Hildo's Westfield! (page 3)
De Garage!

 Back to autoindex     Page 1     Page 2     Page 3     Page 4    Page 5    Onderhoud

Even kort: De situatie in de schuur van het huis december 2017

De afgelopen 12 jaar had Hildo alleen stroom en verlichting in woonkamer en keuken. Met verlengsnoeren, eentje naar de gym voor de looplamp, eentje wasmachine, eentje droger en de rest met zaklamp. En zo zag het eruit tot december 2017. Later moet er ook nog een vloer in want tuintegels geven toch een beetje een rommelige indruk.

 

Begin april 2018. Roestende & schimmelende Westfield. Niet Okay

U heeft op de vorige bladzijde al kunnen lezen over de roest en schimmel die Hildo op de Westfield aantrof na de winter. Even schrikken, het is zeker niet de bedoeling dat de auto in zo'n toestand na de winter de garage uitkomt. Tijd om de garage grondig aan te pakken.

Hoe aanpakken?

Even tussen u en mij... Hildo heeft nauwelijks echte ervaring in klussen, slechts bar weinig opgedaan in de dertig jaar dat hij nu in zijn huis woont en dat wat hij gedaan heeft was met name prutsen. Gezegend met twee linkerhanden is ie ook nog maar als hij wat googlet,  goed luistert naar de buurmannen en eindelijk zelf even goed nadenkt voor hij wat doet zou het redelijk moeten gaan want, als u écht wil, en het maakt niet uit wat het is, dan is er meer mogelijk dan u in eerste instantie voor mogelijk houdt.

 

14 april 2017. Stroom via de zolder

De zolder van het voorhuis is nog geen prettige omgeving maar het maakt stroomkabels niet uit. Vandaag wordt de buitenkabel voor de garage van de groepen kast naar achteren gelegd om dan van buitenkabel via een aantal meters grondkabel in de garage uit te komen. Aansluiten kan later.

 

27 april 2018. Grondkabel voor stroom in de garage!

Na de gaten boren in de garage, verder met de stroomaanvoer. Het gaat allemaal niet snel maar hij heeft nu stroom in de schuur, slaapkamer én er is een grondkabel gegraven naar de garage. Super, aldus Hildo, die met alle ontwikkelingen dolgelukkig is... en eigenlijk is de Westfield de initiator geweest van het hele gebeuren. Fijne auto!

 

27 april 2018. Hildo's werkbank!

Een door Hildo zelf gemaakte werkbank midden jaren 90. Gemaakt van een 3cm x 6cm profiel, lengte 3,50 meter, diepte 90cm, hoogte 93cm met een dekplaat van 22mm MDF die ondersteund word door hoekprofielen zodat het niet doorzakt. Nu krijgt deze werkbank krijgt een tweede leven in de garage die daarmee garage annex werkplaats wordt.

 

28 april 2018. Van 90cm diep naar 80cm

De werkbank is mooi maar momenteel iets te diep voor gebruik in de garage, de zijdeur zit in de weg. Tijdens de bouw had Hildo 90cm afstand van hoek tot deur opgegeven maar de bouwer heeft buitenmaten aangehouden, Hildo was van de binnenruimte uitgegaan. Klein probleempje maar oplosbaar en ook 80cm is diep genoeg en er blijft 10cm meer bruikbare ruimte over in de garage. De tape zit er al, nu nog even doorflexen.

Stopcontacten

Speciale garage stopcontacten met een klepje had Hildo er destijds al opgemaakt, stroom kabels liepen er al alleen aan het laatste aansluiten daarvan is hij nooit meer toegekomen. Toen zijn vrouw overleed, nu bijna 18 jaar geleden, was de puf er opeens een beetje uit en hij bekijkt deze stroomdraden met een andere blik dan iemand anders dat zou doen. Evengoed, voor dit soort gedachten is geen tijd en ze zijn niet constructief. Vol gas vooruit!

 

12 mei 2018. APK goedgekeurd!

Een achterveer zat los en rechts-achter remtrommel sleepte. Voor 100 euro een nieuwe APK, dat lukt zelden. HJ vertelde Hildo dat zijn Westfield vlotter is dan een 2 liter Donkervoort met twee dubbele Webers die hij in onderhoud heeft en beter rijden doet ie ook, vanwege de onafhankelijk geveerde achteras van de Westfield. Da's toch mooi om te horen!

Instappen met de 'frozen shoulder' schouders

Instappen is hetzelfde als uitstappen maar bij instappen werkt de zwaartekracht mee. Dat scheelt als u last hebt van frozen shoulders. Het uitstappen blijft nog steeds moeizaam maar dat is beter dan er helemaal niet uitkomen.

 

13 mei 2018. Laminaat leggen

U denkt natuurlijk 'die Hildo schiet ook niet op', maar hij doet meer. Bijvoorbeeld eindelijk z'n slaapkamer opknappen. Schrootjes aan de wand, zelfs met isolatie er achter, en laminaat leggen. Dit wordt met verve de mooiste plek in huis, is het nu al. Goed bezig, eindelijk maar toch.

 

17 mei 2018. Aanhangertje

Hildo heeft eind vorig jaar een nieuwe aanhangertje 2.00m x 1.31m gekocht voor 600 euro compleet met los reservewiel, dekkleedje en groen netje. Full size breedte om plaatmateriaal plat neer te kunnen leggen maar kort zodat ie niet zoveel ruimte in beslag neemt. Alles i.v.m. de op handen zijnde aanpak van huis, schuur en garage. Gebruikte karretjes zijn relatief erg duur en gewild. Deze kan jaren mee en kan later tweedehands voor een nette prijs verkocht worden zodat het onder de streep geen kapitalen heeft gekost. Behalve voor sloopspullen en bouwspullen voor het huis vandaag inzetbaar om wat staalprofielen en hoekijzers te vervoeren voor... de werkbank van de garage.

 

20 mei 2018. Weg met de voorruit (1)

In tegenstelling tot de meeste mensen vindt Hildo sleutelen niet leuk, maar een verslag van de gebeurtenissen maken des te meer. Bij de echte sleutelaar valt Hildo natuurlijk al snel door de mand, maar als geboren talentloze doet hij zijn best en krijgt al doende best nog wat voor elkaar, al gaat het misschien toch anders dan dat u het zelf zou aanpakken.

Bevestiging van de deurtjes

Hieraan worden de deurtjes gehaakt. Ze zitten vastgeschroefd aan de aluminium beugel die ook de, in een aluminium profiel gevatte, voorruit vast houdt. Deurtjes komen er nooit weer in dus deze gaan eraf.

