Hildo's Zwartkruit (page 7)
Zoekend naar 'het beter schieten'!

 BACK   

8 september 2006. De Biker Handschoen

Het is grijpen naar grashalmen, maar daarvan wil Hildo niets horen. Na afgedroogd te zijn in het vuurgevecht tussen meneer P en Hildo, enkele weken geleden zoals u zich misschien nog zult kunnen herinneren, is Hildo naarstig op zoek naar 'Het Beter Schieten'. Waar de oplossing ligt is vooralsnog onduidelijk. Het trainen met gewichten bracht niet direct het resultaat waarop onze strompelende zwartkruit held gehoopt had, maar hij zet er voorlopig stug mee door. De twee afgelopen weken bleven de schietresultaten met de Dragoon matig dus er wordt omgezien naar een andere oplossing. Hildo had ze nog liggen van vroeger: De Biker Handschoen, het moffie in goed Nederlands of de shortie in het Amerikaans. Het mag duidelijk zijn dat een goede grip op de revolver is van het grootste belang is dus proberen. Na een trommel te hebben leeggeschoten bleek het niet geholpen te hebben. Ach gut!

Het Pow-Ex FFFG zwartkruit wat Hildo laatst aangeschaft had op het western weekend schiet overigens een stukje krachtiger dan het goedkope buskruit wat daarvoor gebruikt werd. De laadhevel valt nu af en toe na de terugslag naar beneden en dat was met het goedkope kruit niet het geval. Verder lijkt er in de schietresultaten geen verschil te zitten.

Na zes schoten met Jerommeke de Dragoon is er van de kaart niet veel meer te zien, en al helemaal niet omdat momenteel van de twee afzuigingen op de baan eentje is uitgevallen. De laatste tijd gaat Hildo wat later schieten zodat anderen er geen last van hebben want u snapt dat collega schutters hier niet echt vrolijk van worden. Hoest! Gelukkig is in goed overleg veel mogelijk.

 

29 september 2006. Klein kaliber salvo!

Een echt salvo was het niet want Hildo heeft met de klein kaliber Smith & Wesson revolver geschoten. Rustig en geconcentreerd, stuk voor stuk. Het resultaat is toch wat beter als bij de grootkaliber revolvers vindt Hildo, afgezien van de paar afzwaaiers links onderin de kaart. Waarom deze kleinkaliber beter schiet weet hij niet. De keep - korrel is wel wat duidelijker te zien dan bij Hildo's Dragoon. Misschien de volgende keer weer met de Colt Dragoon, en misschien ook wel niet want de kogels zijn op en Hildo zit te twijfelen of hij eerst gewoon een zakje nieuwe zal kopen of gelijk maar doorpakt en een kogelgiettang aanschaft.

 

7 oktober 2006. Een .457 kogelgiettang!

Het is zover, Hildo gaat ronde kogels gieten voor de Dragoon revolver. Hij heeft een Lee (aluminium) giettang in het kaliber .457 aangeschaft voor 42 Euro en er komen twee kogels tegelijk uit. De stalen uitvoering van RCBS, die langer schijnt mee te gaan, is twee keer zo duur dus dat maar even niet. Een zakje met 100 kogels kost 10 Euro dus u hoeft geen rekenwonder te zijn om te weten dat Hildo 420 kogels moet gieten om kiet te spelen. Elke kogel die daarna uit de giettang valt is winst. Hildo heeft nog een hele lading gratis nieuw daklood, vast wel 20 kilo, en laat dat nu net goed zijn om de zachte kogels te gieten die perfect zijn voor zwartkruit gebruik. Een mooie elektrische gietoven met thermostaat is tamelijk duur, ruim over de 100 Euro, dus gaat Hildo het op de ouderwetse manier proberen. In een pannetje op een paar bakstenen met een houtvuurtje er onder. Kost verder niets dus. Benieuwd of dit lukt? Hildo ook! De theorie kent hij al. Zie hier beneden.

