dezelfde tijd, direct al uitgevoerd met trekken en velden en een verstelbaar laddervizier. Wel werd de M1857 vreemd genoeg nog steeds uitgevoerd in het ouderwetse kaliber 18 mm, met een joekel van een minié kogel (rond de .70) en niet de kleinere .54 minié, zoals op dat moment gangbaar was voor nieuw ontwikkelde legergeweren.

1866 Chassepot

In het jaar 1866 kwam er een gloednieuw Frans militair geweer op de markt, het naaldvuurgeweer dat bekend staat als de Chassepot, een enkelschots achterlaad grendelgeweer in het kaliber 11 mm waarbij de kogel in een papieren patroon zit, eigenlijk in 1866 al een verouderd systeem. Het was gebaseerd op het Dreyse Zündnadelgewehr waarvan de eerste versie al in 1841 geproduceerd is. Typisch zwakke punten/problemen zijn gebroken naalden, lekkende gasafsluitingen bij de naald en vervuiling van de kamer door papier en kruitresten. Bij de Chassepot zit het percussiekapje aan de achterkant van de patroon, bij de Dreyse zelfs voor de kruitlading, achter de kogel. Hildo heeft ooit bijna een zeer nette Chassepot aangeschaft en heeft er nu spijt van dat ie het niet gedaan heeft. Een Chassepot is, doordat het een voorbeeld is van de ontwikkeling naar de eenheidspatroon, best de moeite waard.

1867 Tabatiére

In 1867 was de Chassepot dus net daarvoor uitgekomen, maar de Fransen zaten nog steeds met een ouwe voorraad 1857 voorladers. De oplossing? In 1867 is besloten om de 1857 om te bouwen naar een achterlaadsysteen, een lot dat meer late voorladers hebben moeten ondergaan (zoals, om maar eens wat te noemen, het 'Snider'systeem). Het breechblok van de M1867 scharniert zijdelings open en dat verklaart de bijnaam die het wapen destijds kreeg: Tabatiére. Dat is de Franse naam voor een (snuif)tabaksdoos die ongetwijfeld voorzien was van een scharnierend deksel. Het kaliber van 18 mm is in 1867 natuurlijk hopeloos verouderd. Het heeft een fors ballistisch nadeel, zelfs als het voorzien is van trekken en velden en een (optimistisch) vizier tot 600 meter. De M1867 Tabatiére heeft daarom destijds met name een ondersteunende rol gespeeld en was nooit gedacht voor gebruik aan de frontlinie. Evengoed een erg leuk systeem en de precisie op de 50 meter met het geweer van Paint Peter is beter dan Hildo verwacht had. Iets hoog, maar precies in het midden: een gladloop komt daar niet bij in de buurt!

 

25 oktober 2014. Big Jan trigger job & topkaart Norinco!

Big Jan is nogmaals bezig geweest met de Norinco. Op een onorthodoxe manier, met hamer en drevel. En ineens is de trekker van de Norinco stukken beter. De gewone standaard hoofdveer is teruggeplaatst zodat er geen weigeringen meer optreden. Ondanks het terugplaatsen van de oude veer blijkt het sjorren aan de trekker nu toch tot het verleden te behoren en gaat het wapen mooi voorspelbaar af. En zie het resultaat! Die 83 punten is het hoogste wat Hildo ooit met deze 1911 geschoten heeft en het groepje zit niet eens in het midden. Leuk was ie al, maar nu de trekker het fatsoenlijk doet wordt dit wapen opeens een stuk begeerlijker!

 

25 oktober 2014. Middelmatige Walker

Waar Hildo het vandaag tot 83 punten brengt met de 1911, blijft hij met de Walker al op 81 hangen. Het zit de laatste tijd niet erg mee met de voorlaadrevolver, lijkt het... maar aan de revolver ligt het vast niet.

 

1 november 2014. De winter nadert!

Het is vandaag het warmste begin van november ooit. In gezelschap van Hans Ka, Hildo's immer goedgemutste vogel, is er niets wat hem tegenhoudt om twee loodovens tegelijk in te zetten. Terwijl de ene op temperatuur komt, kan met de andere gegoten worden om zo efficiënt mogelijk met de tijd om te gaan. Het is de bedoeling dat Hildo met de opbrengst van deze gietsessie de winter doorkomt.

 

5 november 2014. Schietkaart Eleanor

Een kaart voor de interne competitie en het is niet slecht. Nog net geen 90, da's jammer, maar met 88 punten gaat Hildo met een goed gevoel naar huis.

 

5 november 2014. N320 & N330 en de superkorte LOS hollow point

Voor het eerst de LOS 123 CPHP (Copper Plated Hollow Point) geladen. Eerst kijken wat de maximale OAL (OverAll Length) van de patroon moet zijn, immers de kogel mag de trekken en velden nét niet raken als de patroon gekamerd is. Hildo komt op een lengte van 27,7 mm. Een stuk korter dan een fabriekspatroon en ook de de LOS 123 CPRN (Copper Plated Round Nose) is gemakkelijk 29 mm. De 'schouders' van de LOS hollow point lopen erg ver door, het is daardoor niet mogelijk de kogel verder naar buiten te zetten.

Overdruk?

Met zo'n korte OAL lopen de gasdrukken sneller op. 'Flinke snelheden halen met deze kogel is niet de manier', meent Hildo. De 125 Power Factor halen met N320 lijkt Hildo uitgesloten, maar ook met het tragere N330 ziet hij het niet zitten. Hij heeft vijf patronen met 4,4 grain N330 geschoten en er was al iets van overdruk zichtbaar, niet ernstig maar toch. De met 4,8 grain geladen patronen neemt hij weer mee naar huis. Hij klopt ze weer uit elkaar. Best mogelijk dat het wel kan, maar hij ziet het niet zitten.

Vriendelijk patroontje

Proefserie met lage hoeveelheden N320. Repeteert ie nog? Hoe groepeert het? Het lijkt duidelijk: als u rustig met weinig kruit wilt schieten, is N320 een goede oplossing. Zelfs met 3,3 grain repeteert de Shadow nog en het schiet erg rustig. Er lijkt niet veel verschil in de 3,3, 3,4 en 3,5 grain ladingen te zitten. Hildo gaat voor de 3,4 grain en maakt daar het resterende N320, in combinatie met de LOS 123 grain hollow point, mee op.

 

10 november 2014. XL650 kaliber conversie 9 mm naar 45 ACP

Hildo's nieuwe progressieve pers, de Dillon XL650, is geleverd voor 9 mm. Als u een ander kaliber wilt herladen, 45 ACP voor een Norinco 1911 met heel mooie gripjes bijvoorbeeld, kan dat. Maar voor u zover bent, heeft dat nogal wat voeten in aarde omdat er van alles uitgewisseld moet worden. De die set zelf, de slaghoedjes (deze gaan van small pistol naar large pistol) en de hulsdiameter en -voet is anders dus ook in dat traject moeten er verscheidene kaliberafhankelijke spullen gewisseld worden.

Waar te beginnen?

Hildo heeft nog nooit aan de pers geschroefd, behalve aan de die set, en het ding lijkt best ingewikkeld. Hildo kan u alvast verklappen... hij heeft vandaag veel geleerd en het apparaat een stuk beter leren kennen. Denk niet dat dit een handleiding wordt om van kaliber te wisselen. Dillon zelf heeft er verschillende bladzijden voor nodig in hun XL650 handleiding. Maar het kan veel beter: met Youtube bijvoorbeeld!

 

Youtube beter dan de gebruiksaanwijzing van Dillon

Met sommige dingen is Youtube erg handig. Ene Gavin Toobe van ultimatereloader.com bijvoorbeeld, heeft voor Hildo uitermate leerzame filmpjes op Youtube geplaatst (zoekvenster Youtube: "Dillon XL-650 caliber change 45 ACP to 357 Mag"). Het bestaat uit twee video's, part 1 & part 2. De man weet wat hij doet en kan het goed uitleggen. Even kijken, alle handelingen van een conversie komen voorbij, en Hildo heeft vrijwel geen instructieboekje meer nodig want na het zien van het filmpje is de basiskennis gelegd. Alle componenten komen hem nu bekend voor, hij weet waar ze komen te zitten, waar op te letten en hoe het ongeveer gemonteerd moet worden.

 

Quick Change Kit

Niet nodig, maar wel noodzakelijk als u het zich niet nog lastiger wilt maken dan het al is. Een quick change kit bestaat uit een complete kruitmolen en een toolhead. De toolhead is het aluminium ding waarin de dies gemonteerd worden. Superhandig, want u schuift de toolhead zo uit de pers en vervangt hem door de andere kaliber toolhead compleet met de daarin gemonteerde en juist afgestelde dies en juist afgestelde kruitmolen. Letterlijk een secondenkwestie. Scheelt een hoop werk bij een kaliberwissel. Het voetje krijgt u er 'gratis' bij. Het enige wat nog uitgewisseld moet worden is het 'Powder Check System', een voeler die kijkt of er te weinig of te veel kruit in een huls zit. Daar ook nog een tweede van kopen, gaat Hildo te ver.

Papiertje in de kruitmolen

Vindt Hildo handig, omdat ie vergeetachtig is en geen herlaadfouten wil hebben door het gebruik van het verkeerde kruit. Op het papiertje staat het soort kruit dat in de molen zit en de hoeveelheid waarop de molen is afgesteld: N320 en 3,4 grain dus. Natuurlijk eerst de kruitlading alsnog wegen voordat u met een herlaadsessie begint. 'Vertrauen ist gut, Kontrolle ist besser'.

Kosten van de bovenstaande Quick Change Kit?

Vanaf 110 euro extra, zonder die set. Voor een die set komt er nog eens iets van 80 euro overheen. Kost wat, maar dan hebt u ook wat. Hildo is nog steeds blij dat hij hieraan geld uitgegeven heeft in plaats van aan zijn lekkende dak, want hier gaat hij jaren plezier van hebben.

 

Pers vs vinger

Het gaat niet helemaal lekker wanneer Hildo voor de eerste keer z'n vingers tussen een herlaadpers krijgt als de ram per ongeluk naar beneden valt. Gelukkig valt het erg mee en meer schade dan wat bloeddruppels en een iets verkleurde vinger is er niet. Ieder moet zijn beperkingen kennen. Hildo heeft er nogal wat en herlaadpersen blijven daarom linke dingen.

 

45 ACP Lee Factory Crimp Die

Voor 45ACP heeft Hildo de 650 voorzien van Dillon dies, behalve de crimp die want in station 5, het laatste station, zit een Lee Factory Crimp Die. Ook deze Lee is ook iets aan de korte kant maar werkt wel wel en kan behalve krimpen iets wat de Dillon niet doet. De Lee die is onderin voorzien van een knetterharde carbide ring die de buitenkant van de patroon naar de juist maat sized. Met name met gegoten kogels, terwijl Hildo ze toch allemaal naar .452 sized na het panluben, zit er soms toch wel eens een beetje verschil in diameter en altijd bij de kogel. Beetje vet tussen kogel en huls? Hulsdikte? Wat dunnere kogels? De buitendiameter van de patroon kan in ieder geval soms iets afwijken en doet dat ook. Maar met de factory crimp die heeft u 100% zekerheid dat de munitie die u maakt, wat diameter betreft, probleemloos zal kameren in het wapen en Hildo houdt wel van 100% zekerheid wanneer het om herladen gaat,

 

19 november 2014. Interne Competitie

Halikidee! Nieuwe schietbeurt, nieuwe kansen! Ditmaal schopt Hildo het tot 88 punten. Kan beter, maar zeker niet slecht en dik tevreden. 'Bovendien, anderen moeten ook nog een kans hebben', aldus Hildo

 

26 november 2014. Interne Competitie

Concentratie? Top. Rust? Absoluut. Dit gaat een geweldige kaart worden voor de interne competitie. Aldus knalt Hildo dit keer zijn serie en tijdens het schieten gaat alles perfect. Geen weigeringen en het geweer kan zeer rustig op de kaart gehouden worden met nauwelijks bewegingen. Het heeft alles in zich om een all-time superscore te worden, nóg beter dan die 95 punten die hij eens (op 5 mei 2014) geschoten heeft. Uiteindelijk blijken het maar 85 punten te zijn.

