Juliette

Juliette is een geweer, een hele mooie Chassepot M1866 van bouwjaar 1871. Momenteel is zij dus 148 jaar oud en, voor zover Hildo het weet, in geheel originele ongemodificeerde uitvoering en bovendien in uitstekende staat.

Nog nooit mee geschoten 

Hildo heeft haar begin 2015 overgenomen van Drs. P uit Groningen samen met twee zusters; Bernadette een naar Gras patroon geconverteerde Chassepot en Claudette, een M1874 Gras. Juliette is de enige van de Drie Gezusters waar hij nog nooit mee heeft geschoten. Ook Drs. P., die haar ooit in België wist te bemachtigen, had haar nog nooit mee naar de baan gehad. Wanneer Juliette voor het laatst kogels heeft laten vliegen is onduidelijk. Het kan zomaar decennia of zelfs meer dan een eeuw geleden zijn zijn want papier patronen voor een naaldvuur geweer maken is stukken lastiger dan met voorladers of gewone patronen schieten.

De originele papierpatroon

Schieten met originele patronen gaat niet gebeuren. Ze zijn er her en der nog wel maar niet goedkoop en het is inmiddels historisch erfgoed. Originele zo precies mogelijk namaken, en daarmee schieten, kan zeker wel. Youtube is handig voor info en bovendien zijn er van papierpatronen veel oude documenten bewaard gebleven, waarvan er steeds meer op het internet zijn te vinden. Daaronder hoe en met wat voor afmetingen de patroon gebouwd dient te worden. Wel nog even doen natuurlijk.

               __________________________________________ 

Hulsmal en hulsstaaf tekening

Om een papierpatroon te bouwen is een hulsmal handig. De buitenmaat van de papieren huls van de originele patroon is 13.4mm diameter. Dan nog een hulsstaaf waar de papieren huls omheen gevouwen wordt. De hulsstaaf iets dunner dan nodig, waarschijnlijk, maar is gemakkelijk dikker te maken met wat tape. Dunner is lastiger want Hildo heeft geen draaibank.

Arnold

Arnold, van Arnold's Bikeshop in Smilde, krijgt deze tekening van Hildo. Hij is de man die niet alleen Harley zaak heeft maar ook in het bezit is van een draaibank waar hij prima mee overweg kan.

Hulsmal en Hulsstaaf

Arnold heeft prima werk geleverd en alles is precies op maat. Een aluminium hulsmal van 13.4mm binnendiameter, de originele buitenmaat van de patroon, en een RVS hulsstaaf van 12.4mm buitendiameter precies zoals Hildo dacht dat het goed zou zijn. Als er iets niet deugt weet u wel aan wie het ligt.

0.15mm dik pakpapier

Mooi dik en stevig pakpapier met een dikte van 0.15mm en daarmee een prima basis voor de papierpatroon meent Hildo. In totaal is dus 0.30mm van de patroondiameter van papier.

De Chassepot kogel gieten

Er lijkt niets mis mee. Helaas echt makkelijk gieten doet het blok helaas niet want het kunstzinnige 'ontluchtingswerkje', wat zowel aan de binnen als buitenkant van het blok zit, ontlucht niet voldoende. Het gat in de snijplaat is groot genoeg maar het blok is door de trage ontluchting nauwelijks snel genoeg te vullen omdat het lucht niet snel genoeg kan ontsnappen. Omdat het lood dus minder snel naar binnen gegoten kan worden liggen rimpelkogels, doordat het lood teveel afkoelt tijdens het gieten, op de loer als u niet heel erg uitkijkt. Beetje jammer aan deze verder fantastische gietmal want de uitval door het iets trage vullen blijkt groter dan normaal. In feite is rimpelkogels gieten is iets wat nooit mag kunnen gebeuren, zeker niet met een stalen mal als ie eenmaal op temperatuur is.

5 juni 2019. Drie keer drie is Negentig

Drie schietkaarten met elk 3 series erop van 10 schoten maakt in totaal 90 kogels. Rustig op de baan, dan kan het en... het is leuk! Uiteindelijk denkt Hildo dat ie door veel oefenen met hetzelfde wapen ook een beetje beter wordt en misschien is dat ook wel zo. Binnenkort gaat ie weer een interne competitiekaart ophangen, hij is er klaar voor!

16 juni 2019. Chassepot mallen

Volgens de historische tekeningen heeft Hildo de mallen gemaakt voor het aftekenen van (van links naar rechts) de huls, het zijden huls omhulsel en de paper patch. Alles uit 1.5mm dik geanodiseerd aluminium, heeft hij toevallig liggen voor een ander project. Eerst op papier tekenen, overtrekken op aluminium, uitzagen met de decoupeerzaag en de details met slijpmachine en vijl. Stukje afgezaagde wasknijper er op gelijmd. Klaar. Gaat een stuk langzamer dan dat u het leest hoor!

26 juni 2019. De Interne Competitie

De zomer is daar, gisteren ruim over de dertig graden. Ook vandaag is het warm op de baan en dat is niet de enige reden waarom Hildo het zweet uitbreekt want... het is tijd voor De Interne Competitie!

De laatste 2 kaarten

In totaal moeten er acht kaarten geschoten worden bij SV de Vrijheid Hoogeveen, dus dit zijn de laatste twee. Eerst een oefenkaart, 10 stuks blam, blam etc. Lijkt niet verkeerd! Helaas zitten er maar negen in de eerste kaart, dat belooft wat. Alles, inclusief Hildo, is opgewarmt. Nu is het tijd voor De Interne Competitie. Wat er precies mis is gegaan weet Hildo niet, maar de tweede is beter dan de eerste. Helaas laten beiden een onverklaarbare afzwaaier naar beneden zien, net als de oefenkaart waarop maar negen gaten te vinden zijn. Affijn, niet zo best en waar hij uiteindelijk eindigt in de rangorde? Dit jaar wordt de plaats waar de schutter eindigt gelukkig wel bekend gemaakt, zoals het een echte competitie betaamt. Nog even afwachten dus... nu maar hopen dat ie er vannacht van slapen kan.

3 juli 2019. Kleinkaliber ALPHA-proj

Kleinkaliber is dé manier om kleine groepjes te schieten maar Hildo wil het niet echt lukken. Met Gorby niet maar ook niet met deze Alpha, een clubwapen van SV de Vrijheid. Hildo heeft er al eens eerder mee geschoten maar deze ligt Hildo niet lekker in de hand, de trekker zit gevoelsmatig wat laag. Zijn eigen Peacemaker (Cattleman) zit eigenlijk niet anders, maar toch ligt hem zijn eigen revolver beter. Gelukkig maar.

3 juli 2019. Winchester model 1890 in .22 short

Uw schouder heeft het niet zwaar tijdens het schieten met dit geweer. Het kaliber .22 short is nog korter dan dat van 22 Long Rifle en het schiet duidelijk rustiger en stiller. Het is voorzien van een relatief lange 24" oktagonale loop, toch is het geweer mooi in balans en niet erg zwaar.