Bij de groene pijlen zitten een plaat met een soort trechtertjes. Het gesmolten lood dient daarin gegoten te worden. De tang moet voorverwarmd zijn, poosje in het gesmolten lood houden, zodat de kogels niet stollen voordat het lood goed in de mal gevloeid is. Gewoon lekker doorgieten en de tang blijft op temperatuur.

Nadat het lood gestold is met een ferme tik de zwarte schuif openslaan. Daarmee snijdt u de kogel aan de bovenzijde precies af.

Tang openen en de kogels eruit schudden of kloppen en op een zachte doek laten vallen zodat het nog hete en zachte lood niet vervormt en de kogel perfect rond blijft.

Belangrijk: In verband met de knap giftige looddampen nooit binnen gieten en altijd zo staan dat de looddampen van u wegwaaien. Ook belangrijk is onreinheden die naar boven komen drijven van het lood af te scheppen, vooral van toepassing op gebruikt lood. Het laten bovendrijven van de ongewenste rommel wordt fluxen genoemd. Naar het schijnt zijn verschillende middeltjes hiervoor te gebruiken. U kunt duur Flux kopen, goedkope bijenwas erin gooien of ook wel een kaars erin dopen. Hildo gaat voor de kaars want hij heeft hij nog wel eentje liggen.

Zo. Dit is de theorie van het kogels gieten. Of de praktijk net zo makkelijk is zal Hildo binnenkort aan den lijve ondervinden.

 

C) De soeppan is OK! Met een passend deksel erop en een goed vuurtje gaat het smelten zowaar tamelijk vlot.

 

E) De drab die van het lood geschept wordt lijkt een kurkdroge bladerige substantie. Hier is niets van te gieten. Verbrand / geoxideerd lood?

 

G) Vervolgens slaat u de schuif open en de bovenkant van de kogel wordt afgesneden. Het stollen van de kogel is een kwestie van seconden dus u kunt rap doorwerken. U kunt ook beter geen pauze nemen want dan koelt uw giettang af.

 

I) Het resultaat! Twee hoogglans schitterende zilveren, vampier geschikte, kogels. Zijn ze niet fantastisch?

 

K) Tussenstand. Het resultaat lijkt verbluffend... lijkt...

 

L) Aan het einde van de gietsessie heeft Hildo zo'n 350 kogels gegoten. Genoeg voor maandenlang schietplezier. Toch blijkt niet alles halleluja want niet alle kogels zijn even goed gelukt. Gelukkig kunnen die later probleemloos weer omgesmolten worden voor de volgende poging om perfecte ballen te produceren.

 

20 oktober 2006. Revolver zwartkruit wedstrijd

1ste wedstrijdkaart: 74 punten.

Hildo's niet omkoopbare instructeur telt hier de punten die Hildo heeft behaald in de klasse zwartkruit voorlaad revolver met Jerommeke de Dragoon, en jawel, geladen met door Hildo zelf gegoten kogels! 'En ze schieten net zo goed als die u in de winkel koopt hoor!', beweert Hildo. U moet namelijk weten dat binnen S.V. Cassidy, Hildo's schietclub, een aantal wedstrijden gaande zijn. Mensen met vergelijkbare wapens strijden hier om de eer, en mogelijk zelfs een piepklein prijsje. Hildo schiet uiteraard in de categorie zwartkruit revolver. Deelnemers aan deze wedstrijden dienen over de loop van een jaar een aantal schietkaarten in te leveren die gemarkeerd worden als officiële wedstrijdkaart voordat men de baan opgaat. Daarna dient er 12 maal op geschoten te worden en de 10 hoogste treffers worden bij elkaar opgeteld. De wedstrijd eindigt aan het eind van december 2006. Hildo is er tamelijk laat mee begonnen dus moet hij nog even flink knallen voor het eind van dit jaar om op tijd klaar te zijn. Uiterste concentratie, rustig aan en een zo goed mogelijke ademtechniek ondanks verstikkende rookwolken. De kaart liet uiteindelijk een score van 74 punten zien en Hildo is daarmee best wel in zijn nopjes want over het algemeen liggen de scores toch wat lager. Volgende week weer!.