 

Weg met de voorruit (3). Windshield set-screws

Hoe set screws in het Nederlands heet weet Hildo niet maar het zijn koploze boutjes, die u met een imbussleutel vastzet, en worden meestal gebruikt om iets te borgen. Ze zitten verstopt onder de deurscharnieren in de voorruitbeugel en klemmen het aluminium profiel, waarin de voorruit gevat is, vast tegen de voorkant van de voorruitbeugel. Leuk bedacht systeem, vindt Hildo.

 

Weg met de voorruit (5). Uprights verwijderd

De voorruitbeugels zijn eraf en dit is alles wat er over blijft, flinke klodders blanke siliconenkit. Vier gaten in totaal. Eerst even verkeerd geboord zeker, tijdens de bouw.

 

Weg met de voorruit (7). Ruitenwisserbevestiging

Het is zo simpel maar erg vernuftig en goed werkend. Het ding met ribbeltjes is de klem en het kan heen en weer schuiven, als u de kruiskop bout aan of losdraait. Het huis is taps toelopend en zo lost het zich of klem het zichzelf vast de ruitenwisser bevestiging. Mooi hoor.

 

Weg met de voorruit (9). Voorruit lossnijden

De voorruit is nu bijna los en zit alleen nog aan zowel voor als achterkant vastgelijmd met siliconenkit en geeft weer een heel andere betekenis aan de naam ´kitcar´. Het spul plakt als een malle maar is geen partij voor een scherp hobbymesje.

 

Weg met de voorruit (11). De ruit is los!

Eindelijk geeft de ruit het op en is ie los en kan weggenomen worden. Nu de afdekstrip even weer vastzetten met de ruitenwisser montage matreriaal. Zo is het voorlopig klaar.

 

Weg met de voorruit (13). Klaar!

De auto ziet er nu al een stuk beter uit, vindt Hildo, heeft vast ook een betere CW waarde, maar met name een geweldig obstakelloos vrij zicht rondom. Het reservewiel moet er binnenkort ook af, die rondslepen voegt alleen extra gewicht toe en extra gewicht is fout in Super Seven land. Wie is Hildo om daar tegenin te gaan?

21 mei 2018. 190km/h

Een auto zonder voorruit is extreem en extreme dingen zijn soms best leuk maar wel op hun eigen manier. Van de opwaaiende baard of rare wervelingen alvast geen last meer. Op de snelweg wordt er even gas gegeven en bij 190 op de teller is de koek nog niet op maar gaat het al veel te hard voor Hildo die op dat moment met een jethelmpje op in de auto zit. Zonder helm kan ook maar zelfs een jethelm maakt het allemaal wel een stuk rustiger aan het hoofd. Een integraal heeft Hildo ook nog, van z'n inmiddels weggegeven Pan European motorfiets wegens z'n evenwichtsprobleem, maar nog niet geprobeerd. De integraal is ongetwijfeld stukken beter voor iets langere afstanden met wat hogere snelheid of 's avonds als er insecten vliegen.

 

26 mei 2018. 29 graden in de schaduw

Hildo is met de Westfield onderweg en ziet hele schares motorrijders. Leren broek, leren jas, helm, handschoenen. Zo reed hij ook maar met deze auto gewoon in een wapperend t-shirtje, het heeft z'n voordelen. Wel opletten met rijden, te snel kan niet en ook langzaam rijden zorgt ervoor dat het koelwater al snel te warm wordt.

 

26 mei 2018. Tonneau cover uitgerekt

De tonneau cover is niet alleen het dekje over de kofferbak. Het ding kan uitgevouwen worden en bovenop het dashboard vastgemaakt. Zodoende kan de wagen in de regen weggezet, en de binnenzijde blijft droog. De tonneau cover werkt bij Hildo's Westfield niet meer omdat er een polyester stoel in zit. De hoofdsteun verhinderd dat de tonneau cover over de auto heen gespannen kan worden.

Parachute

Tijdens het rijden waait de tonneau cover omhoog en 'hapt' wind omdat de voorruit er niet meer op zit. Hildo's kat zit er ook graag op en daar wordt ie ook niet strakker van, dus weg met de tonneau cover. Later komt er een aluminium dekseltje over.

 

2 juni 2018. Druppellader

Deze heeft Hildo een poosje terug overgenomen van een collega. Kapotte accu´s kunnen aardig in de papieren lopen, zeker de motoraccu van de Westfield, dus toch een investering in zo'n ding. Wat de auto ook doet is de accu leeg trekken. Paar dagen laten staan en het gele lampje brandt alweer op de druppellader, even later wordt ie weer groen en groen is goed.

 

3 juni 2018. In de beits

Het hout van de garage is geïnpregneerd. Het bouwerk staat er nu ongeveer een jaar en nu kan het hout behandeld worden, de groene kleur moet er eerst uittrekken is Hildo verteld. De buitenkant beitsen moet hoognodig want het hout begint hier en daar behoorlijke droogtescheuren te krijgen. Het ziet er opeens ook veel warmer uit en elke laag meer maakt ´m een beetje donkerder. Twee of drie lagen zou perfect zijn. Hildo is met de hele gang van zaken bijzonder in zijn nopjes!

 

10 juni 2018. Le Moulin de la Gallette - Kröller-Müller museum

Als u denkt dat een Westfield alleen is om over landweggetjes te scheuren of aan te sleutelen, nee hoor. Een bezoek aan het Kröller-Müller op de Hoge Veluwe, Hildo moest in de buurt zijn, is gecombineerd met een fietstocht op een van de gratis leenfietsen bij de ingang van het park. De op één na grootste verzameling van Goghs en Hildo heeft het gezien.

 

24 juni 2018. Groen-geel

De werkbank is bijna klaar, de achterwand is geschilderd met veel geel anders wordt het donker en depressief. Het groen is wel heel erg donker uitgevallen, jammer. Volgende stap is de afwerking en natuurlijk het aanleggen van de elektriciteit en verlichting.