Model 1890 is vanaf 1890

Deze Winchester is gemaakt van 1890 to 1932 en er zijn uiteindelijk naar verluid ongeveer 849.000 geweren geproduceerd. Heel veel geweren gewoon gemaakt om leuke dingen mee te doen en plezier aan te beleven en dit is er eentje van. Dit geweer is gebruikt om recratief te schieten op markten, kermissen in een schiettent met speciale kogels die snel verbrokkelden om het gevaar van richochets te vermijden, of lekker schieten in de tuin, schuur of huis op je vrije dag. Ongeveer zo zoals wij dat in Nederland met een luchtbuks doen.

Takedown

Het geweer is een take down versie, dat betekent dat het snel door de enkele schroefknop los te draaien, aan de linker kant boven de trekker, in tweën te delen is. Gemakkelijk om mee te nemen en vroeger in Nederland en België was dat naar verluid een handige optie voor een stropersgeweer. Hildo kan zich er wat bij voorstellen maar dan wel in een wat groter kaliber.

3 juli 2019. Diopter en tunnelkorrel

Het lijkt Hildo niet dat deze viziering er al op zat ten tijde van aanschaf. De tunnelkorrel is een beetje modern en ook de hoogte van de diopter verraad dat hij ook voor veel langer afstanden geschikt is dan dit geweer in .22 short. Verder is het natuurlijk erg goed richten met dit soort vizieringen. De originele keep zit er gewoon nog op.

3 juli 2019. Spannen(d)

Het is een pomp-actie geweer, het grendelt net zoals bij de pomp type shotguns. Hildo voelt zich bijna The Terminator. De 'slide handle' naar achteren trekken om de spannen en tegelijk wordt de lege huls uitgeworpen, naar voren schuiven en de nieuwe patroon wordt gekamerd.

3 juli 2019. Pfft.

Het eerste schot, ziet u op de bovenste foto het rookwolkje bij de loopmonding en boven de grendel? Na veel grootkaliber schieten werkt dit pufje haast een beetje op de lachspieren. Het schiet zo rustig en vriendelijk, écht een heel leuk geweertje. In principe zou u hier mee kunnen schieten zonder oordoppen want het knalt maar iets harder en scherper dan Hildo's oude en vrij tamme luchtbuks.

                  ------------------------------------------------------- 

Randvuur slagpin

In tegenstelling tot centraalvuur patronen, die met het slaghoedje in het midden die verwisseld kan worden, ziet u hier ook waarom een 22 randvuur niet herlaadbaar is. Het slagsas zit in de rand van het messing hulsje verwerkt, de huls componenten zijn derhalve 'one-piece'.

Doet ie 't wel of doet ie 't niet?

De linker 22 short is gewoon afgegaan, u ziet de deuk. De rechter 22 long rifle heeft geweigerd. Deze patroon komt uit Gorby, het Baikal Margolin MCM .22 Russische Olympische snelvuurpistool. Er is een punt gemaakt aan de slagpin, maar die punt zit vreemd genoeg niet in het midden. Als de slagpin 180 graden draait pakt ie de huls te ver naar de rand toe, weigering. Onduidelijk waarom de slagpin opeens draait, er wordt aan gewerkt.

.22 short & long rifle kogels

Het met de tangen uit kogel uit de huls wrikken lukt prima maar ze zitten vaster dan Hildo dacht. De krimp van alle drie soorten patronen is behoorlijk. De kogels in een randvuurpatroon zijn anders dan die bij een reguliere patroon, u kunt het duidelijk zien aan de bodem. De driving band heeft dezelfde buitendiameter als de buitendiameter van de huls, het voetje waarmee de kogel in de huls zit, is duidelijk kleiner in diameter. Bij een gewone patroon is de buitendiameter van de kogel dezelfde als de binnendiameter van de huls.

.22 short RWS 'Good Precision'

27.7 grain kogel en 0.9 grain 'staafjes' kruit.

.22LR S&B

Standard LRN 40 grains. 39.8 grain kogel en 1.4 grain 'balletjes' kruit. De Sellier & Bellot .22 long rifle patroon heeft een zwaardere kogel en meer kruit, zal wel harder gaan dan. En dat doet ie ook. Er zit een soort van 'lining' in het long rifle hulsje, om het kruit tegen vocht te beschermen? De grotere stukjes die u ziet liggen zijn van die lining. Het lijkt wel een soort vetpapier.

                       --------------------------------------------- 

Chassepot gietblok van Accurate Molds

Accurate Molds is een Amerikaanse firma die een vreselijk grote collectie aanbied van gietmallen voor meer kogels dan u zich kunt voorstellen. Aanpassingen aan zo´n gietblok is geen probleem en u kunt ook uw eigen ontwerp laten maken. Aan u de keus of het blok gemaakt wordt van van aluminum, messing of staal in enkel tot 4-voudige mal. De details die u moet invullen zijn gigantisch, ondermeer de loodlegering waar u mee wilt gieten zodat hij daar rekening kan houden tijdens het maken van de gietmal. Verschillende legeringen geven uiteindelijk verschillende kogelgroottes, en u wilt natuurlijk wel precies een bepaalde maat hebben. Dit is iets wat Hildo nog niet bij een andere gietblok producent is tegengekomen.

Hildo´s gietblok

De gietmal van deze, iets taps lopende, kogel zit al standaard in het assortiment van Accurate Molds en is leverbaar als 46-365C, aanpassingen zijn niet nodig. De maten in inches komen, als u ze omrekent, exact overeen met de metrische maten op de originele Franse tekeningen die Hildo heeft als PDF. Alleen was de originele rond en niet plat aan de bovenzijde. Dat heeft met moderne productiemethodes te maken. De loop sluggen wil Hildo niet, Juliette gaat schieten zoals ze vroeger ook schoot, geen speciale op maat gemaakt projectiel maar gewoon met de standaard maat paper patched Chassepot kogel.

Kwaliteit & prijs

Hildo kan er kort over zijn, dit is het mooiste gietblok wat hij tot op heden gezien heeft. Mag ook wel want het is tevens het duurste. Van de initiële 117 US dollar, waar 24 US dollar overheen komt voor vervoer, is er ook nog ellende als inklaring en BTW. Uiteindelijk komt het totaal op een stevige 165 euro. Evengoed, als u iets speciaals wilt is het mogelijk. Goedkoper kan ook maar Hildo wilde een stalen blok, dat is het minst aan slijtage onderhevig.

Naald attributen

Juliette is een naaldvuurgeweer. Haar naald is aanwezig, misschien is het zelfs wel de originele, maar de huidige gaat Hildo niet gebruiken want naalden hebben het zwaar in een naaldvuurgeweer. In Frankrijk zijn ze gewoon te koop, 8 euro zag Hildo ergens, maar hij maakt zelf wel eentje. Veel leuker.

