Hildo's zwartkruit (page 5)
Enthousiasme woekert voort, en Hildo gaat door!

 BACK   

Een Jubileum!

Het is nu ongeveer een half jaar geleden dat Hildo met het sportschieten is begonnen. Het mag, en moet, gezegd worden dat, na al die nog nagalmende knallen van het afgelopen half jaar, het schieten nog steeds leuk is. Het lijkt een eenvoudige bezigheid, en dat is het in principe ook, maar toch blijft het boeien. Waarom is een beetje onduidelijk maar gelukkig hoeft niet alles geanalyseerd te worden. Voor Hildo is het belangrijk dat het lekker knalt want dat is altijd leuk. Weet u nog van vroeger? Het cowboy en indiaantje spelen als kind? Het grote voordeel van volwassen zijn dat je nu met echte geweren en revolvers mag 'spelen', en zelfs een echte originele Stetson cowboyhoed op kunt zetten! Als u snoepjes of koekjes wilt hebben hoeft u het ook niet meer te vragen en u kunt zich er helemaal misselijk in eten. Dat is toch geweldig? Zit u in een depressieve bui? Geeft niets want als hij over is geniet u des te meer. Wie kan nu nog beweren dat volwassen zijn niet leuk is?

 

Colt Walker schutter... Action!

Hier de aardige eigenaar van de Colt Walker in actie. Hetzelfde wapen waar Hildo helemaal in het begin van zijn sportschiet carrière ook al een keer mee mocht schieten. Na ieder schot valt de hevel van het laadsysteem naar beneden door de terugslag, dat gebeurt bij meer voorladers. Na een schot eerst weer omhoog drukken, anders blokkeert de trommel. Wat zegt u? Klein revolvertje? Dat is de vertekening van de foto want het is met 40cm lengte een Dirty Harry wapen hoor!

 

2) Het percussiekapje is bezig de hoofdlading te ontsteken.

 

4) De revolver slaat omhoog en spetter nog wat na.

 

6) Een heel gelukkige zwartkruit schutter! Zie u de kaart? 25 meter! Jawel!

 

 

26e bezoek 2 juni 2006. CZ75 9 mm pistool

De meeste sportschutters hebben een voorkeur wat wapen betreft. Het is tamelijk eenvoudig op te delen in 3 categorieën. Geweer, pistool of revolver. Hildo denkt dat hij een revolver schutter is. Sommige mensen kunnen met een revolver wel, maar met een pistool geen goede resultaten boeken. Waaraan dat ligt, is vooralsnog onduidelijk, maar ook Hildo lijkt met een revolver beter te schieten. En dat is nou net waarom het schieten met het CZ pistool Hildo niet los laat. Waaraan ligt het nou dat hij slechter schiet met het pistool terwijl anderen met hetzelfde pistool wel overweg kunnen? Het is een uitdaging om het schotbeeld van het pistool te verbeteren, het moet kunnen. Hierboven ziet u nogmaals een pistool schietsessie. Valt tegen hè? Vindt Hildo ook. Latere schoten leken kleinere groepjes te vormen. Van een ervaren schutter hoorde Hildo, dat ie het best eerst vijf kogels verschieten kon voor echt te beginnen met schieten. Een wapen moet even inschieten (olie eruit en warm worden) net als de schutter zelf. Hoge hakken, als onder Hildo's cowboylaarzen, schijnen de stabiliteit en daarmee het schietresultaat negatief te beïnvloeden. Op sokken schoot Hildo evenwel weinig beter, maar hij kreeg wel koude voeten. Ditmaal rond de 30 patronen verschoten, meer heeft weinig zin want de resultaten worden er aan het eind alleen maar minder op vanwege de vermoeidheid. Hildo kan niet wachten tot volgende week want deze kaart moet beter.

357 Maximum

Aan het eind van de avond krijgt Hildo van een collega schutter nog een Smith & Wesson revolver voorgeschoteld. Of hij daar mee schieten wil, nou jawel hoor want de Smith & Wesson wordt geladen met .357 Maximum patronen, de overtreffende trap van de 357 Magnum. Van deze Super Power patroon had Hildo nog nooit gehoord. De huls is stukken langer dan de gewone .38 Special hulzen en ook langer dan de .357 Magnum en er zit een bijbehorende hoeveelheid extra kruit in. De Maximum patronen maken van deze zachtaardige .38 revolver een heel ander wapen. Leuk? Jazeker!