Hoe bijzonder.

Hoog tempo 9 mm

Verder nog een vlotte schietoefening, dik 100 patronen met de CZ Shadow, voor een binnenkort aankomende eerste IPSC wedstrijd. Misschien dat het gaat lukken om niet de laatste te worden! Een schietkaart laat Hildo gemakshalve even achterwege want kaarten voorzien van een hoop gaten die niet in het midden zitten heeft u wel vaker gezien.

 

3 december 2014. Vlot met twee handen

Deze Full Metal Jacket kogel van Alsa Pro, in combinatie met 4,8 grain N330, is prima in staat de 125 Minor power factor te halen. Hildo heeft nu een OAL van 29 mm, maar de patroon kan nog iets langer. Dat anderen met veel minder kruit een 125 power factor halen... Hildo lukt het niet.

Vlot schieten

Ditmaal met name geoefend op zo snel mogelijk keep-korrel-doel te krijgen om vervolgens een schot af te vuren. Na de opslag zo snel mogelijk weer keep-korrel-doel en pats, weer eentje. Dat het niet meevalt, ziet u aan de kaart. Gelukkig staan IPSC doelen over het algemeen stukken dichterbij en van veel schieten worden de resultaten vast niet slechter.

 

6 december 2014. BFR afgevoerd

Afgevoerd is het tegenovergestelde van opgevoerd. Met 40 grain zwartkruit en de 452-228 1R Lee kogel, van de 1911, is de BFR tamelijk afgevoerd ten opzichte van 57 grain N133 en een 340 grain kogel, om maar eens wat te noemen... De ondermaatse, maar wel uit gehard lood gegoten, 45 ACP kogel presteert goed. Dat ziet u aan het groepje. Ook de terugslag valt door het lage gewicht erg mee. Deze kogel zou perfect zijn in een diameter van 458. Met 75 punten verzameld op de kaart is het geen wereldscore, maar dat ligt echt aan Hildo zelf.

 

10 december 2014. Nog even snel wat oefenen!

Hildo laat z'n zwartkruitwapens even thuis. Dit is de allerlaatste dag dat hij kan oefenen voor de NPSA georganiseerde IPSC wedstrijd in het Limburgse Baexem, op 13 december. Zijn eerste wedstrijd, dus spannend. Gaat hij het redelijk doen of gaat hij met een DQ (diskwalificatie) naar huis? Hildo laadt het wapen, kamert een patroon en ontspant de haan met de loop uiteraard richting kogelvanger. Tijdens een wedstrijd zou nu het wapen geholsterd moeten worden en om dat te simuleren zet hij het pistool met de loop op de bridge, net als de vorige keer. Na de, fictieve, piep van de shot timer 'trekt' hij het wapen en vuurt een dual action schot af, gevolgd door één of twee single action schoten. Het resultaat laat alweer te wensen over maar dit is natuurlijk wel 25 meter en de doelen staan bij een IPSC wedstrijd meestal dichterbij. Na iets van 180 schoten is de meegenomen sortering patronen op en heeft Hildo gedaan wat hij kan om zich voor te bereiden.

 

 

 

1e dag - Basiscursus Handgun

Begin van de cursus
Veel foto's heeft Hildo niet. 'Soms is opletten even belangrijker dan foto's maken', meent hij. Bovendien is dit een heel andere schietsportdiscipline. Zwartkruitschutters hebben er geen probleem mee, maar het zou best kunnen dat niet iedereen in deze sport het leuk vindt om op deze website voor te komen. Evengoed meent Hildo dat hij ook zonder plaatjes een aardige indruk kan geven van wat deze, volledig andere, discipline inhoudt.
Twee NPSA-officials
De cursus wordt gegeven door twee docenten: Klaas, met wie Hildo ook al e-mailcontact heeft gehad, en Kees. Ze zijn beiden geroutineerde schutters én official. Zij zullen samen de cursus geven en de cursisten beoordelen.
Snelheid
Het valt Hildo op dat direct overal tijdsdruk op gelegd wordt, heel anders dan bij een gewone schietinstructie. Hier heeft u opeens haast! Een tamelijk ongewoon fenomeen binnen de schietsport zoals Hildo die tot nu toe heeft ervaren.
Oefening magazijn wisselen (zonder munitie uiteraard)
Tijdens stages zullen er magazijnen gewisseld moeten worden. Dit wordt droog geoefend, zonder munitie. Hoe een magazijn wisselen gaat, dat weet Hildo natuurlijk wel: knopje indrukken, magazijn uitnemen, wegleggen, nieuwe pakken en er weer in drukken, slede naar achteren om te spannen en het wapen is klaar om te schieten. Tijdens de oefening gaat het echter anders: U staat te richten met twee handen met de haan gespannen (u simuleert dat u aan het schieten bent tijdens een stage), haalt dan het wapen naar u toe, natuurlijk onmiddellijk uw vinger uit de trekkerbeugel(!), drukt tegelijkertijd op het magazijn-release knopje en laat het magazijn uit het wapen op de vloer kletteren. Intussen heeft u met uw linkerhand al een nieuw magazijn uit uw magazijnhouder gehaald en ramt 'm zo snel mogelijk in het pistool, duwt het wapen supersnel recht naar voren, zoekt tegelijkertijd zo snel mogelijk uw van tevoren bepaalde richtpunt weer op en haalt onmiddellijk de trekker over. Klik. Hoe sneller u deze oefening kunt doen, hoe minder tijd u verliest tijdens een magazijnwissel gedurende een stage. Haan spannen en weer opnieuw, en opnieuw, en opnieuw, etc. Die magazijnen zijn nog best sterk. Het moet wel een bijzonder gezicht zijn geweest, die oefening met twee rijen met pistoolschutters waarbij telkens de magazijnen uit de wapens vallen en waarbij continu het geluid van op de grond kletterende magazijnen hoorbaar is. Voor een buitenstaander zal het er vast lachwekkend hebben uitgezien. Het is duidelijk dat het materiaal veel meer te lijden heeft dan bij reguliere statische disciplines. Meer magazijnen aanschaffen is misschien helemaal niet zo slecht, er zal vast wel een keertje eentje stuk gaan.
Oefening pistool trekken
Behalve het zo snel mogelijk van magazijn kunnen wisselen, moet u ook zo vloeiend en efficiënt mogelijk uw pistool kunnen trekken zonder overbodige bewegingen die niet helpen om sneller te gaan. Vervolgens op een bepaald punt op de muur richten en de trekker overhalen. 'Klik'. Hierbij geldt dat de loop op geen enkel moment iets naar achteren mag wijzen en dat u nooit uw vinger in de trekkerbeugel mag hebben tot u daadwerkelijk gaat schieten. Dat zijn twee verschrikkelijk belangrijke regels om de veiligheid te kunnen waarborgen.
Verschillende schietoefeningen
Verder wordt de dag, met een onderbreking voor de lunch, voornamelijk gevuld met verschillende schietoefeningen op schietschijven met bijbehorende uitleg. Er wordt een shot timer gebruikt voor de maximale tijd: als u niet snel genoeg bent, is het 'piep' en kunt u stoppen. Hildo is diverse keren te langzaam. Het snel trekken van het wapen en het wisselen van het magazijn, vuurverdelen over meerdere schijven en veiligheid staan bij de oefeningen centraal. Volledige stages waarbij wordt gelopen, komen de tweede dag aan de orde.

 


A) Begin van één van de oefeningen: 'El Presidente'
Hildo zal deze oefening even helemaal met u doornemen om alle commando's tijdens een wedstrijdstage zo duidelijk mogelijk uit te leggen. Tijdens deze oefening wordt er overigens niet gelopen. Volgens Hildo heet deze schietoefening 'El Presidente' en houdt het het volgende in: pistool uit de holster trekken, richten, twee schoten op elk van de drie kaarten, magazijnwissel, nogmaals 3x2 schoten op de kaarten. Voor deze oefening staat maximaal 10 seconden. In totaal dus 12 schoten, inclusief magazijnwissel en het trekken van het wapen uit de holster. Normaal start de schutter El Presidente met het gezicht richting het publiek, maar ditmaal maar gewoon met het gezicht richting de kogelvanger. Misschien wel beter ook.
1e commando: 'Load & make ready'

Hildo neemt plaats binnen een vierkant houten raamwerk op de grond. Kees, de RO (Range Officer), staat direct naast Hildo en geeft niet alleen de commando's maar houdt hem ook als een havik in de gaten. Geen enkel foutje wat betreft veiligheid wordt getolereerd, want dat is iets wat uitermate belangrijk is. Herstel: er is niets wat belangrijker is! Hildo krijgt liever eindeloos veel trappen onder z'n kont van Kees dan dat er éénmaal iets mis zou gaan. Het idee alleen al!
Het eerste commando luidt 'load and make ready'. Dat betekent rustig het pistool uit de holster nemen en een magazijn uit een magazijnhouder halen. Het gaat hier nog niet om snelheid. Vervolgens het wapen laden en de slede naar achteren trekken en laten flippen zodat het wapen gespannen is en een patroon in de kamer zit. Vervolgens moet Hildo de haan weer rustig ontspannen zodat de patroon niet per ongeluk afgaat. Als dat zou gebeuren gaat de kogel richting de kogelvanger, maar dan zou Hildo ook onmiddellijk gediskwalificeerd zijn omdat hij klaarblijkelijk zijn wapen niet onder controle heeft. Heel rustig dus de haan (hamer) ontspannen. Het wapen op 'veilig' zetten met een knop kan natuurlijk ook, maar dat mag niet volgens de regels van de Productie Divisie waarin Hildo gaat schieten. In die klasse moet het eerste schot een double action schot zijn. Nadat de haan ontspannen is, dient het wapen wederom geholsterd te worden.
Geladen, met een patroon in de kamer holsteren?
Dat heeft Hildo nog nooit gedaan en het druist volledig in tegen alle schietsportregels die hij altijd nauwlettend volgt als statische sportschutter. Het is een onzeker en raar gevoel een met scherpe munitie geladen wapen te holsteren. Evengoed, het hoort bij deze discipline, maar Hildo doet het langzaam en met name erg voorzichtig. Dit is wennen!
Wijsvinger uit de trekkerbeugel!
Als u de foto hierboven ziet, kijkt u eens naar Hildo's wijsvinger. Strak rechtuit en duidelijk buiten de trekkerbeugel. Zo hoort het! Als er iets niet mag binnen een IPSC-discipline, dan is het de vinger aan de trekker of zelfs maar binnen de trekkerbeugel te hebben op enig moment dat u niet op het punt staat om te schieten. Hierop blijven zowel Klaas als Kees continu hameren en er wordt uitermate streng op gecontroleerd, 100.000 keer veiligheid voor alles!


D) Magazijnwissel
Net zes schoten gedaan en dan is het tijd voor een supersnelle magazijnwissel. Hildo drukt op de knop van de magazijn release, terwijl hij met zijn andere hand een nieuw magazijn grijpt. Helaas blijft het magazijn half uit het pistool hangen en weigert het op de grond te vallen... Eerder op de dag eindeloos magazijnwissels geoefend door ze telkens op de grond laten kletteren en razendsnel een nieuwe in het wapen te stoppen, ging prima en net nu blijft ie hangen... maar zo gaat dat. Voor Hildo verder wat kan doen, klinkt de shot timer onverbiddelijk: Pieeeep!
Einde oefening.