RVS naald & messing voet

Dit spul heeft Hildo ook al een paar jaar liggen. Het linker staafje is een meter RVS van 1.5mm dik. De rechter messing buis is 1.6mm binnendiameter. Hier is een naald van te maken, een klein stukje van de messing buis wordt onderaan de, aan een ongeveer 7cm lange naald, zilver or hardgesoldeerd.

100% zijde

De buitenkant van de originele Chassepot patroon was van zijde. Zijde is dun en sterk en het is belangrijk dat een patroon niet scheurt als u probeert de grendel te sluiten. Hildo heeft iets van een vierkante meter zijde, kostte rond 10 euro en er zijn vast heel wat patronen van te maken.

Chassepot kogel drooginstallatie

Hildo gooit z'n kogels vanuit de gietmal in een emmer water, met een handdoek erin om beschadiging zoveel mogelijk te voorkomen omdat ze niet alleen heet maar ook zacht zijn als ze voor het eerst daglicht zien. Daarna op de kachel, met spaarvlammetje aan, en ze worden prima droog en vervolgens in een luchtdicht doosje bewaren. Dat het lood begint te oxideren is niet de bedoeling, als nieuw glimmende kogels moeten het zijn!

Musket percussiekapjes

De grote vleugelkapjes. Deze grotere kapjes worden gebruikt op musketten en militaire geweren. Deze heeft hij gebruikt Quasimodo, het Afrikaanse M1842 modelletje Charleville, wat er van over is, en op Josephine de M1822 T bis musket uit 1835. Toch de wat mindere aankopen. Deze kapjes liggen er inmiddels al jaren maar nu gaan ze dienst doen onderin de patroon van Juliette om het hele spul te ontsteken.

Linnen garen

Een beetje van een kluwen linnen garen. Wellicht een fractie dik maar het ligt er want het is van Aaltje en gebruikt om te weven. Met dit garen wordt de kogel vastgebonden op het onderste gedeelte van de patroon, waar het kruit in zit. Residue in het wapen, na het schot, moet zoveel mogelijk vermeden worden om het laden van volgende patronen mogelijk te houden. Dat is een groot probleem bij naaldvuur systeem. Linnen brandt mooi op maar hoe dikker hoe lastiger, de ervaring zal leren waar de knelpunten bij deze patroon liggen.

12 juni 2019. Even warm worden?

In totaal 5 series geschoten waarbij het Hildo opvalt dat de laatste misschien wel de kleinste groep laat zien. Volgende week nog eens proberen, wellicht kan hij deze leinere groep trend doorzetten.

19 juni 2019. Zestig schoten

Eerste kaart 20, tweede kaart 40. gaten in de kaart. Na eleke serie van 10 maakt Hildo een foto zodat ie, eenmaal thuis, de verschillende series uit elkaar kan houden en zondoende een kleurtje kan geven ter verduidelijking van het verhaal. Maar 40 schoten op de kaart is lastig uit elkaar te houden, twee series zijn genoeg. De laatste 20 zijn allemaal groen. Waarom zoveel achter elkaar op een kaart? Schieten kan soms een hele prettige bezigheid zijn, dan is het kaartje wisselen alleen maar lastig. Vandaar. Volgende week serieus bezig met De Interne Competitie!

3 juli 2019. Legendary shooting

Legendarisch schieten is niet zo moeilijk met een legendarisch wapen, en dát is de 1911. Wederom 20 stuks 230 grain verkoperde LOS kogels richting de kaart geslingerd met als voordrijvende lading het snel brandende Vectan BA10 met een maximale lading van 3.8 grain. Da's niet veel kruit en echt hard gaat het ook niet maar snel kruit is perfect in de 45ACP patroon als u een goede verbranding wilt hebben maar geen hoge kogelsnelheden. Snel vliegende kogels, met hetzelfde gewicht, hebben een grotere terugslag dan langzamer vliegende kogels. Actie en reactie etc., die 3.8 grain schiet in ieder geval precies lekker. De score? Kan beter maar ook slechter. Binnenkort gaan er loden kogels in de Norinco, die zijn een beetje groter in diameter en de precisie, meent Hildo, is dan hoger. We zullen het zien!

3 juli 2019. De Walther PP

Napoleon is er ook weer, met zijn Walther PP. Hij meende dat Hildo de vorige keer niet zoveel geschoten had en dat hij dat ditmaal maar even goed moest maken. Genoeg 32 ACP patronen mee. Dit is een leuk ding om mee te schieten en ook ditmaal is er toch echt weer sprake van een groepje, maar 10 stuks vindt Hildo genoeg want er is nog meer te schieten, een heel leuk superklein kaliber geweer... een antieke klassieker zelfs!

3 juli 2019. De .22 short binnenkant

Op de foto's hierboven ziet u de verschillen in patroon tussen de .22 short en de .22LR (Long Rifle), wat nu de gangbare .22 kleinkaliber patroon is. U ziet ook dat de kamer ondiep is. De .22 Short past maar de 22LR steekt een stuk verder uit en is in dit geweer niet te kameren.

Van Flobert naar 22 short

De 22 short rimfire (randvuur) patroon is ontwikkeld en op de markt gebracht door Smith & Wesson voor een in 1857 uitgebrachte .22 short revolver van S&W. Niet dat u nu denkt dat Winchester de rimfire patroon bedacht heeft, nee hoor, dat is gewoon gebeurt in Europa. Patenten daarvoor zijn uitgegeven in 1831 aan de Engelse heer J.A. Robert met een papierpatroon die onstoken werd door tegen een pin te slaan die aan de achterkant uit de huls, dus niet zijwaarts zoals de pin fire van Casimir Lefaucheux. In feite hielden in die jaren heel veel verschillende mensen zich bezig om tot een praktische soort van eenheidspatroon te komen.

Flobert de voorloper

In 1849 kreeg de Franse meneer Flobert een patent op een pas écht goed idee, gezien het succes van dit systeem in de volgende jaren. Een patroon waarvan de messing huls geprimed is met slagsas in de bodem zonder uitstekende delen met een rond kogeltje er bovenop. Een kant en klare patroon om zo mee te schieten, het eerste rimfire systeem. Hildo ziet het verschil niet echt tussen de Flobert en rimfire behalve in kogel diameters. De Flobert was er eerst in 6 en 9 millimeter, later kwamen er meer bij. Sommige zijn niet voorzien van kruit en gedacht voor schijfschieten binnenshuis. Met iets kruit erbij en in een geweertje komen daar kersenetende vogels in de tuin en ratten in de schuur bij.

