In de jaren die verstreken zijn, heeft Hildo zich eigenaar mogen noemen van een uiteenlopende verzameling vierwielige gemotoriseerde voertuigen, van twee tot twaalf cilinder. Hieronder vindt u ze in willekeurige volgorde. Vooral in de tijd dat hij net zijn rijbewijs bemachtigd had, volgden de auto's elkaar snel op. Omdat Hildo toch niets beter te doen heeft, kunnen ook deze, nu veelal klassieke modelletjes, ook mooi even op de Hildo´s Egocentrische Website.

Van diverse automobielen uit Hildo´s verleden zijn helaas geen foto´s gemaakt of bewaard gebleven. Daarom zijn er een aantal plaatjes van het web geplukt om toch het een en ander te kunnen illustreren.

        _______________________________________________

Chevrolet Monza Town Coupe 1977

Hildo's eigen auto van de achterkant, en omdat er maar 1 foto van is, een internet foto van de voorkant. Hildo ruilde zijn eigen Harley-Davidson SX250 tweetakt of the road motorfietsje, van ongeveer hetzelfde bouwjaar maar in erbarmelijke toestand, tegen deze Chevrolet, een V8 5 liter automaat, goudkleurige lak met rode bekleding in 1984. Hij moest er nog wel 1500 gulden bijleggen maar Hildo was direct verkocht na een proefrit. Tjonge wat accelereerde die auto snel, je werd zomaar in je stoel gedrukt en dat had Hildo nog nooit meegemaakt. De wagen was op dat moment dus 7 jaar oud en is daarmee de jongste auto die Hildo ooit gehad heeft. Hildo kocht onmiddellijk een dikke sigaar en reed de koning te rijk door Groningen. Lekker hoor. Dat de wagen Hildo de oren van het hoofd zoop maakte hem niets uit, er was wel wat te besparen op de verzekering (geen) en op de wegenbelasting (ook geen) en APK bestond nog niet. In de vaste overtuiging een razendsnelle bolide te bezitten, reed Hildo ermee naar het Circuit van Zandvoort alwaar destijds het TV programma 'Wie waagt die Wint' opgenomen werd. Dragracen voor iedereen met een auto. Ha, ha, dacht Hildo met z'n V8. Ik ga winnen! Voor de start het gas erop, de automaatbak in z'n 1 rukken en met de linkervoet op de rem. Whooaaa, hoor die V8 eens brullen! De achterremmen deden het toch nauwelijks, dus burnouten wilde wel. Hildo had de dikste rookwolken van allemaal en de banden half kaal na afloop, maar van een beetje show is Hildo niet vies. De races zelf vielen wat tegen, verrek zeg, komen die anderen helemaal niet met Opel Kadettjes en Ford Escortjes maar ook met dikke V8'ten. In de eerste race reed Hildo de tweehonderd meter tegen een Pontiac TransAm met daarin een dame van lichte zeden, echt waar, met dikke bontjas, geblondeerd, veel goud en goed foute make-up. Zo zagen dames van lichte zeden er toen nog uit. Hildo met rokende achterwielen bij de start, licht groen, rem los. Nou.... de dame van lichte zeden ging er met de blebberende Pontiac met een rotgang vandoor en het enige wat Hildo nog zag waren de achterlichten, op vijftig meter afstand bij de finish! Kut zeg. Ietwat gedesillusioneerd kon Hildo zich klaarmaken voor de volgende start. Ditmaal tegen een dik 12 jaar oude Pontiac Firebird van eind jaren zestig. Een nogal sportief exemplaar met wel erg dikke banden. De auto was Hildo al eerder opgevallen want hij stond geparkeerd met open motorklep waar een erg groot en verchroomd motorblok in lag. O wee, Hildo zag het al een beetje duister in na de ervaring met de TransAm. Hildo weer bij de start, vlak voor het groene licht de voet op de rem, gas en de wagen in z'n 1 rukken. Als je niet wint, dan kom je in elk geval nog op TV met die gigantische rookontwikkeling. Groen! Rem los en planken! Ach en wee... ondanks het dappere gebrul van Hildo's eigen V8 maakte de Pontiac zich met een noodvaart uit de voeten, nog sneller dan de TransAm, geen schijn van kans. Kutkutkutkut, shit V8, Shit Chevrolet en shit race.

