Kamperen

Iets van een kilometer na de Ossebolbrug ligt deze inham op de rechter oever van de rivier. De kajaks op het droge getrokken. Even verderop is een prima plek om te kamperen. Uiteraard kostenloos. Iets wat misschien niet zoveel uitmaakt, maar aan het eind van een vakantie waarin u behoorlijk wat van de campingkosten in uw zak heeft kunnen houden en bovendien gedwongen bent geweest om uw eigen potje te koken, scheelt het toch best wel in de kosten. Een vakantie als deze is zeker niet als duur te bestempelen.

Vuur maken

U kent ongetwijfeld 'Het Kampvuur'. Het hoort er een beetje bij en voor de eerste keer heeft Hildo een firesteel bij zich. Dat is een staafje van magnesium met een bijbehorend metalen schrapertje. Als u met het stukje metaal langs het magnesiumstaafje gaat, krijgt u een zee van vonken. Een stukje watten vat snel vlam, of ander pluizig spul. Dan nog wat stukjes gedroogd boomschors van een berk. In berkenbast zit een soort natuurlijke olie of hars die uitstekend brandt, met dezelfde soort zwarte walm als benzine, en het is daarom echt geweldig spul om uw kampvuur aan de gang te krijgen.

Berkenschors

Op de berkenschors dan wat klein grut als takjes, dennennaalden, etc. en u heeft al snel een klein vuurtje.

Nat hout

Omdat het de afgelopen weken geregend had, was het hout soms een beetje en soms behoorlijk nat. Als het vuur eenmaal een beetje brandt, dan past Hildo, zoals u ziet, zijn droogmethode voor het wat nattere hout toe. Of deze droogmethode de professionele is? Hij vraagt het zich af, maar het werkt wel.

Topvuur

Een forse gloed binnenin, dit vuurtje blijft branden tot u er geen hout meer opgooit. Op het moment dat het slechts nog smeult kunt u aardappels, vis en dergelijke prima in zilverpapier wikkelen en aldus gaar krijgen. Werkt goed.

'Enne', meent Hildo: 'Kijkt u wel even uit wat u doet ? Op een bosbrand zit niemand te wachten. Blijf bij uw vuur, houdt het onder controle en maak het na afloop goed uit. Als alles echt gortdroog is kunt u, in verband met het brandgevaar, het kampvuur beter uitstellen'.

Ochtendmist

Deze foto is om 8.00 uur genomen, maar als u dieren als elanden wilt zien, moet u misschien nog wel vroeger eruit. Als hij om 11.00 uur in de kajak zit is dat vroeg genoeg, meent Hildo, derhalve heeft hij geen eland gezien aan de Klarälven.

Wasbeurt

Fris en fruitig de dag beginnen, dat wil iedereen. Ook Hildo.

Steentjes

Oei, auw, oei, etc.

Kajakkers

De eerste andere mensen die met een kajak onderweg zijn. Ook van het merk Prijon, ziet Hildo. Het wordt overigens merkbaar drukker op het water. Meer kano's en vlotten.

Dreigende luchten

Gisteren heeft het nog een beetje geregend, dus toen moest de poncho even aan, maar het was ook al snel weer over. De luchten dreigen vandaag weliswaar, maar er valt geen regen uit. De temperatuur blijft aangenaam. Hildo krijgt het idee dat ie nog nooit zoveel geluk met het weer heeft gehad. De drie voorgaande zomervakanties zijn verregend, maar dit gaat goed!

Benen strekken

Nog steeds heeft Hildo last van zijn been, rug en schouder. Even uit de kajak, iets wat hij regelmatig doet, is dan wel prettig. En wie ziet Hildo bij dit zandstrandje? Die drie Denen weer. De Klarälven is niet zo groot!

Oeverzwaluwen

Hildo heeft al horen zeggen dat dit kleine vogeltje inmiddels niet meer zo talrijk is in Nederland. Het heeft een steile oever nodig van zand en als voedsel eet het kleine vliegende insecten. Dan moet dit welhaast de perfecte leefomgeving zijn. Zand en muskieten in overvloed. Zou een vos, kat of wezel niet relatief gemakkelijk bij zo'n holletje kunnen komen?