 

Musketkogels. Eindelijk een geweer met ballen!

Hildo heeft ze opgemeten en ze zijn 17 mm. De kogel rolt zo de loop in tot helemaal achterin de loop, en er ook zo weer uit als Hildo de loop naar beneden houdt. Nu moet het lukken. De linker bal is voor Betty, de .69 musket, en de rechter is een .45 bal die Hildo verschiet in de .44 grootkaliber voorlaad revolvers. In vergelijking met de musketkogel lijkt de grootkaliber revolver bal tamelijk... klein.

De gewichten van beide ballen lopen sterk uiteen. 138 grain voor de .44 en maar liefst 435 grain voor de 17 mm bal. Dat gaat terugslag geven!

Als Hildo een kogelgiettang aanschaft gaat hij voor 16.5 mm. Dit is wat makkelijker te gebruiken met een patch, ofwel een in smeermiddel gedrenkt lapje om de kogel die vervolgens tezamen de loop ingestampt worden met de pompstok. Vroeger werden geen patches gebruikt dus voorlopig moet het ook zonder kunnen.

 

Na de nodige uitleg mag Hildo het eens proberen met de Rolling Block. Waarom hou jij dat geweer zo raar vast Hildo? Nou, dat is mij zo geleerd door mijn instructeur. Elleboog op de heup voor extra steun dan wiebel je minder. John is van mening dat je met een militair geweer niet zo schiet. Uiteindelijk blijkt dat John beter schoot dan Hildo, maar dat doet Hildo's instructeur ook. Hmmm, misschien ook John's manier later maar een keer proberen of is het allemaal hopeloos en wordt Hildo nooit een goede schutter?

 

2) De 17 mm loden bal erachteraan in de 17.5 mm loop. Geen patch (lapje) voor een betere (gasdichte) afsluiting en minder loop slijtage want daarvoor is de kogel net iets te groot. Hildo wil niet het risico lopen dat de bal halverwege shocking klem komt te zitten tijdens het laden.

 

4) Pompstok erin om het hele spulletje goed aan te kunnen drukken. Als een gek op de kogel stampen is niet nodig, en zelfs ongewenst want daarmee verpulvert u de grove korrel van het kruit, heeft Hildo begrepen. Dat is fout want daarvan wordt het kruit sneller. Snel zwartkruit (lees: kleine korrel) wordt gebruikt in pistolen en revolvers met korte loop en is niet voor grote kalibers met lange lopen, waarschijnlijk omdat de gasdruk dan te snel te hoog oploopt en daarmee het wapen een (te) zware piekbelasting geeft. Langzaam branden moet het zodat de kogel over de gehele lengte van de lange loop rustig aan snelheid winnen kan.

Vergeet u niet de pompstok weer te verwijderen?

 

Knallen John!

Na het schieten met de Rolling Block is Betty, Hildo's gladloops musket, aan de beurt. Ziet u de vonk van de vuursteen? Evenwel weigerde het kruit in de pan ten enen male te ontsteken. Poging na poging na poging... om moedeloos van te worden. Hildo heeft alvast een serie nieuwe vuurstenen besteld, want deze is niet meer in al te beste staat. John heeft Hildo's Stetson maar opgezet. Past niet zo best in combinatie met oordoppen, maar vervult wel uitstekend de rol van vonkenvanger, mits diep genoeg over de ogen getrokken.

 

2) Het pankruit begint goed te branden en John zit te wachten tot de hoofdlading ook afgaat.

 

4) Het pankruit en de hoofdlading is nog bezig om op te branden maar de kogel is al onderweg.

 

6) Einde oefening.

 

John's schot met de musket, het rafelige gat, ziet u links bovenaan in de kaart. Hildo heeft met de musket de hele kaart gemist! Het valt ook niet mee, want de musket heeft alleen een korrel en geen keep.

Alvorens nieuwe schietpogingen te ondernemen zal er eerst een nieuwe vuursteen gemonteerd moeten worden. En nu maar weer afwachten wanneer ze binnen komen. Dat een zwartkruit schutter beter geen haastig type kan zijn, had Hildo u al een keer verteld?