Laatste race, ditmaal tegen een Chevrolet Blazer. Zelfde ritueel, met de achterbanden inmiddels vol klonten gesmolten rubber. Groen! plankgas en de Blazer liep niet weg, nee, hij bleef zowaar langzaam achter! HaaaaHAAAA, Ja, JAAA!!! Met de Blazer op zeker 25 meter afstand passeerde Hildo als eerste de finish.

Helaas, op de televisie is Hildo bij 'wie waagt die wint' nooit te zien geweest met zijn Chevroletje. De wagen zelf is, onderweg naar de lascursus die Hildo toentertijd volgende, van achteren aangereden door een beter lassende dan rijdende medecursist in een Ford 20M. Hij schoot net over de achterbumper van Hildo's Chevrolet heen. Gevolg; achterlicht stuk en een beetje plaatwerk gedeukt (zie foto hierboven). Niet Hildo's schuld gelukkig. De Chevrolet werd total loss verklaard en Hildo kreeg 1200 gulden 'met behoud van restanten', zoals verzekeringsmaatschappijen dat zo mooi in ambtelijke taal plegen uit te drukken. Daarna raakten de voorste remblokken op en remde Hildo een poosje ijzer op ijzer. Een dure geventileerde schijf was kapot, dus de wagen moest weg. Hildo's vader heeft de wagen geruild tegen een Toyota Corolla van pakweg 1975, tijdens Hildo's vakantie. Dat de Toyota verrot was en helemaal dichtgeplamuurd had Hildo's vader niet gezien. 

Ach, weg ermee. Beter zo.

Simca 1000 1974?

Internet foto.Wat voor kleur die had weet Hildo niet meer. Hij kocht hem waarschijnlijk in 1979 samen met een kameraad voor 50 gulden bij de sloop. Zowel Hildo als het kameraadje waren geen van beiden 18 dus het was best spannend. De auto is naar Groningen gereden alwaar op een verlaten fabrieksterrein rondjes rond een oude fabriekshal gescheurd werden. Hildo is van mening dat hij hier stukken beter heeft leren rijden. Slippen, glijden, het was allemaal natuurlijk geweldig. De Simca  gaf het uiteindelijk op na de zoveelste slip zijwaarts tegen de stoeprand omhoog. Een achterwiel lag er dubbel onder. De wagen werd in brand gestoken (ja, je bent jong nietwaar?) en in grote rookwolken gehuld ging nog eenmaal het licht aan en de claxon toeterde een korte klaagzang. Best een beetje zielig...

Simca Rally 2 1974

Gekocht voor 650 gulden bij een plaatselijke handelaar. Een race Simca met een dikke 85pk 1300 motor voorzien van dubbele carburateurs. Een hele snelle dus. Sportstuurtje en de wereld aan toerentellers, metertjes en voorzien van 2 heuse kuipstoeltjes. Een hele hippe sportieve wagen, in zijn tijd. Van de 180km die het koekblikje zou moeten kunnen halen kwamen er maar 140 op de teller. Toch niet zo'n frisse meer waarschijnlijk. Hildo had de gewoonte om 's ochtends plankgas weg te scheuren naar zijn werk. Hiervan heeft hij geleerd om eerst een motor goed op te warmen voor je er veel van vraagt. De Simca heeft het niet overleefd en werd met een lekke koppakking afgevoerd naar de sloop.

Fiat 127 1975?

Internet foto. Hildo weet niet meer precies wanneer hij deze auto gekocht heeft en voor hoeveel. Voor erg weinig dat wel, want de kopers gingen eerst niet op Hildo's zeer lage bod in. Papiertje achtergelaten met telefoon nummer erop, als ze toch van gedachten zouden veranderen dan moesten ze maar even bellen. Dat gebeurde en Hildo werd eigenaar van de Fiat 127. Erg pittig lelijk autootje, maar erg roest gevoelig. Bij een snelle rit over een hobbelige zandweg schoten de veerpoten door de verrotte carrosserie omhoog. Sloop.

