4 Januari 2006

Nausicaa, de vreselijk mooie blauwe Betta Splendens die Hildo al een jaar heeft, is verdwenen. Hildo begrijpt er geen klap van. Houdini zou nog niet uit Hildo's aquarium kunnen ontsnappen en Nausicaa al helemaal niet want er zit een deksel bovenop. Hildo zal later nog even beter zoeken, maar hij vreest alvast het ergste. Waarschijnlijk zal er binnenkort een nieuwe mannetjes Betta Splendens in Hildo's bak rondzwemmen, 'maar vast niet zo'n mooie', denkt Hildo somber. Voor zijn weduwe, Penelopeia II, is het alleen zijn vast niet leuk  Hildo wil alleen maar gelukkige visjes, dus dit weekend maar even naar de aquariumzaak. Intussen Nausicaa nog even zien op te duikelen, want dooie vissen in het aquarium laten liggen is niet goed voor de waterwaardes. Afgelopen weekend heeft Hildo dik 30% van het aquariumwater ververst. Dit gebeurt op regelmatige basis, maar ditmaal was op de teststrook nitriet (NO2) te zien, 1 mg/l, en het nitraat (NO3) zat op 25 mg/l. Nitriet mag nooit meetbaar zijn met een reguliere testset en Hildo wil het nitraat rond de 10 houden. Dus water ververst, zoals hierboven vermeld, en de volgende dag weer getest. Wie schetst Hildo's verbazing toen bleek dat deze waarden ongewijzigd waren! Da's vreemd, maar vooral onverklaarbaar. Dit weekend gaat Hildo wederom een gedeelte van het water verversen, maar eerst een losse NO2 en NO3 testset van Sera aanschaffen. De 5-1 testroken van Tetra zijn onbetrouwbaar en de losse testsets van Tetra waar Hildo een complete testkoffer van heeft, blinken ook niet uit in precisie volgens een vergelijkend warenonderzoek naar aquarium watertest sets. Hildo wil exact weten waar hij aan toe is en het merk Sera kwam als beste uit de bus. Alleen het beste voor Hildo's visjes! In het probleem van de baardalg moet Hildo zich ook eens verdiepen want het lijkt langzamerhand de verkeerde kant uit te gaan en met baardalg moet je niet te lang wachten schijnt het.

7 Januari 2006. Penelopeia II ook al in filter!

Nadat de pomp verwijderd was en Nausicaa dood gevonden was, was Hildo Penelopeia II ook ineens kwijt. 'Het zal toch niet...', dacht Hildo, en keek maar even voor de zekerheid in het Juwel filterhuis. De arme vis heeft hier twee dagen lang vertoefd voordat Hildo op het idee kwam dat zijn verdwenen vis wel eens in het filter zou kunnen zitten. Gelukkig erboven en niet eronder, want dan had ook Penelopeia II het niet overleefd!

Close-up van stukje afgesneden filter wat Hildo nu in het in het gat van het filterhuis propt. Zo wordt voorkomen dat er een vis in een onbewaakt ogenblik naar binnen zwemt wanneer de pomp verwijderd is.

14 Januari 2006. PH Tester

Kijk eens wat Hildo gekocht heeft! Een echte elektronische PH tester! Verschrikkelijk in de aanbieding bij Frits Kuiper en voor maar 30 Euro kon Hildo 'm niet laten liggen. Mooi hè? Kan Hildo nog meer testen. Hij heeft ook al een nitriet en nitraat testset van Sera erbij aangeschaft. Een fosfaat testset van hetzelfde merk had Hildo al. Voorbij zijn de dagen van de Tetra testsets, Sera is beter volgens een laboratoriumman, dus Sera moest Hildo hebben. Intussen krijgt Hildo steeds meer een punthoofd van het water testen en hij meent dat hij binnenkort mogelijk professionele hulp nodig zal hebben om hem van zijn testpsychose af te helpen.