 

1 juli 2018. Fuseekogels

Wat Hildo al zo lang stoort als hij de auto heeft is het hakerige / stroeve / zwaarlopende stuurgedrag. Bij een bocht rijden kan het stuur losgelaten worden en de auto blijft de bocht gewoon doorrijden, da's niet goed. Als de druk even wat van de voorwielen is (over een hobbeltje) dan stuurt ie wel even licht. Verkoper Harm had er een paar nieuwe stuurkogels opgezet zei hij maar die waren te strak uitgevallen. 'De hele productie is te strak dus goeie zijn er niet maar ze lopen vanzelf in'. Imnmiddels een rondje Lapland en een jaar verder verliest Hildo het geduld met het inlopen. Na een flinke periode op het internet heeft hij alle nummers opgeduikeld van alles wat er op de stuurinrichting van de Westfield zou moeten zitten en is van plan gewoon alles te vervangen. De Fuseekogels hier (Febi Bilstein 11990) zijn die van een Ford Taunus en het zouden de goeie moeten zijn, zijn als eerste aan de beurt. De bovenste fuseekogels zijn van een Ford Escort MK2 en de stuurkogels van een Ford Transit. Hildo heeft nog nooit zelf fusee of stuurkogels vervangen en het schijnt lastig te zijn. Weer zo'n klus waar hij 'binnenkort' mee aan de gang gaat én er ongetwijfeld weer bijleert hoe het niet moet.

 

26 juli 2018. Glasfiber passagiersstoel

Het heeft even geduurd maar de stoel is binnen. Deze foto is een uitstekend voorbeeld van hoe een foto een product flatteren kan. Het ding lijkt perfect maar is in het echt erg duidelijk tweedehands. Bij aankoop van de Westfield was er afgesproken dat er nog twee additionele glasfiberstoelen bijgeleverd zouden worden. De passagiersstoel was een gescheurd exemplaar maar die zou gerepareerd worden, dat heeft even geduurd. De noodzakele stoelbevestiging zit er bij, even vergeten te fotograferen.

 

2 augustus 2018. Koelprobleem diagnose

Onderstaand stukje las Hildo op een Engels forum.

Quote: From my research, using cotton wool stuck on various parts of the car and driving at about 60 mph the bonnet is under high air pressure over 30 mph. I guess that this pressure is higher than the under bonnet pressure so over 30 mph no air will get out the bonnet louvres, grilles etc. Fact is most of the hot air from the engine compartment goes down the transmission tunnel. As the area is very much smaller than the front grille air cannot get out as fast as it’s rammed in. This slows the air flow through the radiator.

Wat Hildo denkt

Wat de man zegt komt er in principe neer op dat boven 50km/h de luchtdruk buiten de motorkap hoger is dan onder de motorkap. Gaten boren, wat Hildo eerst wilde doen, om warme lucht van onder de motorkap te kunnen laten ontsnappen is dan zinloos, als man gelijk heeft. Als de meeste warme lucht inderdaad via de transmissietunnel moet ontsnappen, zou dat goed verklaren waarom de Westfield het bij hogere snelheden warm krijgt, zelfs bij koel weer. Al helemaal omdat de hele onderzijde van deze auto, zelfs inclusief die transmissietunnel, dichtgepopnageld is met één grote aluminum plaat (zie foto hierboven).

38 graden

Het is extreem heet deze zomer, met hittegolven en nauwelijks regen. Warmer en droger dan ooit. Als het klimaat verandert, moet de Westfield daar wel tegen kunnen natuurlijk. Bij gewoon rond de 80/90 rijden valt het zelfs met deze temperaturen eigenlijk wel mee met de koeling. Langzaam (40) rijden gaat niet goed en boven de 100km/h wordt het ook snel erger. Het afvoeren van de warme lucht moet haast het probleem wel zijn.

 

2 augustus 2018. Licht boven de auto

2 x 3 36w tl's. Drie aan de linker en drie aan de rechter kant. Door ze aan de zijkant geplaatst te hebben, wordt de auto van alle kanten beschenen en staat Hildo op geen enkele plek in z'n eigen schaduw. Alleen zoemen de tl's wel wat, verder is het perfect helder wit licht en prima om bij te opereren. Sleutelen kan ook. Meer erbij, indien nodig, kan altijd nog.

 

2 augustus 2018. Licht boven de werkbank

In verband met het zoemen van de gewone tl´s is Hildo hier gegaan voor de iets duurdere variant: LED's met een niet verwisselbare buis. De levensduur zou 15 jaar bij een gebruik van 4 uur per dag zijn, las hij ergens. Mooi, want als dat zo is gaan ze langer mee dan Hildo zelf. Vier stuks 4000 lumen per lamp voor een overdadige hoeveelheid zoemvrij licht, verdeeld over de breedte van de werkbank zodat in z´n eigen schaduw staan ook hier nergens mogelijk is. Ze moeten nog worden gemonteerd aan een plafond boven de werkbank wat er nog niet is.

 

2 augustus 2018. Aandrijfproblemen

De afgelopen tijd, beter weer is het nog nooi geweest, rijdt Hildo met de Westfield van en naar het werk... in z'n t-shirt! He-le-maal geweldig. Maar sinds deze week rijdt Hildo op z'n scooter, ook leuk maar toch iets minder.

Cardanas (tussenas)

Een cardanas is voorzien van kruiskoppelingen en volgens Hildo gaat het daar waarschijnlijk niet meer goed mee. De wagen hobbelt alsof de wielen niet goed zijn uitgebalanceerd, zo rond de 80 km/h. Helaas hobbelt de wagen nu ook bij snelheden van 70 to 100 km/h, soms wel en ook soms weer niet, om even later weer op te duiken. Wielen zijn het niet, als die uit balans zijn trilt het bij dezelfde snelheid. Het wordt ook erger. Helaas, Hildo heeft de wagen neergezet voordat er echt iets knapt. Iets zegt hem dat het deze zomer niets meer wordt met de auto. Jammer hoor...

Popnagels

Op de foto hierboven ziet u het, licht lekkende, differentieel en nog net de flens waar de cardanas aan vast zit. De cardanas kan hij niet onder de wagen laten wegzakken, het loopt door een tunnel die gevormd wordt door het uit vierkante buis bestaande spaceframe. Checken kan ook niet, want de hele onderkant van het chassis is over de gehele breedte dicht gemaakt met een plaat aluminium uit één stuk, met popnagels. Hoe de cardanas verwijderd moet worden, weet Hildo nog even niet. Bij de bouten die de cardanas met het differentieel verbind is niet bij te komen. Toch het hele differentieel en de aandrijfassen te verwijderen, of toch door alle popnagels uit te boren?

 

21 januari 2018. Extra groep in huis, het begin

Kabel gelegd en kan nu bijna worden aangesloten op de groepenkast. Hier is hij bezig de eerste extra groep aan te leggen.

 

10 februari 2018. Stroom aangelegd schuur

Ziet u de stroomkabels langs het dak lopen? De verlengsnoeren liggen niet langer op de grond! Echte stopcontacten en échte verlichting in de schuur van het huis voor de eerste maal in jaren, sensor gestuurd maar ook met een schakelaar. Zelfs een sensor gestuurde buitenlamp is van de partij. De zaklamptijden zijn voorbij, een geweldige ontwikkeling in Het Luxe Gevoel. Waarom het zolang geduurd heeft? Hildo moet u het antwoord schuldig blijven.