Aca Diana 1984

Gekocht in 1993 voor 650 gulden, met een half jaar APK. Hildo is het al een beetje vergeten, en dat vindt hij helemaal niet erg. De auto is niet guitig, niet grappig en niet leuk. Het was een hopeloos ding met een top van 65km/h als je de wind echt tegen had, voor de wind iets van 85-90. Vol gas en er begon van alles te stinken, rustig rijden door de bebouwde kom en het ding hikte over de weg. Hildo haalde zijn vrouw Ingrid eens op uit Duitsland, met 70km/h(!) over de Duitse autobahn alwaar de auto na veel gehik en gestotter er mee ophield. Gezamenlijk met de trein verder en later heeft Hildo de wagen opgehaald met de motor, een XT 500, die net half achterin paste zonder dat het achterwiel over de grond sleepte. Een eend is een hopeloos substituut voor een automobiel. 

Naar de sloop gebracht! Ha, ha, ha! Rotding!

Toyota Corolla 1200 1971

Hildo's vader kocht deze auto, de allereerste uitvoering van de Corolla in de kleur hemelsblauw, in 1972 voor 7200 gulden van een dealer in Groningen. De 1 jaar oude wagen was net zo duur als een nieuwe Toyota 1000 maar gelukkig wisten Hildo en Hildo's moeder pa over te halen om voor de grotere auto te gaan. Hildo kocht de probleemloze, betrouwbare maar wel iets roestende wagen weer van zijn vader voor 500 gulden in 1980. Het was zijn eerste auto na het behalen van het rijbewijs. Het was in de winter, Hildo had 3 maanden zijn rijbewijs en de wegen waren wit van de sneeuw. Met jeugdige overmoed slipte Hildo wat voor de lol door de bochten totdat het mis ging en hij met de Toyota 2 bomen raakte. Auto plat, Hildo nog heel. De roest was toen ineens heel duidelijk te zien. Sloop.

Toyota Corolla 1200 1973

Gekocht voor 225 gulden in 1981, en Hildo heeft er een half jaar probleemloos mee gereden. Een vervelende bumperklevende VW Kever raakte de Corolla van achteren nadat Hildo even op de rem stampte. De Toyota was total loss en Hildo kreeg 350 gulden terug van de verzekeraar van de Kever met 'behoud van restanten'. Winst! Rood snoeppapiertje om de gloeilamp achter en Hildo reed al weer. De wagen is uiteindelijk in beslag genomen door de politie vanwege 'uitstekende delen' die de wagen opliep na een kleine uiteenzetting met achtereenvolgens een verkeerspaal, een vrachtwagentrailer en een café muur. Sloop dus.

Toyota Corolla 1200 1975

Deze Toyota kreeg Hildo in zijn bezit nadat zijn vader hem geruild had tegen de Chevrolet Monza. Reed prima ondanks dat de onderkant behoorlijk geplamuurd was. Dat had Pa op moment van inruil niet gezien. Plamuur hoorde erbij, een heel normale gang van zaken destijds. Auto's gingen nog niet zo lang mee als heden ten dage. De winter van 1984-1985 mee gereden en Hildo weet niet meer wat er verder mee gebeurd is. Sloop waarschijnlijk.

De Mini voor het ouderlijk woonhuis geparkeerd.

Mini 850 1971

Weinig goeie foto's van. De bovenste staat ie maar half op en op de onderste ziet u slechts een gedeelte van de onderkant. Was door een achterwiel gezakt, ja een Mini roest wel. Maar met vier man leg je hem wel zo op z'n kant, lekker makkelijk aan lassen. Wel even de accu demonteren natuurlijk. Dit wagentje is eveneens begin jaren 80 gekocht, voor weinig. Iets van 300 gulden, in Eelde. Niet snel met 130km, maar wel een hartstikke grappige auto die u wat doet. Het was gewoon een guitig hobbelend ding. Had al een paar jaar stilgestaan, maar nadat alle spontaan lekkende rubbers van de remcilinders waren vernieuwd liep de Mini als een tierelier. Zelfs met een lichaamslengte van 1.90m was er neer dan genoeg ruimte om fatsoenlijk te kunnen zitten en schakelen. Hildo is er zelfs nog een keer mee in het Duitse Frankfurt geweest. No problemo. Hildo heeft de wagen aan zijn zus gegeven, die er vervolgens nog lustig 2 jaar mee heeft rondgetoerd voordat het wagentje naar de sloop ging. Hildo's zuster heeft de wielen nog steeds op zolder liggen(!).