F) 5e commando: 'If clear, hammer down, holster'

De slede is gesloten, maar de haan nog gespannen. Het commando 'hammer down' betekent de trekker overhalen met de loop richting de kogelvanger, niet langzaam ontspannen. Het wapen is natuurlijk leeg, maar veiligheid voor alles: als er nog een kogel in zou zitten, zou hij nu afgaan in een veilige richting.
'Klik' zegt het wapen en RO Kees zegt: 'Holster'.
Hildo stopt het wapen terug in de holster en mag er daarna niet meer aankomen.
6e commando: 'Range clear'
'Range clear' is de laatste officiële opmerking van de RO. Het betekent dat alles weer veilig is en dat kaartplakkers en andere mensen veilig de baan op kunnen lopen.
Ten strengste verboden, dus super veilig
Hildo mag nu zijn op de grond gevallen patroon oprapen. Het is nu voor hem, en ieder ander, tijdens het rondwandelen op de baan ten strengste verboden zijn wapen uit de holster te nemen. Uit de holster nemen en/of laden gebeurt alleen op directe instructie van de Range Officer, alweer een veiligheidskwestie. Alleen op deze manier kan iedereen er zeker van zijn dat elk wapen waar een schutter mee loopt ongeladen is. Munitie zit immers in de magazijnen of bij revolvers in de speedloaders en niet in de wapens. Dat is vastgesteld na het beëindigen van een stage.
                    _____________________________________

 

2e dag - Basiscursus Handgun

Het tweede gedeelte van deze dag bestaat uit een wedstrijd die opgebouwd is uit drie stages. Om de cursus met succes te kunnen afronden, dient de cursist tijdens de wedstrijd te tonen dat hij de theorie in de praktijk toepast (veilig te werk gaat) en daarnaast minimaal 100 punten te scoren, anders zakt u.
1e stage
Bij de eerste stage is de opdracht de 'weak hand' (de linkerhand als u rechts bent) op een deurpost te houden en met de 'strong hand' te schieten. Hildo is rechts, dus moet hij met zijn rechterhand zijn pistool uit de holster trekken en twee schoten lossen op elk van de twee IPSC kaarten. Daarnaast moet hij ook nog acht ronde stalen doelen omschieten. Helaas heeft heeft hij geen foto's van deze eerste stage.


B) 2e stage, de start
Hierboven ziet u de start van de tweede stage van een medecursist. Zittend op een stoel achter een tafeltje, handen op de bovenbenen, pistool op tafel en het gevulde magazijn er naast. Als de timer uiteindelijk piept, begint de stage.


C) 2e stage, aan het eind
Na naar achteren gerend te zijn, waar een vierkant raam van latjes op de vloer ligt waar de deelnemer in moet gaan staan, dienen er van daaruit nogmaals vier doelen, classic targets, te worden beschoten met elk twee kogels. Oppassen dat de witte 'no shoot' target niet geraakt wordt, elke treffer daarop wordt bestraft met een aftrek van tien strafpunten. Omdat Hildo vergeten is zijn magazijn te wisselen tijdens het rennen, komt hij hier met een lege Shadow te staan... Alsnog prutserdepruts, magazijnwissel en doorknallen. En waarom hij niet in de box staat, maar op één knie zit te schieten? Hildo weet het zelf niet, omdat ie aan het begin van de stage ook geknield heeft? Dat hij geen schijn van kans heeft tegen de meeste andere deelnemers, maakt hem niets uit. Dat het verloopt zoals het zou moeten is veel belangrijker.
Laag tempo
Het zou vast sneller kunnen, maar Hildo houdt het tempo bewust laag. Het valt hem op dat meer deelnemers dat doen. Hildo moet in ieder geval nog steeds erg bewust nadenken over de dingen die hij wél en niét moet doen, het gaat zeker niet allemaal automatisch. Iedereen is ooit beginner en de stage veilig schieten is belangrijker dan wat dan ook, de snelheid komt later wel. Als u net uw eerste autorijles heeft gehad, bent u ook nog niet toe aan een rally door de Finse bossen, nietwaar?


C) 3e stage, derde doel
Hier moet veel geschoten worden. Twee grote en drie kleine IPSC-kaarten, 10 kogels in totaal, en natuurlijk uitkijken voor de twee grote 'no shoots'. 'Pop, pop', 'pop, pop', etc. Alle kaarten beschoten, het magazijn raakt behoorlijk leeg. Voor het volgende doel moet Hildo weer achteruit lopen, loop richting kogelvanger houden en de vinger van de trekker. Hij wisselt eerst het magazijn alvorens te gaan lopen. Niet de snelste manier, maar het zij zo. Snelheid komt later wel... hoopt ie. U moet weten, zooo flitsend is Hildo nu ook weer niet! Op 12-jarige leeftijd was het enige wat hij wist te winnen een wedstrijd langzaam fietsen en kreeg hij de bijnaam 'opa'. Dat de IPSC een senioren-klasse kent komt hem goed uit!


24 augustus 2014. NPSA Officials
Links Klaas Tissingh en rechts Kees Guichelaar. Dit zijn twee belangrijke heren binnen de NPSA, want zonder hun tomeloze inzet was er dit weekend helemaal geen IPSC-basiscursus handgun geweest.
Aardig maar Streng!
Makkelijk zijn ze niet, en ook niet omkoopbaar. Dat ziet u zo. Gelukkig zijn ze wel erg aardig. Ze hebben Hildo tijdens zijn eerste kennismaking met deze superdynamische discipline erg goed ondersteund en begeleid in deze totaal andere vorm van schietsport. Hildo is beide heren uitermate dankbaar voor hun inzet, want het was niet alleen voor Hildo inspannend. Als u 13 cursisten moet opleiden, de hele dag op de benen staat én de verantwoordelijkheid draagt dat alles 100% veilig verloopt, wilt ook u 's avonds wel even met de beentjes omhoog.
Bijna ermee gestopt...
Het is zelfs regelrecht aan Kees te danken dat Hildo zijn (voorlopige) NPSA licentie gehaald heeft. Op de eerste dag, tijdens een oefening vuurverdelen over drie IPSC-schijven was het de bedoeling om het pistool te trekken en vervolgens één schot op elke van de drie schijven te doen, daarna een magazijnwissel, en vervolgens nogmaals één schot op elke van de drie schijven binnen de tijd. Hildo schoot twee maal op de eerste, twee maal op de tweede en twee maal op de derde en vergat de hele magazijnwissel. Waarom? Hildo was in zijn hoofd met alle veiligheidsaspecten tegelijk bezig, vooral niets vergeten, zodat er geen ruimte in zijn hoofd meer over was om de oefening goed te kunnen schieten. Teveel input en natuurlijk de tijdsdruk! Op dat moment sloeg de twijfel ernstig toe bij Hildo en zei hij tegen Kees; 'Ik ben hier helemaal niet geschikt voor, kan er beter mee stoppen'.
Peptalk
Gelukkig dacht Kees daar heel anders over en ging Hildo na een korte peptalk weer verder. Gelukkig maar anders had dit een voortijdig einde betekend van wat later op de tweede dag, nadat het een beetje begon te wennen, toch een vreselijk leuke discipline blijkt te zijn. Het is alleen even een zenuwenboel voor wie net achter zijn voorlader vandaan komt! Voor een geïnteresseerde sportschutter, zonder dynamische ervaring, is het misschien toch wel beter, zoals Klaas direct al opperde, om een keertje mee te lopen tijdens een oefening alvorens deze tweedaagse cursus te doen. Dan is de overschakeling wat gemakkelijker en komt het wat minder koud op uw dak vallen.


24 augustus 2014. Hildo is geslaagd!
Het is, ondanks wat figuurlijk gestruikel, uiteindelijk toch gelukt en daar is hij best een beetje trots op. Van de 13 cursisten is eentje er mee opgehouden en heeft één jongeman de cursus niet gehaald. Hij was, naast Hildo, de enige die geen ervaring had met dynamische disciplines. Dat maakt best wel wat uit, want de overgang is groot. Gelukkig is een herexamen altijd mogelijk.
100 punten
Als u superman bent, kunt u 250 punten halen tijdens de cursus. Minimaal dient u 100 punten te halen en Hildo heeft er precies 100 bij elkaar weten te sprokkelen, letterlijk met de hakken over de sloot dus. Hij behaalt daarmee veruit het laagste score van alle geslaagde deelnemers.
Veiligheid
Niet alleen hoe goed u schiet, maar ook hoe u dat doet is van belang. U moet de examinatoren er tijdens het weekend van overtuigen dat u veilig aan een wedstrijd kunt deelnemen. Hildo is een regelrechte extremist als het op veiligheid aankomt. Waarschijnlijk was dat het wat hem dit weekend zo veel problemen gaf. Hij vond het erg lastig om zijn aangeleerde veiligheidstramien overboord te gooien en opeens nieuwe regels te moeten volgen die... nog niet vanzelf gaan.
Karaktertest
Een echte karaktertest is het niet, maar Klaas en Kees hebben tijdens de cursus natuurlijk wel goed opgelet wat voor vlees zij in de kuip hebben. Met Hildo's karakter lijkt het wel goed te zitten. Mochten beide examinatoren, op wat voor wijze dan ook, twijfel hebben over een deelnemer dan is het gelijk einde verhaal.
Hoe gaat het nu verder met parcoursschieten?
Bij een wedstrijd inschrijven natuurlijk. Het is wel erg lastig dat wedstrijden in den lande over het algemeen erg ver weg gehouden worden en veel lijken het er ook niet te zijn.
IPSC-wedstrijden en oefeningen in Hoogeveen?
Als het aan Hildo ligt wel, want momenteel is er in het Noorden van het land vrijwel niets. Hij gaat het er met het bestuur over hebben. Of er genoeg draagvlak is zal vanzelf blijken, en als het niet direct en onmiddellijk is dan misschien later maar Hildo ziet IPSC in Hoogeveen, persoonlijk, wel heel erg zitten!
              ________________________________________________

 

 




13 augustus 2014. The 1911 on steroids!
L.A.R. Grizzly Mark 1 in 45 Winchester Magnum

Even mee schieten Hildo? Natuurlijk wil Hildo dat. Gerald, liefhebber van superkalibers, heeft maar liefst twee Grizzly pistolen meegenomen! Hildo kent deze wapens niet, u komt ze vast ook niet regelmatig tegen en zeker niet in paartjes. Het zijn in ieder geval geen allemansvriendjes: groot, zwaar en in een kaliber dat erg hard 'BOEM' zegt met bijbehorende terugslag. Lading 25 grain Hodgdon kruit met een 240 grain kogel.
Kant en klare munitie?
Serieuze schutters schieten nogal wat en patronen worden dan vaak per duizend gekocht. De vraag van Gerald aan de handelaar: 'Wat kosten 1000 patronen?' werd beantwoord met: '3100 euro'. Herladen is dus wel the way to go met dit kaliber.