 

Betty op de onderzoekstafel

Na het schieten met het Glock pistool heeft Hildo zich weer gestort op iets wat wel veel leuker is, maar ook verre van probleemloos. Het vonken van het vuursteenslot is alvast hopeloos. Hildo heeft nog geprobeerd de vuursteen te repareren, maar u ziet hoe dat afgelopen is...Knap! Na een gesprek met Leo Hemelrijk, wapenhandelaar te Amsterdam en zwartkruit specialist, was Hildo al wat wijzer. Ook een gammele vuursteen zou nog moeten vonken. Of de geharde laag op het aambeeld niet doorgesleten is? Er zitten diepe krassen in, dus Hildo denkt dat dit misschien wel eens een mede oorzaak van het ontstekingsprobleem kan zijn. Hildo's logica: Sla maar eens met een vuursteen tegen een klomp klei, wedden dat ie niet vonkt? Dus het omgekeerde zou waar kunnen zijn, hoe harder het aambeeld, hoe beter de vonk! Of ziet Hildo dat verkeerd?

 

Als u denkt dat dit een 150 jaar oude rioolpijp is, zit u ernaast. Het is de loop van Hildo's musket aan de binnenzijde op ongeveer 7cm diepte. Aaaarrgh!

Het lijkt allemaal roest, maar de loop is toch brandschoon en zit netjes in een goed merk wapenolie hoor.

 

Kogelstoter

Hildo's eigen bedenksel: Een niet olympische kogelstoter! Boor een gat midden door de loden bal en monteer de kogel vervolgens aan een M6 draadeind van 1 meter lengte. Nu kunt u de bal in de loop laten zakken en er zeker van zijn dat u hem er probleemloos weer uit krijgt.

De bal past makkelijk, maar doet ie dat ook met een patch? Hildo legt een rode zakdoek om de kogel en drukt hem weer de loop in. Het eerste stukje gaat het prima, dan gaat het zwaar. Gewoon doorduwen! Op een gegeven moment zit de kogel echt muurvast. Hildo heeft hem er met de nodige moeite weer uitgetrokken en u ziet duidelijk de schaafplekken op de kogel en een deuk er bovenin waar de zakdoek blijkbaar op de bal samen gefrommeld is. Er zit nu een gat in de zakdoek. Conclusie? De kogel liep wederom vast op ongeveer 15 cm diepte, dus tegen het uitstekende stuk metaal aan dat u kunt zien op de foto van de loop hier rechtsboven. Hildo denkt dat deze loop te hobbelig is om met patches te kunnen schieten, zelfs met een kleinere diameter kogel. Nou, dan maar zonder hoor!

Echt veel schieten met deze musket zal Hildo sowieso niet doen, af en toe een keer met niet te veel lading. Als de kaart überhaupt maar geraakt word is het al feest!

 

29e bezoek. 23 juni 2006

Hildo is een doorzettertje hoor! Wederom de 9mm CZ ter hand genomen. Het moet toch een keer lukken, met zweet en tranen, om een fatsoenlijk groepje te schieten? Wat Hildo er ditmaal van terecht bracht ziet u op de foto hiernaast. Wat er ook van het CZ pistool te zeggen is, niet dat er weinig patronen inpassen. Maar liefst 15 stuks passen er in het magazijn. Het is werkelijk ongelóóóflijk Jim! Dus schoot Hildo dit aantal in 1 keer door de kaart heen zonder het pistool te laten zakken of met zijn ogen te knipperen, nou ja, even knipperen mag anders drogen je ogen uit. Helaas hielp ook dit salvo niet om het groepje kogels dichterbij elkaar te krijgen. Het is frustrerend, snikt Hildo. Stom pistool! Snotterdesnot. Hildo geeft het op. Volgende week weer zwartkruit revolver schieten, da's veel leuker!

 

Make my day!