 

10 november 2006. De beste score... maar het is de oefenkaart!

Vorige week was Hildo bezig om een paar nieuwe leden in te wijden in de geheimen van het zwartkruit schieten met Jerommeke de Dragoon. Alles kwam voorbij tijdens de lessen; Schieten, laden en uiteraard veiligheid. Niets wordt overhaast want haast is fout op de schietbaan en bovendien... een zwartkruitschutter heeft nooit haast, nietwaar? Het schieten van Hildo zelf schoot er zelfs bij in maar dat geeft niet want er komt vanzelf een nieuwe schietavond. Dit keer was het weer zover. Hildo neemt de laatste tijd twee schietkaarten mee naar de baan. De eerste is voor 6 schoten om op te warmen, de tweede is voor de 12 schoten van de zwartkruit wedstrijd. Hier boven ziet u de oefenkaart. Alles zes in het zwart! Joepie want dit is de beste serie die Hildo ooit geschoten heeft met Jerommeke. Dit belooft wat! Dan tijd voor de wedstrijdkaart.

U ziet hem hieronder.

10 november 2006. 3de wedstrijdkaart: 70 punten

De rode gaten zijn de eerste zes, de gele de tweede trommel.

Het fantastische resultaat van de oefenkaart herhaalde zich niet, da's duidelijk, maar met 70 punten toch een lagere score dan de vorige twee wedstrijdkaarten. Hildo had het gevoel dat wanneer Jerommeke warm is, de kogels wat makkelijker uit de loop vliegen en wat hoger in de kaart terecht komen. Misschien ook wel niet en was het gewoon toeval dat de meeste gaten nogal hoog zitten. Voortaan zal Hildo al direct de 12 gaten in de wedstrijdkaart schieten. Misschien dat de scores dan hoger zullen uitvallen. Een medeschutter vertelde Hildo dat het jaren kan duren voordat de schietresultaten echt omhoog gaan. Hildo geeft niet op!

 

17 november 2006. 4e wedstrijdkaart: 73 punten

De rode gaten zijn de eerste zes, de gele de tweede trommel.

In eerste instantie leek het een aardige score te worden maar Hildo bleef toch alweer bij 73 punten hangen. Dat kan natuurlijk beter, of toch niet? Ligt het aan het wapen of ligt het aan Hildo omdat hij gewoon een prutschutter is? 'Da's nietwaar!', protesteert Hildo met rollende ogen. 'Ik ben in ieder geval een gemiddelde schutter hoor, als je dat maar weet'!

Tuurlijk Hildo, tuurlijk.

 

8 december 2006. 7e wedstrijdkaart: 55 punten

Het lijkt niet goed te gaan met Hildo's sportieve prestaties op de schietbaan. Een kogel heeft de kaart zelfs helemaal niet geraakt, en Hildo schaamt zich diep. Het moet gezegd dat er een kilo nieuw kruit is aangeschaft. Deze nieuwe pot identiek goedkoop kruit is volledig anders dan de oude pot. Qua volume identiek maar het kruit kan veel verder samen geperst worden wanneer het eenmaal in de trommel van de revolver zit. De kogel zit zelfs behoorlijk diep in de kamer. Hildo weegt zijn kruit niet meer maar haalt gewoon het heveltje van de kruitmolen over om telkens een lading voor een schot af te meten. Het was aldoor iets van 50 grain dacht Hildo, maar weet het niet zeker. Per volume afgifte weegt het nieuwe FFFG kruit 47.6 grain, het harder schietende FFFG Pow-Ex kruit slechts 46 grain en het grove FG type (grove korrel) musketkruit 48.4 grain.