Hoe schiet het?
Dat het geen kleinkaliber is mag duidelijk zijn, maar ondanks de harde klap en dito mondingsvlam valt het op zich nog best mee. De zilverkleurige Grizzly is voorzien van een compensator en dat maakt veel uit. De zwarte Grizzly heeft beduidend meer opslag, maar schiet in de handen van Gerald loepzuiver. Hildo schiet met beide pistolen slechts één keer. Dit soort wapens zijn voor zijn reeds krakende pols, veroorzaakt door zijn BFR revolver in 45-70 op nitro, niet goed. Na het schot met het zwarte Grizzly-pistool is er een lichte pijn/vermoeidheidssensatie in zijn pols. Meer schieten houdt hij daarom voor gezien. Maar voor iemand met een nog in goede staat verkerend polsgewricht valt het, zoals gezegd, best mee.
Wat is een L.A.R. Grizzly eigenlijk?
Van alles is er een extreme uitvoering te vinden en als u op zoek bent naar een overkill versie van de Colt 1911, dan heeft u hem gevonden in de Grizzly. Hildo las ergens dat een Colt 1911 uit 49 onderdelen bestaat en alles daarvan is uitwisselbaar met deze Mark 1 LAR Grizzly, op tien onderdelen na. Het wapen is klaarblijkelijk in het begin van de jaren 80 ontwikkeld door ene Perry Arnett, waarna drie heren, Larisch, Augat en Robinson (vandaar de letters 'L.A.R') de firma L.A.R. Manufacturing Inc. hebben opgericht en zijn begonnen met de productie van deze extreme versie van de 1911. De naam Grizzly slaat mogelijk op een toepassing voor het wapen, als back-up voor jagers op gevaarlijk wild of voor andere mensen die rondwandelen in de bossen met gevuld met vijandige beren, tijgers of leeuwen. Het wapen lijkt te zijn gemaakt voor overkill-liefhebbers, daarvan zijn er nogal wat, maar het is ook ontworpen voor long range hand gun silhouet schutters waarbij stalen platen omgeschoten moeten worden.
45 Winchester Magnum
Beide pistolen zijn van de Mark 1 versie, de eerste serie die werd gebouwd en ze zijn beide gekamerd in de door Winchester in 1977 ontwikkelde en vanaf 1979 geproduceerde 45 Win Mag. In principe heeft deze patroon dezelfde externe afmetingen als de 45ACP, maar de huls is dikker en natuurlijk langer. De kogeldiameter is met .452 ook identiek aan de 45ACP, maar waar de 45ACP een kogel van 235 grain gebruikt, kunnen er in de 45 Win Mag tot 300 grain kogels verschoten worden. Voor het Grizzly pistool waren conversiekits leverbaar voor de meer populaire kalibers van 45ACP, 357 Magnum, 357/45 Win Mag, 10 mm Auto en misschien nog wel meer. Bij de opvolgende versies die lopen tot en met de Mark 5 waren er ook Grizzly's in 44 Magnum en .50AE  leverbaar. Het doek viel uiteindelijk voor L.A.R. Manufacturing Inc. in 1998.


De L.A.R. Grizzly over de chronograaf?
Hildo had z'n chronograaf er net staan, leuk om te weten hoe snel de kogel uit een 45 Win Mag vliegt. Verscheidene keren geprobeerd, maar de chronograaf komt niet verder dan 'error'. De snelheid kan het niet zijn. Wellicht dat de fikse mondingsvlam of drukgolf debet is aan het niet meer functioneren van de chronograaf. Zelfs op een afstand van twee meter weigert het apparaat iets anders weer te geven dan 'error', terwijl bij Hildo's 9 mm munitie toch bij elk schot een prima meting weergegeven wordt.


NAACo .45 Brigadier pistool uit 1959/1960
De voorloper van de .45 Win Mag: de .45 NAACo patroon

Heel toevallig struikelt Hildo na het schieten met de Grizzly op het internet over het NAACo Brigadier pistool. Hij vindt het wel bijzonder dat dit pistool is gemaakt voor de voorloper van de .45 Win Mag patroon en het verhaal is te interessant om het u te onthouden.
Ene Robert Herman, werkzaam bij de North America Arms Corporation (zónder de 'n' achter America) afgekort als NAACo, in Toronto Canada, ontwikkelde in de jaren vijftig een pistool dat zeer sterk gebaseerd was op de Browning G35 Hi-Power. Het kreeg de naam '.45 NAACo Brigadier'. Het wapen had een aluminium frame, met een apart uitneembaar modulair trekkermechanisme met stalen rails voor de slede en een achtschots magazijn. Het modulaire trekkermechanisme was ontwikkeld om het wapen te kunnen converteren naar een 20-schots machinepistool. De ontwikkeling van de conversie naar het machinepistool werd het project 'Borealis' genoemd, maar dat is nooit van de grond gekomen. Ondanks dat het pistool van aluminium was, woog het toch tegen de twee kilo. Zou dat niet een beetje zwaar zijn voor op de heup? De firma ontwikkelde voor dit wapen een eigen patroon, op basis van een ingekorte 30-06 geweerhuls met de kogel van de 45ACP. Het resultaat was een patroon als dat van de 45ACP, maar een stuk langer, en ze noemden het de 45 NAACo. Winchester ontwikkelde in 1977 de hierop gebaseerde 45 Winchester Magnum, die in 1979 op de markt kwam, wat de 45 Win Mag goed bezien een kopietje van de 45 NAACo maakt. Uiteindelijk heeft de firma NAACo maar korte tijd bestaan, van 1957 tot 1962, en er schijnt tussen 1959 en 1960 maar één .45 NAACo Brigadier pistool als prototype gemaakt te zijn. Of het pistool nog bestaat, en waar het zich nu bevindt? Hildo kan er niets over vinden. Het Canadese leger gaf de voorkeur aan een ander wapen dan de Brigadier, NAACo zag de order dus aan zijn neus voorbijgaan en ging uiteindelijk in 1962 roemloos ten onder.
Bizarre denkprocessen
De Britse Veldmaarschalk Montgomery had Christopher Vokes al niet hoog zitten, getuige zijn uitspraak: 'He will never be anything more than a good plain cook'. Wellicht waren de zakelijke inzichten van Chris ook niet bijzonder, klaarblijkelijk dacht de man serieus dat een twee kilo zwaar pistool in het .45 NAACo kaliber een geschikte kandidaat zou zijn om als handvuurwapen in het leger dienen. Bizar denkproces. U weet, net als Hildo, dat de gemiddelde soldaat na het eerste schot waarschijnlijk ernstig zou twijfelen om de trekker nogmaals over te halen en u weet ook dat het nooit de bedoeling van een pistool design kan zijn dat soldaten er niet mee durven schieten.


20 augustus 2014. Met één hand of twee handen?
Alvorens dit weekend de ISPC-cursus te gaan volgen nog snel even wat knallen met één en twee handen. ISPC wordt natuurlijk met twee handen aan het wapen verschoten en dat is anders dan hoe Hildo normaal op de kaart schiet. Het verschil in richtpunt? Het lijkt niet veel uit te maken.


21 augustus 2014. Slaghoedjesopvangbakje Dillon XL650
De Dillon XL650 was een rib uit het lijf, maar heeft wel zijn goede kanten hoor en niet eens zo heel veel slechte. Een heel fijne is bijvoorbeeld hoe de gebruikte slaghoedjes opgevangen worden in dit bakje. Er valt niet eentje naast. Dat is bij de Rock Chucker, die Hildo inmiddels ook al jaren heeft en verder prima voldoet, toch echt anders want om de haverklap belanden er uitgestoten slaghoedjes op de grond.
Statische kruitmolen
Er zijn ook nadelen, want op alle slakken valt zout te leggen. Vervelend vindt Hildo dat Dillon voor een plastic (polycarbonaat wellicht) huls voor op de kruitmolen gekozen heeft. Het ding is ongelofelijk statisch en dat maakt het wisselen van kruitsoorten onnodig lastig omdat er, tijdens het leeggieten van de kruitmolen, erg veel kruit blijft plakken aan de huls. Glas, of een ander niet statisch materiaal, was stukken gebruiksvriendelijker geweest dan met een kwastje alles eruit proberen te krijgen. Verschillende kruitsoorten door elkaar is niet de bedoeling.


27 augustus 2014. VihtaVuori N330 over de chronograaf
Met N320 haalde Hildo de 125 Power Factor niet. Maar met deze nieuwe bus, met het iets langzamer brandende N330, moet het lukken!
Wederom wordt er geschoten met de 124 grain Alsa Pro volmantel rondneus kogel om een goed vergelijk mogelijk te maken. Met N320 kwam hij zelfs met 4,4 grain niet/nauwelijks boven de 1000 ft/s. Dus met 4,4 grain N330 hoeft hij het echt niet te proberen. Het voordeel van trager kruit is dat er meer in kan zonder te hoge piekdrukken te genereren. Bij dezelfde kruitlading zal sneller kruit in principe de hoogste kogelsnelheid laten zien. Er moet dus meer in en Hildo maakt een serie patronen klaar met 4,6, 4,8 en 5,0 grain kruit, waarbij de 5,0 volgens hem een lichte overlading is als hij de VithaVuori online herlaadtabel goed interpreteert.
De resultaten
124 grain Alsa Pro + 4.6 grain N330. COL 1.142 (29 mm)
917, 886, 909, 956, 995, 1033, 994, 1015, 967 en 1041 ft/s.
124 grain Alsa Pro + 4.8 grain N330. COL 1.142 (29 mm)
1015, 1028, 1037, 1070, 1054, 1043, 1043, 982 en 1040 ft/s.
124 grain Alsa Pro + 5.0 grain N330. COL 1.142 (29 mm)
1053, 1092, 994, 1095, 1092, 1079, 953 en 1089 ft/s
Conclusie
Minimale power factor 125x1000 (125000) delen door het kogelgewicht (124)
125000 : 124 = 1008 ft/s.
Dat betekent dat een snelheid van 1008 ft/s. met deze kogel de minimaal benodigde 125 power factor geeft. Die 4,6 grain is te weinig, misschien zou 4,7 grain voldoende zijn, maar Hildo gaat toch voor 4,8 grain. Weersinvloeden (temperatuur) kunnen invloed hebben op de snelheid en ook een kruitmolen afgifte varieert altijd wel wat. Een beetje extra veiligheidsmarge met betrekking tot de te halen snelheid is nooit weg.. Die 4,8 grain lijkt prima met deze kogel.

 


3 september 2014. Schietkaart BFR
Ziet u de gaten rechts boven? Dat was met de eerste trommel en het leek allemaal niet echt goed te gaan. Daarom haalt Hildo bij de volgende trommel snel de trekker over, zonder lang te richten want dan begint zijn hand te trillen omdat het ding zo zwaar is. 'Beng, beng, beng', vlot achter elkaar en... dat is het kleine groepje in het midden! Zou het dan toch nog ooit wat worden met de BFR?



10 september 2014. RWS 1075 Plus percussiekapjes van Dynamit Nobel
Wat proberen is goed, en leuk. Laatst heeft Hildo behalve reguliere RWS 1075 ook RWS 1075 Plus percussiekapjes aangeschaft. De 'Plus' versie is iets duurder, maar het is een soort Magnum kapje. Een hetere ontsteking is in principe een betere ontsteking en dat heeft wellicht invloed op van alles en nog wat.
Superscores?
Hildo heeft niet veel, of geen, verschil kunnen ontdekken tussen beide types kapjes waar het de score betreft, daarvoor mist hij waarschijnlijk schutterskwaliteiten. De Plus kapjes, het groene doosje, lijken evengoed wel sterker te zijn. Meer lichtflits. In Eleanor merkt hij weinig verschil maar in de Walker wel, en geen positieve. De 1075 Plus percussiekapjes hebben de neiging te exploderen en sneller van de Walker schoorsteentjes te vallen om vervolgens bij de haan in te vallen en dat gaat uiteindelijk het mechaniek blokkeren. Hildo moest vandaag erg opletten dat dat niet gebeurde en kon één kapje er niet meer uitkrijgen. Gelukkig bleef de revolver het nog doen. Maar het is hem duidelijk: geen RWS 1075 Plus kapjes meer voor de Walker!