 

21 april 2018. Ontluchtingsgaten boren

In verband met de schimmel en roest in de auto kiest Hildo voor ontluchtingsgaten. De zevengatenboor die hij heeft loopt heet, te veel wrijving. Een 40mm diameter houtboor wordt aangeschaft en die doet het heel redelijk. Vier gaten verder schroeft hij, met wat horrengaas ertussen tegen ongedierte, een aluminium ontluchtingsrooster ervoor. Vakwerk!

 

26 april 2018. Ontluchtingsgaten achterwand

De achterwand van de garage is 28mm dik hout en had Hildo al geïsoleerd met 18mm plaat en 5cm piepschuim ertussen. Hier komt het gereedschap aan te hangen en de werkbank voor te staan. Hier boort hij eerst van de ene kant, daarna van de andere kant 40mm diameter gaten. Een kleine afvoerbuis, voor wastafels e.d., is 40mm in diameter en die tikt hij van binnen naar buiten. Buiten komt er weer horrengaas met een ontluchtingsrooster er voor.

Gatenkaas?

Het totale aantal roosters is 2 voor, 2 links, 2 rechts en 3 achter. Alle met 4 stuks gaten van 40mm er achter, in totaal dus 36 ontluchtingsgaten. Hildo denkt dat het voldoende moeten zijn om de garage droog te houden.

 

27 april 2018. En, hoe gaat het intussen met de auto?

Prima, op wat kleine krasjes op de motorkap na. Dat deed Hildo besluiten er een oud hoeslaken overheen te gooien. Goed tegen de nagels van Hildo's kat Bijtie, die geen enkel respect voor de auto toont. Het scheelt ook in stof, de betonvloer lijkt te zacht. Later maar eens wat aan proberen te doen. Wat weet hij nog niet.

 

29 april 2018. Werkbank minder diep maken

Tien centimeter moet er tussen de hoekprofielen vandaan. Hildo heeft laswerk altijd zijn 'met-de-hand-vast-te-houden-laskap' gebruikt, behoorlijk gammel inmiddels. Zijn lasapparaat heeft ie al sinds begin 80er jaren en de laskap ook. Nu een investering in een automatische laskap, ongeloofelijk dat het zo snel reageerd en goed werkt. Verder nog lashandschoenen, een niet uit elkaar vallende bikhamer en nieuwe staalborstel. Elektroden hoeven alleen even een poos op de kachel drogen en dan doen ze het weer prima.

 

5 mei 2018. Werkbank in de garage

U ziet al een beetje waar het heen gaat. De werkbank moet nog iets verlengt worden, van 3.50 meter naar 3.75 meter en het is de bedoeling dat er straks een 'verdieping' onder komt met grote lades. Opbergruimte is een noodzakelijk iets en teveel kunt u, volgens Hildo, niet van hebben. Al helemaal niet in een beperkte ruimte zoals hier terwijl hij toch een behoorlijk complete werkplaats voor ogen heeft.

 

12 mei 2018. Windzog achter de voorruit

Westfield muts en een stetje oordoppen tegen de herrie van, met name, windgeruis achter de voorruit. Lijkt misschien overdreven maar dat is het niet. Zonder helm in de Westfield is stukken lawaaiiger dan met helm op de Harley, bijvoorbeeld, en doof worden staat niet op de prioriteitenlijst.

Weg met de voorruit!

Ziet u die baard? Ondanks dat er een haarklem opzit waait ie behoorlijk in het rond en zwiepende baardharen zijn vervelend in de ogen. Het probleem is de voorruit en het vacuum wat het ding trekt. Met de deurtjes in de auto is het beter maar dat geeft een opgesloten gevoel en beperkt sterk het zicht doordat u door plastic moet kijken. Alle problemen verdwijnen als de voorruit verwijderd wordt want dan kom de wind mooi gestaag van voren en is er eindelijk volledig vrij zicht rondom, net als bij een motorfiets.

Aeroscreen

Een windvangertje, die wat winddruk wegneemt, op een Super Seven heet een Aeroscreen, leest Hildo. Het mooiste model vindt hij die in de Caterham stijl, de Westfield 'Double Bubble' is toch wat meer aanwezig. Eentje van polyester is 75 pond in Engeland en eentje van carbon fiber kost 150 pond, zag Hildo online. Dit lijkt hem wel wat maar eerst testrijden zonder voorruit om de juiste hoogte van de aeroscreen te kunnen bepalen.

 

17 mei 2018. Staal en trekkers

In Groningen heet een tractor gewoon een trekker. Bij bedrijven die in trekkers doen is er ook vaak staal en ijzer voor reparatie van allerhande landbouwvoertuigen etc. en ze willen er best wat van verkopen.

Kost het?

Weet ik nog niet, we bellen het later wel even door. Wat is je tel. nummer en hoe heet je? Mag je het geld a.s. zaterdag of zo wel even langsbrengen. Zo gaat het anno 2018 bij Hildo in de buurt nog steeds... mooi dat het nog zo kan.

 

Weg met de voorruit (2) windshield uprights

Dan de voorruitbeugels zelf. Ze zitten met twee imbus bouten, met verzonken kop, vast aan het polyester van de carrosserie met carrosserieringen er achter. Er is gemakkelijk bij te komen en ze zijn vlot los.

 

Weg met de voorruit (4) uprights verwijderen

Als de set screws los zijn kunnen beide aluminium voorruitbeugels verwijderd worden. Ze zitten met veel siliconenkit vast en moeten eerst losgesneden worden. Hildo is voorzichtig om niet het polyester zelf te beschadigen.

 

Weg met de voorruit (6). Ruitenwissers verwijderen

Kruiskop boutje losdraaien en u pakt de ruitenwisser met arm er in zijn geheel af.

 

Weg met de voorruit (8). Vulringen en siliconen

Een tapse ring, een sluitring en de borgmoer. Dat is wat er verder nog zit, met een klodder siliconenkit om het waterdicht te maken.