De Milwaukee PH600 PH tester is voorzien van iets wat lijkt op een LED, maar er komt geen licht uit. Het werkt op 3 AA batterijen en heeft, volgens de bijbehorende beschrijving, een levensduur van 700 uur. Het apparaat is geijkt, maar ook zelf af te stellen d.m.v. een verzonken schroefje op de achterzijde. Hildo werd verteld dat u als ijkvloeistof bijvoorbeeld Spa Rood kunt aanschaffen, want dat heeft een PH van 7.0, en de PH-waarde staat bovendien op het flesje vermeld. Let wel op! Spa rood is niet rood van kleur, maar gewoon doorzichtig! Hildo stond al bij de kassa met een rood flesje Spa, en dat was niet de goeie, het is maar dat u het weet!

14 januari 2006. Betta eieren

Er gebeurt wel wat in Hildo's aquarium de laatste tijd, nietwaar? Hier bijvoorbeeld, en Hildo had het nog nooit gezien... de Betta omhelzing tussen mannetje en vrouwtje, en dat wel drie of vier keer achter elkaar. Tjonge. Nou niet zeggen dat u het niet goed kunt zien, goeie foto's maken van visjes valt lang niet mee hoor! Penelopeia II liet telkens een serie eieren gaan en dat die lekker zijn, wordt bewezen door de aanwezigheid van de andere vissen. Met name de Platy's zitten er met de snuit bovenop. Geen enkel ei is ontsnapt aan de kaken van de wachtende meute. Beter zo als een bak vol Betta's.

22 maart 2006. (klik foto groter)

Het is alweer een poosje geleden dat Hildo voor het laatst iets van zijn aquarium heeft laten zien, dus hier is ie! Zo mooi was ie in tijden niet en Hildo is dan ook dik tevreden. Een aquarium leeft en blijft nooit gelijk, dat houdt het leuk. Er is in principe weinig schokkends voorgevallen, of het moet de dood van een Platy zijn. Het visje hing een beetje stil in het water, inmiddels heeft Hildo genoeg geleerd om te weten dat zo'n visje het meestal niet overleeft.

De laatste aanschaf op plantengebied zijn wat eikenbladvarens geweest. En wat een verschrikkelijk leuke en makkelijk plant is dat zeg. Het drijft bovenop het water en geeft een diffuus licht. Mooi voor visjes die niet van direct TL-licht houden. Past u wel op met eikenbladvaren? De plantjes groeien tamelijk snel en voor u het weet, heeft u onvoldoende licht voor de rest van de planten op de bodem van de bak. Als het te groot wordt, gewoon eruit halen en weggooien. Bij Hildo zijn telkens weer kleine eikenbladvarentjes zonder dat hij er iets voor hoeft te doen, en zo gaat het prima want de kleintjes worden vanzelf weer groot, enz. enz. Helemaal links voorin Hildo's aquarium staat al een hele tijd een mooi plantje die het uitstekend deed. Plotsklaps was ie bijna helemaal dood, dat was even schrikken!. Te weinig licht door de eikenbladvaren. En het doodgaan gaat sneller dan u misschien denkt hoor! Het plantje is nu alweer weken bezig om weer bij te trekken, maar het gaat moeizaam. Misschien duurt het nog wel maanden voordat het weer in goede conditie is. Eveneens nieuw is de Valisneria met zeer lange bladen die er uit zien als stroken breed gras. Erg decoratief bewegend in de stroming van het water en ze doen het uitstekend. Als de bladen te lang worden, kunt u ze gewoon afknippen. Eveneens een uitstekend groeiende plant is de rechts in het midden staande 'wokkel' Valisneria. Deze heeft gedraaid blad en blijft het onvermoeibaar goed doen, en dat is lang niet met alle planten het geval weet Hildo uit eigen ervaring.