17 september 2014. Weer 85 punten?
Het lukte Hildo vandaag niet om een hogere score neer zetten dan vorige week. Achten schieten moet kunnen, en het leek zo goed te gaan: twee tienen en drie negens. Maar de twee zevens trekken het totaal toch weer naar 85. Niet slecht hoor, dat niet, maar misschien volgende keer... Vast!



21 september 2014. Twee series met de Rogers & Spencer
De eerste kaart een niet onverdienstelijke 84 punten. Bij de tweede kaart knalt Hildo met de Rogers & Spencer even 87 punten bij elkaar! Of dat een all time high is voor de R&S? Zou zo maar kunnen.
Maar twaalf schoten?
U mag 13 schoten doen en de drie laagste vallen af, zo gaat dat bij zwartkruit. Maar Hildo heeft op de tweede kaart maar 12 schoten gedaan en dat heeft hem vast een punt of wat gescheeld... Moet ie maar beter opletten met kruitbuisjes tellen.


24 september 2014. Schietkaart Colt Walker
Ach... zijn ouwe getrouwe Walker. Het eerste verlofplichtige wapen en het is na bijna tien jaar nog net zo leuk als in het begin. De Walker doet het altijd weer, met een grote boem en een fikse rookwolk. Erg snel gaat het allemaal niet, maar het plezier is er niet minder om. Iedereen zou er eentje moeten hebben!


1 oktober 2014. Slecht & Redelijk
De eerste kaart is altijd de beste? Vanavond niet. Het verschil in hoe de kaarten geschoten zijn? De eerste serie (rode gaten, 73 punten) ging al neuzelend, zoals het een echte wedstrijdschutter betaamt. De tweede kaart (blauwe gaten, 85 punten) ging stukken vlotter, 'knal, knal,' etc. Betekent dit dat Hildo eigenlijk geen échte wedstrijdschutter is? Maar wat is hij dan wel?
                       _____________________________________

 




2 oktober 2014. LPA target sight voor de CZ Shadow
LPA is een Italiaanse fabrikant verstelbare wedstrijdvizieren van hoge kwaliteit.  Voor de CZ 75 SP-01 Shadow heeft LPA een specifieke keep gemaakt die gebruikt kan worden in combinatie met de originele CZ Shadow korrel. Helaas blijkt Slendebroek deze keep net even niet op voorraad te hebben.
Bij Van Mulekom
Daarom een bestelling geplaatst bij Van Mulekom, want daar is de keep wél op voorraad. Helaas alleen een volledig zwarte, de TPU86B07, dus niet die met contrasterende witte stippen (TPU86BZ30) of die met een contrasterende witte 'U' (TPUBZ18). Of de volledig zwarte uitvoering bij dynamische disciplines de beste oplossing is? Zelf had Hildo liever die met de witte 'U' gehad, maar 'niet op voorraad' staat waarschijnlijk gelijk aan erg lang wachten en dat wil de moderne mens liever niet meer.
Geen modificatie nodig
Om IPSC in de productieklasse te kunnen schieten, mag er alleen een ander open vizier gemonteerd worden zonder enige modificatie aan het wapen zelf. Dit vizier past zonder modificatie en dat maakt 'm IPSC compatible.



Gepast geweld
Erg gemakkelijk gaat ook de installatie van de nieuwe LPA keep niet, maar het lukt Big Jan uiteindelijk en het is duidelijk dat deze keep nooit last zal hebben van ongewild verschuiven. Da's dan weer een voordeel. 


LPA target sight vs CZ stock sight

Even wat photoshoppen en dit laat u precies zien wat de en profil-verschillen zijn tussen de LPA en de originele, niet verstelbare, CZ keep. De originele is uit één klomp metaal gefreesd en is ongetwijfeld een stuk robuuster. De LPA is duidelijk de meest kwetsbare. De originele loopt verder door naar achteren en heeft daarmee een iets langere vizierlijn en geeft daarmee, in principe, de beste precisie. De opening in de keep? De breedte is gelijk, de hoogte van de LPA is lager. Wat een voordeel geeft? Hildo weet het niet. Het belangrijkste, en volgens Hildo ook enige, voordeel van de LPA sight is dat deze zowel in de hoogte als zijwaarts met een klik, klik, klik schroefverstelling verstelbaar is. En daar gaat het om.

 

8 oktober 2014. Kogelvet voor zwartkruitkogels

Met een klomp bijenwas van twee kilo is Hildo goed voorzien van het basisingrediënt voor kogelvet.

De verhoudingen

Ditmaal 50 % bijenwas, 45% Ossewit en 5% wolvet.

In de praktijk 670 gram (52%) bijenwas, 568 gram Ossewit (44%) en 50 gram wolvet (4%), goed voor bijna 1,3 kilo kogelvet. Eindeloos blijven klooien om de gewenste percentages te krijgen, doet Hildo niet. Het gaat er om dat het niet te hard wordt (breekt) en niet te zacht is. Het kruit mag niet zacht worden. Als de patronen bijvoorbeeld in de volle zon zouden liggen, zou dit kunnen gebeuren door het smelten van het vet. Maar dit gebeurt Hildo niet en in principe maakt de vetverhouding volgens Hildo niet zoveel uit, u kunt eigenlijk met van alles en nog wat schieten.

In de oven

Vervolgens gaat alles in de oven om met een temperatuur van een kleine 100 graden te smelten. Het duurt een paar uur, maar dan is het zover. Omroeren en in een potje gieten voor later gebruik. Perfect om lange kogels te panluben of om vetpillen te maken voor gebruik tussen kruit en de ronde kogel van de voorlaadrevolvers.

 

15 oktober 2014. Afstellen LPA vizier

Poosje ziek geweest, maar zonder koorts en met de griep bijna helemaal achter de rug weer naar de schietbaan. De lading is 4,8 grain N330 met een LOS RN copper plated 123 grain kogel met een 29 mm OAL.

Met twee handen en 70 patronen

Het vizier is afgesteld terwijl er met twee handen aan het wapen geschoten is. Er staat ooit nog een IPSC-wedstrijd, wanneer dan ook, op het programma en daar wordt met twee handen geschoten. Vandaar. Erg veel verstelling was niet nodig en na 70 patronen is het richtpunt nu precies het midden van de kaart, precies tegen onderkant zwart of zelf iets daarboven. Iets mikken onder het raakpunt dus en Hildo neemt aan dat dat in de praktijk goed zal voldoen.

Het zicht

Net zoals bij het originele keep past de korrel tamelijk strak in de uitsparing van de keep. Er zit, wat Hildo betreft, geen verschil in het zicht tussen het originele vizier en dat van LPA.

 

22 oktober 2014. Tjonge zeg....

Wat dit soort lage uitschieters naar beneden te zeggen heeft, weet Hildo niet. Wordt ie oud? Hij hoopt het. Het voordeel... het is evengoed hartstikke leuk en er is ruimte tot verbetering!

 

22 oktober 2014. Viziertje afstellen?

Hét probleem bij een afstelbaar vizier is dat ie afstelbaar is. Nadat er een aantal kogels te laag terechtkomen, de eerste serie met de rode gaten, weet Hildo toch de neiging te onderdrukken om het vizier te gaan afstellen. Vorige keer was ie wel goed, hoe kan dat nou? Met de tweede serie lijkt het weer mee te vallen.

Groene gaten

Oefening voor een IPSC wedstrijd. De magazijnen vol en snel double tappen. De groepjes worden er niet kleiner van, maar daarom staat Hildo ook te oefenen natuurlijk. De combinatie tussen snelheid en precisie wordt vast beter als hij veel schiet. Jammer dat échte IPSC-oefeningen er voorlopig nog niet in zitten bij SV De Vrijheid, maar de hoop is zeker nog niet opgegeven.

Wanneer de eerste IPSC-wedstrijd?

'Komt nog wel', aldus Hildo. Echt veel zijn er gewoon niet en direct in een Nederlands Kampioenschap terechtkomen wil hij ook niet. En het moet natuurlijk ook even goed uitkomen. Het weerhoudt hem er natuurlijk niet van om er flink wat munitie door te jassen, want schieten doet hij niet met tegenzin!

 

25 oktober 2014. The double tap

Een sok vol munitie is een goed begin. Met drie magazijnen is het wisselen voor een IPSC-wedstrijd een beetje te oefenen, al heeft hij natuurlijk geen holster om. Dat zou een beetje vreemd lijken en misschien wel ongewenst zijn. Hildo's manier van schieten, snel en veel, is al erg afwijkend van de medeschutters op de baan en hij voelt niet de behoefte om grenzen op te zoeken. Het is jammer dat er (nog) geen IPSC te oefenen is bij zijn club.

Afwijking & vizier afstellen

Er is een duidelijk een afwijking naar linksonder. Dit komt gedeeltelijk door trekken met het wapen (wat Hildo probeert uit te bannen), maar ook door het proberen langzaam en zuiver te schieten. Vreemd. Hildo besluit halverwege de schietbeurt het vizier toch maar opnieuw af te stellen, twee klikken omhoog en twee klikken naar rechts. Het is direct beter. Het richtpunt moet met snel schieten vrij hoog worden aangehouden, iets in het zwart zelfs dus bijna richtpunt raakpunt. Lijkt Hildo prima. Volgende keer weer proberen!

 

5 november 2014. De loodoven thermostaatkast van De Kolonel

Er zijn niet veel mensen die deze bladzijden lezen, dat beseft Hildo maar al te goed. Goed beschouwd schrijft hij deze bladzijden (bijna) voor Jan Doedel. Sportschieten in het algemeen en, erger nog, kogels gieten is een niche waarin maar weinig mensen geïnteresseerd zijn. De Kolonel is iemand die giet en die zowaar, naar eigen zeggen, wat van Hildo's gietsessies opgestoken heeft. Maar Hildo kan ook wat van hem leren, want hij heeft iets gebouwd wat Hildo niet heeft... het is een heel leuk ding dat de gietkwaliteit, door een veel betere temperatuurbeheersing, ongetwijfeld naar een hoger niveau brengt!

De thermostaat van de Lee Pro-20 gietoven

Hij doet het wel, maar echt nauwkeurig instellen en het lood op een perfect constante temperatuur houden is niet waar de goedkope, geïntegreerde, thermostaat van Lee in uitblinkt. De Kolonel heeft, minutieus en handig als hij is, zijn eigen thermostaatkastje gebouwd die volledig instelbaar is. Visuele (led's) of zelfs auditieve signalen geven aan wanneer de loodtemperatuur teveel afwijkt van de door u ingestelde waarde. Ook de maximaal acceptabele afwijking, in graden naar boven en naar beneden, kunt u zelf instellen.

Aansluiten

Da's simpel. De thermostaat zit tussen de loodoven en de wandcontactdoos. Oftewel: de thermostaatkast gaat in het stopcontact en de loodoven gaat in de stekker van de thermostaatkast. De ingebouwde thermostaat van de Lee loodoven zet u zo hoog mogelijk want die hoeft niets meer te doen.

Sensor

Een speciale beugel, passend op de Lee Pro-20, houdt de thermokoppel vast die in de loodoven hangt, want de loodtemperatuur moet natuurlijk gemeten worden.

Kosten

Inclusief het kastje liggen de materiaalkosten rond de 60 euro waarbij het kastje waarschijnlijk het duurst is. Natuurlijk wel een tijdje bouwen voor ie klaar is. Maar als u ook handig bent... wat houdt u tegen?

Hildo mag ´m lenen!

Da´s mooi natuurlijk. Hildo is erg benieuwd hoe de thermostaat het er in de praktijk van het gieten vanaf brengt.

 

10 november 2014. De loodoven thermostaatkast van De Kolonel ingezet

Het is zover. De loodpot is gevuld en het lood moet eerst smelten voordat de thermokoppel erin gezet kan worden. Hildo´s eigen temperatuurmeter meet 335 graden vlak nadat zich het loodbadje gevormd heeft. De smelttemperatuur van lood schijnt 327 graden Celsius te zijn, dus wat dat betreft lijkt Hildo's eigen thermometer het heel redelijk aan te geven.