Hildo lijkt Dirty Harry wel maar dat is ie niet natuurlijk. Dirty Harry is niet meer dan een Hollywood creatie maar Hildo is echt! Wat houdt u nog tegen om met de schietsport te beginnen? 'Hartstikke leuk hoor'!, kraait Hildo. Het blijft natuurlijk eveneens leuk om wat actiefoto's te zien. Hier de Remington met 30 grain zwartkruit. Enne... ziet u Hildo's wijsvinger? Fout! U dient de trekker over te halen met het bovenste kootje van uw vinger, dan trekt u minder met het wapen als u de trekker overhaalt.

 

Boem! Nog een schot van een andere kant, genomen net na de mondingsvlam. Lijkt net vuurwerk! Mooi hè?

25e bezoek 26 mei 2006. .44 Colt 1847 Walker (klik foto groter)

Na een half jaartje schieten werd nogmaals de Colt Walker aangeboden om mee te schieten. Hildo is niet vies van een gigantische dreun dus... Graag!

De trommel van deze .44 voorlader zat weer stampvol kruit want de eigenaar houdt ook wel van wat actie. Maar liefst 60 grain zwartkruit zit achter de kogel van dit draagbare kanon en, neemt u dat maar van Hildo aan, dat is veel! Na met onderhand toch diverse wapens geschoten te hebben denkt Hildo dat hij nu ook een wat beter oordeel kan vellen over het schieten met deze revolver. Zoals met meer western revolvers lijkt Hildo's duim iets te kort om makkelijk de haan te spannen. Het wapen is zwaar, bijna het dubbele gewicht van een gewone revolver. Deze dik twee kilo zijn goed merkbaar, zowel tijdens het spannen als tijdens het richten met één hand, als u het niet gewend bent. Hildo's hand begon al snel te trillen tijdens het richten maar de lange 9 inch loop maakt veel goed. De trekker zelf gaat vrij zwaar maar dat is ook een kwestie van wennen. Ieder wapen schiet anders. De schiet resultaten waren buitengewoon. Van de drie schoten die Hildo afgevuurd heeft ging de eerste in de negen en de tweede in de tien! Hildo's mondhoeken gingen van oor tot oor! Het derde schot kwam wel in het midden terecht maar ruim beneden het zwarte gedeelte. Het wapen schiet uitstekend, maar Hildo meent dat de twee toptreffers meer geluk dan wijsheid zijn, zo'n beste schutter is Hildo nu ook weer niet. Tenzij Hildo in de loop van het volgende half jaar toch nog anders beslist, denkt hij nog steeds dat een Walker voor hem een prima eerste verlofplichtig wapen is want... een zwartkruit voorlaad revolver die groter is en harder dreunt dan deze? Die bestaat niet!

 

1) Richten, concentratie, bibber & tril...

 

3) 60 grain zwartkruit ontbrandt! Daar kan geen nitro tegenop!

 

5) Hoogste punt van de terugslag.

             _________________________________________________

 

Verder met Betty. Hildo's musket!

Betty?

U kent haar allemaal: Betty Boob. Hildo's musket heet daarom Betty Boem.

Da's logisch hè?

Trouwens... Zou ook u niet liever Betty heten dan Model 1777? Nou dan!

 

Musket reparatie

U had natuurlijk al een poosje zitten denken 'Hoe zit dat nou met Hildo's musket'?

Nou, het was even ter reparatie aangeboden, want het vuursteenslot bleef niet meer staan als het gespannen werd (Full Cock). De Half-Cock positie, halverwege aangetrokken is er een veiligheid ingebouwd waarbij er niet gevuurd kan worden, deed het van meet af aan al niet. Gelukkig kent Hildo een heel handige man. John Smeding is erkenninghouder, en mag aldus wapens van derden in bezit hebben, en hij repareert in zijn spaarzame vrije af en toe wel eens wat voor anderen. Niet alleen wapens maar ook antieke lederen voorwerpen worden onder handen genomen. Custom geweer kolven op maat gemaakt uit plakjes tropische boom, niets is hem te gek lijkt het en Hildo heeft met groeiende verbazing staan kijken hoe handig sommige mensen kunnen zijn. Hildo's gammele vuursteenslot was geen enkel probleem en het werkt voorlopig weer als ware het nieuw.