Volvo 940 stationcar 1991

Met het bouwjaar 1991 is het in 2005 de jongste auto die Hildo ooit heeft gehad. Vanwege een verbouwing, in juli 2005, aangeschaft want een stationcar met trekhaak is handig en zijn Mercedes 230S was een beetje aan het eind van zijn latijn. Niet duur voor 750 euro met nieuwe APK. Verkopen als de verbouwing achter de rug is. Tja, maar toen bleef ie een beetje hangen, want het was toch best een fijn ding. Hoe langer u hem heeft, hoe meer u hem waardeert. Erg betrouwbaar, goed zitten, stevig, roestvrij en vooral erg praktisch. Zondermeer de beste automobiel die Hildo ooit gehad heeft. Uiteindelijk heeft de Volvo toch nog 4 1/2 jaar dienst gedaan voordat hij weg moest. Reden? Te duur in benzine en wegenbelasting. Wat ie nog opbracht? Maar 250 euro. Eigenlijk een schande want zelfs met een leeftijd van 18 jaar en 350.000km op de klok was ie nog als nieuw, haast. De Volvo ging uiteindelijk niet naar de sloop maar naar Nigeria, waar hij het vast nog jaren kilometers zal mogen verslinden.

Volkswagen Golf CL Diesel 1989

September 2013 gekocht voor 770 euro met nieuwe olie en oliefilter, nieuwe remmen en APK. De teller staat op 336.800km en de carrosserie is roestvrij. Zijn eerste VW én eerste diesel ooit. Niet al te zwaar, niet al te duur, niet al te snel en niet al te stil, maar met het 1.6 dieseltje erin wél zuinig. Gemiddeld 1:23 met een zeer rustige rijstijl. Deze auto heeft Hildo aangeschaft in de hoop de kosten per kilometer naar een historisch laag peil te kunnen krijgen. Memorabel ding dus maar verder heeft hij er niets mee. Toch nog een heel klein beetje leuk dan? Nee.

Toyota Yaris 1.0 VVTi 2007

Hildo's huidige auto. September 2018 gekocht na precies 5 jaar in de oude Golf 2 rondgerateld te hebben. Wat een verschil, Hildo krijgt er haast tranen in zijn ogen van zo fijn als dit rijdt! Een Toyota Yaris staat bekend om betrouwbaarheid en weinig ellende. Met een leeftijd van 11 jaar met dik 73.000km op de digitale klok ziet dit exemplaar er uit alsof ie nieuw is, en zo rijdt ie ook. Hildo's netste auto ooit. Met een driecilinder 1.0 motor van de Aygo is ie niet snel maar relatief zuinig ondanks dat ie leeg een forse 995kg weegt. Voorzien van allerhande airbags en zelfs een airco. Hip is ie niet maar dat boeit Hildo, als pre-bejaarde, niets.

 Back to Autoindex   .

Chevrolet Blazer 1978

Ergens eind 2004 kocht Hildo voor 2800 Euro deze Blazer, compleet met veel ruimte achterin en zowaar een... Harley sticker! Gedacht als opvolger voor Hildo´s Mercedes. Een automaat met 2x55 liter LPG en een gereviseerde 5,7 V8 die daarmee toch een stukje groter is dan de originele 5 liter. Evengoed een niet erg rappe auto, maar het lawaai dat geproduceerd werd door de twee El Cheapo Cherry Bomb dempers was genoeg om Hildo de indruk te geven dat ie dik 300 reed... met 110km op de klok. Een forse auto vindt Hildo best leuk en chromen wielen ook, maar het gevaarlijk slingerende stuurgedrag, de afbrekende verroeste achterklep en last but not least het gebrul van de V8 zorgden er binnen een week voor dat Hildo spuugzat was van de wagen. Wat een hok zeg. Op internet gezet en zowaar liepen ze Hildo´s deurtje zowat plat om hem te mogen kopen... vanuit Oss en Den Haag! Verkocht voor 3500 Euro en de nieuwe eigenaar vond het niet eens erg dat de elektrische installatie met doorbrandende knipperlichten en niet meer werkende verlichting, het al opgaf tijdens de proefrit. Stoere kar man!

Ja hoor...

Datsun 1200 1973?