Ook heeft Hildo ditmaal, voor de eerste keer, zonder boter op de kogel geschoten. Het afsmeren van de trommel deed Hildo voor de veiligheid maar het ongewenst afgaan van verschillende ladingen tegelijkertijd lijkt meer te liggen aan het afvallen van percussiekapjes, en daar hebben Colt type revolvers (zoals Hildo's Dragoon) weinig last van omdat er door het doordachte design voor de percussiekapjes geen ruimte is om eraf te vallen. Misschien dat door gebrek aan smering en ophoping van hardere kruitresten in de loop het schietresultaat nadelig werd beïnvloed. In totaal heeft Hildo deze avond 24 schoten afgevuurd en tijdens de laatste zes begon het wapen merkbaar zwaarder te draaien en de haan was moeilijker te spannen. De loop werd na zes schoten zo heet dat die haast niet meer vast te houden was. Volgende keer schiet Hildo weer met boter om de kruitresten in de koop lekker smeuïg te houden.

Hildo's windbuks!

Samen met de Dragoon ging voor de eerste keer deze 4.5mm luchtbuks, een Slavia 630, mee naar de schietbaan. Ruim 30 jaar geleden werd dit wapen gezien als een krachtige luchtbuks, maar de tijden zijn veranderd en het is niet te vergelijken met moderne high power luchtgeweren. Toch benieuwd wat deze oudere buks klaarmaakt op de 25 meter baan? Hildo wel! Dit luchtgeweer is gemaakt in het voormalige Tsjechoslowakije en Hildo kreeg hem van zijn vader rond zijn 12e levensjaar. Destijds, Hildo weet het nog precies, was het best een duur ding want Hildo's vader legde bij het intussen niet meer bestaande Groninger Jagershuis maar liefst 150 guldens op de toonbank. Dat was destijds veel geld en Hildo heeft al die jaren met regelmaat het wapen voorzien van een drupje olie. Het verkeerd nog steeds in zeer goede staat en ondanks dat het meer dan 30 jaar oud is schiet het zelfs op een afstand van 25 meter nog verassend goed. Ziet u de foto hier beneden maar eens. Links bovenin het zwart en het diabolo kogeltje komt ongeveer in het midden uit want het geweer heeft wel een kleine afwijking. Later nog eens weer proberen als Hildo een nieuw doosje kogeltjes heeft. Hildo is zijn pa, die al bijna 20 jaar geleden overleden is, nog altijd dankbaar voor dit geweer! Had Hildo u al een keer verteld dat deze buks nooit weer weggaat? U weet nu waarom.

De rode gaten zijn van de Dragoon revolver, de groene van de luchtbuks. Even weten dat je links bovenin het zwart moet richten en je schiet ze met de buks allemaal in het zwart. No Problemo. Zo'n groepering lukt Hildo met de Dragoon niet!

 

6 oktober 2006. .357 Magnum model Colt 1873 SAA

Jawel, deze Single Action Army is een echt cowboy type revolver! In deze, niet geheel authentieke, replica wordt echter modern nitrokruit verschoten. Een.357 Magnum behoord tot de mogelijkheden maar omdat het een wapen van de club is schoot Hildo met veel rustiger .38 special patronen. Schieten doet deze revolver prima, het is niet erg zwaar, geeft weinig terugslag, knalt niet zo hard, en ligt goed in de hand. Uitstekend dus... zou u denken als u Hildo niet zo goed zou kennen. Hildo houdt van gigantische revolvers, de grote Boem en lange lopen. Dat betekend dat hij met deze Colt replica en de tam schietende .38 special munitie niet goed is bedeeld. Het wapen week iets af, dat ziet u aan het schotbeeld, maar de groepering is waar het om gaat dus Hildo heeft het scheef staande vizier niet bijgesteld. Voor zijn doen niet onaardig dus het wapen op zich is best okay hoor!

Het schotbeeld met de Colt 1873 SAA laat een aardige groepering zien, voor Hildo's doen dan. Het hele doosje van 50 stuks is er doorgegaan. Zoveel patronen verschieten komt de nauwkeurigheid uiteindelijk niet ten goede want de vermoeidheid gaat een rol spelen, zelfs bij dit relatief weinig wegende wapen.