Zandstrandje

Een zandstrandje in de buitenbocht van de rivier. Tijd voor een broodje en een sjekkie. Links boven op de foto kunt u de hoofdweg, nummer 62, zien lopen. Nog steeds weinig verkeer en bebouwing. Verder stroomafwaarts neemt de bebouwing langzaam toe.

Visjes

Grotere vissen zitten uiteraard in het diepere gedeelte, vandaar dat deze superkleintjes de bescherming zoeken van de ondiepte. Zet een voet in het water en ze komen direct kijken, want ze zijn nieuwsgierig en willen zelfs wel aan uw voet knabbelen.

Wind

Weer een wat breder stuk. De wind neemt toe en het is, ondanks dat Hildo de stroom mee heeft, stevig peddelen. Niet peddelen betekent dat u stil blijft staan want de stroomsnelheid van de rivier ligt niet erg hoog en de kajak ligt niet diep in het water. Als u ècht sportief bent kunt in plaats van de hele trip stroomafwaarts ook stroomopwaarts peddelen, het is te doen met een kajak, maar u moet er dan wel van houden om u fysiek flink in te spannen. Hildo gaat liever met de stroom mee.

De brug van Fastnäs

Nog zo'n 40 kilometer tot het eindpunt. Inmiddels dus al 74 kilometer gepeddeld, en dat is meer dan Hildo in z'n hele leven tot nu toe gekajakt heeft! De ervaring stijgt met sprongen en dat is goed te merken. Het in en uitstappen gaat steeds gemakkelijker ondanks het gebrek aan kajaksteigers, bovendien voelt Hildo zich veel zekerder in z'n boot en dat vaart stukken prettiger dan continu het gevoel hebben dat het zo mis kan gaan.

Houthakkersstandbeeld

'1810-1991' staat er op het stenen voetstuk volgens Hildo. Mogelijk dat het hout van 1810 tot 1991 via de rivier vervoerd is? Zo ja, hoe werd het hout daarvoor dan vervoerd? Het lijkt Hildo zeer onwaarschijnlijk dat de houthakkers pas op een dergelijk late datum de vervoersmogelijkheden van de rivier ontdekten. Of Hildo zit er helemaal naast met zijn speculaties... maar waarom staat die houthakker er dan op?

Alevi camping

Vlak na de brug van Fastnäs. Een tamelijk ingeslapen boeltje lijkt het. De mensen zeggen geen boe of ba en zitten als ongewikkelde mummies voor de caravans. Mensen die veel jonger zijn dan Hildo. Sleurhutten zijn voor oude mensen, meende Hildo altijd, maar dat lijkt anno 2010 niet meer zo te zijn. Even een bakkie instant gebrouwen en snel weer verder want betaald kamperen doet Hildo niet langs de Klarälven. Waarom zou ie?

Verhoogde vrije kampeerplaats

Aha! Alweer een mooie plek om te kamperen, met een uitstekend uitzicht op de rivier. Er staat zelfs een picknick bankje.

Haute Cuisine

Met name Hildo's tosti's lijken zo van een driesterren restaurant te komen.

Halleluja!

En wat ziet Hildo daar voorbij dobberen? Het Halleluja gezelschap wat vanuit Ambjörby vertrokken is. Het lijkt erop dat de jongeren weer een preek krijgen. Tijdens een preek moet je netjes blijven zitten, goed luisteren. Dat heeft Hildo in Ambjörby al gezien. Deze jongeren hebben een eindeloos geduld.

Klaar voor vertrek

Maar alvorens het zover is moet het spatzeil vast, en natuurlijk wordt de bril, met een speciaal daarvoor aan de hoed vastgeknoopt draadje, vastgebonden. Mocht Hildo zijn evenwicht verliezen dan blijft de bril aan de Stetson vastzitten, en die drijft.

Eilandje

Alwéér eentje? Ja hoor, Hildo blijft u bestoken met de meest leuke plaatjes van de Klarälven. En denkt u maar niet dat hij uitstapt om u van een mooi plaatje te voorzien, hij stapt uit omdat ie dan even z'n benen en rug kan strekken. En hoe beter de tijd besteden dan het knippen van nog een foto? Nou?

Nog een strandje

En niet zo maar eentje. Hier ziet u de echte, originele pootafdrukken van wat elanden.