4 april 2006. Bernhard (klik foto groter)

Eindelijk een messcherpe foto van een Synodontis Aterrimus, en in dit geval Bernhard. Het is veruit de grootste vis in Hildo's aquarium en heeft een indrukwekkend grote brede kop. Claus, de andere Synodontis, laat zich weinig meer zien want Bernhard is behalve fysiek wat groter ook duidelijk dominant sinds de vissen volwassen zijn. Het houtblok dat speciaal voor Claus is aangeschaft, brengt jammer genoeg niet het gehoopte resultaat. Claus zit nog steeds verstopt in een hoekje achter het linker houtblok. Hildo gooit altijd speciaal voor Claus wat voer op zijn plekje, want door de bak zwemmen doet deze meerval nauwelijks en verhongeren moet het diertje natuurlijk niet. Hildo koopt in ieder geval nooit weer twee Synodontissen want dat blijkt toch niet goed te gaan, hoewel het hem destijds door het aquariumhuis Appingedam anders is verteld. En helaas was dat niet de enige inschattingsfout van deze mensen. Hildo zit er nu in ieder geval mooi mee want hij vindt het best zielig voor Claus.

26 april 2006. Slachtoffers & nieuwe inwoners

Vorige week spotte Hildo een doelloos rondzwemmende roodkopzalm. Buitelend door het water, ondersteboven, dan weer rechtop. Dit is een slecht teken weet Hildo, het zijn de laatste spastische bewegingen van een stervende vis. De ongelukkige vis is uit het water gehaald en doeltreffend uit zijn lijden verlost. Met een scherp mes en een snelle haal heeft Hildo de kop van de romp gescheiden terwijl het dier in de gootsteen lag. Vindt u dat brutaal of gewelddadig? Hildo meent dat dit de meest diervriendelijke manier is om euthanasie op een vis te plegen. Tijd om pijn te lijden heeft het dier niet, en daar gaat het om. De vis in het aquarium dood laten gaan is een optie, maar het is goed mogelijk dat het niet weer te vinden is en een wegrottende vis is vast geen goed recept voor goed aquarium water en een gezond visbestand. Van de zes oorspronkelijke roodkopjes zijn er nu nog 4 over en dat is te weinig want het is een scholenvis. Hildo heeft er 4 nieuwe bij aangeschaft zodat het roodkopbestand nu op 8 ligt. Dat moet voldoende zijn voor gelukkige roodkopjes. U ziet alle 8 op de foto hierboven, inclusief een verdwaalde Tetra en Bernhard die van onder z'n houtblok in de lens tuurt. Vandaag dreef er alweer een vis bovenin het water. Een Neon Tetra ditmaal. Einde verhaal ook voor dit visje. Is het normaal dat er zoveel visjes doodgaan? Hildo weet het niet. Het is wel zo dat als een visje het begeeft, de andere vrolijk verder rondzwemmen. Als er echt iets niet in orde zou zijn met het aquarium zelf dan zouden er meer vissen, eventueel van de gelijke soort, problemen moeten hebben. Dat is echter nooit het geval. Hildo wijt het voorlopig aan een natuurlijke gang van zaken. Toch blijft het knagen... vier vissen: de beide Betta Splendens, een Roodkop en een Tetra allemaal in een enkele maand dood? Iets mis of is het gewoon pech?

12 juni 2006. My name is Slak, Punt Slak.

En als Hildo het over slakken heeft bedoelt hij Melanoides Planorbis, beter bekend als de Puntslak. In zijn aquarium zitten er rijkelijk veel, en eigenlijk al direct van het begin af aan. Een kort onderzoek op het internet vertelde al wat meer. De Puntslak is niet vervelend of lastig maar, net als in uw tuin achter het huis, een nuttig diertje dat rommel opruimt. De Puntslak houdt er ook van om, al zoekend naar voedsel, een beetje door de bodem heen te graven en daarmee werken ze de humus de bodem in. Zo, zo. Aardig beestje dus. Gelukkig hoeft ook u geen losse Puntslakken aan te schaffen want u krijgt ze meestal automatisch doordat er wel wat mee komen op aquariumplanten die u aanschaft. Ze zijn levendbarend en vermeerderen zichzelf zonder dat u er wat voor hoeft te doen. Hildo heeft ze van piepklein tot volledig uitgegroeid in zijn aquarium, zoals u op de bovenste foto kunt zien. Bij het schoonmaken van het filter komen er altijd een paar mee naar buiten.