 

Weg met de voorruit (10). Afdekstrip van de ruit is los

De ruitafdekplaat, het heet ongetwijfeld anders, laat Hildo zitten. Staat netter en functioneert zonder ruit als een soort miniatuur aeroscreen / spoiler

 

Weg met de voorruit (12). Spiegel montage

De linker spiegel zit aan het deurtje en de binnenspiegel aan de voorruit. Zonder spiegels rijden mag niet maar gelukkig heeft Hildo's buurman toevallig al jarenlang een setje van die jaren 70 racespiegels liggen, Hildo mag ze zo hebben. Destijds werden ze halverwege of zelfs voor op de spatborden geplaatst. Slecht zicht maar was toen cool, alles heeft z'n tijd. Maar ze lijken vast prima op de Westfield. Een gaatje erbij en ze kunnen op de plek van de voormalige voorruitbeugels. Het zicht naar achteren is niet geweldig, met name de achterspatborden zijn in beeld. Voor dat ze verzet gaan worden naar de uiteindelijke plaats moet er eerst een aeroscreen gemonteerd worden.

 

25 mei 2018. Zonder vooruit... het uitzicht

Van een opwaaiende baard heeft Hildo zonder voorruit geen last meer. Hildo is aan de zijne inmiddels nogal gehecht geraakt, meer als aan de voorruit. Afgezien daarvan heeft zonder voorruit en deurtjes rijden een gigantisch voordeel, U kijkt nergens meer tegenaan, met name niet als er bochten genomen worden want de beugels die de voorruit vasthouden zitten behoorlijk in het blikveld. Volledig vrij zicht rondom de auto en dat maakt de rijervaring minimaal 100% beter, niet comfortabeler, maar een voorruit komt er nooit weer op. Lawaai is wel een probleem, hier wordt nog op gebroed.

Spiegels

U ziet wat Hildo ziet. Met name een groot groen spatbord. De spiegels moeten hoger. maar eerst die aeroscreen hebben. Communicatie met Engeland verloopt intussen moeizaam en niet omdat Hildo het Engels niet machtig is. Geduld is gelukkig een schone zaak.

 

26 mei 2018. Integraal op de snelweg

Wind is geen probleem, op geen enkele snelheid. Op achterafweggetjes gaat de helm af. Enne, voor de stylisten onder ons, de helm is het niet mooi en past ook niet bij de stijl van de auto. Hildo ziet dat écht wel hoor, maar het was de best zittende helm voor het minste geld. Er wordt naar een oldstyle gele jethelm uitgekeken, de witte van zijn Harley is uitgelubberd.

 

27 mei 2018. Werkbank lassen

Bezig om een extra verdieping in de werkbank te lassen om spullen beter te kunnen opbergen, ook is ie iets verlengt naar van 3.50 naar 3.75 meter. De onlangs aangeschafte automatische lashelm blijkt een goede aankoop en functioneert beter dan Hildo als lasser.

 

28 mei 2018. Werkbank geschilderd

Een nieuwe laag zwarte verf, Hammerite. Beetje duurder maar kan zonder grondverf en over roest staat er op het potje. Perfecto!

 

3 juni 2018. Kleur mengen

Eerder had Hildo de achterwand van zijn werkbank oranje met zwart, de Harley kleuren. De Westfield is groen met geel, de Lotus kleuren en u weet ook al wel welke kleuren dit gaan worden. Het oog wil ook wat.

 

9 juni 2018. Koelingsproblemen en radiateurfan issues

De radiateur koelt niet naar behoren, met warm weer kan niet harder daan 100km/h gereden worden. Het is toch een kloek exemplaar, hij ligt achterover gekanteld in de neus, met een speciale 'luchthapper' die ervoor zorgt dat de rijwind door de radiateur geblazen wordt tijdens het rijden en niet eroverheen kan ontsnappen.

Niet meer werkende fan

De auto is voorzien van een handmatig bediende radiateurfan. Vorig jaar werkte die nog wel, dit jaar brandt het controle lampje niet meer en de fan draait ook niet meer. De middenconsole losgehaald en Hildo kwam er uiteindelijk niet uit. Later nog maar eens kijken met meer tijd.

 

24 juni 2018. Staalplaat

Bovenop het werkblad van 22mm MDF ligt een staalplaat van 1.5mm dik die, uit 2 stukken van 1x2 meter, op maat geknipt is, voor iets van 50 euro. RVS was vast mooier geweest, maar ook stukken duurder. Beetje vet houden, dan zou het goed moeten gaan. Dit wordt straks vast de mooiste werkbank die Hildo ooit heeft gezien!

 

29 juni 2018. Aeroscreen van Carbon-nv

Via een andere leverancier bleef het emmeren maar Mark van Carbon-nv liet er geen gras over groeien. Met name carbon fiber delen maar wat glasfiber (GRP) maakt ie ook. Geld is eindig, vandaar geen carbon fiber. Evengoed ziet deze glasfiber uitvoering (110 euro incl. verzendkosten) er ook prima uit en is helemaal niet zwaar.

De montage

Laat nog even op zich wachten en heeft waarschijnlijk nogal wat voeten in aarde omdat de ruitenwissermotoren en de sproeier verwijderd moeten worden en daar is slecht bij te komen met twee linker handen. Later, winterklus.

Voor de winter

Er is inmiddels heel wat te sleutelen aan de auto maar midden in de zomer is het niet de juiste tijd, kleine dingetjes misschien, maar kunnen rijden tijdens de mooie zomerperiode is het belangrijkst.

 

3 juli 2018. HJ to the rescue!

Op weg naar het werk stopt de Westfield er langzaam mee. Eerst begint 1 cilinder langzaam uit te vallen, daarna 2, even later 3. De brandstof lijkt op maar dat zou niet zo moeten zijn, ook de tankmeter staat nog niet op leeg. Bijna de afslag gehaald, nog even duwen dan de Wegenwacht bellen. HJ is er in een mum van tijd. Even horen of de benzinepomp nog draait, kijken of de benzineslang/toevoer er nog aan zit. Even starten op een spuitbus en de motor loopt. Hij blijft ook lopen. Wat benzine erbij uit een jerrycan van HJ en Hildo krijgt begeleiding naar de eerstvolgende pomp, waar er maar 6 liter bij in gaat. Zes liter + de vijf liter van HJ... de tank was nog lang niet leeg want er past 25 liter in. Geen problemen meer gehad intussen maar het blijft vreemd. Wat zou het geweest kunnen zijn? Benzinepomp op apegapen? Filter tijdelijk verstopt? Vapor lock tijdens het rijden?

18 juli 2018

Hildo rijdt elke dag met de Westfield naar het werk, het weer blijft uitermate warm en geheel droog. Vandaag begint de nog koude motor weer te sputteren en Hildo moet de wagen aan de kant zetten. Vijf minuten later is het weer starten en probleemloos rijden.