Pinfire van Casimir Lefaucheux

De ontwikkeling tot eenheidspatroon leverde onder anderen het pinfire systeem op. Ook al voorzien van een messing huls, waar aan de zijkant een pinnetje uitsteekt. Dat pinnetje zit aan de binnenkant tegen een percussiekapje aan en als u er tegen tikt gaat de patroon af. Dit patent dateert van 1835, is ook behoorlijk succesvol geweest. Eerst alleen geweren en pistolen. Later in de 12mm Lefaucheux de Marine Mle 1854 als eerste revolver voor het Franse leger, een ontwikkeling van zoon Eugéne. Dit was in feite een naar penvuur geconverteerde Colt 1851 met wat optische aanpassingen. Vader Casimir, die jarenlang vergeefs geprobeerd had zijn producten aan het leger te verkopen, was al in 1852 overleden. In later jaren zijn er en masse kleine penvuur pistooltjes en revolvertjes gemaakt voor, met name, zelfbescherming. Volgende week gaat Hildo met zo'n, iets nieuwer en klein, penvuur revolvertje schieten!

3 juli 2019. Het laden

In feite zit er geen verschil in de procedure met de moderne geweren van dit type. Het is voorzien van een buismagazijn met een 'inner magazine tube' die van een bajonetsluiting is voorzien. Na het omhoog trekken van die binnenste buis kan via een sleufgat het buismagazijn geladen worden. Er passen 15 stuks in maar 5 is genoeg op de schietbaan.

3 juli 2019. Winchester model 1890 in .22 short

Het is nog even onduidelijk waar het geweer uit gaat komen dus de kaart hangt, voor de zekerheid, op 25 meter. Het zwart van de kaart vult op die 25 meter precies de hele ringkorrel met zwart, en daarmee wordt het niet duidelijker waar u precies zit te richten. Maar ze komen komen er wel. Zelfs de 50 meter weten ze heel redelijk te overbruggen weet Hildo nu, ze komen logischerwijze iets lager af. Hoe precies het wapen écht is blijft een mysterie, U kent Hildo's schietcapaciteiten, die zijn vast minder dan het geweer.

                       ------------------------------------------------ 

.22 randvuur

De Flobert is niet in alle gevallen voorzien van kruit maar de .22 rimfire is dat wel. In de 22 short zat vroeger 3 grain zwartkruit met een 30 grain langwerpig loden kogeltje. Moderne 22 short en 22 long rifle patronen zijn voorzien van corrosief vrije slagsas en een beetje nitrokruit. Handig, kan ie na het schieten weggezet worden zonder dat uw wapen direct staat weg te roesten.

Wat zit er in dan?

Om te zien wat er nu precies in zo'n .22 short en .22 long rifle zit is niet zo moeilijk. Hildo's vader klemde na de oorlog een 75mm granaat in z'n bankschroef en wrikte de huls er vanaf. De drijflading in de huls is gebruikt voor het aansteken van de kolenkachel, de huls zelf is als etensbel gebruikt, waar hij de granaat zelf gelaten heeft blijft onduidelijk. Hildo heeft de 75mm huls nog wel en even van zolder gehaald voor de foto, zie 'm liggen naast een .22 long rifle patroon. Hij durft een kleinkaliberkogeltje wel los te wrikken hoor, zie 'm gaan. Zo vader zo zoon.

Wegen?

Doet Hildo, tot op 1/10 grain nauwkeurig, met een mechanische 505 weegschaal van RCBS.

.22 short oude S&B

28.9 grain kogel en 1.2 grain 'plaatjes' kruit

                        ------------------------------------------ 

10 juli 2019. Het plaatje hierboven laat het al een beetje zien. Hildo mocht met deze penvuur revolver schieten. U mag meegenieten!

10 juli 2019. De 7mm penvuur revolver van Napoleon 

Nummer 2 onder de ivoren grips. Verder is er geen enkele stempel of inscriptie op het wapen te vinden wat meer duidelijkheid geeft over de herkomst, het verleden of de maker. Ook de eigenaar weet verder niets over de historie van het wapen te vertellen. Het zal hoogstwaarschijnlijk Belgisch of Frans zijn, speculeert Hildo. Met name in België zijn veel penvuur wapens gemaakt. Uit betrouwbare bron hoort hij dat dit wapen ook wel wat Duitse invloeden laat zien. De eerste penvuur revolvers kwamen in 1854 op de markt en bij de Franse marine werden ze zelfs in 1858 ingevoerd. Erg populair zijn militaire wapens met het penvuur systeem echter nooit geworden.

Penvuur met een brug!

Hildo heeft nog nooit veel met penvuur wapens gehad maar de revolvers zien er vaak een beetje hetzelfde uit, in zijn beleving in ieder geval. Maar deze revolver is uitgerust met een brug boven de trommel en dat is zeldzaam. Reguliere penvuur revolvers hebben vrijwel allemaal een open top, naar het schijnt geïnspireerd door de Colt 1851 voorlaad revolver.

Originele 7mm penvuur

Dit is ook een originele en deze laat zien waarom nieuwe hulzen maken de betere optie is. Corrosie heeft toegeslagen op alle componenten, ook aan de binnenkant. Een messing percussiekapje is wat de penvuurpatroon doet ontsteken. Het ligt dwars onderin de huls met de pen erin.

Laden

Sommige hulzen passen een beetje strak maar verder gaat het haast net zo als bij de single action Colt 1873 SAA (Peacemaker) kopie die Hildo heeft. Gewoon met een laadklep. De 'achterplaat' van het revolverframe heeft een grotere diameter dan de trommel zelf. Daardoor steken de pennen van de patronen niet buiten die achterplaat uit en kunt u de revolver, geladen, op z'n kant leggen zonder bang te zijn dat ie afgaat. Dat is dan ook het grote nadeel van het penvuur systeem, de pen die uit de huls steekt moet niet door iets geraakt worden want dan kan een patroon afgaan, die niet voor de loop zit... minder prettig idee.

Ontladen

Na het schieten lijken de hulzen zich gezet hebben naar de kamer want het ontladen gaat erg gemakkelijk, laden was stukken lastiger. Ook blijken alle hulzen geen lengte scheuren meer te bevatten maar nog volledig onbeschadigt na het schieten, dat scheelt. De uitstoter werkt net zoals op de Colt Peacemaker, alleen zit er geen veer op. U dient het stangetje handmatig terug te trekken nadat de huls uitgestoten is.

                      --------------------------------------------- 

15 juli 2019. Zwartkruit met rijst

Dit zijn patronen voor de BFR. Het recept is simpel. 45 grain zwartkruit, kogelvetpil, kartonnen schijfje en bijna tot de rand vullen met rijst. Daarna, onder het geluid van krakend rijst, de gepoedercoate kogel zetten met een lichte krimp. Als de patronen wat langer blijven liggen hoopt Hildo dat de rijst vocht opneemt en zodoende corrosie, binnen in de patroon, tegengaat. Deze vochtabsorberende werking is louter theoretisch maar dat het schiet is al bewezen.

15 juli 2019. Houdbaarheid kogelvet?