Thermostaatkast aangesloten

De gewenste temperatuur is op 480 graden ingesteld en het loopt langzaam verder omhoog. Dat gaat erg langzaam, merkt Hildo. Dat zal mede de oorzaak zijn van de soms slechte kogels: geen geduld hebben en te vroeg al beginnen met gieten.

432 graden

De temperatuur lijkt bij de thermostaatkast op 432 graden te blijven hangen, maar Hildo´s eigen thermometer laat zien dat de temperatuur nog wel degelijk langzaam verder oploopt. De digitale display van de thermostaat lijkt het niet goed te doen. De aangegeven waarden op de display springen op een gegeven moment wat heen en weer, zomaar naar dik 460 en dan weer terug. De loodoven blijft echter gewoon doorzoemen en de werkelijke temperatuur blijft gewoon oplopen. Dan schakelt de thermostaat uiteindelijk de pot uit. Temperatuur? 480 graden Celsius meet Hildo met zijn thermometer. De thermostaat werkt dus perfect, alleen blijkt de digitale display last van kuren te hebben, maar dat is ongetwijfeld simpel op te lossen.

De theorie en de praktijk

In theorie meet de thermokoppel de loodtemperatuur en de thermostaatkast houdt het lood op precies de juiste waarde. Maar in de praktijk is er een banaal probleem: met het gebruik van een gietlepel zit de thermokoppel in de weg! Voor gebruik met de gietmond van de loodoven is de thermostaatkast ideaal, maar Hildo's gietmond doet het momenteel weer even niet goed. Jammer. Om te voorkomen dat de thermokoppel besmeurt raakt met lood, besluit Hildo deze gietsessie te vervolgen op de ouderwetse manier: zonder thermokoppel en zonder thermostaatkast. Evengoed: de ingestelde temperatuur is met de thermostaatkast perfect in te stellen én aan te houden, iets waartoe de ingebouwde Lee thermostaat lang niet zo goed in staat is.

 

45 ACP kaliber conversiekit

De conversiekit bevat de spulletjes die vervangen moeten worden. Een shellplate, een primer feed disc, een primerzetter, een andere powder funnel (een insert onder de kruitmolen die tevens de hulsnek een beetje openzet), twee plastic case feed adapters voor het geleiden van de hulzen die uit de case feeder komen en een ronde aluminium huls geleider die onderin de de toolhead geschroefd wordt. Dan nog een aluminium hulsgeleiderail ('Station 1 locator', noemt Dillon 'm) waarover de huls naar de shellplate geschoven wordt en nog drie locater buttons, messing pennetjes, die er voor zorgen dat de hulzen tijdens het herladen niet uit de shellplate kunnen vallen. Een andere diameter primer magazijn zit niet bij de conversiekit. Dat is ook niet nodig, want de pers wordt standaard geleverd met zowel een small als een large diameter magazijn buis.

Casefeeder plate

45 ACP heeft een grotere diameter. Daarom  moet er een andere plaat voor in de elektrische case feeder besteld worden. De casefeeder plate kan zo uitgenomen en verwisseld worden door de andere. U hoeft niets los te schroeven. Als een huls klem komt te zitten tijdens het herladen, moet de motor wel door kunnen blijven draaien terwijl de casefeed plate stilstaat, anders zou de elektromotor natuurlijk kunnen verbranden. U kunt de 'slip' instellen met de boutjes op de casefeed plate. Gewoon de casefeed plate tegenhouden met de hand om te controleren of de motor doordraait en het 'slip'systeem dus werkt.

Goedkope XL650? Dat kan

Kassa, telkens weer. Dillon is geen goedkoop merk als het gaat om accessoires. Dat ligt voor een compleet kale pers anders. Wist u dat u een nieuwe Dillon XL650 kunt aanschaffen, zonder elektrische case feeder, op moment van schrijven voor 570 euro bij Double Alpha in Waalwijk? U heeft vast al een die set, u kunt dan al herladen. Nog steeds veel geld, maar wel héél veel pers van een uitstekende kwaliteit die, handig voor uw vrouw om te weten, ook gebruikt erg gewild is en een hoge restwaarde heeft. Een goedkope die set, van Lee of zo, past ook in de meeste gevallen wordt gezegd, maar Hildo's oudere Lee 45ACP die set blijkt wel aan de korte kant. De kosten beginnen er bij Dillon herlaadpersen echt in te hakken bij de aanschaf van kaliber conversie kits en ook door al die vreselijk handige extra's die uw herlaadleven zo kunnen veraangenamen. Hildo zat tegen de 1200 euro met z'n XL650. Marketing strategie heet dat en Dillon doet het goed.

 

Shell plate

De shellplate is vrij eenvoudig te vervangen: set screw loshalen aan de onderkant van het shellplate platform. Daarna de bout in het midden loshalen, veertje met onduidelijk werking aan de kant draaien en klaar. De hulsgeleiderail, links bovenin de foto, moet niet(!) zoals op de foto met het uitstekende gedeelte richting shellplate gemonteerd worden. Dan raakt de decapping pin de geleiderail. Gelukkig alles nog heel, maar wél weer wat bijgeleerd.

Primer feed disc

U ziet 'm zitten, rechts achteraan. Een ronde schijf die bij elke slag van de handle een stukje draait om een nieuw slaghoedje gereed te leggen. De small pistol slaghoedjes voor 9mm zijn kleiner dan de large pistol voor 45 ACP. Het is wat sleutelwerk om de primer feed disc te vervangen: alles moet los, inclusief de primer tube zelf. Het interne primer magazijn, een buisje, heeft een andere interne diameter en moet worden verwisseld. Ook moet de slaghoedjeszetter vervangen door eentje met een dikkere pin.

 

45ACP dies van LEE in Dillon XL650?

Hildo komt er achter dat niet alle LEE 45ACP dies in een Dillon XL650 gebruikt kunnen worden. Het draad is te kort en er komt niet genoeg schroefdraad boven de toolhead uit om de die nog vast te kunnen zetten in de XL650, zie de foto hierboven. Misschien dat de borgmoer aan de onderkant van de toolhead gemonteerd kan worden, maar daar kwam Hildo pas later achter. Inmiddels is de 650 gewoon voorzien van Dillon dies en die doen het perfect.

Oudere LEE dies korter?

Volgens wat informatie op een forum lijkt het erop dat er korte en lange LEE dies zijn. Die met een productiejaar van 2000 of eerder schijnen korter te zijn. Hildo heeft zijn LEE 45ACP dies gratis gekregen, met een prijskaartje van 97 gulden er nog op. Op 1 januari 2002  is er overgeschakeld naar de Euro, dus dit is duidelijk een oudere set. Misschien dat de nieuwe langer zijn en wel werken? Hildo weet het niet. Hij weet ook niet wat er waar is van het bovenstaande lang/kort bouwjaar verhaal.

 

12 november 2014. De magische 90!

Drie weigeringen voor het eerste schot, en tóch het schoorsteentje van te voren doorgeblazen met twee percussiekapjes. Nog nooit was Eleanor zo weerbarstig. Het eerste schot was even vlot de trekker overhalen, u ziet het gat helemaal links op de kaart. Daarna is er als vanouds met de hoogst mogelijke precisie geschoten. Waarom het ditmaal beter gaat dan gemiddeld? Hildo weet het wapen stiller te houden. Zijn techniek wijkt niet af, het moet een fysiek iets zijn wat hem de ene keer rustiger laat staan dan de andere keer. Wat daarvoor verantwoordelijk is? Te veel koffie?

 

3 december 2014. Afstellen heeft geen zin

Laatst zat Hildo nog te denken aan het afstellen van de diopter. De groepjes leken iets hoog uit te komen. Vandaag weer niet. De diopter laat Hildo voorlopig even staan zoals die staat en hij gaat zich concentreren op kleinere groepjes. Vandaag alvast één punt meer dan de vorige keer. Het gaat de goede kant uit.

 

3 december 2014. Rustig met één hand

Dit zijn de LOS Copper Plated Hollow Point kogels van 123 grain. Geschikt voor weinig kruit want de kogel moet diep gezet worden, met een OAL van 27,4 mm. Dat is erg kort, maar langer betekent dat de kogel het begin van de trekken en velden al raakt. Dit komt door het wat ongelukkige model van de kogelkop.

Overdrukgevoelig?

Hildo gebruikt al een tijdje Ginex slaghoedjes. Ze zijn erg goedkoop en doen het best goed. Vanavond pas de eerste, en enige, weigering in misschien wel meer dan duizend schoten. Bij een beetje meer kruit zijn er al snel overdrukverschijnselen te zien aan de slaghoedjes. Misschien zijn Ginex slaghoedjes erg zacht en laten ze daardoor sneller overdrukverschijnselen zien? Wat Hildo betreft is de LOS hollow point kogel door de te lange zijkanten eigenlijk alleen maar geschikt voor rustige ladingen. Hij wil niet eens proberen er de 125 power factor mee te halen, maar... hij krijgt ze vast wel op!

 

6 december 2014. 1e kaart Shadow: Double tap

Eén van de laatste oefenkaarten voordat Hildo zijn eerste IPSC wedstrijd gaat schieten... en dit ziet er alvast weer niet best uit. Wat dat moet worden met die wedstrijd? 'Ho, ho zeg. Het kan slechter hoor, veel slechter!', aldus Hildo. Dat ie niet in de hoogste regionen zal gaan vertoeven is ook u inmiddels al wel duidelijk, maar Hildo heeft nog hoop. Ach, als ie de match maar veilig schiet, het allerbelangrijkste. En misschien, heel misschien wordt ie wel niet allerlaatste.

 

6 december 2014. 2e kaart Shadow: Double tap & 1e schot double action

Dit keer met de 123 grain hollow point kogel, met wat minder kruit. Opnieuw de double tap oefening, ditmaal in combinatie met het eerste schot double action, dus de haan ongespannen. Dat kost een stuk meer kracht. De holster omdoen op de baan wil hij niet om vragende gezichten te voorkomen. Daarom zet Hildo de loop op de bridge, om het trekken uit de holster een beetje te simuleren. In zijn hoofd hoort hij de elektronische piep van de shot timer... wapen 'trekken', richten en trekker overhalen. Het gaat uiteindelijk toch wat beter dan in het begin en sommige schoten komen heel redelijk in het midden uit. Kan beter, dat wel.

    Hildo's eerste IPSC wedstrijd!   

   13-14 december IPSC handgun match Baexem (KW 2 Handgun Team IDC)  

13-14 december 2014. Hildo's eerste IPSC wedstrijd!
De wedstrijd wordt gehouden in het Limburgse Baexem, ruim 300 kilometer rijden. Hildo moet zaterdag 's morgens al vroeg klaar staan, want hij moet van acht tot twaalf schieten. Het lijkt hem daarom beter om vrijdag al te vertrekken en te overnachten in een bed & breakfast. Goed slapen, even een douche, fijn ontbijtje en de laatste kilometers naar Baexem. Kost iets meer, maar dan staat ie in ieder geval op tijd en een stuk frisser op de baan.
Zenuwentoestand?
'Hoe zou het gaan?' is iets wat Hildo verscheidene dagen voor de wedstrijd wel door het hoofd speelde, maar op de dag suprême is er niets aan de hand. Gewoon rustig je ding doen is het beste, de eerste plaats behalen zit er toch niet in. Maar een DQ (diskwalificatie) wel en dat is iets wat Hildo moet zien te vermijden. Rustig aan, want een maximale tijd is er niet en gehaast dingen doen maakt de kans op fouten groter.
Aardige mensen die nitroschutters?
Eigenlijk is iedereen superaardig, het valt Hildo 100% mee! Behulpzaam ook, ze doen niet uit de hoogte tegen een beginner, geven op vragen normaal antwoord en Hildo blijkt zelfs van meerdere schutters ongevraagd welkome tips te krijgen. Bij de aankomst om half acht blijkt al snel dat er een verschil tussen zwartkruitschutters en parcoursschutters bestaat. Iedereen die binnenkomt, gaat direct aan de gang met het volstoppen van de magazijnen. Het is duidelijk dat er een wedstrijd staat te beginnen en het lijkt erop dat de wedstrijd, in ieder geval voor de overgrote meerderheid, het belangrijkste gegeven is om aanwezig te zijn, al dan niet om te winnen. Dat er zo vroeg op de ochtend even geen koffie klaar staat lijkt niemand te deren. Deze mensen zijn er niet om aan de bar te hangen, maar om te schieten!