 

De kogelgietende mensch

A) 15 oktober 2006. De praktijk van het... kogels gieten!

De benodigdheden om zelf kogels te gieten zijn minimaal. Lood, giettang, oven, hout, juslepel en een pot. De oven was in een paar minuten klaar, en stukken goedkoper dan een elektrische gietoven. Een blik bami, waarvan de inhoud net nog genuttigd was voor de avondmaaltijd, werd gekozen als smeltpot. Hildo kan u nu al wel verklappen dat een bamiblik niet echt geschikt is. Het lood wilde niet/nauwelijks smelten. Waarschijnlijk door de beperkte oppervlakte die blootgesteld staat aan het vuur. Bamiblik is afgekeurd!

 

B) Poging twee om het lood te laten smelten met een oude soeppan.

 

D) Het lood is gesmolten. Het valt Hildo op dat er zich een soort van drab vormt bovenop het gesmolten lood. Dit schuift hij aan de kant met de juslepel. Daaronder zit prachtig zilverkleurig glimmend fris lood. Perfect om te gieten lijkt het. Fluxen, om de onreinheden in het lood eruit te krijgen, heeft Hildo overigens tijdens het hele gietproces niet gedaan. Het leek niet nodig want telkens vormde zich vanzelf een nieuw laagje drab bovenop het gesmolten lood wat Hildo vervolgens weer weg schepte alvorens verder te gaan met gieten.

 

F) Het gieten in volle gang. Het lijkt simpel, en dat is het ook. U neemt een schep lood en giet het grofweg bovenop de giettang. Het lood loopt naar binnen en de twee kogels binnenin de giettang zijn een feit. Hildo heeft voordat het gieten begon zijn tang een poosje naast het vuur op gloeiende houtskool gehad om de tang op temperatuur te krijgen. Belangrijk, want het lood moet goed in de mal kunnen vloeien alvorens te stollen.

 

H) De schuif is opengeslagen en de kogel afgesneden van de gietopening. Het teveel aan lood wat over de giettang gelopen is hecht niet en valt er gemakkelijk weer af. De tang blijft brandschoon.

 

J) Het gaat lekker en boven verwachting goed. De hoeveelheid vuur is belangrijk, als het niet hard genoeg gaat begint het lood te stollen. Paar stukken hout erbij, even wachten, en dan gaat het weer. Hildo let ondertussen wel goed op dat ie met z'n hoofd uit de giftige looddampen blijft, desondanks had ie hoofdpijn na afloop. Gewoon van de concentratie hoor!, aldus Hildo.

 

M) Een voorbeeld van typisch mislukte kogels. De beide helften van de kogelgiettang sloten hier niet goed op elkaar aan. Van de 350 kogels die gegoten zijn kunnen in ieder geval 50 als volledig mislukt beschouwd worden. Als Hildo de volgende keer weer gaat gieten zal hij de kogeltang smeren met kogelvet (brand niet in en laat geen resten na, zodat de tang makkelijker goed te sluiten is. Dit stond ook in de gebruiksaanwijzing, maar als je die van tevoren niet leest...

Geen vet smeren in de mal zelf waar de kogelgegoten wordt, dan schijnt niet te werken. Ook het scharnierpunt van de tang begon wat te wiebelen. Volgende keer een tangetje erbij om de moer af en toe te controleren zodat op het scharnierpunt tijdens het gieten geen speling ontstaat en altijd goed checken of de tang echt goed dicht is. Verder? Verder niets. Gieten kan iedereen, zelfs Hildo!.