Hildo in de Prijon Marlin - Testing, testing!

Hildo's reisgenoot vaart met een gloednieuwe boot, een 2010 Marlin. Onlangs ontwikkeld door de firma Prijon en op de markt gebracht als een zeer snelle expeditiekajak. Hildo's eigen Kodiak is een al wat ouder design vrachtschip. Hoeveel verschil er tussen beide boten zit, wil Hildo wel eens zien.

Instappen

Het instappen is precies als verwacht. Ook de kuip van de Marlin is te klein om gewoon te gaan zitten en vervolgens de benen onder het voordek te schuiven. Eerst met gestrekte benen de kajak in en dan pas gaan zitten is noodzakelijk, en dat vindt Hildo maar niks.

Stabiliteit

De stabiliteit is onverwacht goed, buitengewoon goed zelfs. Hildo meent zeker niet slechter dan de Kodiak en misschien zelfs beter, dàt had hij al helemaal niet verwacht.

Ruimte

Met de verstelbare voetsteunen in de verste stand past het precies. Maar de punten van Hildo's laarzen, maat 44, zitten tegen het dek aan. De boot is duidelijk lager dan de Kodiak, het voelt ook kleiner, smaller en lager, maar niet te klein. Peddelen in de Marlin gaat uitstekend. Ook het achterdek is behoorlijk lager. U vangt zeker minder wind van de zijkant, dat is een voordeel, maar de ruimte voor bagage is derhalve wat kleiner. De deksels werken volgens hetzelfde systeem als dat van de Kodiak, maar ze zien er niet uit. Glad plastic, vierkant en het oogt goedkoop. Het lijkt net of ze zo uit een afvalbak gesneden zijn. Alleen een optisch probleem.

Uitrusting

Dekluik voor en achter, een dagluik vóór de kajakker. Treknetje voor en achter. Mogelijkheid tot het bevestigen van een roer. Eigenlijk precies hetzelfde als de Kodiak. Het zitmeubilair is in principe ook al identiek en verschilt alleen in minimale details van bevestiging en afstelling. Heeft waarschijnlijk met het nieuwere bouwjaar van de Marlin te maken.

Varen

Het zal wel liggen aan het feit dat Hildo weinig kajak ervaring heeft, maar hij merkt weinig verschil in vaargedrag. Ook het snel even draaien is even langzaam als bij de Kodiak. Beide boten zijn precies even lang, 5.18 meter, volgens Prijon. De Marlin zit wel lekker strak. De Kodiak zit wat 'losser', als een tuinbroek, de Marlin als een jeans.

Snelheid

Als Hildo er gewoon mee vaart is er geen verschil. Hildo's reisgenoot, in de Marlin, peddelde aldoor een fractie sneller. Nu zit Hildo in de Marlin en de reisgenoot in de Kodiak. Nu peddelt de reisgenoot even snel. Conclusie: De Marlin is sneller bij dezelfde inspanning, maar het scheelt minder dan Hildo had verwacht. Het is in de praktijk maar weinig, maar het kan uiteindelijk behoorlijk wat schelen op de lange afstand.

Conclusie

De Marlin is een fractie sneller, dat betekent dat u met dezelfde inspanning verder komt. Het is verder een fijne boot die lekker 'strak' zit en prima geschikt is voor mensen die kortere benen hebben dan Hildo. Met maat 44 voeten, met laarzen er omheen wordt het een beetje krap, maar is nog steeds goed te doen.

Wat is Hildo's ideale kajak?

Eigenlijk wel zoiets als de Marlin, alleen met een kuip met dezelfde lengte afmeting als die van de Kodiak en die bestaat niet. Ook de mooie dekluiken van de Kodiak mogen er op. De stabiliteit van de Marlin is uitstekend volgens Hildo, misschien kan ie nog een fractie smaller voor een hogere snelheid? En misschien het voordek nog een centimeter hoger ter hoogte van de voeten voor een fractie meer ruimte. Alleen wat bergruimte betreft delft de Marlin het onderspit, hij is nu eenmaal smaller en lager.

De brug van Ekshärad

De rode dubbele boogbrug van Ekshärad markeert het laatste stadje op de route, het eind van de trip is nabij. Het is vanaf hier nog zo'n 15 kilometer varen tot het eindpunt Edebäck.