Deze vetpillen zijn inmiddels verschillende jaren oud en de houdbaarheidsdatum om te eten lijkt verstreken. Hoewel, echt eetbaar waren ze nog nooit. Tijd voor een nieuwe generatie.

24 juli 2019. Met de Peacemaker topscores?

Het wil even niet meer. Vorige week met de BFR was de eerste bijzonder beroerde kaart maar ook deze week lijkt de groep meer op een interpretatie van een sterrenhemel als iets anders. De rode groep was richtpunt onder het zwart en komt wat hoog af, de 2e serie, de blauwe groep, heeft ie iets lager gericht maar het wordt er niet beter van. Dipje Hildo?

31 juli 2019. Hildo en de BFR

Vorige week kreeg niemand alles in de kaart, ook Hildo niet. Dat steekt behoorlijk want de kaart niet raken gaat Hildo echt te ver. Ditmaal alleen met IMR Trailboss, alleen omdat Hildo niet in de rook wil staan. Zwartkruit schiet niet slechter en klinkt natuurlijk wel veel mooier.

Punten tellen

Het kost wat meer tijd om het gebeuren klaar te krijgen voor deze website maar zonder punten tellen is er niet echt gefundeerd iets over de score met de BFR te zeggen, alleen het groepje zien is ditmaal niet genoeg. 

Van boven naar beneden

U ziet hierboven drie kaarten, de eerste is bovenaan, de laatste hangt onderaan. Het frappante van de kaart serie? De punten lopen op, de eerste was 59 punten, daarna 67 en de laatste de topscore van de avond met 69 punten en ook de groepjes lijken steeds kleiner te worden. Meestal worden de scores, naarmate er meer kaarten geschoten worden, slechter.

Wat is er nu gebeurt dan?

Vorige week wist Hildo de kaart maar 9 keer te raken in 10 schoten. Dit keer gaat het al stukken beter. De BFR lijkt een behoorlijke 'wenfactor' te hebben, Hildo denkt dat dit met name door het gewicht (2.1 kilo) komt want, inclusief munitie, komt de revolver zelfs op iets van 2.3 kilo. Maar het is wel een leuke uitdaging om de score omhoog te krijgen!

3 augustus 2019. Einde van de Norinco 1911 A1

Tijdens een schietserie gaat het opeens niet meer helemaal lekker. Na het laatste schot is de kogel weg maar gaat de slede niet meer open, de slede zit shocking klem en is niet meer los te krijgen. Vreemd hoor.

Slendebroek Beilen

Wapenhandel Slendebroek in Beilen is waar de Norinco gekocht is en, zo weet Hildo, hij heeft een lade met allerhande 1911 onderdelen.

Het probleem

Het was even lastig maar uiteindelijk is de Norinco los. De ketting (barrel link), het palletje wat onder aan de loop zit, blijkt in twee stukken gebroken. Eerder ook al een keertje gebeurt. Ditmaal zijn tijdens het laatste schot de onderdelen van de ketting tussen loop en kast gekomen. De loop is duidelijk zichtbaar krom, ook de slede en kast hebben natuurlijk een flinke klap gehad. Het is einde verhaal voor de Chinese Norinco, die de prullenbak ingaat.

Match keep

Dit is een custom oplossing die het net niet helemáál was. Mooi precisie ding hoor, alleen jammer dat ie niet erg ver naar beneden kan omdat ie tegen het materiaal van de slede aankomt. Deze slede is gemaakt voor gebruik met een vaste keep. Foto's van andere Springfields met een verstelbare keep laten zien dat er een stuk van de slede gefreest is om ruimte te maken voor de verstelling naar beneden. Dusty komt nu een beetje hoog af. Gelukkig is een vijl een handig stuk gereedschap, mocht het nodig zijn.

10 augustus 2019. Eerste kaart met Dusty

Als u inmiddels denkt dat Hildo de eigenaar is van Dusty, dan zit u ernaast. Het wapen is van Aaltje, die er veel kleinere groepjes mee schiet dan met de Norinco. Hildo mag er wel even mee schieten. Direct van Beilen naar de schietbaan op een zaterdag. Lekker rustig. Het wapen komt inderdaad wat hoog af, met wat correcties erbij lijkt de groepering niet bijzonder. Wordt later vast wel beter want dit lijkt geen raar ding hoor.

10 augustus 2019. Allez met de Peacemaker

Nog even een paar series, het kan nu nog want met de patronen wordt het hard minder en kogels heeft hij niet meer. Echt goede scores zitten er niet bij, de vierde en laatste serie laat 80 punten zien, het hoogste van deze dag en voor Hildo's doen best redelijk.

50 meter

Dan naar de 50 meterbaan want er ook Hildo heeft ook Eleanor meegenomen en daar heeft hij al veel te lang niet mee geschoten.

10 augustus 2019. Schietkaart Eleanor

Hildo telt de laatste tijd de punten niet meer zo, het is een nogal tijdrovende procedure en ook de foto's bewerken en het typen van deze tekst gaat niet vanzelf. Toch is het groepje wat deze kaart laat zien, heel redelijk. Zitten veel negens bij en er de laagste drie vallen af. Even tellen en Hildo komt op een niet onverdienstelijke 88 punten! Chapeau knul!

15 augustus 2019. Loop schoonmaken

Hildo heeft een potje 'Shooter's Choice', het is een 'firearms bore cleaner'. Enn schoonmaakmiddel voor de loop dus en het helpt lastige zaken als lood, koper en dat soort spullen te verwijderen die u met een gewone schoonmaaksessie niet weg krijgt. Het spul ruikt niet fris maar het werkt weet Hildo inmiddels en hij heeft Dusty, de 1911 Springfield, al onder handen gehad en hier is het de beurt aan de loop van de CZ Shadow.

De laatste 45-70 hulzen

Toen Hildo de BFR kocht, alweer 12 jaar geleden, kocht hij ook een een hele lading 45-70 hulzen. De BFR was het eerste wapen met hulzen en hulzen herladen was nieuw voor hem. De verwachte chaos van in de pers kapot gedrukte hulzen bleef uit. Niet één van de hulzen is uiteindelijk gesneuveld en door de jaren heen heeft Hildo er iets van 200 verkocht, blijven er nog altijd iets van 300 over. Dit zakje bevat de laatste nieuwe, nog nooit gebruikte hulzen en in verband met Hildo's de hernieuwde interesse in de BFR op Trailboss heeft hij besloten om echt alle hulzen in gebruik te gaan nemen.

45-70 op de Dillon XL650. Hell yeah!

Misschien gooit hij er binnen afzienbare tijd nog wat geld tegenaan voor een 45-70 kaliber conversie kit want de 45-70 progressief kunnen herladen op de 650 zou natuurlijk fantastisch zijn. Voor die tijd wil hij nog wel even proberen of de grote ronde schijfjes van het Trailboss kruit een beetje goed door de Dillon kruitmolen gaat. Het kan in sommige gevallen een lastig kruit zijn om te gooien vanwege de forse afmeting van de kruitplaatjes / korrels.