Peltor Sportac elektronische oordoppen
Speciaal gekocht voor IPSC wedstrijden. Handig om alles te kunnen horen op de baan zonder continu de oordoppen op en af te moeten zetten. Op het moment van een hard geluid (een schot) schakelen de microfoontjes kortstondig uit. Daarna worden geluiden gewoon weer doorgegeven. De volumesterkte is iets te regelen, maar het geluid is wel iets anders, niet geheel natuurlijk. Omgevingsgeluid, zoals het baantransport, is in verhouding erg aanwezig. De demping van een schot valt een beetje tegen, minder goed dan bij de gewone oorpluggen die hij normaal gebruikt. Een pistoolschot is duidelijk hoorbaar, met name bij schietbanen met gladde betonnen wanden die het geluid weerkaatsen. Voor grootkaliber geweren vindt Hildo deze oordoppen dan ook niet aan te raden, maar bij normale handvuurwapens is het wel te doen.


Uitleg en kijken
Alvorens een stage begint, wordt de betreffende stage eerst uitgelegd door de RO (Range Officer). Daarna kunnen de deelnemers nog even de stage door lopen om te kijken waar de doelen precies staan en wat de beste aanpak of volgorde is om de stage zo efficiënt mogelijk te kunnen afwerken. Alleen de start staat vast, hoe u de stage wilt schieten mag u naar eigen inzicht bepalen. 'Een schot in de muur, een schot in het dak of in de grijze tape die aan de rand van de mobiele kogelvangers staat, betekent een match-DQ', vertelt de RO ook nog even tijdens de stagebriefing.


Hulzen rapen voor de schutter die na u komt
Hildo heeft voor meerdere schutters hulzen geraapt, net zoals andere schutters dat ook gedaan hebben. Als er meerdere mensen tegelijk rapen, dan kan de wedstrijd sneller worden afgewerkt en heeft u ook nog iets nuttigs te doen. De magazijnen en hulzen worden teruggegeven aan de eigenaar, erg prettig voor wie herlaadt, ongetwijfeld iets wat de meeste IPSC schutters zullen doen.


Schieten en plakken
Er wordt geen tijd verspild. Terwijl Hildo nog aan het schieten is, worden de eerste scores al geteld en gaten afgeplakt.


Voorbeeld van een stage: Aan het roer van een Vikingschip (1)
Deze wedstrijd staat in het teken van Vikingen. Hierboven ziet u een Noors Viking schip, compleet met railing en roer. Het roer moet voor de start met beide handen worden vastgehouden.


Aan het roer van een Vikingschip (2)
Het roer moet beide kanten opgeduwd worden zodat er twee verschillende schietkaarten zichtbaar worden. Zeg nu zelf: IPSC is toch veel leuker dan een gewone statische schietoefening? Hildo's tijd is 17,87 seconden voor 12 schoten. Een oudere schutter met een revolver, die nog een keer moest herladen(!), deed het in 16. Het wedstrijdelement is zeer aanwezig, maar Hildo laat zich er niet door meeslepen. Hij blijft het rustig aan doen. Meer snelheid komt later.


Aan het roer van een Vikingschip (3)
Behalve het roer bewegen, moeten ook nog de kaarten op de mobiele kogelvangers beschoten worden. Dat kan vlot, ze staan erg dichtbij, maar niet te vlot want het is wel de bedoeling dubbel alpha te schieten. Grijze duct tape op de railing markeert de plaats die de schutter niet mag passeren als hij op de mobiele kogelvanger schiet, veiligheidskwestie. Overtreding daarvan komt op een DQ te staan.


Verplaatsen
Tijdens IPSC wedstrijden moet de schutter zich natuurlijk verplaatsen omdat niet alle doelen vanaf één punt zichtbaar en te beschieten zijn. Dat is een sterk punt bij deze wedstrijden want dat maakt het een stuk dynamischer. Hildo blijft het nog steeds rustig en voorzichtig doen, het heeft geen zin om een fout te maken en een DQ op te lopen of zelfs maar een waarschuwing te krijgen. Bovendien, het verplaatsen kan best lastig zijn. Het wapen moet constant richting de kogelvanger wijzen en de vinger uit de trekkerbeugel zijn. Het is ook oppassen dat het wapen niet blijft haken aan één van de attributen,want daar loopt u als schutter soms best dicht bij langs. Nogmaals: er is nog veel te leren, verbeteren en vertrouwen in eigen handelingen op te bouwen. De noodzakelijk ervaring om vlot en soepel door een stage te gaan komt vanzelf. Vast.


Het wapen anders vasthouden?
Hildo krijgt nog een tip van een schutter: 'Je houdt het pistool niet goed vast'. Het wapen moet met de strong hand (in Hildo's geval de rechter) worden vastgehouden en met de weak hand op een dusdanige manier worden beetgepakt dat het maximaal ondersteund wordt en na de opslag het meest consistent terugkomt naar dezelfde positie voor een opvolgend schot. Dezelfde schutter drukte Hildo ook nog op het hart om tijdens de wedstrijd niet te wisselen van techniek, maar dit thuis en tijdens reguliere schietavonden te oefenen. En dat gaat Hildo doen!
                       ___________________________________

 


15 december 2014. Dikke Hensel Special voor Tijgertje
Dit is een op maat gemaakte gietmal voor Tijgertje, Hildo´s antieke Zweedse Rolling Block in 12,7x44 uit 1867. De standaard uitvoering van dit gietblok voor een 12,7x44 is 12,75-440 (= .502-440). Dit gietblok heeft Hildo laten maken in .508 en zal dus waarschijnlijk iets zwaarder zijn. Gewone .50 kogels, die hij wel heeft, zijn te dun voor Tijgertje en Tijgertje schiet er niet erg zuiver mee en de lol is er dan snel van af. Deze iets dikkere uitvoering zou nog net in de uitgeschoten huls moeten passen want die zit op een binnenmaat van .509. Full length sizen doet Hildo natuurlijk niet, mogelijk geeft hij de huls wel een lichte tromp en/of roll crimp, indien nodig. Hoe het gaat uitpakken? Hildo is heel erg benieuwd. Hij heeft goede hoop. Maar eerst moeten de kogels nog worden gegoten.


17 december 2014. Zwartkruit!
Na het snelle schieten met 9 mm is het tijd om de avond af te sluiten met de rust van de Walker. Lekker langzaam, wat schiet het wapen toch fijn. De groepering is niet je van hét, maar de volgende keer gaat het vast beter. Een toprevolver, maar dat had Hildo u vast al een keer verteld.


20 december 2014. IPSC Coaching DVD's van DAA
Saul Kirsch, de baas van de in IPSC spullen gespecialiseerde webwinkel Double Alpha Academy (DAA) te Waalwijk, is behalve getalenteerd IPSC schutter, ook een handige zakenman met een vlotte (Engelstalige) babbel. Hij geeft cursussen op IPSC gebied. Tijdens zo'n cursus is er een camera bijgezet en van de opgenomen beelden is, met een beetje plak en knip-werk, een prima verzorgde DVD-serie gemaakt waar alle aspecten die bij een IPSC wedstrijd van belang zijn, behandeld worden. Hildo meent dat het de aanschaf van de hele serie, kost tegen de 100 euro, waard is want Saul kletst niet uit z'n nek. Hij weet waar hij het over heeft en kan het goed, duidelijk en vlot overbrengen. De begeleidende beelden doen de rest. Het enige wat Hildo nu nog hoeft te doen, is het geleerde in praktijk brengen.



28 december 2014. Twee kaarten met de Walker
Om het jaar goed af te sluiten, had Hildo zelfs Eleanor meegenomen. Maar op de geweerbaan bleek er iets niet in orde met de afzuiging. Filters verstopt? Hildo laat het voor wat het is, want op de 25 meter-baan zijn er minder schutters. Dus een dubbele serie met de Walker, wat natuurlijk helemaal geen straf is.
1e kaart: 80 punten
Rustig geschoten, goed mikken en rustig de trekker overhalen. Afgezien van de onduidelijke afzwaaiers, wel een groepje. Het zit alleen niet in het midden.
2e kaart 83 punten
Snel geschoten met 'area aiming' techniek. Dat houdt in dat u niet vreselijk precies op het juiste punt zit te richten, maar dat 'de omgeving' goed genoeg is. De rest neemt uw automatisme, onderbewustzijn en ervaring over. Of het werkt? De groep lijkt wat groter, maar levert wél 3 punten meer op! En dat ondanks de weigeraars, want de percussiekapjes willen dit keer niet goed meewerken. Hierdoor ontdekt Hildo wel dat hij vandaag licht 'trekt' met de Walker, wat hem hogelijk verbaast omdat hij dacht dat hij daar met de Walker nooit last van had. Het wapen geeft weliswaar een flinke knal, maar schiet zijdezacht met nauwelijks terugslag van betekenis.


Verlaten vuurtje
De ingang van de schietbaan te Baexem. Echt goed branden deed het vuur niet en met nogal wat dwarrelwind kan dicht bij het vuur staan een onaangename bezigheid zijn. Er bleken dan ook weinig mensen tot het vuur te worden aangetrokken. Maar het echte wedstrijdvuur brandt binnen!


Bagging & Unbagging only. NO ammo!
Deze had Hildo nog nooit eerder gezien, tijdens de basiscursus handgun was er alleen een 'Safety Area'. Deze plek is op de schietbaan en is, net als de 'Safety Area', gereserveerd om uw wapen uit koffertje of tas te halen en in uw holster te stoppen. Frutselen met uw wapen mag u hier niet, daarvoor is de 'Safety Area' gereserveerd. In alle gevallen is het hanteren van munitie op één van deze twee plaatsen ten strengste verboden. Op alle andere plaatsen mag u met uw munitie aan de gang maar mag u uw wapen niet hanteren, tenzij u met uw wedstrijdstage begint.
Tip van een schutter
Hildo was op de grond naast het bagging & unbagging gedeelte z'n magazijnen even aan het volstoppen. Tijdens een pauze in de kantine merkte een schutter op dat het misschien verstandiger is om dat niet daar te doen, want 'als er per ongeluk een patroon het bagging & unbagging gedeelte inrolt betekent dat een DQ en kun je naar huis'. Daar had Hildo even niet bij stil gestaan, waardevolle tip!
Te streng?
'Nee, dat is het niet' zegt Hildo. De veiligheidsregels lijken misschien overdreven, net zo onzinnig als wanneer Hildo thuis of op de schietbaan zijn pistool uit het koffertje pakt en de eerste handeling is kijken of ie leeg is. Hij heeft het het wapen immers ook al gecheckt op het moment dat deze het koffertje ingaat en laden doet het ding zichzelf niet. Waarom dan? Het is een simpele manier om te voorkomen dat hij tijdens de inmiddels routinematige omgang met wapens ooit een fout zou maken: beter 100.000 keer te vaak dan één keer te weinig. Een wapen is nog steeds geladen, zelfs als het ongeladen is. Logisch.
Perfectie in afzuiging en... onnoemelijke frustratie
De hele achterwand van de schietbaan lijkt uit luchttoevoer te bestaan, zie de afbeelding hierboven van de bagging & unbagging area, net zoals Hildo dat ook al jaren wil bij SV de Vrijheid in Hoogeveen. Helaas besloot het bestuur van de Vrijheid, tot grote frustratie van Hildo, die na jarenlang lobbyen toch telkens weer met zwarte neusgaten van de baan komt, tot een andere oplossing die... wederom niet werkt. Is Hildo nu echt de enige die dat zag aankomen? De afzuiging is onveranderd knudde en het 'finetunen' waarover gesproken wordt, gaat ook niet werken want wat er niet in zit komt er niet uit. Gelukkig is in Baexem het bewijs levensgroot aanwezig dat Hildo's idee wél werkt. Het waait er niet, er is zelfs nauwelijks iets van luchtverplaatsing te merken bij het rooster. Een volledige kolom lucht, van boven tot onder en van links naar rechts, die zich langzaam verplaatst richting de kogelvanger. Niets gaat achteruit richting schutter en er is op geen enkel moment iets te ruiken op de baan. Het is zo simpel heren... waarom niet een keer ergens kijken hoe het wél moet? Als het noodzakelijk is betaalt Hildo uw benzine wel, of het treinkaartje, of rijdt hij u persoonlijk naar Baexem! Heren? Hallooo...?