De blauwalg die u op de foto's ziet is altijd aanwezig, soms wat minder, soms wat meer. De bodem van het aquarium en de planten blijven evenwel vrijwel geheel gevrijwaard van dit vervelende goedje, en dat was wel eens anders! Hildo ziet dit als een evenwicht en blijft derhalve met zijn vingers uit de bak.

In de laatste anderhalve maand zijn er 2 vissen overleden. Wederom volgens willekeur terwijl de rest van de vissen prima in orde zijn. Een van de oudere roodkopzalmen was ineens onvindbaar, en is dat tot op heden. Ook een kleinere Platy was de klos en dreef boven tussen het eikenbladvaren na een paar dagen sip rondgehangen te hebben. Het ietwat hoge nitraat gehalte, ook na verversen, schrijft Hildo toe aan het ontbindende lijkje van de roodkopzalm. Niet panieken, denkt hij, dit komt vanzelf wel weer goed. Even op tijd verversen dit keer, en misschien toch iets minder voeren. Mogelijk komen er dan ook minder puntslakken?

Alle euro's voor de visjes?

Het lijkt af en toe wat uit de hand te lopen om goede leefomstandigheden van de visjes te kunnen garanderen. Deze zomer was een hele warme, de warmste juli maand sinds mensenheugenis zelfs. Omdat Hildo op vakantie was, heeft zijn overbuurman voor de visjes gezorgd, en alle hebben het overleefd! Toch beter dan een voederautomaat. Koelelementen uit de diepvries halen en vervolgens in het aquarium leggen, kan een voederautomaat al helemaal niet. Zonder airco loopt de temperatuur op warme dagen zomaar over de 30 graden en dan moet er continu iemand aanwezig zijn die de elementen verwisselt. Dat is geen haalbare kaart, dus kwam ook de, luidruchtige maar goedkope, airco van de Aldi goed van pas. Zonder dit stroomvretende apparaat waren de visjes vast gesneuveld. Dat de inzet van dit stukje high-tech niet echt goedkoop is, moge duidelijk zijn. Hildo lijkt nu toch iets te twijfelen over zijn toekomst als aquariaan. Een aquarium is ontegenzeggelijk erg leuk, maar ook handenbindend en de kosten voor het eten voor de visjes steekt schril af tegen de overige, (stroom)kosten. Denkt Hildo er nu over om zijn aquarium aan de wilgen te hangen? Of gaat hij door in zijn streven om te zijner tijd een veel grotere 600 liter bak zijn eigendom te kunnen noemen? Gaat hij zijn gammele huisje eindelijk isoleren? Of anders gezegd... hoeveel geld mag het eigenlijk kosten?

28 augustus 2006. Zielig, een blind roodkop zalmpje!

Sommige dingen in het leven zijn zielig. Neem dit roodkop zalmpje bijvoorbeeld. Het diertje werd flets van kleur en zonderde zich af in een hoekje van de bak. Dat viel Hildo een week of drie geleden al op. Aha, dacht hij nog, die is ziek en drijft over twee dagen aan het wateroppervlak. Niets bleek minder waar want het zalmpje bleef gewoon doorgaan met leven. Iedere dag kijken, en ja hoor telkens weer levend aanwezig. Veel zin om te eten scheen het visje niet te hebben want op voer reageerde het niet. Opeens zag Hildo het visje langzaam zomaar tegen de ruit zwemmen. Oh? Er begon Hildo iets te dagen en hij maakte een snelle beweging met zijn hand naar het visje toe. Het reageerde niet. Nogmaals, weer geen reactie. Het is duidelijk... het visje is blind! Nu strooit Hildo wat extra voer in het hoekje van dit zalmpje. Hij heeft al gezien dat het af en toe op de bodem zoekt naar voer. Misschien is het visje zo in leven te houden. Eruit halen en euthanasie plegen kan natuurlijk, maar dat vindt Hildo een beetje zielig want het visje wil ook graag leven natuurlijk. Het buikje van het dier is al goeddeels weggeteerd, lijkt het, want het is nogal vlak aan de onderzijde. Hildo weet niet precies wat hij met het blinde visje moet doen en laat het eerst maar even met rust... en strooit natuurlijk wel altijd even wat extra voer in zijn hoekje zodat het zijn kostje makkelijker bij elkaar kan zoeken van de bodem.