Lyman 457-292 (boven) vs LEE 457-340 (beneden)

Hildo is weer aan het kogelgieten geweest en omdat de Lyman tang maar één kogel per keer giet en de LEE 2 stuks per keer. Vandaar dat hij ook een paar LEE kogels heeft gegoten. Het giet dubbel zo snel maar ze zijn met 340 grain bijna 50 grain zwaarder en dat betekent meer terugslag, lager richten dan met de Lyman van maar 292 grain en natuurlijk hogere loodkosten. Hoe het schiet is natuurlijk van belang dus... proberen!

De poedercoating

Het is u de laatste tijd vast opgevallen dat Hildo voor gegoten kogels in combinatie met nitro helemaal om is naar poedercoating. Het werkt naar zijn idee prima, is sneller en gemakkelijker aan te brengen. Als u de hierboven afgebeelde kogels ziet valt u vast op dat de coating er niet direct perfect dekkend op zit. Dat lijkt in de praktijk niets uit te maken wat afzettingen betreft. De lopen van zowel de Peacemaker als de BFR blijven prima schoon en van enige vorm van afzetting is hem nog niets opgevallen.

21 augustus 2019. BFR met Lyman kogels

Met de 292 grain een lichte kogel voor de 45-70 patroon. Dit schiet prima maar de kogel zelf blijft een beetje dubieus omdat er geen krimpgroef op zit en de driving bands echt superdun zijn. Het lijkt Hildo een voorlaadkogel. Evengoed, ditmaal schiet Hildo beter dan hij hiervoor geschoten heeft men komt daarbij tot 75 punten! En er zit nog meer in, de 80 punten grens wordt binnenkort vast verbroken.

21 augustus 2019. De laatste kaart

Met schoon gemaakte loopt trekt Hildo de Shadow om de schietsessie van vandaag af te sluiten. 'Tjonge, wat is dat ding licht', denkt Hildo, terwijl hij over de keep-korrel van de Shadow naar het doel staart. De munitie is fabrieks, Magtech om precies te zijn, en dat schiet harder dan Hildo's eigen ammo.

Schiet rustig

Na de BFR voelt standaard 9mm luger toch rustig aan. Ondanks dat de BFR met maar 13 grain Trailboss geladen is. De 'Lulletje Rozewater Ladingen', zoals Hildo dat ooit eens uitdrukte. Wat Hildo ook opvalt is dat hij de Shadow eigenlijk vrij gemakkelijk relatief trillingsvrij op de kaart gericht houdt. U ziet het niet direct terug in de groepering maar waarschijnlijk had hij vandaag toch wel een buitengewoon goede dag.

22 augustus 2019. Loodexplosie (klik foto groter)

Hildo wil nog even de rommel van de linker loodoven afscheppen alvorens verder te gieten. Een letterlijke knal en het vloeibare lood van tegen de 500°C wordt rondgeslingerd. Hij springt ruggelings achteruit, zo snel mogelijk bij het lood weg want wat er gebeurt beseft hij op dat moment niet, wel dat hij zo snel zover mogelijk van het lood weg moet. Hij valt op de grond en checkt met de hoogst mogelijk snelheid zijn lichaam om lood te kunnen verwijderen voordat het te ver inbrandt. 'Potverdorie'!, schreeuwt Hildo, en dat is de genuanceerde versie.

Brandwonden?

Gelukkig vallen de brandwonden mee. Als altijd draagt Hildo relatief beschermende kleding. Het is vrij warm maar een T-shirt is niet genoeg, een katoenen overhemd en lashandschoenen zijn minimaal.

WTF is hier gebeurt dan?

Hildo is altijd zo voorzichtig en tóch gebeurt iets wat nooit had mogen gebeuren. Na de brandwondjes op de rechter arm even onder de kraan te hebben gehad giet weer verder nu met zijn leren motorjas aan, onderwijl zich zwetend afvragend wat er nu eigenlijk gebeurt is. Duidelijk water in het lood, maar hoe dan? En na een poosje gaat het lampje branden...

Schoonmaken van het lood.

Als een nieuwe lading lood gesmolten is, Hildo gebruikt 2 loodovens voor een continue-gieten zodat de gietmal niet afkoelt. Met de ene wordt gegoten, de andere smelt nieuw lood voor een volgende sessie. De ene oven is net weer gevuld en Hildo schept de rommel van de volle loodpot af alvorens verder te gieten, op dat moment is de explosie. Er zat water aan de scheplepel. De scheplepel lag in de grijze pan, die had Hildo in het begin van de gietsessie op de grond gezet omdat die grijze pan in de weg stond tijdens het openen van de snijplaat. De afgesneden stukken lood van de gietmal komen in de witte pan. De grijze pan dus op de grond en de witte pan dichterbij getrokken. Nadat de rechter loodoven leeg was, de witte pan weer naar achteren geschoven en de grijze pan, met scheplepel, weer op de tafel gezet om de rommel van het lood te kunnen scheppen van de linker loodoven.

Emmer met water

Een emmer met water heeft Hildo veel verder naar links op de grond staan, ver van de loodovens vandaan. In de emmer leegt hij de giettang waarin de kogels sissend vallen. Komen ze zacht terecht en worden zo ook nog een keertje gehard.

Denkfout

Het probleem is, u ziet het misschien al aankomen, is de grijze pan met scheplepel die Hildo op de grond gezet had omdat die in de weg stond. Vanuit de emmer met water is in die pan wat water gespetterd en ook op de scheplepel. Dat had Hildo niet in de gaten, en er niet bij nagedacht. De scheplepel ligt nog op de loodoven, en als u goed kijkt kunt u nog een paar waterdruppels in de grijze pan zien liggen die het gebeuren initieerden. Een enkele waterdruppel is genoeg om gewelddadig (explosief) in gasvorm te worden omgezet als het onder het vloeibare lood komt.

Sukkel!

Echt wel, maar het is een indirecte fout geweest door niet stil te staan bij een onbenullige handeling (ruimte maken) die in eerste instantie niets met de combinatie water en lood te maken leek te hebben. Denkfout en Hildo heeft ervan geleerd. Als dit ongeluk iemand anders kan behoeden voor brandwonden is dit stuk al de moeite waard geweest. Lood en water blijft een bijzonder gevaarlijke combinatie. En altijd beschermende (katoen smelt niet maar lood gaat er wel door, net als water, zolang het vloeibaar is weet Hildo nu) kleding, handschoenen, oogbescherming en hoofddeksel dragen. Overdreven? Als u toch liever in uw zwembroek lood giet, Hildo heeft er geen probleem mee hoor!

Lood op of onder het lood oppervlak?