 

Musket kruit

Een goedkope kwaliteit (historisch verantwoord want vroeger was het vast niet beter) buskruit met een grote korrel voor gebruik in zwartkruit wapens met zeer grote kalibers en/of lange lopen. Boller is Duits voor kanon en het is prima te gebruiken voor een grootkaliber musket aldus wapenhandel Kuiper.

        _________________________________________________

 

27e bezoek 9 juni 2006 - Carl Gustav Rolling Block

John Smeding, de man die Hildo's musketslot repareerde, op bezoek bij Cassidy als gastschutter. Hij was benieuwd naar het functioneren van Hildo's musket en wilde Hildo zelfs wel een paar ronden laten knallen met zijn Rolling Block. De Rolling Block is een van origine Amerikaans ontwerp, ontwikkeld door wapen fabrikant Remington. John's geweer is Zweeds want het Rolling Block systeem is door diverse landen in licentie gebouwd. De Zweedse uitvoering staat te boek als een zeer goed gebouwde versie van uitmuntende Zweedse kwaliteit staal en dit exemplaar verkeert ook nog eens in topstaat. John kan het weten want hij heeft er verstand van. Het is een slanke enkelschots achterlader en er wordt geschoten met patronen. Het systeem is simpel, sterk en betrouwbaar en heeft mede daardoor een grote schare van liefhebbers. Bovendien, niet onbelangrijk in Hildo's ogen, ziet het geweer er appetijtelijk uit in deze lange driebands uitvoering. Als de financiën het toelaten, wil Hildo ooit ook wel een Rolling Block want het schiet inderdaad prima. John is fervent voorstander van Triple Seven kruit. Dit spul is 30% krachtiger dan regulier zwartkruit en verbrandt bovendien schoner. Hierboven ziet u een schot met 50 (volume) grains Triple Seven en het geweer lijkt efficiënt met het kruit om te gaan want vuur is er nauwelijks te zien, of ligt dat aan het gebruik van Triple Seven?

 

De beurt aan Hildo's Musket

1) 80 grain van het 'El Cheapo' zwartkruit erin. Destijds was de lading 4,5 gram, iets van 70 grain. Maar Hildo's kruit is net al te sterk en de kogel is tamelijk ondermaats dus echt hoge drukken zullen er niet opgebouwd worden.

 

3) Dan een propje papier zodat de bal goed tegen het kruit aan blijft zitten, want dat is van belang! In principe ging het vroeger, ten tijde van Napoleon, net zo..

 

5) Kruit in de pan. De foto is matig door te weinig licht. In de pan moet eigenlijk zeer snel kruit (zeer kleine korrels) want hoe sneller het verbrandt, hoe sneller het de hoofdlading in de loop kan ontsteken. Dat is beter, want hoe minder vertraging er zit tussen het overhalen van de trekker en het afgaan van het schot hoe beter het is voor de trefzekerheid. Hildo gebruikt hiervoor pistoolkruit want pankruit heeft hij niet. Later misschien nog eens een klein voorraadje pistoolkruit fijnstampen speciaal voor gebruik in de pan.

 

Betty zegt: Boem!!

1) Het vuursteenslot komt eindelijk in actie. Eindelijk een goede vonk en het vuur begint te komen.

 

3) Volledige ontsteking van het pankruit en het schot valt. John is vast hartstikke blij met de cowboyhoed die de ogen beschermt. Beetje veel kruit in de pan misschien?

 

5) Betty zet nog even door.

 

7) Het stukje papier dat bovenop de kogel zat, ziet u nog boven de baan vliegen

 

28e bezoek 16 Juni 2006. Glock 17,  9 mm pistool

Fotootje van het internet geplukt, want Hildo is vergeten om er zelf eentje te maken. Weer een reguliere schietavond, want met Hildo's musket wordt het eerst even niets.