21 juli 2018. Wederom problemen

Tijdens het rijden op een 100km/h autoweg begint de wagen te haperen, wederom hetzelfde als op 3 juli en 18 juli. Op een vluchthaventje blijft Hildo gewoon in de auto zitten, straks doet ie het vast weer. Na een 3e keer proberen, met tussenpozen van 5 minuten, slaat de wagen inderdaad weer aan en de reis kan probleemloos worden vervolgt. Later, na een korte boswandeling weigert de auto wederom. De starmotor draait maar ditmaal lijkt er geen vonk te zijn. De motor zou tijdens de startpoging in ieder geval even moeten lopen op de benzine die nog in de carburateurs zit maar de Westfield geeft geen enkele kik. Wachten, na 20 minuten start de wagen weer probleemloos.

Wat is er niet goed dan?

Ligt het nu aan de bedrading, het elektronisch kastje of is het een brandstoftoevoer issue of zelfs van alles wat? Misschien is een nieuwe benzinepomp alvast een goede investering, of is dat geld weggooien aan zaken die niet stuk zijn? Aanstaande winter kan er in ieder geval genoeg aan de auto gesleuteld worden.

 

2 augustus 2018. Garageverlichting, hoe lijkt het nu?

Vast niet zoals een vakman het zou doen, maar de kleuren van de bedrading kloppen en het werkt ook nog! Behalve een vernuftig alarmsysteempje, waarover Hildo het niet wil hebben, zijn er vijf lichtschakelaars waarmee straks een totaal van 15 lampen en tl-balken te bedienen zijn en er zijn negen strategisch geplaatste enkele en dubbele stopcontacten waarvan twee aan de voorkant van de werkbank zelf... precies zo als hij het 20 jaar geleden al had gepland.

25 jaar

Van 1992 tot 2017, dat is 25 jaar, heeft Hildo geleefd met tocht, kou, 2 deuren, 3 lampen in zijn hele woning en een wereld aan verlengsnoeren/struikeldraden en altijd met een zaklantaarn op zak. Hij is er klaar mee en u heeft geen idee hoe erg. Licht en stroom, koste wat het kost!

 

2 augustus 2018. Bullseyes

Een paar bulleyes met 5w LED's. Ze worden geschakeld door een sensor bij het binnen komen lopen of rijden van de garage zodra er een deur geopend word. De bullseyes geven ruim voldoende licht om nooit meer te hoeven stommelen of struikelen in het donker. Een andere bullseye, die een ruimte boven het nog te bouwen plafond van de werkbank gaat verlichten, is hier niet zichtbaar.

 

2 augustus 2018. Buitenlampen voor en achter

Een geweldig klassiek Engels design, meent Hildo. De meeste mensen zullen het als onsmakelijke kitsch bestempelen, maar daar wil hij niets van horen. Nog geen 50 euro per lamp en zelf geschilderd in hamerslag groen zodat ze op alle fronten mooi bij de Westfield passen. Aan de achterkant van de garage met een schakelaar te bedienen. De lamp aan de voorkant is sensor geschakeld zodat de (LED) lamp aangaat zodra Hildo in het donker z´n oprit opkomt. Poepsjiek!

 

2 augustus 2018. Lichtbak Motorcycle Storehouse

Het ding zou in de container gegooid worden, maar paar seconden daarvoor ging hij over in Hildo´s eigendom. Hij werkt al 30 jaar bij Motorcycle Storehouse en heeft dit logo zelf nog gedesigned in Corel Draw. Maar daar gaat het hier niet om, want met een beetje geluk is het Storehouse logo te verwijderen en te vervangen door, wat dacht u van Westfield of zo? Wat extra sjeu is nooit weg.

 

2 augustus 2018. De kolomboor!

25 jaar geleden, toen Hildo zijn werkbank bouwde, zat er een dwarsstuk aan. Dat dwarse gedeelte was gedacht voor een kolomboor. Die kolomboor is er nooit gekomen, maar al die jaren is het wel door zijn hoofd blijven spelen en is een soort van eigen leven gaan leiden... als ik een werkplaats heb, komt er een kolomboor. En nu is het zover! Groot moet ie zijn, goedkoop ook, gezien Hildo's huidige bankrekening. Laatst zag hij voor 189 euro deze Pattfield kolomboor staan bij Hornbach. 45 kilo, 800w motor, minimale snelheid 210 RPM, max 2500 RPM met drie sets pulleys bovenin, slag 80mm, boorkop 16mm. Met deze specificaties is er geen goedkopere te vinden. Rommel? Ach, voor u misschien, maar Hildo heeft meer van dat hobby Pattfield-spul, alles doet het eigenlijk heel redelijk en hoe vaak staat hij nou echt achter die kolomboor?

 

 

 

 

 


3 september 2018. Foute boel! 16.10 Volt van de Battery Tender
Hildo heeft de Westfield aan de druppellader staan, een Battery Tender Waterproof 800. Een uitstekend merk, maar de tweedehandse die Hildo van iemand op zijn werk overgenomen heeft, is dat niet. Iets van 14.5 Volt is mooi tijdens laden, gewoon bijhouden kan lager. Maar 16.1 Volt is in alle gevallen een overcharge en niet goed als de accu heel moet blijven. Paar keer afgekoppeld en opnieuw geprobeerd maar alles wat de Battery Tender kan is heet worden en de accu constant overladen, jammer.


9 september 2018. 13.64 Volt van de Optimate 2
Met dezelfde kabel weer verbonden met het oplaadpunt van de auto (sigarettenaansteker) en de Optimate doet het wel zoals het hoort. Eerst laden met 14.5 Volt en uiteindelijk naar 13.6 Volt. Prima.

9 september 2018. Optimate 2 vs Battery Tender Waterproof 800
Op Hildo's werk wordt de Battery Tenders verkocht, hij heeft zelfs eens een seminar bijgewoond waarbij door een Battery Tender specialist de superioriteit van de USA developed Battery Tender software haarfijn uit de doeken werd gedaan.
Hildo's praktijk
Ongetwijfeld betreft het een exemplarisch probleem maar Hildo gaat gewoon voor een vergelijkbaar exemplaar van de Europese concurrent, een Optimate 2. Die houdt de Westfield (motor)accu vast in goede staat. Beide zijn computergestuurde laders die een programma aflopen, de voortgang van het laadproces is afhankelijk van hoe de accu reageert. Een stuk slimmer dus dan de acculaders van way back when, daarom kunnen dit soort druppelladers ook gewoon aan de accu blijven zitten om het voltage te monitoren en op peil te houden tijdens. Perfect voor voertuigen die langere periodes niet gebruikt worden, zoals de Westfield. Bij Hildo zijn er over de jaren al heel wat motoraccu's in de winter gesneuveld en deze druppellader verdiend zich derhalve rap terug!
Het verschil
Er zitten meer lampjes op de Optimate, Hildo vindt dat duidelijker en ook het grafiekje wat op de behuizing gedrukt is laat zien wat voltage te verwachten is als hij eerst aangesloten wordt. Bij de Battery Tender is er één lampje met twee kleuren, oranje en groen, goed of fout en de oranje kan ook nog knipperen, wat er fout is en wat er dan gebeurt is onduidelijk. De behuizing van de Battery Tender is van epoxyhars en stevig, u kunt er letterlijk met een auto overheen rijden. De Optimate is gewoon van kraak-plastic en gaat dan stuk. Beide hebben dezelfde SAE-aansluiting voor de laadkabels en beide zijn spatwaterdicht.