 

27 oktober 2006. Rogers & Spencer Single Action Army .44

(klik hier voor meer details)

Een gedeelte van de geschiedenis achter de Rogers & Spencer revolver heeft Hildo al eens geschreven in februari van dit jaar, toen hij met een replica van deze zwartkruit voorlader geschoten heeft. Het verhaal krijgt nu een enigszins andere wending, of in ieder geval een diepere betekenis sinds Hildo nu zelf sinds een week deze originele Rogers & Spencer bezit, een relatief vroege zelfs gezien het serienummer 1543. Gefeliciteerd Hildo! Dank u wel hoor! Er is het een en ander te vertellen over dit wapen en, mocht u een verzamelaar van antieke wapens zijn... Hildo raadt u aan om niet op de link naar de bladzijde te klikken waar u alle informatie over Hildo's Rogers & Spencer vindt, voor u het weet zit u straks met afschuw vervult achter uw monitor en houdt u er misschien nog een slapeloze nacht aan over ook.

Hoe schiet deze originele Rogers & Spencer?

Hildo had, vol verwachting, het wapen mee genomen maar de percussiekapjes die hij heeft blijken niet te passen. Getverderrie zeg, mompelde Hildo nog. Misschien zijn er passende kapjes te koop, of anders andere schoorsteentjes. Of misschien kunnen de schoorsteentjes iets worden aangepast. Hoe dan ook, er moest wel geschoten worden vanwege de zwartkruit wedstrijd, dus de Dragoon er weer bij gepakt. Stampvol met 53 grain kruit voor de lekkere dreun heeft Hildo zijn uiterste best gedaan.

Heeft hij er wat van gebakken? Zie de kaart hieronder!

27 oktober. 2e wedstrijdkaart: 74 punten

Hildo stond nog een beetje wiebelig op de beentjes want hij voelde zich niet echt lekker. Het gaat rond naar het schijnt. Toch weer 74 punten, net als vorige week. De Dragoon weigerde weer verscheidene malen en dat komt de concentratie niet ten goede. Wat meer afzwaaiers maar de twee tienen maken veel goed. Of is die in het midden een 11? De twee laagste, de twee en de drie, tellen in ieder geval niet mee voor de score. Hildo's instructeur was er deze week even niet en Hildo heeft de kaart zolang maar even mee genomen naar huis. Dan kan Hildo's instructeur volgende week de officiële uitslag van deze schietsessie bekend maken.

 

Wat heeft Hildo hier in zijn handen? Een ouwe musket? Waarom staat je hoofd er niet op? Vertel, vertel!

'Als m'n hoofd er niet op staat, herkennen mensen me niet', meent Hildo. 'Want als eigenaar van deze musket sta je natuurlijk wel mooi voor aap'.

Hoe bedoel je?

'Nou, hij ziet er... niet zo best uit'.

Waarom koop je dat ding dan?

'Dat ging per ongeluk!'

Per ongeluk? Hmmm... vast wel. En wat nu dan?

'Ik ga 'm opblazen in de badkamer'.

Ehh....

Meer weten over hoe Hildo een musket naar Blackpowder Heaven helpt?

Klik hier.

 

1 december 2006. 5e wedstrijdkaart: 49 punten

Hildo heeft twee schietkaarten volgeschoten deze avond. Inhaalwedstrijdje want vorige week kwam het er even niet van. Dat net toevallig Lt. Walker met z'n Colt Walker op de baan stond maakte Hildo's score er niet beter op. Wat is er mooier dan twee grote zwartkruit revolvers die tegelijk leeggeschoten worden? Tijdens Hildo's laatste schot was de kaart niet eens meer te zien! Hoest! U ziet 11 gaten in de kaart want tijdens de eerste zes heeft Hildo de kaart een keer gemist.

 

1 december 2006 6e wedstrijdkaart: 57 punten

Beroerde score. Ondanks een grotere concentratie lukte het ook ditmaal niet meer. De eerste kaart gaat het best, later wordt het minder, waarschijnlijk door vermoeidheid. Volgende keer vast beter!

 

 BACK   

 ---- Western wedstrijdkalendertje  ----

Zwartkruit wedstrijden worden vrijwel het gehele jaar door georganiseerd. Een klein gedeelte van deze evenementen, waar wat te doen is op welke data, ziet u in Hildo's wedstrijdkalendertje. Klik hier!