Foto van een perfect gerestaureerd exemplaar, zomaar aan de kant van de weg. Hildo's Datsun was wit. Ook toen al vond Hildo het een auto van niks, maar hij was wel verbazend vlot en kostte maar 100 gulden. APK bestond nog niet dus Hildo heeft er een winter mee gereden. Toen slipten de koppelingsplaten en Hildo gaf de Datsun, helemaal voor niks, weg aan zijn kameraad uit Amsterdam.

Ford 17M 1969

Internetfoto. Hildo was nog maar 17 jaar, ergens in 1978/79, en uiteraard niet in het bezit van een rijbewijs. Dat scheelt want dan kunnen ze hem ook niet afpakken! Hildo's Ford was wit van kleur en had al een jaartje of zo onder de bomen gestaan. Nu was ie dus wit met groen. Gekocht bij een verschrikkelijk mooi wit landhuis te Glimmen, compleet met oprijlaan, grote vijver en Jaguar voor de deur. Hildo bood de man 100 gulden, maar de man wilde perse 150. Nou, dan maar niet. Na er thuis een poosje op te hebben zitten broeden (Hildo's ouders wisten van niemendal), besloot Hildo dat de Ford dan maar voor 150 gulden zijn eigendom moest worden. Terug naar het monumentale landhuis. Tring! Voordat Hildo zijn bod kon verhogen naar 150 bood de man Hildo de auto al aan voor 100. Okay, verkocht. Da's een mazzeltje. Van een uitlaat was de Ford niet meer voorzien, die lag er los achterin. Wat pannensponsjes in het stuk uitlaat gepropt dat er nog wel aanzat, daarna een sok er omheen zodat ze er niet uitvlogen. Het uitlaatgeluid was nu op een redelijk niveau. Klaar! Op naar Amsterdam, want daar in Amsterdam Oost woonde nog steeds Hildo's kameraad! De rit zelf ging redelijk goed, op een kokende motor na. Nadat de pannensponsjes er uiteindelijk toch uitvlogen, liep de motor een stuk koeler, maar ook opvallender... Een routine controle te Amsterdam kostte Hildo de kop. Hij had nog 300 meter af te leggen, maar voor het Ajax stadion, aan de Middenweg, werd Hildo staande gehouden. Geen rijbewijs, geen verzekering en geen wegenbelasting, dus de wagen werd in beslag genomen. Terwijl Hildo aan het lopen was naar zijn eindbestemming, in Watergraafsmeer, kreeg Hildo een lift. Van zijn eigen auto met een politieagent achter het stuur. Toch wel netjes vond Hildo. Toch?

Toyota Crown 1971

Internetfoto. De grootste en meest luxe Toyota in het programma destijds en Hildo schafte hem  in 1981 aan voor 450 gulden plus zijn horloge. Een forse wagen voorzien van een 2600cc 6 cilinder. Hildo verkeerde altijd van mening dat de auto van 1971 was, maar tijdens het zoeken naar een foto op het internet groeit het vermoeden dat het een 72 of 73er geweest moet zijn. Afijn, hij was erg mooi, bijna net zo mooi als deze hier op de foto, lichtgroen van kleur, en absoluut roestvrij. Dat de motor versleten was, merkte Hildo pas later. De wagen haalde maar 130 en zoop benzine alsof het niks kostte. Verbruik van 1:6 was gemiddeld. Erg luxe vond Hildo de automatische antenne die vanzelf omhoog ging als je de radio aanzette. Erg lastig waren de achterremmen die met een klap blokkeerden als je maar iets te hard remde. Er pasten wel 250kg aardappelen achterin! De wagen werd uiteindelijk afgehaald door een dyslectische sloper die Hildo een papiertje gaf met 'Toyato Krown'.

Mercedes 508D camper 1981

Met 7.5 meter en 3040kg de grootste en zwaarste auto die Hildo ooit gehad heeft. Gelukkig met een camperkenteken want dat scheelde aanzienlijk in de belasting. Het verbruik was heel redelijk met 1:8 en de 80pk dieselmotor kwam de wagen, zwart rokend, tot een topsnelheid van 85km/h. In 2000 voor 6500 gulden gekocht en in 2001, voor zelfs iets meer, weer verkocht. 

Aan deze wagen kleven voor Hildo trieste herinneringen.