Zolang er een drup water bovenop het lood valt schijnt het mee te vallen, u kent het fenomeen wellicht. Een rond bolletje water wat een poosje rond ´stuitert´ op het hete oppervlak zonder snel te verdampen. Het lood met water probleem ontstaat als er water onder het gesmolten lood oppervlak belandt, dat explodeert en gooit het lood de oven uit. Riskante dingen zijn de scheplepel, koude (en daardoor mogelijk iets vochtige) gietlepels en andere dingen die u eventueel in de loodpot doopt zonder dat ze 100% droog zijn. Ook riskant is dingen in reeds gesmolten lood gooien, als er iets van vocht aan zit kan het exploderen. De volgende keer legt Hildo de schep en gietlepel op de oven zodat ze 100% droog zijn alvorens ze in het lood onder te dompelen.

28 augustus 2019. Dual met de BFR

Twee series en de punten willen nog niet echt omhoog maar de tweede kaart, eigenlijk te snel geschoten laat met 76 punten wél het beste resultaat zien tot nu toe. Hawkeye Henkie is ook op de baan en schiet een indrukwekkend groepje.

Krachttraining

Hildo's krachttraining moet worden geïntensiveerd. Sterker is beter met deze revolver, daarvan is hij overtuigd.

28 augustus 2019. Brokken

Het lijkt erop dat de Peacemaker stuk is. Het indexeren van de trommel gaat niet meer helemaal lekker. De trommel draait veel te ver door en na even handmatig heen en weer draaien klikt ie er wel weer in. Einde verhaal voor dit moment. Het wapen moet eerst uit elkaar, wel een beetje snel voor een nieuw aangeschafte revolver vindt Hildo.

29 augustus 2019. Onderzijde van de revolver
Het mechaniek aan de binnenzijde. Hildo heeft al wel eens vaker z'n revolver uit elkaar gehaald maar bij deze gaat het direct al mis. Zie de grote schroef rechts in beeld. Een te smalle schroevendraaier gebruikt, de bredere paste er niet op want de sleuf is erg smal. Toch proberen, schroef zit toch wel wat vast hoor en... schroevendraaier glijdt eraf en de schroef is al beschadigt. Potverdorie, denkt Hildo.
Wat is er aan de hand dan?
Beetje onduidelijk want de veer zelf lijkt gewoon heel. Het is een enkele veer die met de grote schroef vastgehouden wordt. De veer heeft twee 'armen', Nr. 1 zorgt voor de veerdruk voor de trekker, nr. 2 moet de trommelblokkeerpal op druk houden. Er lijkt niets stuk, maar er is wel iets mis. Opeens heeft Hildo hier helemaal geen zin meer in, kent u dat?

4 september 2019. 40 uit de fabriek

Hildo heeft nog iets van een doosje Magtech en ook nog ergens een doos met S&B. Voorlopig blijft hij even fabrieks 9mm knallen en, hij moet zeggen, de kaarten waren wel eens slechter.

12 september 2019. De tachtig geslecht!

Boven de eerste, de onderste is de tweede. Frappant is dat de hoogste score geschoten werd tijdens de laatste serie van vier series. Momenteel heeft Hildo mysterieuze polsproblemen, rechtsomdraaien. Linksom wil weer wel en gelukkig schieten ook. Lateral raises, het trainen met gewichten om de arm schouderspieren sterker te krijgen gaat onverminderd voort en mogelijk plukt Hildo er nu wel de eerste, kleine, vruchtjes van. Vanaf nu kan het alleen nog maar beter worden, daar durft Hildo haast geld op in te zetten.

18 september 2019. Is Dusty okay?

Na het 'bijna lampen van het plafond' gebeuren van 2 weken geleden, en de reparatie van het wapen, is het vandaag de eerste maal dat er weer mee geschoten werd. Eerst maar eentje in het magazijn, dan 2, dan 3 to 5 stuks en het gaat prima. De eerst groep is er zelfs een echt groepje van acht, met twee afzwaaiers. De tweede serie wat lager gericht maar een echte groep is het niet meer geworden. Ligt vast aan Hildo maar Dusty schiet in ieder geval weer prima. Aan de trekker lijkt niet veel veranderd. De re-set is nog steeds kort en het is erg licht, in feite een hele welhaast perfecte trekker voor precisieschieten. Voor dynamisch schieten had ie van Hildo iets zwaarder mogen gaan.

18 september 2019. Shadow 2 jam

Het is fabrieksmunitie, het merk is Hildo even vergeten, maar deze Shadow 2 loopt erop vast. De lege huls wordt niet goed uitgeworpen en de nieuwe patroon kan dan niet naar binnen. Ongetwijfeld een klein exemplarisch probleempje maar wel iets wat opgelost moet worden. Van de 10 patronen die Hildo verschoten heeft liep het pistool vier keer vast en dat is niet een beetje veel.

18 september 2019. Safety knop
Met de achterste knop kunt u het wapen op veilig zetten als het gespannen is. Wordt niet gebruik tijdens schieten op de kaart en ook niet tijdens IPSC in de klasse Productie Divisie. Misschien dat ie daarom niet meer goed te bedienen is. Bij de Shadow 1 steekt ie duidelijk verder uit. Waarom deze wijziging? Hildo weet het niet. Persoonlijk vindt ie de verder uitstekende safety knop wel handig om zijn duim op te leggen, maar da's persoonlijk. Ziet u de ver uitstekende magazijn release pal? U kunt 'm niet missen. Het rode fiber optiek van de korrel is nu aan beide zijdes beter beschermd, heeft als nadeel dat het staafje niet meer zoveel licht verzamelen kan en de korrel lijkt iets minder te 'gloeien'.

25 september 2019. Magazijn controle

De laatste tijd heeft Hildo een terugkerend probleem met de Shadow; het niet open blijven staan na het laatste schot. Het magazijn zorgt ervoor dat na het laatste patroon de slede open blijft staan. Aan de magazijnvangpal is eingelijk geen slijtage van betekenis te zien, dus de controleren of een bepaald magazijn de storing veroorzaakt.

25 September 2019. 2e kaart, geen afwijking meer?

Misschien zat z'n bril niet recht op z'n neus of er speelt een ander onverklaarbaar fenomeen. De keep zit in ieder geval niet los, heeft Hildo gecheckt, dát fenomeen is hij al diverse keren bij andere schutters zien opduiken.

Niet meer open blijven staan

En daar is het weer! Opeens blijft de Shadow niet meer open staan met magazijn 2, terug naar magazijn 1 die geen problemen gaf. Ook bij nr. 1 klapt de slede na het laatste schot gewoon dicht. Misschien dat Hildo er naast zit maar het lijkt op dit moment niet aan de magazijnen te liggen.

17 juli 2019. Eindelijk na drie jaar... de BFR!