Vandaag geschoten met dit pistool, een Glock, en daar had Hildo al eens iets over gelezen. Het betreft een product van Oostenrijkse makelij. Volgens Hildo maakt Glock alleen pistolen, ergens sinds de jaren 80, en nog bijzondere ook want alles wat maar van plastic zijn kan, is dat ook. Een lichtgewicht dus. De loop en de slede bovenop is wel gewoon van staal. Hoe het schiet? Gaat wel. Op de trekker zit een soort van miniatuurtrekker wat de veiligheid is. Bijzonder systeem. De trekker zelf moet een heel stuk aangetrokken worden voor het schot valt. Op dat moment lijkt het kleine trekkertje de vingertop te raken. Na een paar schoten een gevoelige (wijs-)vingertop. Dit heeft Hildo nog nooit gehad. Het schotbeeld was overigens nauwelijks beter dan met het 9 mm CZ pistool. Een Glock? Hildo loopt er niet warm voor, maar dat geldt eigenlijk voor alle pistolen waar Hildo tot nu toe mee geschoten heeft. Toch meer revolvermens waarschijnlijk?

 

Close-up van het aambeeld. De vuursteen heeft z'n sporen nagelaten. Dit ziet er niet goed uit, denkt Hildo. Misschien tijd voor reparatie en opnieuw harden of gewoon vervangen door een andere?

 

Hier de loop op een diepte van zo'n 15 cm. Ziet u het er uitstekende stuk ijzer in de loop? Hierop blijven soms zelfs de 17 mm kogels even haken tijdens het laden. Het is is niet, zoals u misschien zou denken, de loop die weggerot is maar de authentieke loop die nooit goed glad geweest is aan de binnenzijde. Anders zou het nooit zo naar binnen kunnen steken, denkt Hildo. Het is waarschinlijk een goedkoop en onnauwkeurig productieproces geweest, goed genoeg voor een koloniale musket in Afrika. Helemaal achterin de loop zit een erin geschroefde 'dop', de zogenaamde breechplug. Deze breechplug kon Hildo zien zitten met behulp van een zaklamp. Als de loop echt in een slechte staat zou verkeren, was de breechplug vast niet meer van glimmend metaal geweest, of was het glimmende olie?

 

Nauwkeurige inspectie van de kogel. Brilletje af, want dan ziet Hildo van dichtbij beter. Wat? u denkt dat Hildo boos is? Welnee, dit is zijn geconcentreerde blik. Als hij pissig is, ziet ie er heel anders uit.

 

Vanavond heeft Hildo een doosje, 50 stuks, en de 5 die nog over waren van de vorige keer, erdoorheen geknald. Of er 55 9mm gaatjes in de kaart zitten? Hildo raakt de tel kwijt. Oh? U vraagt zich af  of Hildo op een gegeven moment nog weet welk gaatje hij er net bij in geschoten heeft en welke er al in zat? Da's simpel hoor. men neme van die witte schilders afplaktape en u plakt aan de achterkant van de kaart de gaten dicht. U schiet opnieuw, en de gaatjes die nu open zijn heeft u er net ingeschoten. Scheelt kaarten kopen!

 

30e bezoek. 30 juni 2006

De Remington 1858 Army .44 voorlader er weer bij gepakt. Al een tijdje niet mee geschoten maar de routine is er nog hoor! In plaats van wedstrijden schieten zouden er ook best wedstrijden zwartkruit revolver laden gehouden kunnen worden want u bent even bezig. Niet dat Hildo zou winnen, maar vast spannend! Op de foto ziet u alles liggen wat u nodig heeft. Doosje met vet om de geladen trommel aan de voorkant dicht te smeren, ronde loden kogels, doosje met de messing percussiekapjes voor de ontsteking, buisjes met 30 grain zwartkruit en een mes om aan percussiekapjes e.d. te kunnen pulken als u, zoals Hildo, geen nagels heeft wegens dwangmatig bijtgedrag. De Remington deed het buitengewoon goed ditmaal. Tijdens de 18 schoten slecht 1 weigering omdat het percussiekapje afging maar de hoofdlading niet. Zwartkruit schiet toch wel erg mooi omdat het zijdezacht druk opbouwt en een typische heerlijk langgerekte zwartkruit dreun geeft. Mooi hoor! Dat Hildo verder weinig van zuiver schieten terechtbracht kan het plezier niet bederven. Wel zaten alle kogels in de kaart, en dat is toch ook al wat.

 BACK   

 ---- Western wedstrijdkalendertje  ----

Zwartkruit wedstrijden worden vrijwel het gehele jaar door georganiseerd. Een klein gedeelte van deze evenementen, waar wat te doen is op welke data, ziet u in Hildo's wedstrijdkalendertje. Klik hier!