Peugeot 309 1987

Deze auto had Hildo weliswaar op naam, maar was niet echt zijn eigendom. Omdat de garage, waar Hildo zijn Mercedes in onderhoud had, heeft na het ongeluk met de Mercedes een half jaartje nodig gehad heeft om de wagen weer te repareren. Zolang mocht Hildo in deze 'leenwagen' rondrijden. Hildo is niet echt een autofreak, maar deze is wel heel erg saai. Gelukkig reed Hildo in die periode meestal met de motor.

Jaguar XJS 1976

Gekocht in 1988 voor 9000,- gulden. Tja, ook toen waren ze al niet goedkoop. Het was de opvolger van de E-type, maar lijkt altijd ondergewaardeerd te zijn. Evengoed is deze XJS meer dan 20 jaar in productie geweest en dat kun je van de E-type niet zeggen! Veruit de mooiste wagen die Hildo ooit gehad heeft. In absolute klasse en stijl vlot over 's heren wegen. Door de 5.3 liter 300pk V12 injectie motor was, ondanks 1735kg leeg gewicht, inhalen geen probleem. Open de motorkap en aanschouw Het Britse Wonder. Ongelofelijk dat ze zo'n gigantisch ding er nog in hebben kunnen proppen. Het leek wel een vliegtuigmotor, de meest indrukwekkende automotor die Hildo tot op heden gezien heeft. Je kunt er nauwelijks nog met je handen bij in en dat is in de praktijk wel weer wat lastig. Uiteraard was de Jaguar voorzien van airco (die het niet deed), een automaat en het geluidsniveau was... zeer laag. Op topsnelheid, 240km/h, was nog steeds een normale conversatie mogelijk, zonder met stemverheffing te moeten spreken. Een genot om er mee te rijden, en dat alles met een auto uit het jaar 1976, vergelijk hem eens met zijn tijdgenoten! Met een slok teveel op (destijds volledig sociaal geaccepteerd in Hildo's kringen) kreeg Hildo eens een stopteken van de politie, die vervolgens genegeerd werd. De politie VW Golf zette de achtervolging in, maar de ruim 200kmh door Helpman heen kon het Golfje niet bijbenen en Hildo was ze kwijt voordat hij het wist. Dat zou Hildo nu niet meer doen natuurlijk. De Jaguar is niet alleen een snelle maar ook zeer goed sturende auto en bochten waarvan je denkt, dit haalt ie niet.... worden genomen als op rails. Een hele fijne wagen die van Hildo een dikke 10 krijgt! Hildo heeft de wagen 3 jaar gehad maar een schurend achterwiellager (850 gulden vertelde de Jaguar dealer), gebrek aan geld voor de APK, brandstof (1:6), verzekering en wegenbelasting deden Hildo besluiten de wagen te ruilen tegen de Mercedes 230S. Jammer, want de Mercedes kon op geen enkel niveau tippen aan de XJS, behalve qua ruimte op de achterbank. De Jaguar was simpelweg niet te betalen voor een noeste arbeider. Tik het kenteken KF-70-GZ maar eens in op internet. De laatste APK keuring is december 2007 verlopen maar hij is anno 2016 bij de Rijks Dienst Wegverkeer nog steeds geregistreerd. Dit is een echte klassieker!

Ford Escort 1100 1977

Deze auto kocht Hildo's vader in 1980 nadat Hildo zijn Toyota gekocht had. Op de foto Hildo's vader achter het stuur. Hildo's vader overleed in 1987 en Hildo heeft er nadien nog 5 jaar belasting vrij zijn moeder mee rondgereden totdat ook zij overleed in 1992. Na een poosje kocht Hildo de wagen weer terug en heeft er mee gereden totdat de wagen niet meer door de APK kwam wegens extreme roest ergens in 1994. Een simpele auto met weinig poespas en een vrij hoog brandstofverbruik wat niet terug te zien was in de prestaties, maar hij deed het altijd. Ging naar de sloop, maar de dynamo heeft Hildo nog gehad tot 2013, eenmaal komt het afscheid.

Renault 16TL 1974

Gekocht in 1980 voor 1250 gulden. Een hele nette auto die uitstekend reed. Stuurversnelling en de typische 'lint' snelheidsmeter in het dashboard. Heerlijke vering en tamelijk vlot. Aardig wat comfortabele ritjes mee gemaakt. Hier werd de wagen ingezet om Hildo's eerste motorfiets voor reparatie weg te brengen. Wat er uiteindelijk met de auto gebeurd is, kan Hildo zich niet meer herinneren. Waarschijnlijk verkocht.