Die dichtgeplakte gaten van de kapot geschoten kaart, vervelend om naar te kijken maar was even geen betere voorhanden. Het heeft een poosje geduurd, het was écht juli 2016 dat hij er voor het laatst met de BFR geschoten heeft. Drie jaar geleden! Helaas kan Hildo nog niet echt los met zijn krachttraining, vanwege de frozen shoulders die nog steeds niet 100% zijn. Meer kracht helpt de schietresultaten met de BFR duidelijk naar een hoger plan. Het krakende geluid in de rechterschouder geeft hem aan dat er mogelijk meer aan de hand is dan alleen een frozen shoulder. De tijd zal het leren.

Zwartkruit en Trailboss (nitro)

Hildo heeft zwartkruitladingen (45 grain, vetpil, viltje, rijst) en Trailboss ladingen (14 grain) gemaakt, alle met de 292 grain gepoedercoate Lyman kogel er op. Ook anderen hebben met de BFR geschoten maar alleen de kaart raken lijkt al lastig. Uiteindelijk blijkt dat Hildo van de 10 schoten er 9 in de kaart heeft en hij is daarmee de beste schutter van allemaal(!). Dit is ernstig. Binnenkort wederom met de BFR want, ondanks zijn schouders... dit moet beter kunnen. Of zou het aan de poedercoat kogels liggen?

Verschil zwartkruit en Trailboss?

Ook de andere schutters hebben 5 zwartkruit en 5 Trailboss ladingen geschoten. In feite ziet Hildo geen verschil, alles is even beroerd.

25 juli 2019. Trailboss 13 grain

Zestig patronen Trailboss gemaakt, het duurt even op de single stage Rock Chucker maar ze komen er uiteindelijk wel. De ladingen worden door een Lyman No. 55 Classic in de hulzen verdeelt. Een prima kruitmolen, best prijzig en voorzien van een fijn instelbare maar ergerlijk slecht leesbare kruit gewichtsindicatie, u heeft geen idee van de initiële kruitafgifte en ook verder is het op goed gelukt wat schuiven tot de gewenste hoeveelheid uiteindelijk gegooid word. Ook geschikt voor zwartkruit, helaas met een body van gietijzer wat weer iets roestgevoelig is aan de binnenkant. Af en toe de handvat bewegen, ook als er niets in zit, is het beste om alles mooi gangbaar te houden. Misschien ligt het aan het vochtgehalte van Hildo's huis maar hij hem toch liever in een roestvaststalen uitvoering gezien. Niets is perfect.

Checken

Kruit checken doet de Dillon XL650 zelf maar single stage moet alles zelf gecheckt worden. Zaklamp erbij en kijken of overal ongeveer de gelijke lading Trailboss in ligt. Het lijkt goed. Kogel erop, krimpen en klaar alweer.

Zwartkruit?

Als u dacht dat Hildo nitro inmiddels leuker vindt schieten, zit u ernaast. Hij wacht nog steeds op de beloofde investering in een verbetering van de afzuiging. Jammer maar geduld is een schone(re) zaak, op meer manieren dan één.

21 augustus 2019. BFR met LEE kogels

Met 340 grain een redelijk lichte kogel voor de 45-70 patroon maar de kleine 50 grain meer dan de Lyman 457-292 is duidelijk merkbaar.

Vermoeidheid

Dat hier maar 72 punten geschoten zijn en geen 75 zoals op de vorige kaart heeft, volgens Hildo, het een en ander met snel optredende vermoeidheid te maken en niets met kogelgewicht. De opslag is groter en er moet duidelijk lager gericht worden maar het gebrek aan precisie heeft meer een instabiele hand dan met de kogel te maken.

Trainen

Hildo gaat rustig door met zijn krachttraining. U moet zich er niet veel van voorstellen want de gewichten en tijdsduur houdt hij beperkt om geen fysieke issue's met de schouder uit te lokken. Maar voorlopig blijft Hildo nog wel even doorschieten met de BFR want het is onverwacht leuk.

22 augustus 2019. Trail Boss kruit

Er zijn best veel mensen die Trailboss gebruiken in zwartkruitwapens omdat het de drukken van Zwartkruit dupliceert, en zeker in antieke patroonwapens geen enkel probleem is want daar is het voor. Cowboy loads, hele rustige ladingen. Lekker gemakkelijk met schoonmaken is het ook nog.

Oh ja?

Hildo is er geen voorstander van en gooit zelf geen nitro in zwartkruitwapens. Waarom? Omdat Trail Boss nitrokruit is en de fabrikant zegt dat je Trail Boss nooit als vervanger voor zwartkruit of zwartkruit substituten moet gebruiken, dat lijkt voldoende. Zie de opschriften op het busje Trail Boss. Boven de oude van IMR, Onder de nieuwe van Hodgdon die IMR gekocht heeft. Als u het beter weet kunt u het best even contact opnemen met Hodgdon om ze het een en ander uit te leggen.

Brandsnelheid

Trail Boss is geen vervanger van zwartkruit en ook nooit geweest. Het is volumineus nitro kruit voor een betere vulling in de relatief grote zwartkruithulzen van nitro beproefde moderne replica's. Het is snel brandend nitro kruit, net iets sneller dan VV N320. Zie hier de Hodgdon relative burn rate PDF.

18 september 2019. Serieuze misser

De slede van de Shadow 2 loopt, duidelijk zichtbaar, taps. Optisch ziet het er leuk  en slanker uit maar de grip op de slede is hierdoor verminderd, behoorlijk zelfs. Als Hildo niet eerst de haan spant lukt het hem niet, of met heel veel moeite, om de slede naar achteren te trekken door een chronisch gebrek aan grip op de schuin aflopende vlakken. Het spannen is bij zijn eigen Shadow 1 geen enkel probleem en vlot te doen. Zeker voor een pistool wat ontworpen is voor dynamische disciplines moet u storingen e.d. snel kunnen oplossen, een zo goed mogelijk grip op de slede is daarom noodzaak. Met de Shadow 2 heeft CZ hiermee een voor Hildo onbegrijpelijke designverandering gemaakt die het spannen niet gemakkelijker gemaakt heeft. De hoge heb-factor die de Shadow 2 voor hem had, vanaf het eerste moment van introductie, is hiermee verdwenen want het worstelen met de slede is iets wat altijd blijft, tenzij u sterker bent dan Hildo. Jammer van deze design-slipper van een verder fijn pistool met goede genen.

25 september 2019. 1e kaart, afwijking naar rechts?

Da's raar. Iets gebeurt met de keep misschien? Een schroevendraaier heeft hij niet bij zich maar daar komt binnenkort verandering in. Hoge score's zitten er zo niet in maar de groepjes lijken hier en daar niet eens zo slecht. Lang turen en richten blijft voor Hildo de verkeerde methode. De kleinste groepen schiet hij als hij achter elkaar doorschiet, zonder het pistool tussentijds af te steunen zoals goede schutters dat doen. Binnenkort moet hij maar eens was les krijgen van Hawkeye Henkie, misschien dat er nog hoop is.