Afstelling stoeltje... Eureka!

Na de testvaart met de Marlin merkt Hildo dat hij vrijwel geen last meer van zijn rug en been heeft. Pijnvrij varen, wat een genot! Hildo's reisgenoot komt met fikse rugklachten uit de Kodiak, de rollen zijn opeens omgedraaid, dat kan geen toeval zijn. De stoeltjes zijn identiek, maar na een nauwkeurig inspectie blijkt de rugleuning van de Marlin iets verder achterover te staan dan die van de Kodiak. Hildo kantelt zijn rugleuning ook iets verder naar achteren, en dat blijkt de oplossing! Het zitten in de kajak is nu veel langer uit te houden.

Testzitten

Nog even zitten om de nieuwe afstelling van de rugleuning te finetunen. Dit zit beter, veel beter.

Kraanvogels

Zomaar gespot tijdens het varen. Kraanvogels in het wild ziet ook u vast niet iedere dag! Het geluid van deze vogels, een bijzondere, tamelijk harde krijs, zal Hildo niet licht vergeten.

Zandbankjuhh!

Ziet u de streep die door het water loopt? Een zandbank.zomaar in het midden van de rivier. Het is goed opletten, voor u het weet loopt u aan de grond, zelfs met de geringe diepgang van een kajak. Even met de handen buiten boord om u zelf weer vlot te drukken werkt goed, anders moet u uitstappen en dieper water opzoeken. Dat wil Hildo niet want hij heeft zijn laarzen aan en wil ze niet uittrekken. Principekwestie, en het is gelukt om de hele Klarälventocht te varen met de laarzen aan.

Nog een zandbank

Niet dat het wat toevoegt, u heeft er al zoveel gezien. Maar dit is een speciale, het is de laatste van deze tocht. Het wordt tijd om de tent op te zetten.

Kampeerplaats

Het is waarschijnlijk nog iets van een kilometer of vijf varen tot het eindpunt Edebäck.

Wild kamperen?

Ziet u wat Hildo bedoelt. Het is geen wild kamperen, maar vrij kamperen. Ook hier is weer een mooi plekje aangelegd voor voorbij peddelende of anderszins drijvende toeristen. Zelfs het gras lijkt gemaaid want het is tamelijk kort. Prima!

Tegenwindje

Wederom moet er nog even stevig gepeddeld worden. Geeft niets, Hildo is het peddelen inmiddels een beetje gewend en het gaat prima.

Is het nog leuk?

Wat dacht u? Het is jammer dat het eindpunt nabij is, het had van Hildo best nog een paar dagen langer mogen duren. Een trip als dit is zeker de moeite waard, méér dan de moeite waard zelfs. Gelukkig maar dat er overal water is waarin gepeddeld kan worden. Kajakken is helemaal niet zo´n rare hobby.

Vlotten verzamelen

Eindpunt van de vlotten. Ze worden uit elkaar gehaald en, volgens Hildo, drijven dan de boomstammen nog een stukje verder alwaar ze opgevangen worden voor de waterkrachtcentrale aan de andere kant van de brug van Edebäck.

De brug van Edebäck in zicht

U ziet de brug al, net links naast de hoge boom.

Brug van Edebäck

Hij mag niet ontbreken want alle bruggen van het startpunt Sysslebäck tot eindpunt Edebäck zijn nu gefotografeerd. Dwangmatig plaatjes schieten, heet dat.

Eindpunt

Het is voorbij. Een mooie landingsplaats vindt u aan de linkerkant van de rivier, voor de brug.

Met de bus

Nu is het zaak de auto weer op te halen, want die staat nog op de camping in Sysslebäck. Hoe dat gaat? Met het openbaar vervoer, simpel! De bus vertrekt net aan de andere kant van de brug van Edebäck. Veel bussen rijden er op deze route niet, Hildo raadt u aan van te voren de tijden goed te checken.

Problemen

De problemen voor Hildo komen pas wanneer hij in Sysslebäck ontdekt dat hij zijn autosleutels nog in het dagluik van de kajak heeft zitten, die nog aan de oever bij Edebäck ligt. Maar dat is weer een ander verhaal...

 Back    Page 1    Page 2