Austin Allegro 1975?

Internetfoto. Hildo's Allegro was oranje en moet hem gehad hebben ergens eind 1985. Een sukkelige prutauto met de uitstraling van een theemuts. Bekend om de slechte kwaliteit en ook toen al was het een wagen die niemand wilde hebben. Hoe, wanneer en waarom Hildo de wagen gekocht heeft, weet hij niet meer. Hij weet wel dat de APK keuring op dat moment net ingevoerd werd en hij er prompt een bekeuring voor kreeg vanwege, uiteraard, het ontbreken van APK. Balend als een stekker heeft Hildo de wagen snel weggegeven aan zijn zus die er nog wel wat in zag. Dat bleek toch een beetje tegen te vallen zodat de Allegro niet lang daarna doorkon naar de sloop. Toen autofabrikant Opel, na de Opel Kadett serie, uitkwam met een nieuw model genaamde Astra viel Hildo direct op... De achterkant van een Allegro!! Aaarrgghh!!

Mercedes 230S 1967

Deze Heckflosser heeft Hildo in bezit gehad van 1991 tot 2006, dus 15 jaar. Hij is er, vanwege geldgebrek, pas echt mee gaan rijden toen klassiekers vrijstelling van de wegenbelasting kregen. Gastank erin laten zetten en toeren! De vreselijk mooie 2300cc 6 cilinder lijn motor schopte het tot 1:8.2 op gas, op lange constante ritten bij 100km/h, en dat valt best mee, op benzine zelfs tot 1:11. Van alle auto's heeft Hildo deze het langst gehad, en is er erg gehecht aan geraakt. Heel erg jammer dat de Mercedes weg moest vanwege extreme, niet meer lasbare, roest. Tragisch.

Mercedes 280SE 1983

Groot is mooi. Evenwel niet zo mooi als zijn oude 230S maar wel stukken frisser. Aangeschaft in december 2009 met 376.000km op de klok en af en toe een flinke rookwolk uitbrakend. Nu staat er ruim 454.000km op maar hij kan nog jáááren mee hoor! Met de 185pk 2800 6 cilinder onder de kap is het zelfs de op één na krachtigste auto die Hildo ooit heeft gehad. Verbruik 1:6.2 bij 100km/h tot 1:5.4 bij 125km/h op LPG. Slurpen wil ie wel, maar gelukkig wegenbelasting vrij. Dat maakt veel goed. Dat in 2014 het wegenbelastingvrije rijden ophoudt voor deze Mercedes betekend onverbiddelijk het einde van deze wagen, ondanks dat ie ie nog steeds rijdt als een trein. Een spijtig einde. Sloop.

Westfield SEI 2.0 1992

Bouwjaar 1992 en in de zomer van 2017 aangeschaft. Een spetter van een auto! Gedacht als vervanger voor Hildo's Harley... of is het toch een knots van een midlife crisis? Voorzien van een 2 liter 16-kleppen Ford motor met snelle nokkenassen, vier 41mm Keihin Flatslide motorfiets carburateurs en een 4-1 roestvrijstalen high-flow uitlaat. Oncomfortabel, oordoppen zijn aan te raden en de wagen is niet zuinig, praktisch of verstandig. Hij weegt maar 600kg, gaat als de brandweer en is supersnel door de bocht. Leuker dan een Ferrari en stukken goedkoper!

Nissan Tiida 2010

Eind 2019 is Hildo een maand naar Australië geweest. Deze 2010 Tiida, een 1800 automaat, voor 6000 AUS$ gekocht in Darwin. Niet voor het smaakvolle design maar wel mét airco, en dat was prettiger cruisen over schier eindeloze wegen. Na dik 6000km weer in Melbourne verkocht voor 1500 AUS$. Beetje tegenvaller mate, maar huren is ook niet goedkoop. Met 4500AUS$ (bijna 3000 euro) in 1 maand, is dit de duurste auto, uit zijn gehele automobielhistorie geweest. Leuke trip was het wel ja, op een kapotte startmotor na die moest worden ingevlogen... Volgende keer een langere vakantie, ooit misschien, als ie weer geld heeft.