Voorbeeld van een stage: Thor's Hammer (1)
Met beide handen de hamer van Thor vasthouden totdat het startsignaal klinkt. Daarna pistool trekken en de stage beginnen.
Will Hildo blend?
Hildo heeft zijn best gedaan om zijn look te veranderen en er dus niet als een zwerver uit te zien. Met zwartkruit valt het allemaal wel een beetje mee, maar bij parcoursschieten, een sport waarover de politiek niet staat te juichen (in 2012 was het op een haar na geschrapt uit de lijst van toegestane disciplines omdat er geen maatschappelijk draagvlak voor zou bestaan) wil hij er toch wat vlotter uitzien,  zodat ook voor mensen die hem niet persoonlijk kennen duidelijk is dat hij een normale, serieuze sportschutter is. Helaas, een vlot gestreepte trui blijkt niet het meest praktisch. Eén van de schutters adviseerde Hildo niet weer een trui aan te trekken omdat deze in de weg kan zitten tijdens het trekken van het pistool of bij de magazijnwissel. Deze trui ziet u in ieder geval voor het laatst op een IPSC wedstrijd. Ook zijn, te ruime, cowboylaarzen zijn niet echt geschikt en zullen bij een volgende wedstrijd verwisseld worden voor een setje vlotte kleurige gympies. Om het geheel te completeren denkt Hildo aan een t-shirt met één of ander kleurig logo en een fel gekleurde baseball cap.


Thor's Hammer (2)
Aan beide kanten van de baan staan klapschijven opgesteld. Eerst de schijven beschieten, daarna de hamer uit z'n houder tillen, waardoor de schijven omklappen en er nieuwe doelen zichtbaar worden.


Magazijnwissel en de richting van de loop
Handig als iemand een filmpje van de stage maakt, daarvan heeft Hildo deze afbeeldingen gehaald. Behalve voor de afbeeldingen, is het voor hem ook handig om achteraf precies te kunnen zien wat hij gedaan heeft tijdens de wedstrijdstage.
Tergend langzaam
Behalve dat het Hildo opvalt dat hij zich op de filmpjes tergend langzaam over het parcours lijkt te bewegen, ziet Hildo ook dingen waarvan hij zich niet bewust was tijdens het schieten van de stage. Op het moment van de magazijnwissel hierboven ziet u duidelijk dat de loop niet richting kogelvanger wijst, bijvoorbeeld. Wellicht nog niet onveilig, maar Hildo zelf vindt het verre van acceptabel. Zeker iets om aan te werken.
Nonchalant?
Van een medeschutter krijgt hij in de pauze te horen dat het wel wat minder nonchalant kan. Dat klinkt negatief, maar is niet zo bedoeld. Alle op- en aanmerkingen die Hildo gehad heeft tijdens deze wedstrijd zijn opbouwend geweest en met de beste bedoelingen. Daar kan hij wat mee. Hildo denkt in eerste instantie dat de nonchalance waarover de man het heeft, over zijn manier van lopen gaat. Die is nogal slungelig, net als die van een te snel groeiende puber. Dat krijg je al snel bij iemand van 1,90 meter die nog geen 80 kilo weegt én het rustig aan doet. Maar dat was niet wat de schutter bedoelde: het wapen wat strakker hanteren, duidelijker richting de kogelvanger, ook tijdens verplaatsingen. Hildo begrijpt nu de insteek van zijn medeschutter en heeft het in zijn oren geknoopt. De volgende wedstrijd zal hij proberen om het duidelijker, strakker en beter te doen. Dat is het mooie van een absolute beginner zijn: er is vreselijk veel te leren en erg veel ruimte tot verbetering!


Lopend schieten? Leren wat wel... en wat niet
Bij deze stage moet er langs de zijkanten geschoten worden en tevens in het midden. Eerst de zijkanten dus en vervolgens een stuk naar achteren (richting kogelvanger) lopen. Er staat ook een doel dat zichtbaar is tijdens het lopen, dus al wandelend, twee treffers plaatsen op dat doel. Maar dat valt tegen! Tijdens het lopen de loop op het goede punt op de IPSC kaart houden, valt echt niet mee en voorlopig is de combinatie lopen en schieten iets wat Hildo niet weer probeert. De tijdwinst is bij nader inzien niet of nauwelijks aanwezig. Want als hij niet geschoten had, had ie sneller kunnen lopen en van dichtbij veel gemakkelijk én sneller twee keer alpha kunnen schieten. Hildo is volop aan het leren, u mag niet vergeten... deze wedstrijd is in feite pas zijn eerste IPSC oefening na het behalen van de basiscursus.


Stagebriefjes
Hoe het precies heet, weet Hildo niet maar na elke stage moet een deelnemer zijn handtekening zetten op een papier waarop de geschoten alpha's (5 punten), charlie's (3 punten) en delta's (1 punt) staan, tevens hoeveel er gemist zijn en natuurlijk de benodigde tijd. Na ondertekening krijgt de schutter het briefje uitgereikt. Nadien kan er dus niet meer over de uitslag gediscussieerd worden, u heeft uw handtekening immers gezet.
De uitslag - Welke plaats heeft Hildo behaald?
Hildo heeft meegedaan in de Productie Divisie en daarin zaten in totaal 34 deelnemers. Hildo is 28e geworden! Niet laatste worden was al mooi, maar met deze 28e plaats is hij bijzonder in zijn nopjes en best een beetje in jubelstemming!


13 december 2014. Nog even wat schieten op de terugreis
Vanuit Baexem rijdt Hildo langs Hoogeveen, en de schietbaan van de Vrijheid is nog open. Dat komt mooi uit! Eerst even een loempia ter plekke en dan kan ie de rest van de munitie die nog over was er nog even doorknallen want van schieten wordt ie nooit flauw. Gek he?
                        ___________________________________



17 december 2014. Oefenen double tap, etc.
'Om uw schietprestaties te verbeteren, staat u als eerste op de baan en gaat u er als laatste weer af',  een quote van supersnelle en goede sport- en demonstratieschutter Jerry Miculek. Als u hem nog niet kent: Youtube is handig. Of het waar is, betwijfelt Hildo want domweg knallen is niet voldoende. Ook de techniek van de schutter is van belang. Hildo is nog zoekende: de juiste houding, de juiste manier om het wapen vast te houden om er voor te zorgen dat de keep-korrel zo snel mogelijk weer op het doel komt zodat de weg vrij is voor een goed opvolgend schot. En zo zijn er nog meer aspecten waar hij in moet duiken.
De munitie
De munitie waar Hildo vanavond mee oefent, is een sortering die hij al had liggen. Met de LOS 123 grain Copper Plated Hollow Point kogels wil hij niet door omdat ze zijns inziens niet geschikt zijn voor de 125 Power Factor. Dit omdat ze erg diep gezet moeten worden. Ze moeten dus gewoon op. Als Hildo nieuwe kogels koopt worden dat, zoals zich het nu laat aanzien, de Alsa Pro 124 grain FMJ of de LOS 123 CPRN. In ieder geval moet er uiteindelijk één kruitlading, één kruitsoort en één kogel komen die rond een 130 Power Factor zouden moeten komen te liggen. Telkens allerlei componenten wisselen lijkt niet de weg tot succes.
Zelf gieten?
Hildo heeft zelf gegoten 9 mm kogels, maar die zijn niet toegestaan tijdens een IPSC wedstrijd. Het moeten full metal jacket of verkoperde kogels zijn. Maar met de hoeveelheid die Hildo momenteel schiet, ziet hij loden kogels ook niet zitten. De afzuiging op de schietbaan in Hoogeveen is niet best en op een loodvergiftiging zit hij niet te wachten. Dat is geen grapje, het gebeurt en in een extreem geval kunt u door loodvergiftiging zelfs het loodje leggen. Hildo heeft dit liever niet, zijn leven en gezondheid zijn zijn dierbaarste bezit.



20 december 2014. Een UpLULA!
Gemaakt door Maglula Ltd in Israel. Ze maken allerlei magazijnladers. Deze is voor alle 9 mm, .357, 10 mm, .40 en .45 patronen zodat u uw magazijnen eindeloos vol kunt blijven stoppen zonder zere vingers te krijgen. Snel magazijnen ontladen kan ook: door een speciaal lipje aan de achterkant kunt u de patronen razendsnel weer uitschuiven. Voor 45 single stack wordt overigens een 'align insert' aanbevolen. Een UpLULA is een van die dingen die u niet echt nodig hebt, maar die wel handig kunnen zijn.
Is het wat?
Het werkt zonder meer beter en sneller dan met de hand laden, maar... hoe handig het is in de praktijk van alledag? Gaat ie elke keer mee naar de baan of blijft ie uiteindelijk ongebruikt in de kast liggen? Het moet nog even blijken.
Hoe werkt ie?
Onderste foto. Hildo heeft in Photoshop de rand van het magazijn even oranje gemaakt, dan is het duidelijker. Het gaat erom dat u met een stalen 'loading lip' de veerdruk van het magazijn overwint door de UpLULA naar beneden te drukken als ie om het magazijn heen zit. Dan kunt u er haast van een afstandje een nieuwe patroon ingooien. Als u de UpLULA even loslaat glipt de 'loading lip' onder de net geplaatste patroon weg, opnieuw inknijpen, de patroon naar beneden drukken en weer een andere plaatsen. Al na een beetje oefening is de UpLULA sneller dan dat u nieuwe patronen kunt pakken. De eerste patroon dient u overigens wel met de hand te plaatsen. Dit om beschadiging van het magazijn te voorkomen.


28 december 2014. Schietkaart Rogers & Spencer
Ondanks de leeftijd van de revolver, schiet ie verrassend goed... maar ditmaal wat minder. Ligt niet aan de revolver, maar aan Hildo. Het is weer zo'n dag en het wil vandaag gewoon niet zo goed. Die 77 punten hadden er meer kunnen zijn maar gelukkig gaat het niet alleen om de punten, maar dat wist u vast al!

 BACK

 ---- Western wedstrijdkalendertje  ----

Zwartkruit wedstrijden worden vrijwel het gehele jaar door georganiseerd. Een klein gedeelte van deze evenementen, waar wat te doen is op welke data, ziet u in Hildo's wedstrijdkalendertje. Klik hier!