9 november 2006. Exit Pipo

Deze foto van Pipo dateert van 1 november en gisteravond ging het kaarsje uit. Al meer dan een hele week zat Pipo een beetje zielig onder het houtblok of op een andere rustige plek in het aquarium in plaats van de andere Platy's op te jagen en te koeioneren. U hoort het al wel, Pipo was niet Hildo's meest favoriete visje, maar eigende zich wel een prominente plaats toe in zijn aquarium en zal daarom wel gemist worden. Het zal de leeftijd geweest zijn, mijmert Hildo. De nu nog overblijvende Platy's, een stuk of vijf, zijn allemaal kleinkinderen van Pipo. Zijn leven is goed besteed geweest!

De blinde Roodkop zalm

U denkt waarschijnlijk; die Hildo vertelt ook niet alles want het roodkopzalmpje dat blind bleek te zijn, zo'n 2 1/2 maand terug, daarover heeft ie niets meer verteld en het beestje is natuurlijk al lang dood. Fout! Het beestje leeft nog steeds en lijkt zich tamelijk goed aan zijn donkere wereld te hebben aangepast. Het dier zwemt soms razendsnel in het rond, als het af en toe achterna gezeten wordt door een andere roodkop, zonder noemenswaardige problemen met de oriëntatie. Het voedsel zoeken wijkt af van een ziende roodkop. Het blinde beest gaat op de tast, met de kop naar beneden en de staart omhoog, over de bodem op zoek naar voedsel. Hildo strooit nog steeds in het hoekje waar het dier zich vrijwel altijd ophoudt wat extra voer. Veel rondzwemmen doet het verder niet, het zweeft over het algemeen naast het filterhuis vlak boven de bodem. Er is meer mis met deze roodkop want naast de bleke kleur, die overigens toch iets bijgetrokken lijkt, begint de ruggengraat van de vis steeds meer te vergroeien. Ook blijft het buikje onveranderd iets ingevallen. Alle andere visjes in het aquarium lijken overigens kerngezond te zijn.

9 december 2006. PH test

Veel gebruik van zijn PH tester heeft Hildo nog niet gemaakt. Hij test de waterwaardes al geruime tijd niet meer want het blijkt dat het bij testen blijft. In eerste instantie interessant maar naderhand begint het te vervelen en actie ondernemen vanwege de verkregen waardes is vrijwel nog nooit nodig geweest. Vandaag voor de grap eens even kijken wat de PH waarde is. 8.0 in het aquarium. Dat is tamelijk hoog. Het kraanwater blijkt dezelfde waarde te hebben en het regenwater op Hildo's niet goed afwaterende dakje zit met een waarde van 8.4 nog hoger. Met regenwater het aquarium bijvullen lijkt aldus geen goede optie omdat de meeste vissen, aldus de boeken, liever een lagere waarde hebben. Vooralsnog mogen Hildo's vissen niet klagen want het lijkt prima te gaan met de bak. Het laatste sterfgeval was Pipo op 9 november. De baardalg lijkt de kop weer op te steken. Binnenkort wil Hildo weer eens een volledige waterwaarden test uitvoeren om te zien hoe het er nu echt bijstaat.

6 januari 2007. Recycling

Het sinds een paar dagen vreemd zwemmende Roodkopzalmpje is dood. Erg? Niet als u Puntslak bent! Zo had Hildo een puntslak nog nooit gezien, wat een mooie kleurtjes. De bruine beestjes zijn natuurlijk erg klein, Hildo's ogen niet zo best, maar de close-up optie van het fototoestel maakt het een stuk duidelijker. Hildo wist niet eens dat een puntslak gekleurd is. Het rechter blauw/groen/gele diertje lijkt wel wat op een miniatuur octopus en lijkt zelfs een oog te hebben, maar volgens Hildo hebben puntslakken (Melanoides Planorbis) geen ogen, hoogstens voelsprieten. Toch?