20 oktober 2018. Plankjes en een zoldertje
Met schier eindeloos schilderwerk aan de buitenzijde met een serie beitslagen voor een goede weerbestendigheid is er, hopelijk, een drogere stalling voor de Westfield gezorgd.
En verder gaat het
Eerst met wat plankjes aan de zijkanten om wat spulletjes van de vloer af te krijgen. De vloer is om op te lopen nietwaar?


21 december 2018. Staalondersteund zoldertje
Hout is een mooi materiaal, Hildo vindt van niet. Het is onbetrouwbaar, scheurt, rot, begint door te hangen etc. Staal is veel beter en is, bij dezelfde afmeting, veel sterker. Door lassen is het gemakkelijk aan te passen naar de behoefte. Daarom heeft hij het de houten dwarsbalk balk verstevigd met aan elkaar gelaste stalen hoekprofielen en stalen balkjes ondersteunen de vloerplaten. Hier durft Hildo wel overheen te lopen of onder te staan en mettertijd gaat het niet doorhangen. Het hout is gebeitst en het staal stemmig hamerslag groen, wat heel redelijk overeen komt met de kleur van de Westfield. Mooi hoor, Hildo is hier superblij mee!



3 en 22 december 2018. Vochtprobleem
De bovenste afbeelding is van 3 december, de onderste is drie weken later, op 22 december genomen, de toegenomen roest op de remschijf is duidelijk te zien. Er is iets helemaal niet goed in de garage. Het beitsen heeft niet geholpen en ook de gaten met de rooster voor de ontluchting lijken niet goed te helpen.
Resultaat?
Als Hildo hier niets aan doet is het duidelijk wat er gaat gebeuren, van de Westfield blijft er niets over dan een polyester bak ellende op wielen.


25 december 2018. Nat ontluchtingsrooster voorkant
Het ontluchtingsrooster is gemonteerd, daarna is er gebeitst. Aan de voorkant staat soms een stevige wind. Het regen water wordt door het ontluchtingsrooster naar binnen geblazen, en kan er niet weer uit. Tussen hout en rooster komt water te staan. Het hout is doorweekt, het peil wordt steeds hoger totdat het zelfs door de gaten naar binnen loopt en ook binnen is het hout kleddernat.
Onderkant van het rooster open maken?
Dat is een oplossing die voor de hand ligt, maar Hildo wil helemaal niet dat er water door het rooster naar binnen kan lopen. Even over nadenken en kijken of er een simpele oplossing voor is.




29 december 2018. Na 12 uur op de lage stand
De luchtvochtigheid is na 12 uur gedaald van 86% naar 82% en de watertank bevat 2.7 liter water. Lijkt niet al te veel maar het is de moeite waard.


1 januari 2019. Een droog begin van het nieuwe jaar!
Om 14.22h de droger aangezet en de relatieve luchtvochtigheid is 77%.
Om 17.12h uitgezet op 70%, met ongeveer 1 liter water in de watertank. In totaal zal de droger nu iets van 6 liter water uit de lucht gehaald hebben.
Waarschijnlijk was het vocht grotendeels al uit het hout, auto en alle andere vocht absorberende zaken getrokken. Hildo vermoed dat het vocht wat uiteindelijk nog in de lucht hangt zit ook alleen maar in de lucht zit en dat het daarom relatief snel weer te verwijderen is. De lucht wordt ook snel weer vochtig maar de spullen zijn nu wel veel droger, goed te merken aan papier en karton. Kortom, 'Dit ding is z'n geld waard', aldus Hildo.


29 maart 2019. Kolomboortafeltje bijna klaar
Het begint er inmiddels een beetje op te lijken. Poten zitten er redelijk onder. Uren bezig geweest om met name het randje, rondom het houten blad te lassen, slijpen en passend te krijgen. Maar het is gelukt!


Het jaar 2001 op 4 april. De oude werkbank
Zo zag Hildo's midden jaren 90 gebouwde werkplaats achter in de schuur er destijds uit. Stemmig oranje/zwart, de Harley-Davidson kleuren. De kolomboor die er staat had hij geleend om met een, zelfgemaakt stukje gereedschap, de klepveerspietjes los te kunnen halen om de kromgeslagen kleppen te kunnen verwisselen want... een klep moet wel eerst dicht gaan voordat de zuiger weer omhoog kan en daarbij zijn er grenzen aan toerentallen en de lengte van strepen die er te trekken zijn. In 2005 is er een nieuwe muur gebouwd en daarmee kwam er een einde aan het bestaan van deze werkplaats. Het gereedschap verhuisde naar de zolder in verschillende emmers.


Het jaar 2019 op 7 april. De nieuwe werkbank
Bijna op de dag af 18 jaar later, na de foto hierboven gemaakt is, en na 14 jaar het gereedschap in emmers heeft Hildo dezelfde werkbank, in aangepaste vorm, er weer staan met vrijwel hetzelfde gereedschap als destijds. Divers gereedschap stamt nog zelfs nog uit zijn brommertijd. Wat weggeraakte sleutels etc. zijn opnieuw aangeschaft. Maar de werkbank is nu mooier, met de staalplaat erop, de legplank er onder, stopcontacten, de fantastisch heldere LEDs en is zelfs iets breder! Iets van kastruimte staat nog op de 'to-do' lijst, maar dan komt nog wel. Als hij straks met z´n twee linkerhanden aan de Westfield moet sleutelen is het vast beter te doen want de nieuwe werkplaats annex garage is alvast een prettige ruimte om te zijn.

21 december 2018. De zolder
Boven de werkbank is een zolder gemaakt, handig om wat spulletjes op te bergen en ook handig om lampen boven de werkbank op te kunnen hangen.
Bullseyes
Hildo heeft een drievoudige verlichting aangelegd. Dit is de ´standaard´ sensor gestuurde verlichting die aangaat bij het binnenlopen of binnenrijden van de garage. Bestaat uit drie Bullseyes met elk 5W LED lampen. Sfeervolle verlichting hoor!


21 december 2018. De werkbank LED TL verlichting
Boven de auto hangen 6 'ouderwetse' TL balken. Boven de werkbank hangen nu 4 LED TL's. Extreem veel licht, meer als de gewone TL's. Als Hildo geweten zou hebben dat de LED balken het zo fantastisch doen, had ie ze ook boven de auto opgehangen. Supersnel opstarten, geen gezoem en het prijsverschil is 13 euro tegen 20 euro per stuk, dat valt op zich heel erg mee.
Overkill?
De vier TL's boven de werkbank zijn eigenlijk een beetje overkill, het is extreem verlicht, een zonnebril is nog net niet nodig maar het scheelt niet veel. De 6 lampen boven de auto maken opeens stukken minder indruk.
Erg mooi
Deze garage is nu al fantastisch en nog niet eens klaar, 'was het huis maar zo...', mijmert Hildo.
De kosten?
Hij heeft geen idee. Af en toe koopt Hildo weer wat hout, ijzer, laselektroden, schroeven, verf, elektrische delen etc. en kan ie weer even verder. De bouw vordert langzaam maar is zo financieel te behappen. De totale kosten houdt hij niet bij maar dat kon wel eens meer zijn dan hij denkt, honderd euro stelt tijdens een verbouwing niet veel voor, u weet er vast alles van.


24 december 2018. Het vochtpercentage
In huis heeft Hildo het wel eens 95% gehad. Maar deze 100% luchtvochtigheid is niet goed en ver buiten proporties.
De oplossing
Hildo weet niet precies waar zoveel vocht vandaan komt. Bij de bron aanpakken is de beste oplossing, dweilen met de kraan open een goede tweede. Hildo gaat voorlopig voor, figuurlijk, dweilen.
Droogapparaat Toyotomi TDZ110
Onmiddelijk tot actie overgegaan en een adsorptiedroger aangeschaft, Hildo wist niet eens dat dit soort apparaten bestonden. Een airco droogt ook goed, dat weet iedereen, maar juist niet bij de lagere temperaturen in onverwarmde garages buiten de zomer. Een adsorptiedroger komt juist bij die lagere temparaturen, zolang het niet vriest, veel beter uit de verf dan airco. Het werkt blijkbaar met een roterende schijf die vol zit met vochtopnemend materiaal. Door warmte toe te voegen wordt die schijf weer gedroogd, het water gecondenseert, loopt in een bakje of wordt direct met een slang afgevoerd. Van de Toyotomi TDZ110 die Hildo besteld heeft wordt gezegd dat ie tot 12.5 liter per dag (bij een ideale temperatuur) aan de lucht kan onttrekken. Hoe het een en ander in de praktijk gaat uitpakken is nog even afwachten.


29 december 2018. Adsorberen
Deze Toyotomi is een 319 euro kostende adsorptiedroger, geen 'absorptiedroger'. Adsorberen is vocht opnemen zonder dat stoffen zich mengen en absorberen is vocht opnemen waarbij de moleculen van het absorberende materiaal zich mengen met het geabsorbeerde materiaal. Tenminste, dat is wat Hildo er van begrijpt na Wikipedia gelezen te hebben. Theorie is leuk maar belangrijker is dat het ding gewoon werkt.
Hoe werkt het principe?
Een ronde schijf voorzien van het adsorberende materiaal draait rond. Een ventilator en wat verwarming zorgt ervoor dat de schijf weer droogt. Het water condenseert en loopt in een 3.8 liter grote watertank. De tank kan worden geleegd of met een slangetje kan het automatisch worden afgevoerd.
Twee snelheden
De hoogste is 740W, de energiebesparende 400W. Het geluidsniveau wordt dan ook lager en het ding droogt vast wat minder snel.
Inclusief elektronische hygrometer
Leverancier AirSain gooit ook nog een vochtmetertje bij het pakket in. In de garage werd 100% luchtvochtigheid gemeten werd door Hildo's huis tuin en keuken mechanische hygrometer. Deze elektronische uitvoering betwist dat en maakt er 86% van.



30 december 2019. Na drie watertanks
De luchtvochtigheid is gedaald naar 79% en Hildo zet de droger uit. Papier en karton in de garage is een stuk steviger en niet langer slof. Het drogen werkt maar 12.5 liter per dag gaat niet gebeuren, misschien bij de optimale temperatuur en anders was het een leuke advertentiebabbel.
31 december 18.06h terug naar 85%
Ruim een dag later is het vochtpercentage terug naar 85%. Het moet gezegd dat het geregend heeft en het buiten erg vochtig is. Toch ziet Hildo deze adsorptiedroger als een goede toevoeging aan de garage. Onverwarmde ruimtes buiten de zomer blijven lastig.


2 maart 2019. Kolomboortafeltje
De kolomboor is toch wel erg groot en aanwezig op de werkbank. Beter apart op een tafeltje, denkt Hildo. Wat extra stalen profiel opgehaald, met dezelfde afmeting als dat van de werkbank. Dan past het optisch ook mooier bij elkaar.
Krom
Een tafeltje lassen lijkt zo simpel maar alles haaks in elkaar krijgen valt niet mee. Het spul is weer krom en scheef ondanks de nieuwe grote winkelhaak die Hildo, met vooruitziende blik ditmaal, nog had aangeschaft. Als u ijzer aan elkaar last koelt het af en trekt het. Handige mensen kunnen dingen goed hechten en het krom trekken voorspellen. Hildo moet telkens weer slijpen en opnieuw lassen totdat het uiteindelijk niet meer direct opvalt. Voor bovenstaand resultaat is Hildo uiteindelijk 7 uur bezig geweest en nog zit die ene poot te scheef.


1 april 2019. Klaar!
De kolomboor was even sjorren, hij had er hulp bij, maar het ding staat er. In precies dezelfde kleuren als de werkbank. Staalplaat voor de twee onderste legplanken had Hildo miet meer maar met wat gebeitst plaatmaterial, over van het zoldertje, lijkt ook goed. Het hele gebeuren begint langzaam meer vorm te krijgen en het sleutelt in ieder geval stukken fijner als in de werkplaats dingen wél georganiseerd en te vinden zijn.
 
 Back to autoindex     Page 1     Page 2     Page 3     Page 4    Page 5    Onderhoud